Momentopname

Hic et nunc in de onmiddellijke nabijheid: Portret van een landschap – Gedichten 1953-1997 van Leo Herberghs (die bij leven en welzijn volgende maand 90 wordt!), Tongebreek & Niemendal van Chrétien Breukers, de verzamelde albums van The Bonzo Dog Doo Dah Band en Die Schnelldampfer Bremen und Europa – Höhepunkt und Ausklang einer Epoche van Arnold Kludas.

Verdwenen discipline?

Niet dat ik een fervent radioluisteraar ben, maar ineens overvalt me de gedachte aan het hoorspel. Worden er nog wel hoorspelen geschreven? En uitgezonden? Is het een verdwenen literaire discipline?

Uniek patroon

Weer iets geleerd: Net als vingerafdrukken bij de mens, heeft het neuskussentje van een kat een uniek patroon. Dat wist ik niet. Terwijl we toch al decennia feliene huisgenoten hebben. Wat ik evenmin wist: katten zijn samen met giraffen en kamelen de enige gekende dieren die wandelen door beide linkerpoten samen te bewegen, gevolgd door beide rechterpoten. Goh….

De Tafel van 1

Het was weer een tijdje geleden dat ik De Tafel van 1 nog eens kon aanvullen, mijn verzameling foto’s van auteurs in de gemeente Antwerpen aan hun schrijfplek. Met Marc Bruynseraede, dichter en een van de oprichters van het literaire tijdschrift Deus ex Machina, meer bepaald:

www.detafelvan1.blogspot.com

Vergroeide lip

Welk een merkwaardige groeiwijze heeft toch de Paphiopedilum. Deze orchidee met gemarmerde bladeren valt direct op vanwege haar fraaie, doch aparte bloeiwijze. De vergroeide lip van deze orchidee  heeft een schoenachtige vorm en wordt dan ook wel Venusschoentje genoemd.

Het blijft niet onopgemerkt....

Het blijft allemaal niet onopgemerkt. Dat doet plezier….
http://smelsslems.blogspot.be/2014/06/bevers-timmert-aan-de-weg.html

Havenbeeld

Onder auspiciën van Antwerpen Boekenstad werd Dichter bij het water ingericht, een poëtisch parcours op en over het Eilandje. Her en der werden daar gedichten geplaatst, van onder meer Annemarie Estor, Bert Peleman, Lucienne Stassaert, Eddy Van Vliet en van mij (op een mooie plaats naast het MAS) Havenbeeld.

O, A en U

Een unicum in de lange geschiedenis van de Giro: op het podium drie renners met een o in de voor- en een u en een a in de achternaam. Het betreft Nairo Quintana, Rigoberto Uran en Fabio Aru. De enige andere keer dat er iemand op het podium stond die aan deze criteria voldeed was in 2007 winnaar Danilo di Luca. Maar toen waren Andy Schleck en Eddy Mazzolini tweede en derde. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Geslaagde graffiti

Weer geslaagde graffiti bestudeerd, in de Rue Rogier in Brussel meer bepaald. Die is hier overkapt. In zo’n tunnel kun je blijkbaar ongestoord werken.

Baden-Württemberg

Op Fleurs du mal is vanaf vandaag mijn gedicht Baden-Württemberg  te vinden:
http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-baden-wurttemberg

Mooi schuim

Hoewel ik in dit rijke bierland slechts een eenvoudige liefhebber ben van een doodgewoon pintje, kan ik af en toe ook echt genieten van een mooi glas Guinness. Wat een mooi stevig schuim hebben die Ieren toch uitgevonden….

Klassengang

Kwam een foto tegen van een klassengang in de noordvleugel van het rooms-katholiek gymnasium Juvenaat Heilig Hart. Ik vermoed die op de begane grond, maar het kan ook die op de eerste verdieping zijn. De school bestaat nog, maar bevindt zich reeds jaren in nieuwbouw. Ik voelde me in de oude immer perfect op mijn gemak. Ik ben nog steeds dol op dit soort gangen….

Meerweters

Betweters. Dat woord kent de Dikke Van Dale. De meeste Nederlanders kennen het. Als ze het al niet zijn. Meerweters echter is een woord dat het Nederlands niet kent. Jammer. Het is mooi. Het omschrijft ook zeer goed een bepaald soort mensen. Lieden die graag quizzen bijvoorbeeld. Verstandige mensen tout court. Maar gelukkig bezigen de Duitsers het, in hun eigen tongval uiteraard. Het dagblad Aachener Nachrichten prijst zich aan met Mehr sport. Für Mehrwisser!

