Mooi olifantenpad

Wat een prachtig olifantenpad zag Hans Mellendijk in Kassel! Het is niet zijn eerste, vermits hij regelmatig bijdragen leverde aan mijn Gebaande paden. Onderaan deze link kunnen belangstellenden daarheen:

http://smelsslems.blogspot.be/2012/10/olifantenpaadjes.html

Stabiliteit

Nederland deed zich vroeger, zeker als het met gefronste wenkbrauwen de elkaar dikwijls snel opeenvolgende regeringen in bijvoorbeeld België en Italië bezag, graag voor als een bolwerk van parlementaire stabiliteit. Het domineesvingertje blijft recentelijk echter opvallend in de vuist gekneld: in heel deze eeuw is er nog niet één kabinet geweest dat de beoogde regeerperiode uitzat in Den Haag: Kok-II viel, de rariteitenkabinetten Balkenende-I, Balkenende-II, Balkenende-III en Balkenende-IV haalden het einde van de rit niet en ook Rutte-I moest er vroegtijdig het bijltje bij neer gooien. Benieuwd hoe lang Rutte-II het volhoudt….

Dorpsmentaliteit

“Mede door vertalingen van het Journal particulier, en Le Petit ami – die op stapel staan in Privé-Domein – hopen wij het werk van Paul Léautaud binnen het bereik te brengen van heel wat meer Nederlanders, dan de kleine kring liefhebbers bij wie hij nu reeds zo’n grote bekendheid geniet.” Zo besloot de uitgever zijn nawoord in Onvoltooid verleden tijd van Paul Leautaud [sic]. In 1966 was men er zich bij De Arbeiderspers klaarblijkelijk nog niet van bewust dat er ook in Vlaanderen miljoenen Nederlandstaligen wonen…. Wat een dorpsmentaliteit toch.

Uit de kast (III): Philippe Cailliau

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt De leer van Etymon & Hoe meervoudig dit lieve lichaam van mijn goede vriend Philippe Cailliau (Yang, Gent, 1980), waarin op bladzijde 65 Gekapselde vrouw staat:

Ooit leeft ze. Als heilige en schrijn.

Als zeug.
En ooit verklaar ik me met haar
medeheilig en dood. Machteloos en
mateloos dronken.

De aarde: bezit der moeders. De aarde

waarin vrouw na vrouw
beenderwaarts verdwijnt.

(Moeder. Gisteren het gelaat veelvuldig
met endeldarmen gebalsemd.
Verstenend ingewijd.)

Ja, zó schiet het wel op....

Buivrij

In het begin van de vorige eeuw fantaseerde men er lustig op los hoe het er anno nu uit zou zien. Sommigen verkeerden destijds in de veronderstelling dat we buivrije steden zouden hebben….

Anonieme heilige

In de Wijnegemstraat in hartje Borgerhout trof ik dit gevelopschrift. Nou weet ik wel dat hier tegenwoordig meer moslims (in de volksmond heet de wijk niet voor niets Borgerokko) wonen dan katholieken, maar om je erfgoed nou zó te laten wegkwijnen….De Heilige nn, het lijkt nu wel om een anoniéme heilige te gaan. Toch nog niet zó lang geleden gaven de twee nu ontbrekende a’s trots aan dat dit Gildehuis werd vernoemd naar Anna, de moeder van de Moeder Gods….En mijn goede vriend Ad Verbraak attendeerde me er op dat er óók nog een n ontbreekt vermits er eigenlijk Gildenhuis stond!

Oude mode

Welk een bijzondere verzamelingen stellen sommige mensen toch samen. Ontdekte op Retronaut een collectie foto’s van etalages in het Duitsland van de dertiger jaren….: http://www.retronaut.co/2012/04/german-shop-windows-1934/

50 dichters

Als Uitgeverij Kleinood & Grootzeer zich er mee de schouders onder zet moet het wel een heel mooi boek worden: 50 x Ontmoet de dichter. Het Poëziecentrum Nederland organiseerde vijftig maal een gespreksmiddag Ontmoet de dichter….In de loop van de tijd waren in Bredevoort te gast: Anne van Amstel, Mischa Andriessen, Jana Beranová, Bert Bevers, Pim te Bokkel, Mark Boog, Lenze L. Bouwers, Chrétien Breukers, Tsead Bruinja, Frans Budé,  Ellen Deckwitz, Job Degenaar, F. van Dixhoorn, Kees van Domselaar, Bart FM Droog,  Edwin Fagel,  Johanna Geels, Ruben van Gogh, Piet Gerbrandy, Annemieke Gerrist, Marijke Hanegraaf, Elma van Haren, Sylvia Hubers, Willem Hussum, Joris Iven, Hester Knibbe en (foto hierboven) Anton Korteweg.

