Kort door de bocht

Mensen zijn gewoontedieren. Voor wie daar aan mocht twijfelen maakte ik deze foto van de trap in de Kringwinkel hier om de hoek: denk maar niet dat er iémand de buitenbocht neemt, hè….

Stefs vloerverwarming

Des winters verblijft Stefke het liefst zo lang mogelijk in zijn mandje. Dat staat boven de radiator. Als een kleine Oblomov hangt hij zo uren te genieten boven zijn ‘vloerverwarming’….

Niets blijft

Toen we sedert lang weer eens in haar geboortestad Tilburg waren wandelden mijn lief en ik een oude route. We wilden een bezoekje brengen aan het kerkhof achter het klooster van de paters van het Heilig Hart. Toen we veertig jaar geleden Nederlands studeerden (tijdens welke studie we elkaar voor het eerst graag zagen) volgden we in verband met verbouwingen in het eigenlijke instituut geruime tijd lessen in dat gebouw. We waren net te laat. Naar men zegt blijft de gevel behouden, maar de achter- en zijkant zijn al grotendeels gesloopt. Het kerkhof bleek zelfs al volledig geruimd….

Tijd voor een ander

Bijzonder sympathiek voor passanten die willen weten of ze hun trein op tijd zullen gaan halen, maar ook wel héél erg altruïstisch. De bewoners van dit huis moeten, zo laat het zich toch aanzien, immers elke keer naar buiten om te kijken hoe laat het is….

In memoriam Frans Mink (1950-2013)

Tot ons grote verdriet vernamen we dat vrijdag Frans Mink op 63-jarige leeftijd is overleden. Hij was in 1973 een van de oprichters van de poëzie-uitgeverij WEL in Bergen op Zoom, en later een van de stichters van de stichting Drukwerk in de Marge en de man achter Doorgeverij Zinderend. Hij publiceerde zelf ook heel wat dichtbundels. Frans werd in 1950 geboren in Rotterdam. Bijna twee jaar geleden werd hij getroffen door een hersenbloeding. Door de gevolgen daarvan was de lieve, humoristische, opgewekte man die het leven altijd in al haar facetten had omhelsd verdwenen. Hij was zich daar zeer van bewust. Frans besliste zelf uit het leven te stappen. Moedig. We zullen hem missen.

Eigen volk eerst

Bij de World Tour-ploegen is er dit jaar niet één met alleen maar renners uit één land. Franse ploegen hadden er lang een handje van om alleen Franse coureurs te contracteren, maar FDJ heeft dan weliswaar 26 Fransen in het team maar ook een Braziliaan, een Canadees en een Fin. Zelfs Euskaltel-Euskadi heeft nu op de 29 renners ‘slechts’ 20 Spaanse Basken. Bij de Procontinentale ploegen is het hier en daar nog wel ‘eigen volk eerst’: Bardiani Valvole-CSF Inox bestaat volledig uit Italianen, Rusvelo uit louter Russen. En er zijn niet minder dan víjf Belgische teams met uitsluitend Belgen: Topsport Vlaanderen-Baloise, Color Code-Biowanze, Wallonie-Bruxelles (zo te zien zelfs alleen maar Walen), Ventilair-Steria en Verandas Willems. Tot zover dit Gemengd Bericht.

De vogelkooitjes

Deze nieuwbouw in Tilburg is architectonisch heel wat geslaagder dan die fantasieloze Tilburg Tower, maar je moet écht wel geen hoogtevrees hebben om hier op je gemak in je uitbouwtje een pintje te gaan zitten drinken….

Het lot van de knecht

De echte start van het wielerseizoen staat voor de deur (zaterdag wordt immers de Omloop Het Nieuwsblad gereden), en prompt verschijnt een van mijn wielergedichten, Het lot van de knecht, op KEMP=MAG:

http://kempis.nl/mag/bert-bevers-het-lot-van-de-knecht

It Was Twenty Years Ago Today

Twíntig jaar geleden al, dat onze vader de laatste adem uitblies. Niet te geloven. Ik denk nog iedere dag aan hem….