Blijf van m'n maat af....

Wat een joekels zijn katvissen toch. Bestudeerde ze weer eens op mijn gemakje, in het aquarium van de Zoo. Een van de twee liep tijdens een manoeuvre eens een diepe wond in de zij op. Die moest gehecht worden, waarna de Epinephelus adscensionis terug in de bak werd gezet. De andere bewoners van het aquarium roken als het ware bloed en belaagden de katvis herhaaldelijk. Je zou vissen geen empathie toedichten, maar de andere katvis vatte toen ter verdediging ervan voor zijn herstellende soortgenoot post totdat die helemaal genezen was….

Frisse rozen

Laaglandse poëzie

Nadat ik voor de serie Laaglandse Poëzie in het Zeeuwse literaire tijdschrift Ballustrada eerder dichters uit de provincies Antwerpen en West-Vlaanderen bloemleesde, stelde ik nu daarvoor nu een portfolio samen met kersvers werk van Noord-Brabantse dichters: Martijn Benders, Eddie Besselsen, Martin Beversluis, Pieter Bon, Frans August Brocatus, Wim Daniëls, Olaf Douwes Dekker, Ewoud Willem van Doorn, Maarten van den Elzen, Albert Hagenaars, Marijke Hanegraaf, Kees Hermis, Martien J.G. de Jong, Jef van Kempen, Astrid Lampe, Yvonne Né, Martijn Neggers, Esther Porcelijn, Nick J. Swarth en Carina van der Walt.

Preutse Britten

Lees in het jongste nummer van het tijdschrift Heibel een boeiend artikel van Frans Depeuter waarin hij een merkwaardig onderzoek vermeldt: vorsers hebben in de duizend werken die tentoongesteld worden in de National Gallery in Londen het aantal tepels (nipples) en geslachtsdelen (areas) geturfd. Daarbij gingen ze volgens Depeuter met grote precisie te werk, en hanteerden ze strikte regels. Zo moesten de rude elements voldoende groot zijn en mochten ze niet verstopt zitten achter een stukje textiel of een blad. Ook cupido’s, duivels, saters en andere mythische figuren kwamen niet in aanmerking, evenmin als kinderen.

Het resultaat was bijzonder: in totaal telden de onderzoekers 274 rude parts, met ongeveer evenveel mannelijke als vrouwelijke ‘bijdragen’. De topscorer? Vlaanderen! Op liefst 80% van de Vlaamse kunstwerken stonden, uiteraard vooral door toedoen van Rubens, seksuele attributen afgebeeld. Ook de Italiaanse kunstenaars draaiden er hun hand niet voor om bloot te konterfeiten (zo’n 25%). In mindere mate deden respectievelijk Franse, Duitse, Nederlandse en Spaanse schilders dat. Bizar: in héél de National Gallery was geen Brits schilderij te vinden dat naakt bevat….

Het brood die uw aanraakt....

Rivieren langs de verzen

In het rivierenlandschap van Millingen aan de Rijn start deze zaterdagmiddag de poëzieroute Rivieren langs de verzen. De route van 10 kilometer voert over de dijken en door de uiterwaarden van Rijn en Waal bij Millingen en Kekerdom. Op vier meter brede schoolborden staan twintig gedichten van evenveel Vlaamse en Nederlandse dichters, speciaal voor dit doel volgens het thema water geschreven: Martijn Benders, Bert Bevers, Bart FM Droog, Tjarda Eskes, Hanneke van Eijken, Andy Fierens, Rodaan al Galidi, Marijke Hanegraaf, Krijn Peter Hesselink, Bernke Klein Zandvoort, Delphine Lecompte, Sylvie Marie, Marjolein Pieks, Albertina Soepboer, Hans Tentije, Willem Thies, Victor Vroomkoning, Elly de Waard, Kira Wuck en Miek Zwamborn. Rivieren langs de verzen wordt geopend door locoburgemeester Peter Wassink van Millingen aan de Rijn. Voordien geeft Wim van Til van het Poëziecentrum Nederland een inleiding op de poëzieroute. Op bovenstaande foto mijn bijdrage.