En Onno Kosters, Astrid Lampe, Jane Leusink, René van Loenen, Hans Mirck, Thomas Möhlmann, Fred Penninga, Ester Naomi Perquin, Francis De Preter, Jaap Robben, Hannie Rouweler, Willem M. Roggeman, K. Schippers, Patty Scholten, Margreet Schouwenaar, Thom Schrijer, Ilse Starkenburg, Hans Tentije, Wim van Til, Victor Vroomkoning (foto), Hans van de Waarsenburg, Menno Wigman, Co Woudsma en B. Zwaal. Telkens verscheen er een bibliofiele uitgave van een gedicht van een van hen én een prent van Gerrit Westerveld. Die worden nu gebundeld. Het boek wordt op 10 november voorgesteld, als het Poëziecentrum de Gelderse Pauwenveer krijgt uitgereikt.

http://www.poeziecentrumnederland.nl/PDF/Gedichten-Prenten.pdf

Aanwinst of niet?

Benieuwd als ik er naar was in Gent de nieuwe Stadshal bekeken, de open luifelconstructie (een ontwerp van de Gentse architectenbureaus Robbrecht & Daem en Marie-José Van Hee) op de Poeljemarkt die ik nog niet met eigen ogen zag. Eén ding is zeker: het ding laat de gemoederen niet onberoerd. Ik heb met verschillende mensen staan praten, en allemaal hadden ze andere dingen op te merken.

Eén constante: niemand is er echt blij mee. Stedenbouwkundig is het beslist een gedurfd project, in se ziet het er niet slecht uit maar ik vraag me er toch voornamelijk het nút van af. Bovendien vind ik het een Fremdkörper zo in het verlengde van Klein Turkije tussen de Sint-Niklaaskerk en het Belfort (en in het verlengde daarvan natuurlijk die immer ontroerend mooie Sint-Baafs).

De langste

Wij zitten graag op de kusttram. Op bepaalde delen van het traject, dat van Knokke in het noorden naar De Panne (tegen de Franse grens aan) loopt, rijd je pal naast het strand en heb je vanuit je zetel een fraai panorama op de Noordzee. Vandaag (we leren altijd bij) las ik dat de kusttram met een lengte van 67 kilometer de langste tramlijn ter wereld is!

Op de hoge bi

In het Nationaal Wielermuseum te Roeselare las ik afgelopen weekeinde, bij de voorstelling van Patrick Cornillie’s jongste boek De cups van Hanka Kupfernagel, voor vanaf een heuse hoge bi. Dat is zo’n ouderwetsche vélocipède met een hoog voor- en een laag achterwiel. Het was even balanceren…. Naar het schijnt zijn er nog jaarlijks Belgische Kampioenschappen hoge bi! Het was een leuk evenement. Behalve uw dienaar (links op de onderste foto) traden ook (uiteraard) Patrick Cornillie zelve, Yella Arnouts, cabaretier Karel Declercq (de trotse vader van neoprof – hij tekende onlangs een contract bij Topsport Vlaanderen! – Tim Declercq) en Frank Pollet voor het voetlicht.
http://www.wielermuseum.be/het-wiemu-in-beeld/boekvoorstelling-de-cups-van-hanka-kupfernagel/

Boos takje

Volgorde

Eerst de linkse, dan de rechtse. In die volgorde doe ik al sedert deze handeling tot mijn zelfstandige kunsten behoort mijn schoenen aan. Nóóit zal ik eerst de rechtse aantrekken. Vermoedelijk omdat ik links ben ga ik er dan maar van uit dat de meeste mensen eerst hun rechtse schoen aan doen. Zouden er mensen zijn die het niks kan schelen, en die gewoon willekeurig een van de twee als eerste pakken?

Zilveren favorieten

Bij het gelijknamige schilderij van Sir Lawrence Alma-Tadema schreef ik het gedicht Zilveren favorieten. Nu op KEMP=MAG:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-zilveren-favorieten

Zo deden ze dat dus....