Uit de kast (VII): Reine De Pelseneer

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt deze keer Aan alles vast van Reine De Pelseneer (Uitgeverij De Contrabas, 2011) waarvan ik bladzijde 41 opsloeg, met daarop Wasem:

Door damp uit de douche omvat
praat de vrouw als een gek
in zichzelf:  ‘Er is een vrouw
die op mij lijkt, maar nooit dezelfde

is. Ze speurt noest naar een naam

die haar adem herkent, blikt
walend in de spiegel, noemt zich

Tijger en trekt trage strepen

op het glas.’ Ze zou willen
dat het ochtend werd
dat ze een ander was.

Zucht....

Ik word zó moe van al die stomme taalfouten in de Nederlandse kranten. Zag onlangs geweldadig, en na verluid, en navulsinaasappels, en episch centrum, en na aanleiding van, en naar afloop. Ook nu is het weer prijs: in tact. Tjongejongejongejonge….

 

Tevreden hoofdredacteur

Henri-Floris Jespers, hoofdredacteur van de Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie, waarvoor ik de serie maak, is tevreden: “De onvolprezen reeks De tafel van 1 van Bert Bevers krijgt een almaar groeiende waardering.” We gaan er dan ook gestaag mee door. Vandaag voegt Selm Wenselaers zich bij het gezelschap.

www.detafelvan1.blogspot.com

Popokabaka

Ik dacht eigenlijk dat hij er mee was gestopt, maar tot mijn plezier blogt Popokabaka vrolijk voort. Wat een leuke blog voor Kuifjeliefhebbers. Boordevol leuke foto’s en weetjes. Zoals een opname van Hergé uit 1924 (zie boven) waarop hij – al draagt hij een lange broek – toch wel erg veel op zijn creatie lijkt.  En een foto waarop Haddock schijnt te staan, en geen Archibald maar Wietse lijkt te heten….

http://tintinperdu.blogspot.be/

Hardnekkige vulkaan

Als fervent quizzer ontwikkel je zo je eigen methodes om dingen te onthouden. Zo nam ik, toen een eruptie van die vulkaan op IJsland het internationale vliegverkeer lam had gelegd, aan dat er op de quiz waaraan ik even nadien meedeed wel naar de naam ervan gevraagd zou worden. Niet dus. En evenmin in de quizzen die daarop volgden. Dju. Maar hij zit wél nog in mijn systeem. Mocht er ooit iemand naar een andere dan Hekla vragen dan kan ik moeiteloos Eylafjallajökull ophoesten. Hoe dikwijls ik dáár niet op heb geoefend….Die (práchtige) naam blijf ik onthouden. Eylafjallajökull, Eylafjallajökull, Eylafjallajökull….!

Komrij over poëzie

Dezer dagen verscheen Tussen hemel en aarde – Vignetten, voetnoten en verzuchtingen over poëzie van de betreurde Gerrit Komrij, waarin hij ook mijn gedicht Cantilene (eerder verschenen in zijn Poëziekalender voor 2012) belicht.

Mondvol

Dat ZDF staat voor das Zweites Deutsches Fernsehen wist ik al wel, maar ineens wilde ik weten waarvoor ARD dan wel staat. Dat had ik niet in mijn systeem zitten. Ik begrijp nu waarom, want het is een hele mondvol: Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland!

Meisjespuzzel

Het blijft een merkwaardig fenomeen hoe lang bepaalde foto’s ergens bewaard blijven, maar dan toch plots op een rommelmarkt opduiken. Danny Braem vond deze klassenfoto’s, die in vier opeenvolgende jaren (1931-1934) werden gemaakt op de lagere Sint-Franciscusschool aan de Karel De Preterlei in Borgerhout. Een merkwaardige reeks, want het betreft met die vele regelmatig opduikende zelfde gezichtjes duidelijk een en dezelfde klas, die echter wel achtereenvolgens 17, 23, 25 en 12 meisjes telt. Vreemd, toch?