Zie ook: http://nederlandsepoezie.eu/?p=1754

Dreunende tamboerijn?

Tot ons aller auditief geheugen behoort beslist Dancing Queen van Abba. Dat Engels met haren op vergeet je meteen, want het is een meesterwerkje (Elvis Costello gaf ooit toe dat hij voor wat betreft het pianoloopje uit zijn Oliver’s Army schatplichtig is aan dat in Dancing Queen). Alleen stoort  me wel altijd die beat from the tambourine: You are the dancing queen / Young and sweet / Only seventeen / Dancing queen / Feel the beat from the tambourine. Komaan zeg! Feel the beat from the bassdrum? Akkoord! Maar van een tamboerijn? Die is er echt in gesmokkeld omwille van het rijm….

Eigen terrein beschouwd

Mijn snor krult nog een beetje na het lezen van de doorwrochte beschouwing die Richard Foqué op de Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie aan mijn poëzie wijdde:

http://mededelingen.over-blog.com/article-richard-foque-het-eigen-terrein-van-dichter-bert-bevers-123693775.html

Voornaam

Soms hoort een voornaam onverbrekelijk bij een achternaam. Robinson en Crusoë bijvoorbeeld. Soms echter is een achternaam zo beroemd dat je vergeet welke voornaam erbij hoort. Gulliver, van Gulliver’s Travels bijvoorbeeld. Die heeft als voornaam, en dat is me nooit bijgebleven, Lemuel….

Uit de kast (XXIII): Johan Joos

Toen ik voor deze rubriek weer voor de collectie dichtbundels ging staan om er met afgewende blik willekeurig een exemplaar uit te pikken, viel mijn hand op Stil de grain jaune van Johan Joos (Bert Bakker, 1989), waaruit ik met de ogen toe bladzijde 8 opsloeg. Daarop Kort bestek:

de laatste zomersplinters

de lichten zijn al aan
ik begin lichtjes te geeuwen
overal sneeuwt het vrouwenbenen

Steigertoren

Indrukwekkend hoor, hoe snel die steigerbouwers de Boerentoren in hebben gepakt. Kan daar, ondanks het gegeven dat ik hoogtevrees heb, met bewondering naar staan kijken.

Elders

Om op de bus te wachten naar Lourdes of Santiago de Compostella hoef je niet zuidwaarts. Dat bewijst Hans Mellendijk, die weer een bijzondere verzameling aan het aanleggen is:

http://smelsslems.blogspot.be/search/label/Elders

Alleen 3 en 4

Raymond Queneau:: “In het Frans heeft geen enkele naam van een getal evenveel letters als het getal dat het aanduidt. In het Duits ook niet. In het Engels: four. In het Italiaans: tre. [In het Nederlands: vier.]” Overigens heeft Queneau, zo merkt attente lezer Henk van der Haar terecht op, wat het Duits betreft geen gelijk: ook bij onze oosterburen is vier vier!

Kauwen

Intrigerende zin, in Mijn moeder zong van Raymond Queneau: “Het verschil tussen man en vrouw is dat een man nooit een meisje is geweest.” Een zin om een tijdje op te kauwen. Waarom weet ik niet, maar volgens mij klopt deze opmerking wel….

Oostersche vruchten

Enige tijd terug vond ik een oude verpakking van een mij onbekend product, Era:
http://www.meergemengdeberichten.blogspot.be/2014/04/verdwenen-product.html

Danny Braem vond een illustratie waaruit blijkt dat Era margarine aux fruits d’Orient en ook wel margarine uit Oostersche vruchten maakte. Wat oostersche vruchten zijn weten we dan weer niet....

Goede luchten en een berg

A propos: natuurlijk is Valparaíso een wonderbaarlijk mooie plaatsnaam, maar toch is het niet mijn favoriete. Er zijn er in Zuid-Amerika twee die ik nóg mooier vind: Buenos Aires en Montevideo.

Blaasvormige onderlip

De Calceolaria, het pantoffelplantje, is afkomstig uit het verre Chili (een land dat havensteden heeft met poëtische namen als Valparaíso – mijn goede vriend Ad Verbraak vindt dit een van de mooiste plaatsnamen ter wereld, en ik ben geneigd het met hem eens te zijn). Met haar tweekleurige blaasvormige onderlip, de pantoffel, is het alleszins beeldschoon....

Alpaca's te koop!