Mensen die, als ze naar de originele Godzilla (uit 1954) kijken, denken dat er écht dergelijke monsters bestaan zullen dit wel een ontgoochelend Gemengd Bericht vinden: zó deden die Japanners dat dus….

Nooit op maandag

Kees Pruis, zo leerde YouTube me, leeft niet alleen voort door zijn versie van Mariandel. Ik ontdekte dat hij, reeds in 1926, ook een grammofoonplaat opnam met daarop een lied met de Sjef van Oekel-achtige titel Eet nooit rooie kool op maandag! Daar komt ruzie van: Wie op maandag rooie kolen stooft, krijgt de potten en pannen naar zijn hoofd. http://www.youtube.com/watch?v=1ZtUH7k788Q&feature=relmfu

Kleine blonde Mariandl

Een van de eerste liedjes die ik kende was Kleine blonde Mariandel. Mijn vader zong dat dikwijls. Dankzij de wondere wereld van het internet vond ik de opname van Kees Pruis. Die verscheen in 1949 als Mariandel op het label Odeon: http://www.youtube.com/watch?v=ZR3Yc4M02qA Mariandel moet er volgens mij zo’n beetje uit hebben gezien als Waltraut (práchtnaam!) Haas, die overigens het origineel zong, in de film Der Hofrat Geiger uit 1947: http://www.youtube.com/watch?v=UuGPVLmiOO8&feature=related

Writer's block

Je hebt zo van die steden waar ze hun best doen om poëzieroutes te realiseren in de openbare ruimte (zoals in Bergen op Zoom - tik op Google maar eens Stenen Strofen in), en je hebt er zo waar ze dichters hun writer’s block gunnen….

Hoog niveau

“En toen kwam het moment dat er een akkoord moest worden gesloten.” Gewéldig onderschrift bij dit plaatje. Ik schoot er spontaan bij in de lach. Waar de Blogbaas ze vandaan blijft halen weet ik niet, maar Het Vliegend Eiland haalt al jaren een hoog niveau…. http://vliegendeiland.blogspot.be/

De grote strijd

Voelde me weer even het jongetje dat verlangend uitkeek naar de nieuwe aflevering van zijn stripweekblad. Wat las ik daarin destijds de avonturen van Toenga graag. Vond in een antiquariaatje De grote strijd van Toenga (uit 1967). Ik liet me weer helemaal meeslepen door de belevenissen van de Ghmoers: Toenga, zijn manke broer Noen en diens sabeltandtijger Aram….

Een halve eeuw geleden

Ondertussen razen er dagelijks ontelbare auto’s over de Kastanjelaan, maar toen we daar in de buurt opgroeiden waren er amper auto’s. Wel een mooie wagen trouwens, daar op de achtergrond. Volgens mij reden striphelden Piet Pienter en Bert Bibber in zo’n model. Er waren andere voertuigen. Links het achterwiel van een grote bakfiets. Op de kleine triporteur zit mijn jonge ik, op het driewielertje mijn broertje. Wie het meisje links is kan ik me niet herinneren. Dat met de witte strik in het haar ernaast is ons buurmeisje Corrie Prinsen. Overigens: mijn ondertussen weledelzeergeleerde broer is vandaag jarig. Dat hij maar heel oud moge worden!

Laat ontdekt

Beslist een aanrader is Instants de vie, een tentoonstelling met foto’s van Jacques Henri Lartigue, in de charmante Gallery 51 in Antwerpen:

http://mededelingen.over-blog.com/article-het-eigenzinnige-universum-van-lartigue-110368595.html

Prachtige bloeiwijze

Zag in de Kruidtuin welk een prachtige bloeiwijze de kattenstaartamarant (de Amaranthus caudatus L.) er zo laat in de zomer nog op nahoudt. Overigens heet die op het bordje nog de kattestaartamarant, maar dit geheel terzijde.

Hoe zal dat aflopen?

Een Egyptische weduwe

Vandaag verscheen mijn gedicht Een Egyptische weduwe op de wonderschone website KEMP=MAG: http://kempis.nl/mag/bert-bevers-een-egyptische-weduwe

Verwend

Schorpioen zijnde heb ik, verwekt in de winter én geboren in de winter immers, een zwak voor de donkere jaargetijden. Wat dat betreft word ik dit jaar eerder dan in andere jaren verwend, vermits onze building (die werd onlangs gekuist en wordt dezer dagen opnieuw in de verf gezet) in de steigers staat. Reeds meer dan een maand moet ik naar het achterterras om te zien of het misschien regent, want het zicht op de Bourlastraat is al die tijd gewoon….wég.

