Vandaag is
het Allerzielen. Daar past wat mij betreft dit gedicht van Ida Gerhardt, De voorouders, wel bij:
Ik kan niet van hen spreken,
stel hen niet in gebreke;
ik werd achter mijn tanden stom.
Hun liefde en hun veten
gaan niet meer in mij om.
Er bleef alleen het teken:
brandmerk en adeldom.
Als een fossiel in zwarte lei.
Zij slapen. Eeuwen diep in mij.
.jpg)