En wie zou deze opnamen zo lang liefdevol bijeen hebben gehouden? Het lijkt aannemelijk dat het een van de meisjes op de foto’s is geweest. En dan zou ze, naar we in alle redelijkheid aan mogen nemen, ook op álle vier de foto’s staan. Wie staat er op alle vier? Even puzzelen. Het zou het meisje derde van rechts in de bovenste rij in 1931 kunnen zijn. In 1932 staat ze vijfde van rechts, in 1933 tweede van rechts in de middelste rij, en in 1934 zit ze tweede van rechts.

Het kan echter ook het meisje zijn dat op de foto uit 1931 bovenaan links staat. In 1932 zit ze op de middelste rij tweede van rechts, in 1933 is ze de meest rechtse van de middelste rij, en in 1934 zit ze helemaal links. Ik kan me vergissen, maar volgens mij zijn dat de enige twee die vier keer werden geportretteerd. Wat me voorts opvalt is hoe mooi het meisje zittend derde van links op de foto uit 1933 is. Het lijkt de jonge Hella S. Haasse wel….

Grote Frigo

Goh, even nakijken in de agenda wanneer Tineke er nou ook weer voor het laatst was (ze kan niet vaak genoeg komen, hoor): vrijdag 1 februari. Da’s bijna twee weken geleden! De tulpen die ze toen meebracht voelen zich hier, in die Grote Frigo die ons balkon dezer dagen is, prima op hun gemak: kijk eens hoe mooi ze er nog bij staan!

Zeldzame namen

Dankzij de Lex Gundobada (waarvan sprake in het bericht hieronder) is een reeks zeldzame oude Bourgondische persoonsnamen bewaard gebleven, omdat heel wat graven er als getuige hun zegel aan hechtten: Abcar, Aunemund, Aveliemer, Avenahar, Coniaric, Effo, Gundeful, Gundemund, Hildegern, Hildeulf, Sigisvuld, Silvan, Sunia, Unnan, Usgild, Viliemer, Vulfia, Wadahamer, Walest en Widemer. Van niet één van hen wist ik een afbeelding op te sporen, maar wat zíjn het een fraaie namen….

Verschil moet er zijn

In de vroege 6^de eeuw, zo leer ik uit Norman Davies’ Vergeten koninkrijken – De verborgen geschiedenis van Europa, was er in het Bourgondië van koning Gundobad duidelijke wetgeving (overgeleverd in de Lex Romana Burgundionum en de Lex Gundobada). Wie bijvoorbeeld een hond doodde moest 1 solidus betalen. Wie een slaaf vermoordde moest 30 solidi dokken. Een vermoorde smid kostte de dader 50 solidi. Maar: verschil moest er zijn! Een vermoorde zilversmid betekende 100 solidi boete, en een vermoorde góudsmid 200….

Beeldschoon

Ach (gezien op KEMP=MAG), wat een beeldschone omslag heeft Als je weg bent – Over Patricia De Martelaere van Marja Pruis….

http://kempis.nl/mag/biografie-patricia-de-martelaere

Voorspellen in stijl

Het is Vastenavend, en het is er ook écht het weer voor. Daarover  gesproken: toen ik net naar het weerbericht keek zag ik dat de meteoroloog van dienst zich vestimentair aan had gepast. Dit is geen opname van een plaatselijk omroepje, maar van de Wettervorhersage van de ZDF!

Zoals het hoort

Een aanrader voor liefhebbers van een neut is De Vagant, aan de Reyndersstraat in Antwerpen. Alle jenevers (allemaal Belgische) die ze er schenken, verkopen ze in de naastgelegen winkel. Op de kaart staan onder veel meer Bataille Saint Hubert, Buggenhoutse Jonge, Golden Korn en Oude Balegemse. Ontdekte er een zalige walnotenjenever (wist niet eens dat die bestond). En: ze schenken er steevast een mooi kopje op de borrel. Zoals het hoort….