Er zijn er meer!

Onlangs vroeg ik me af of er behalve krabpaal nog veel meer woorden in de Van Dale zouden staan waarin een b en p elkaar opvolgen. Vandaag een berichtje uit het Wijze Waasland: Frank Pollet attendeert me op de afkortingen ABP, bbp, bbpr, BP,  BPA, bpd, bpm, bps, bpt-uren, bpv, CBP, GBP, Gbps, Kbps, LBP, obp en Mbps. Maar hij weet ook nog een aantal wóórden met een b en een p achter elkaar: krabplank, krabplevier, kribpaal, lebpoeder, nachtclubpianist, ribpaneel, schrobput, slobpakje, subprior, USB-poort, en webpresentatie. Vooral nachtclubpianist vind ik een heel mooie!

Niét de enige

Dit is Paus Celestinus V. Een hardnekkig misverstand wil dat hij de enige paus zou zijn geweest die afstand heeft gedaan van het pausschap. Inderdaad hing hij, de politieke spelletjes rond zijn werk beu, in 1294 zijn mijter aan de wilgen. Maar er zijn nóg 5 pausen geweest die de klus niet afmaakten (controleer het maar eens op het internet): Pontianus, Silverius, Johannes XVIII, Benedictus IX (die trad af in 1045 ten gunste van zijn peetvader, maar werd twee jaar later wel opnieuw paus) en Gregorius XII.

Marsepein

Lang geleden dat ik Carel de Neeve nog eens zag of hoorde. Niet alleen een sympathieke vent, maar destijds (ik heb het over de tachtiger jaren) ook een begenadigd bassist. Luister alleen maar eens naar Marsepeine Baby van Piu Piu, de band waarvan hij destijds deel uitmaakte (hij staat rechts op de foto). Het nummer dríjft op zijn riff:
http://www.youtube.com/watch?v=qhNB26OXLDQ&feature=relmfu

Waar zijn ze gebleven?

Wat je ook amper nog ziet zijn van die ouderwetsche eironde dameszadeltjes. Sinds de andere kunne zich net zo makkelijk in broeken als in jurkjes hult eigenlijk.

Pielekeswater

Dit is het Ravelijn Op Den Zoom, in mijn geboortestad Bergen op Zoom. Het water eromheen heet De Vest, in de volksmond beter bekend als het Pielekeswater. Wanneer iemand in Bergen op Zoom een erg omslachtig betoog houdt, wordt er gezegd dat hij langs het Pielekeswater gaat. Een staande uitdrukking onder Bergenaren.

Overigens moet er geen seksuele betekenis achter Pielekeswater worden gezocht: pielekes zijn jonge eendjes en daarvan zwemmen er altijd heel wat rond in De Vest. Chel van Giels, begenadigd Bergs tekenaar, trok zich van het feit dat er geen seksuele betekenis is overigens niets aan. Ik moet nog steeds lachen om deze prent van hem, die ik bij het ordenen van mijn archief weer eens tegenkwam….

Vestiaire onbewaakt

Hangt in deze vestiaire nu die jas ondanks het feit dat hij onbewaakt is, of is het er maar één omdát hij onbewaakt is?

Fiasco

Moet, vraag me niet waarom, voor het eerst sedert járen weer eens denken aan – laat ik hem hier zo noemen – Manus. Dat was een aardige jongen, die redelijk gitaar kon spelen en zich ook met pantomime bezighield. Maar erg taalgevoelig was hij (nu hoeft dat natuurlijk ook niet als je pantomime speelt) niet. Toen ik hem een keer trof nadat hij de avond daarvoor ergens had opgetreden, vertelde hij welk een succes het was geweest: “De zaal zat vol, Bert. De mensen gaven me een staande ovatie. Echt, het was een enorm fiasco!” Ik geef hem na dat fiasco klínkt naar het tegendeel ervan….

