Al vijftien jaar kent hij ons
appartement als zijn broekzak, maar heel soms kijkt onze Stef toch nog vreemd
op. Ik kuierde wat rond met hem op mijn schouder (dat vindt ’ie leuk) toen ik
in de badkamer wat spiegeldeurtjes tegen elkaar openzette. Daar snapte hij
duidelijk even niets van om zichzelf van voor en van achteren en van de linker-
en de rechterkant te kunnen zien….
.jpg)