Een heuse grens

Nog goed herinner me dat ik in de Eurostar richting Sheffield zat en dat ik tot aan de Kanaaltunnel helemaal niets zag vanwege een enorme sneeuwstorm. Toen we in Kent weer boven de grond kwamen was het droog, en groen….Water vormt klaarblijkelijk meteorologisch echt een grens, want daarstraks was het droog bij het betreden van de voetgangerstunnel maar toen ik op Linkeroever boven kwam regende het me daar waarlijk onbedaarlijk terwijl de andere kant van de Schelde daar geen last van had….

Dat stáát er toch?

Hoewel het een deftige wijk is waarin ik lichtjes verdwaalde, kende de keurig geklede heer aan wie ik de weg vroeg (geen reclamebezorger of straatveger van wie zoiets je minder zou verbazen) duidelijk zijn klassieken niet. “O, dan gaat u hier de Goethestraat in, en daar rechts de Schillerstraat en dan bent u er al.” Hij zei geen Geute en Sjieler maar écht Goete en Schiller. Ik heb hem niet verbeterd, maar vriendelijk bedankt….

Expeditie

In de Espace Gallo-Roman te Ath raakte ik geboeid door een schip uit de 2^de eeuw. Dat inspireerde me tot het gedicht Expeditie, en dat neef Maarten weer tot het in beeld brengen ervan:

http://www.youtube.com/watch?v=LXt1Xa8f34g

Arcades, arcades

Nergens ter wereld heb je zoveel arcades bijeen als in Bologna, een van onze lievelingssteden. Des zomers beschermen die bogengaanderijen je tegen de hitte, in de winter tegen de sneeuw (die daar veelvuldig valt): in deze stad kun je zo’n veertig kilometer overdekt wandelen….

Cabinet Collectif

Mijn goede vriend Ron Scherpenisse verzamelt op Cabinet Collectif groepsfoto’s. De veelheid aan gezelschappen geeft aan deze blog iets vervreemdends. Ik kan er lang naar turen….:

http://cabinetcollectif.blogspot.be/

Kaphaan

Met tram 15 reden we voor het eerst mee naar de nieuwe terminus, in Boechout. Daarbij passeerden we de halte Kaphaan, een ander woord voor kapoen. Een nieuwe vondst! Kaphaan bleek ik nog niet te hebben in mijn collectie Phaalangst & Sokofouders:
http://www.bertbevers.com/sokofouders.htm

Verwoord, verbeeld

Vandaag ging in Kunstcentrum Het Web aan De Veentjes 35 in Doetinchem de tentoonstelling Verwoord, verbeeld van start. Daar is werk te zien dat een aantal kunstenaars vervaardigde bij op verzoek geschreven gedichten, die moesten kaderen in de zon- en schaduwzijden van de Nederlandse geschiedenis. Ik leverde daarvoor Srebrenica aan:

Achter iedere boom kun je kijken. Stenen zijn
er ook genoeg om om te keren. Hardnekkige
verwachtingspatronen. Een dagreis verder
valt te peilen hoe moeders van vertrekkende
zonen verschieten. Roes en boete. Ergens

in het ijle zwaaien onzichtbare handen, ijdel

als een ongelezen bijbel. Grond onder voeten.

Daarbij vervaardigden onder meer Neeltje (zie hierboven) en Paul Hoftijzer beeldend werk. Van wie er allemaal nog meer werk te lezen en te zien is kunt u lezen bij Hans Mellendijk:

http://smelsslems.blogspot.be/2013/01/verwoord-verbeeld_24.html
en
http://smelsslems.blogspot.be/2013/02/opening-verwoord-verbeeld.html

Als de dag van gisteren

Als ik zo’n ouderwetsche letterdoos tegenkom herinner ik me de sensatie van het vastpakken van die kartonnetjes met letters en het, met de punt van de tong uit de mond, zelf leggen van woorden ermee als de dag van gisteren….