Marmic Shaboo

Ik was 18 toen ik in Wijkcentrum ’t Fort in mijn geboortestad Bergen op Zoom een muziekfestijn bijwoonde met optredens van een aantal lokale bands. Die droegen namen als Highway, Marmic Shaboo, Virus en Voodoo. Dat festival werd georganiseerd door Ron de Groot (long time no see) en Rob Premmo Meuleman zaliger (die deel uitmaakten van de groep Art Gallery). Mij staat daarvan eigenlijk alleen het optreden van Aaike Jordans’ Voodoo nog vrij helder voor de geest. Maar ik herinner me toch vooral Marmic Shaboo. Vreemd, want hun optreden (in een andere zaal) zag ik niet.

Wat voor muziek die band bracht weet ik dus niet, maar het internet leverde bijgaande foto op. De groep had een dwarsfluitist, dus het zal wel iets Moody Blues-achtigs zijn geweest. Ik moet de groep een laat compliment geven: ik vond Marmic Shaboo immer een fascinerende naam. Tegenwoordig zijn we gewend aan Google, maar toen ik destijds wilde weten wat Marmic Shaboo betekende moest ik nog naar de bibliotheek, om vervolgens van geen enkel woordenboek iets wijzer te worden. Dankzij het internet weet ik nu waar de naam vandaan komt. De oprichters waren mijn generatie- en stadgenoten Martin Michels en Sjaan van den Boom. Ze namen ieder de eerste 3 letters van hun voor- en achternaam (alleen vervingen ze de j van Sjaan door de internationaler ogende h): Mar en Mic en Sha en Boo: Marmic Shaboo!

Ervaring

Een foto uit de oude doos. Hier roei ik, mijn snor nog ros, op de Cam. Achter me zie je iemand punteren. Hetgeen niet zo eenvoudig is als het lijkt. Herinner me dat ik in de lach schoot toen ik een jongeman passeerde die maar niet van de wal loskwam en alsmaar rondjes bleef draaien. Toen ik naar hem knipoogde zei hij: "It's allright. I'm experienced. I've been doing this for 25 minutes now...."

Uitzicht tot middernacht

Beslist een van de attracties van het Museum aan de Stroom (MAS), een ware verrijking van Antwerpen, is het panoramaterras op het dak. Vandaar kun je als het helder weer is de torens van Bergen op Zoom en Mechelen zien. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon naar de stad kijken. Rechts de Schelde. Het mooie is dat je gratis en voor niks tot middernacht naar dit uitzichtpunt kunt, met de roltrap. Een nachtelijk bezoekje levert een iets donkerder stadsbeeld op….

Afblijven!

Wat er in deze kist zit hoef ik niet te weten. Hier kun je beter je handen van af houden. Het lijkt me duidelijk: hierin schuilt gevaar….

GeelZucht Revisited

Op de GeelZucht-blog een nagekomen reeks foto’s van de voorstelling van GeelZucht III, op 12 Oogst jongstleden: http://geelzucht.wordpress.com/2012/09/10/1901/

Favoriete vlaggen

Vond op Wikipedia een mooi overzicht van de vlaggen van alle soevereine staten in de wereld. Mijn absolute favoriet is die van Japan. Wat een krachtig ontwerp is dat toch! Mogen er wat mij betreft ook zijn: de dundoeken van Albanië, Argentinië, Canada, Georgië, Vietnam en Zwitserland. Ze bestaat dan wel niet meer, maar natuurlijk mocht (wat je verder ook vindt van het rijk dat ze vertegenwoordigde) ook de swastika er zijn: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vlaggen_van_de_wereld

GeelZucht in Roeselare

Op zaterdag 29 september presenteert mijn GeelZucht-collega Patrick Cornillie zijn nieuwe boek De cups van Hanka Kupfernagel in het Wielermuseum in het aangename Roeselare. Voor die gelegenheid nodigde hij Yella Anouts, Frank Pollet en uw dienaar uit om poëzie voor de microfoon te brengen. Weet u welgekomen!

Veilig

Dan word je als voedsel bij de krokodilstaarthagedis in de kooi gegooid, en wat doe je dan als sprinkhaan? Op diens kop gaan zitten natuurlijk! Dat zou mij gegeven de omstandigheden ook de beste oplossing lijken….

Over oude bloemlezingen

Behoorlijk veel van de poëzie waarmee ik als jongeling kennismaakte koester ik nog steeds. Die van Hendrik Carette bijvoorbeeld, en die van Marcel Obiak. Hoe dan ook: ik kwam ze pas weer eens tegen: http://mededelingen.over-blog.com/article-klavesimbel-voorstudie-pijn-en-puin-109814265.html