Het verbaast me niets om, als ik daar al eens vertoef, in ‘buitengebied’ bordjes tegen te komen met aanprijzingen als Aardappelen te koop, of Aardbeien te koop, of Asperges te koop maar (óók beginnend met een A, dat wel) Alpaca’s te koop? Neen, dat gebeurt je slechts in Puivelde….

GeelZucht V

Vermits er weer een editie van GeelZucht komt moest er vergaderd worden. Fleur De Meyer was hiervoor verhinderd maar op Puivelde Koerse werd present getekend door (van links naar rechts) Paul Rigolle, Frank Pollet, Patrick Cornillie en Bert Bevers. Na afloop tijdens een smakelijke maaltijd de ritten voor de komende Ronde verdeeld.

http://mededelingen.over-blog.com/article-geelzucht-krijgt-vijfde-editie-123628797.html

In Puivelde, waar de 49^ste Puivelde Koerse werd verreden, Oliver Naesen zien zegevieren. Eerlijk gezegd hadden we nog nooit van hem gehoord.

http://www.nieuwsblad.be/sportwereld/tag/wielrennen/puivelde?rankingType=Result

In bijna een halve eeuw waren er in Puivelde best wel wat renners de beste die een mooie carrière bijeen fietsten. Sergei Ivanov bijvoorbeeld. En Nico Eeckhout, Ludo Dierckxsens en Adrie van der Poel:

http://www.vizionserver.be/puivelde/historie/

Minder staatshoofden (v.)

Voor deze blog zocht ik in 2007 eens op hoeveel vrouwelijke staatshoofden er in de EU zijn: ‘Van de landen die deel uitmaken van de Europese Unie zijn er zes met een vrouwelijk staatshoofd. Daarvan zijn er drie monarchieën: Denemarken (koningin Margarethe), Nederland (koningin Beatrix) en het Verenigd Koninkrijk (koningin Elizabeth). Daarnaast zijn er drie republieken met een vrouwelijke president: Ierland (Mary McAleese), Finland (Tarja Kaarina Halonen) en Letland (Vaira Vike-Freiberga).’ Eens nagekeken hoe de situatie zeven jaar later is. Er zijn er nu nog maar viér. Elizabeth II en Margaretha II zijn nog steeds op post, maar Beatrix is met pensioen en opgevolgd door haar zoon en de Ierse, Finse en Letse presidente zijn door een man opgevolgd. Litouwen en Malta hebben dan tegenwoordig weer wel een presidente: respectievelijk Dalia Grybauskaitė (sinds 2009) en Marie Louise Coleiro Preca (sedert dit jaar). Tot zover dit Gemengd Bericht.

Op Fleurs du mal

Op Fleurs du mal is voortaan mijn Cookham door Stanley Spencer en Jezus Christus aan de vergetelheid ontrukt te vinden:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-cookham-door-stanley-spencer-en-jezus-christus-aan-de-vergetelheid-ontrukt

Zwaarder gewicht graag

Volgens de Europese erfgoedfederatie Europa Nostra verdient de Bourlaschouwburg (in haar ogen een van zeven ernstig bedreigde erfgoedsites) hier om de hoek dringend bescherming. Dankzij de 19^de-eeuwse theatermachinerie is de Bourla een van de weinige theaters op ons continent waar nog 19^de-eeuwse opera’s en theaterstukken kunnen worden uitgevoerd in het oorspronkelijke kader. Zo is de door de Franse decorbouwers Philastre & Cambon vervaardigde houten machinerie zelfs de laatst overblijvende van dat type. Het ongeluk wil nu echter dat Het Toneelhuis, dat gebruik mag maken van de schouwburg (in 1993 nog grondig gerenoveerd), het pand grondig gemoderniseerd wil zien. Ik hoop van ganser harte dat Europa Nostra een zwaarder gewicht in de schaal legt dan Het Toneelhuis.

Ingeburgerd

Een fijne manier van integreren hebben onze Poolse vrienden: bierdrinkers hoeven hier amper moeite te doen om in plaats van een Maes, een Haacht, een Jupiler of een Stella eens een Tyskie, een Dębowe Mocne, een Żubr of een Tatra aan de lippen te zetten….Na zdrowie!