Mooie namen

In het westen zijn wij gewend aan de benaming Mount Everest, maar in de eigen omgeving zijn de namen van de berg veel mooier: in het Nepalees heet hij Sagarmatha, en in het Tibetaans Chomolungma….

Geelzucht in Moerbeke

De grote zaal van De Bib in het landelijke Moerbeke (Waas) zat gisteravond vol! En dat kwam mooi uit want Yella Arnouts (rechts), Norbert De Beule (tweede van rechts), Patrick Cornillie, Frank Pollet en ik brachten er op uitnodiging van de plaatselijke Culturele Raad een keuze uit ons poëtische-Tour de Franceproject Geelzucht.

http://www.moerbeke.be/website/1371-www.html?branch=1&language=1

Bedrijf op KEMP=MAG

Bedrijf uit mijn bundel Uit de herinneringen van een souffleur (Uitgeverij Kleinood & Grootzeer, 2006) is vanaf heden te lezen op KEMP=MAG:

http://kempis.nl/mag/bert-bevers-bedrijf

Het noorden in het zuiden

In Nederland doet zich trouwens iets omgekeerds voor: de grootste zuidelijke provincie heet er immers Nóórd-Brabant. Wie zijn geschiedenis kent kan zulks wel verklaren, maar volgens mij zijn er horden mensen die er nooit over nadenken….

Het zuiden in het noorden

De meest noordelijke provincie van het Schotse vasteland heet Sutherland. Die naam heeft zijn oorsprong in het oud-Noords, waarvan de vikingen – die destijds in groten getale de kusten van wat nu het Verenigd Koninkrijk heet veroverden – zich bedienden. De oorspronkelijke benaming was Suôrland, hetgeen land in het zuiden betekende. Vanuit Scandinavisch perspectief klinkt dat logisch, maar toch doet het vreemd aan het Zuidland in het noorden te zien!

Streepje

Goh, nooit eerder gezien:, als je het woordje oevers wilt veranderen in het woordje bevers is er slechts één verticaal streepje nodig….

Pedant

“Zoals u allen weet, hoop ik over enkele dagen mijn 75^ste verjaardag te vieren.” Zo opende koningin Beatrix van Nederland haar toespraakje om de land- en rijksgenoten ervan te verwittigen dat ze de fakkel gaat overdragen aan Rex Alex. Zou zij nou wérkelijk denken dat álle land- en rijksgenoten dat weten? Ik vind dat nogal pedant. Hoe groot acht ú de kans dat álle land- en rijksgenoten dat in hun systeem hadden?

Welingelichte Kringen

De mevrouw die er als staatshoofd voor verantwoordelijk was dat Nederland als enige beschaafde land géén (lees: geen énkele) afgezant had op de uitvaart van Paus Johannes Paulus II maakte daarstraks bekend dat ze het welletjes vindt. Juist vandaag signaleerde ik het portret dat Kamagurka van haar bedacht, mét stoppels (Bea, niet Kama). Toeval bestaat niet. U merkt wel dat ik tot de Welingelichte Kringen behoor….Vive la République!

http://mededelingen.over-blog.com/article-kamagurka-schilder-114819721.html

New Shoes!

De Grote (allez: naar onze begrippen toch) Koude is de lucht uit. En ziet: in de Kammenstraat etaleert men onmiddellijk schoentjes voor De Lente. Wat zitten er waarlijk snóezige exemplaren bij….

Bloempjesven

Een oud plaatje (nummer 45), dat je ooit in kon plakken in het Bussink’s Album (Bussink was een koekfabriek in Deventer) Mijn Land XI: Noord-Brabant. Het toont het Bloempjesven in….Bergen op Zoom. Het Bloempjesven, daar had ik nou als Bergenaar nooit maar dan ook nóóit van gehoord. Maar het bestaat! Dankzij Google Maps wist ik het snel te traceren: het ligt midden in het landgoed Mattemburgh.