Tref een sterke definitie van de hand van
Paul De Wispelaere, wiens Het verkoolde
alfabet ik weer eens aan het lezen ben: “De herinnering is het domein waar
het voorbije als voorbij, het verlorene als verloren en het onbereikbare als
onbereikbaar moeten worden bewaard. Dat is haar paradoxale functie.”
.jpeg)
