Sus scrofa

Wat een sympathieke dieren zijn varkens toch, en frislingen al helemaal. In Tilburg, zo leerde ik van Geertje, noemen ze die trouwens kuuskes. Deze twee exemplaren van de Sus scrofa zouden vast niet zo rustig staan scharrelen als Gerard Depardieu in Obelixkledij langs zou kuieren….

De witbuiken van Adrienne

Een van onze lievelingsgouaches is een stilleven met kersen, van Adrienne Steyaert. En wat hebben we vandaag aan fruit in huis? De Prunus acium Bigarreau Blanc et Rose, witbuikjes. Die staan hier voor hun geschilderde soortgenoten….

Wollen velo

Veel kans op een ritzege of een klassementstrui maak je er waarschijnlijk niet op, maar kleurrijk is deze wollen velo beslist!

Dichters voor De Slegte

Vanmiddag, in het kader van het Felix Poetry Festival, voorgelezen tijdens Dichters voor De Slegte. Dat was een poëziemiddag om te vieren dat er in Vlaanderen, na het Polare-gerommel,  zeven De Slegte’s blíjven. Het programma: Bart Stouten, Max Temmerman, Karel Sergen, Jan H. Mysjkin, Kurt De Boodt, Delphine Lecompte, Frank De Crits, Bert Bevers en Stijn Vranken.

http://atv.be/nieuws/2014-06-14/dichters-voor-de-slegte/#.U5yjNcsrjIU

Bachten de Kupe

Van Fleurs du Mal maakt voortaan ook mijn gedicht Bachten de Kupe deel uit:
http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-bachten-de-kupe

Gebaande paden

Het is al bijna vier jaar geleden dat ik stopte met mijn verzameling gebaande paden (olifantspaadjes), maar ik zie ze nog regelmatig. De collectie blijft online:

www.gebaandepaden.blogspot.com

Voelbare geschiedenis

Stellig ben ik er van overtuigd dat je karakter mee wordt bepaald door de omgeving waarin je opgroeit. Dat je anders tegen de dingen aankijkt wanneer je in een nieuwbouwwijk in een jonge gemeente geboren bent. Ben blij dat ik het levenslicht zag in een oude stad, waar de geschiedenis op elke straathoek voelbaar is. Dit is de binnenplaats van het Markiezenhof, dat ik al vanuit de kinderwagen ken. Later had een van onze slaapkamers (net niet zichtbaar achter het groen op de achtergrond) breed zicht op de voorkant van dit monument.

Op zoek

Hallo, jong kauwtje.
Heb jij nog steeds geen eigen
vrouwtje, manneke?

Dichters voor De Slegte

In Antwerpen heet Polare gelukkig weer gewoon De Slegte. In het kader van het Felix Poetry Festival leest aanstaande zaterdagmiddag een aantal dichters bij het filiaal op de Wapper voor uit eigen werk: Bart Stouten, Max Temmerman, Jan H. Mysjkin, Kurt De Boodt, Delphine Lecompte, Frank De Crits, Bert Bevers en Stijn Vranken.

http://www.poeziecentrum.be/nieuws/zaterdag-14-juni-2014-dichters-voor-de-slegte-antwerpen

Lekker slopen

Een interessante stiel lijkt me dat, slopen. Hoewel ik me met gans andere zaken bezighoud vind ik het altijd aangenaam te bekijken hoe slopers te werk gaan. Momenteel zijn ze bezig het Antwerpse Provinciehuis tegen de grond te werken. Een hele klus!

Kermiswereld

Goed, ik geef toe dat ik op deze foto niet echt vrolijk kijk maar het was die dag killig en nat in Bergantino. Bergantino? Een bijzonder Italiaanse dorp, want de werkloosheid is er quasi núl. Zo'n beetje iedereen heeft er een baan in de kermisindustrie. Ik was er toen ik meewerkte aan de totstandkoming van een website over de geschiedenis van de kermis. Ze bouwen ginder superluxe woonwagens, en vooral ook allerhande attracties. Met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid komt ook het tuig van de foto’s hieronder uit dat plaatsje in Veneto. Maar ook de kans dat kinderen in Europa in een ouderwetsche draaimolen op een in Bergantino vervaardigd paard zitten is erg groot.

http://www.kermiswereld.net/default.aspx

Het is weer foor!

Een attractie voor waaghalzen: de ‘bakjes’ aan de uiteinden van deze reuzenslinger worden, eenmaal boven, gedurende enige minuten stopgezet om de inzittenden de kans te geven over Antwerpen uit te kijken, en foto’s te maken. Daarna echter wordt de helsche machine in de versnelling gezet en zijn de passagiers vooral doende met gillen….Het is, kortom, weer Sinksenfoor!

