.jpg)
Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Hemellichten van H.H. ter Balkt (De Harmonie, Amsterdam, 1983), waaruit ik op bladzijde 27 Het lijkenhuisje of: McDonald’s mycelium opensloeg:
Het is geen elektriciteitshuisje
Dit is een lijkenhuis – weliswaar
met de neonletters McDonald’s
en uitgedost als de vliegenzwam,
maar toch een lijkenhuisje
Dit eethuis wortelt in alle
lengte- en breedtegraden
Zijn lijklucht verdoft de wereld
Weggemoffeld achter rododendrons
is ’t lijkenhuisje op Usselo’s kerkhof
maar dit vreemde restaurant
dat een net van worteldraden uitzendt
over de gehele aarde
lokt enkel begrafenisgasten
Dit lijkenhuisje bazelt
‘Ik ben het machtige Eetpaleis’
Wat een zonderling huisje
en moeten wij dit huis en zijn lucht
wel geloven? Dit lijkenhuisje
lijkt wel een heel land!
.jpg)