Walscha

Van het beeld dat Wilfried Pas van Paul van Ostaijen maakte (het is te vinden aan de Minderbroedersrui in Antwerpen) vallen regelmatig de cijfers die zijn geboorte- en sterfjaar aangeven. De sculpturen van Pas zijn schier onverslijtbaar maar voor de betiteling wordt verkeerd materiaal gebruikt: ook dat op het beeld van Gerard Walschap aan de Maarschalk Gérardstraat blijft niet goed zitten. Wie niet bekend is met de auteur denkt dat het gaat om Gerard Walscha….

Fijne bootjes

Rockin' Sandals

Het ziet er gezellig uit op Ron Scherpenisse's Cabinet Collectif. Vermoedelijk swingde dit ensemble (of, nog zo’n woord dat amper meer gebruikt wordt: combo) de pan uit, maar voor een succesvolle carrière zijn behalve muzikale ook vestimentaire elementen belangrijk: je wordt géén populaire rocker wanneer je (zoals de jongen met de gitaar in de nek) sandálen draagt….

Geen eigen titel

Hé, dat wist ik niet: Johann Sebastian Bach heeft de Brandenburger Concerten nooit zo genoemd. Pas in de 19de eeuw werden ze vernoemd naar de man die hem de opdracht had gegeven tot het componeren van Six concerts avec plusieurs instruments (zoals Bach ze had gedoopt), Christian  Ludwig van Brandenburg.

Goedkope fietspaden

In Ukkel (nochtans geen onbemiddelde gemeente) hebben ze vermoedelijk geen geld over voor de aanleg van fietspaden. Ga er maar gewoon tussen de tramsporen rijden!

Braaf kuifje

Kwam, zoekend (naar iets anders natuurlijk) in archiefdozen, een jonge versie van mezelf tegen. Deze opname (op de achterkant staat een stempel met de mededeling Foto TOBIAS, Kremerstraat 20a, Tel. 4937, Bergen op Zoom en in potlood de code HW 75) werd gemaakt in de kleuterschool aan de Esdoornstraat waar ik bij Zuster Chrysostima in de klas zat. Wat een braaf kuifje! Het was 1959. Thuis, waar mama en de boterhammen wachtten, klonk uit de radio vermoedelijk een deuntje als Tschau tschau bambino van Caterina Valente….

Bloesemsneeuw

We hebben de facto helemaal geen winter gehad, maar dezer dagen lijkt het soms toch nog even of het sneeuwt wanneer de wind de bloesem verwaait….

Bevrijding

Omdat het in Nederland Bevrijdingsdag is een bevrijdingsfoto. Deze werd hier op de hoek (links de Nationale Bank) genomen op de dag dat Antwerpen werd bevrijd, 4 september 1944. Zeven weken later was dat het geval voor mijn geboortestad Bergen op Zoom. Boven de Moerdijk moesten ze toen nog een tijdje geduld hebben….

Toepasselijke naam

Wat een toepasselijke naam heeft toch de Procyon, de wasbeer. Bijna doorlopend lijkt die zich te zitten wassen. Het dier doet Geertje altijd aan de zware jongens denken, door dat masker. En ik ken al sedert mijn dertiende de tekst van Rocky Raccoon uit mijn hoofd. Maar dit geheel terzijde.

Tja....

Niet te geloven hoe de zelfverklaarde kwaliteitskrant De Volkskrant zichzelf blijft mismaken: op de voorpagina staat des zaterdags al sinds tijden structureel slechts één stukje tekst. Omdat dat dan ook nog eens van Arnon Grunberg is, blijft er voor mij op pagina 1 helemaal niéts te lezen over….

Coen Peppelenbos ergert zich dan weer aan andere aspecten van De Grachtengordelgazet:
http://www.tzum.info/2014/05/nieuws-sir-edmund-weer-neergestreken-amsterdam/

Mediterraan

Wonderlijk eigenlijk, hoe je in eigen stad nog steeds verrast kunt worden door een uitzicht waarvan je weet dat het er zal zijn. Dat overkomt me telkens als ik het Conscienceplein benader vanuit de Leeuw van Vlaanderenstraat. Als je onder die poort door komt oogt het het plein waarlijk mediterraan, met de Carolus Borromaeus tegenover je. In het gebouw rechts, de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience, bevindt zich die formidabele Nottebohmzaal. Ik ben er fier op dat ik daar een bundel ten doop mocht houden:

http://www.uitgeverijliteraeste.blogspot.be/