Moonshadow

In deze tijd van het jaar kan ook het maanlicht, in nauwe samenwerking met onze paardenkastanjes natuurlijk, voor sfeervolle schaduw zorgen….

Ze zijn er nog

Eigenlijk had ik, door de massale aanwezigheid van mobieltjes, verwacht dat ze volledig van de aardbodem zouden zijn verdwenen maar neen: ze bestaan nog, publieke telefoons….

WK op komst....

Het Nederlands elftal staat bol van jonkies, en Louis van Gaal is en blijft een ongeleid projectiel. Het heeft er, zuiver realistisch redenerend, alle schijn van dat Oranje de eerste ronde niet kan overleven. Maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat er een wonder gebeurt. Aan de supporters zal het niet liggen. Wat de Rode Duivels betreft, die hebben betere papieren. Ze kunnen heel wat meer talent binnen de lijnen brengen. Ook in België roeren de supporters zich. Voorts haken veel bedrijven (zoals onderstaande foto van Danny Braem bewijst) op de WK-gekte in….

Juichend groeiend

Wat lijkt de ijzerhard, de Verbena officinalis, toch altijd blíj te zijn….

Geleende scheepsnaam

Hé, als Kuifjekenner herken ik in De tweede man van Doeschka Meijsing natuurlijk onmiddellijk de scheepsnaam Karaboudjan. Dat is de naam van het schip waarop onze jonge vriend, in De krab met de gulden scharen, voor het eerst kapitein Archibald Haddock ontmoet. Volgens Kuifje is Karaboudjan een Armeense naam, volgens Wikipedia een Turkse en bij Meijsing een Marokkaanse.

Zie ook:
http://mededelingen.over-blog.com/article-kuifje-karaboudjan-geidentificeerd-103475984.html

Momentopname

Hic et nunc in de onmiddellijke nabijheid: Portret van een landschap – Gedichten 1953-1997 van Leo Herberghs (die bij leven en welzijn volgende maand 90 wordt!), Tongebreek & Niemendal van Chrétien Breukers, de verzamelde albums van The Bonzo Dog Doo Dah Band en Die Schnelldampfer Bremen und Europa – Höhepunkt und Ausklang einer Epoche van Arnold Kludas.

Verdwenen discipline?

Niet dat ik een fervent radioluisteraar ben, maar ineens overvalt me de gedachte aan het hoorspel. Worden er nog wel hoorspelen geschreven? En uitgezonden? Is het een verdwenen literaire discipline?

Uniek patroon

Weer iets geleerd: Net als vingerafdrukken bij de mens, heeft het neuskussentje van een kat een uniek patroon. Dat wist ik niet. Terwijl we toch al decennia feliene huisgenoten hebben. Wat ik evenmin wist: katten zijn samen met giraffen en kamelen de enige gekende dieren die wandelen door beide linkerpoten samen te bewegen, gevolgd door beide rechterpoten. Goh….

De Tafel van 1

Het was weer een tijdje geleden dat ik De Tafel van 1 nog eens kon aanvullen, mijn verzameling foto’s van auteurs in de gemeente Antwerpen aan hun schrijfplek. Met Marc Bruynseraede, dichter en een van de oprichters van het literaire tijdschrift Deus ex Machina, meer bepaald:

www.detafelvan1.blogspot.com

Vergroeide lip

Welk een merkwaardige groeiwijze heeft toch de Paphiopedilum. Deze orchidee met gemarmerde bladeren valt direct op vanwege haar fraaie, doch aparte bloeiwijze. De vergroeide lip van deze orchidee  heeft een schoenachtige vorm en wordt dan ook wel Venusschoentje genoemd.

Het blijft niet onopgemerkt....

Het blijft allemaal niet onopgemerkt. Dat doet plezier….
http://smelsslems.blogspot.be/2014/06/bevers-timmert-aan-de-weg.html

Havenbeeld

Onder auspiciën van Antwerpen Boekenstad werd Dichter bij het water ingericht, een poëtisch parcours op en over het Eilandje. Her en der werden daar gedichten geplaatst, van onder meer Annemarie Estor, Bert Peleman, Lucienne Stassaert, Eddy Van Vliet en van mij (op een mooie plaats naast het MAS) Havenbeeld.

O, A en U

Een unicum in de lange geschiedenis van de Giro: op het podium drie renners met een o in de voor- en een u en een a in de achternaam. Het betreft Nairo Quintana, Rigoberto Uran en Fabio Aru. De enige andere keer dat er iemand op het podium stond die aan deze criteria voldeed was in 2007 winnaar Danilo di Luca. Maar toen waren Andy Schleck en Eddy Mazzolini tweede en derde. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Geslaagde graffiti

Weer geslaagde graffiti bestudeerd, in de Rue Rogier in Brussel meer bepaald. Die is hier overkapt. In zo’n tunnel kun je blijkbaar ongestoord werken.

