Lezend
in de bundel Gestolen lucht van de door mij hooglijk gewaardeerde
dichter Hendrik Carette besloot ik bij het vers Jean Sibelius, Opus 44 (ook
mono afspeelbaar) de koptelefoon op te zetten en eens naar dat stuk te
luisteren via YouTube. Geweldig dat we dat tegenwoordig allemaal zomaar
kunnen doen. Sibelius kende ik natuurlijk wel, maar dat walsje (de fluit maakt
het naar mijn smaak iets te frivool, maar het is aardig) niet. Verder bladerend
kwam ik zo ook te luisteren naar (Poème électronique van) Edgar Varèse
en (een cantate van) Bach. Ook daarvan had ik gehoord. Helemaal nieuw echter
was Klaus Nomi voor me, wiens The Cold Song een interessante
kennismaking was.
.jpg)
