Nog goed herinner ik me de blijdschap die ons besprong als we dankzij diens
belgetingel de komst van ‘Opa’ De Nijs gewaar werden. Dat betekende ijs! Een pinneke
kostte een stuiver (ƒ 0,05), een wafel een dubbeltje (ƒ 0,10). Kwam in BN/DeStem
een foto van ‘onze’ ijsboer tegen. Ik weet zeker dat die genomen werd in de Distelstraat.
Die maakte onderdeel uit van de route die ik liep om een zakcentje te
verdienen: voor en met mijn Ome Ko de tijdschriften van de Geïllustreerde Pers
bezorgen. Ik vind ook anno 2020 IJs van De Nijs nog immer een
ijzersterke slagzin!