Baden-Württemberg

Op Fleurs du mal is vanaf vandaag mijn gedicht Baden-Württemberg  te vinden:
http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-baden-wurttemberg

Mooi schuim

Hoewel ik in dit rijke bierland slechts een eenvoudige liefhebber ben van een doodgewoon pintje, kan ik af en toe ook echt genieten van een mooi glas Guinness. Wat een mooi stevig schuim hebben die Ieren toch uitgevonden….

Klassengang

Kwam een foto tegen van een klassengang in de noordvleugel van het rooms-katholiek gymnasium Juvenaat Heilig Hart. Ik vermoed die op de begane grond, maar het kan ook die op de eerste verdieping zijn. De school bestaat nog, maar bevindt zich reeds jaren in nieuwbouw. Ik voelde me in de oude immer perfect op mijn gemak. Ik ben nog steeds dol op dit soort gangen….

Meerweters

Betweters. Dat woord kent de Dikke Van Dale. De meeste Nederlanders kennen het. Als ze het al niet zijn. Meerweters echter is een woord dat het Nederlands niet kent. Jammer. Het is mooi. Het omschrijft ook zeer goed een bepaald soort mensen. Lieden die graag quizzen bijvoorbeeld. Verstandige mensen tout court. Maar gelukkig bezigen de Duitsers het, in hun eigen tongval uiteraard. Het dagblad Aachener Nachrichten prijst zich aan met Mehr sport. Für Mehrwisser!

Blijf van m'n maat af....

Wat een joekels zijn katvissen toch. Bestudeerde ze weer eens op mijn gemakje, in het aquarium van de Zoo. Een van de twee liep tijdens een manoeuvre eens een diepe wond in de zij op. Die moest gehecht worden, waarna de Epinephelus adscensionis terug in de bak werd gezet. De andere bewoners van het aquarium roken als het ware bloed en belaagden de katvis herhaaldelijk. Je zou vissen geen empathie toedichten, maar de andere katvis vatte toen ter verdediging ervan voor zijn herstellende soortgenoot post totdat die helemaal genezen was….

Frisse rozen

Laaglandse poëzie

Nadat ik voor de serie Laaglandse Poëzie in het Zeeuwse literaire tijdschrift Ballustrada eerder dichters uit de provincies Antwerpen en West-Vlaanderen bloemleesde, stelde ik nu daarvoor nu een portfolio samen met kersvers werk van Noord-Brabantse dichters: Martijn Benders, Eddie Besselsen, Martin Beversluis, Pieter Bon, Frans August Brocatus, Wim Daniëls, Olaf Douwes Dekker, Ewoud Willem van Doorn, Maarten van den Elzen, Albert Hagenaars, Marijke Hanegraaf, Kees Hermis, Martien J.G. de Jong, Jef van Kempen, Astrid Lampe, Yvonne Né, Martijn Neggers, Esther Porcelijn, Nick J. Swarth en Carina van der Walt.

Preutse Britten

Lees in het jongste nummer van het tijdschrift Heibel een boeiend artikel van Frans Depeuter waarin hij een merkwaardig onderzoek vermeldt: vorsers hebben in de duizend werken die tentoongesteld worden in de National Gallery in Londen het aantal tepels (nipples) en geslachtsdelen (areas) geturfd. Daarbij gingen ze volgens Depeuter met grote precisie te werk, en hanteerden ze strikte regels. Zo moesten de rude elements voldoende groot zijn en mochten ze niet verstopt zitten achter een stukje textiel of een blad. Ook cupido’s, duivels, saters en andere mythische figuren kwamen niet in aanmerking, evenmin als kinderen.

Het resultaat was bijzonder: in totaal telden de onderzoekers 274 rude parts, met ongeveer evenveel mannelijke als vrouwelijke ‘bijdragen’. De topscorer? Vlaanderen! Op liefst 80% van de Vlaamse kunstwerken stonden, uiteraard vooral door toedoen van Rubens, seksuele attributen afgebeeld. Ook de Italiaanse kunstenaars draaiden er hun hand niet voor om bloot te konterfeiten (zo’n 25%). In mindere mate deden respectievelijk Franse, Duitse, Nederlandse en Spaanse schilders dat. Bizar: in héél de National Gallery was geen Brits schilderij te vinden dat naakt bevat….

Het brood die uw aanraakt....

