Toen ik voor deze rubriek weer voor de collectie dichtbundels ging staan om
er met afgewende blik willekeurig een exemplaar uit te pikken, viel mijn hand
op Vissenschild van Liesbeth Lagemaat (Wereldbibliotheek, Brantgum,
2020), waaruit ik met de ogen toe bladzijde 47 opsloeg, met daarop Het
onafwendbare: Schender en geschondene:
Alles kijkt. Alles hoort.
Alles wordt een oog.
Een oor.
En het oog begraaft zich.
En het oor.
.jpg)