Rivieren langs de verzen

In het rivierenlandschap van Millingen aan de Rijn start deze zaterdagmiddag de poëzieroute Rivieren langs de verzen. De route van 10 kilometer voert over de dijken en door de uiterwaarden van Rijn en Waal bij Millingen en Kekerdom. Op vier meter brede schoolborden staan twintig gedichten van evenveel Vlaamse en Nederlandse dichters, speciaal voor dit doel volgens het thema water geschreven: Martijn Benders, Bert Bevers, Bart FM Droog, Tjarda Eskes, Hanneke van Eijken, Andy Fierens, Rodaan al Galidi, Marijke Hanegraaf, Krijn Peter Hesselink, Bernke Klein Zandvoort, Delphine Lecompte, Sylvie Marie, Marjolein Pieks, Albertina Soepboer, Hans Tentije, Willem Thies, Victor Vroomkoning, Elly de Waard, Kira Wuck en Miek Zwamborn. Rivieren langs de verzen wordt geopend door locoburgemeester Peter Wassink van Millingen aan de Rijn. Voordien geeft Wim van Til van het Poëziecentrum Nederland een inleiding op de poëzieroute. Op bovenstaande foto mijn bijdrage.

Zie ook: http://nederlandsepoezie.eu/?p=1754

Dreunende tamboerijn?

Tot ons aller auditief geheugen behoort beslist Dancing Queen van Abba. Dat Engels met haren op vergeet je meteen, want het is een meesterwerkje (Elvis Costello gaf ooit toe dat hij voor wat betreft het pianoloopje uit zijn Oliver’s Army schatplichtig is aan dat in Dancing Queen). Alleen stoort  me wel altijd die beat from the tambourine: You are the dancing queen / Young and sweet / Only seventeen / Dancing queen / Feel the beat from the tambourine. Komaan zeg! Feel the beat from the bassdrum? Akkoord! Maar van een tamboerijn? Die is er echt in gesmokkeld omwille van het rijm….

Eigen terrein beschouwd

Mijn snor krult nog een beetje na het lezen van de doorwrochte beschouwing die Richard Foqué op de Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie aan mijn poëzie wijdde:

http://mededelingen.over-blog.com/article-richard-foque-het-eigen-terrein-van-dichter-bert-bevers-123693775.html

Voornaam

Soms hoort een voornaam onverbrekelijk bij een achternaam. Robinson en Crusoë bijvoorbeeld. Soms echter is een achternaam zo beroemd dat je vergeet welke voornaam erbij hoort. Gulliver, van Gulliver’s Travels bijvoorbeeld. Die heeft als voornaam, en dat is me nooit bijgebleven, Lemuel….

Uit de kast (XXIII): Johan Joos

Toen ik voor deze rubriek weer voor de collectie dichtbundels ging staan om er met afgewende blik willekeurig een exemplaar uit te pikken, viel mijn hand op Stil de grain jaune van Johan Joos (Bert Bakker, 1989), waaruit ik met de ogen toe bladzijde 8 opsloeg. Daarop Kort bestek:

de laatste zomersplinters

de lichten zijn al aan
ik begin lichtjes te geeuwen
overal sneeuwt het vrouwenbenen

Steigertoren

Indrukwekkend hoor, hoe snel die steigerbouwers de Boerentoren in hebben gepakt. Kan daar, ondanks het gegeven dat ik hoogtevrees heb, met bewondering naar staan kijken.

Elders

Om op de bus te wachten naar Lourdes of Santiago de Compostella hoef je niet zuidwaarts. Dat bewijst Hans Mellendijk, die weer een bijzondere verzameling aan het aanleggen is:

http://smelsslems.blogspot.be/search/label/Elders

Alleen 3 en 4

Raymond Queneau:: “In het Frans heeft geen enkele naam van een getal evenveel letters als het getal dat het aanduidt. In het Duits ook niet. In het Engels: four. In het Italiaans: tre. [In het Nederlands: vier.]” Overigens heeft Queneau, zo merkt attente lezer Henk van der Haar terecht op, wat het Duits betreft geen gelijk: ook bij onze oosterburen is vier vier!

Kauwen

Intrigerende zin, in Mijn moeder zong van Raymond Queneau: “Het verschil tussen man en vrouw is dat een man nooit een meisje is geweest.” Een zin om een tijdje op te kauwen. Waarom weet ik niet, maar volgens mij klopt deze opmerking wel….

Oostersche vruchten

Enige tijd terug vond ik een oude verpakking van een mij onbekend product, Era:
http://www.meergemengdeberichten.blogspot.be/2014/04/verdwenen-product.html

Danny Braem vond een illustratie waaruit blijkt dat Era margarine aux fruits d’Orient en ook wel margarine uit Oostersche vruchten maakte. Wat oostersche vruchten zijn weten we dan weer niet....

Goede luchten en een berg

A propos: natuurlijk is Valparaíso een wonderbaarlijk mooie plaatsnaam, maar toch is het niet mijn favoriete. Er zijn er in Zuid-Amerika twee die ik nóg mooier vind: Buenos Aires en Montevideo.