Dwergachtig ventje

De Basilica di Santa Petronio aan de Piazza Maggiore in Bologna is mondiaal gezien een van de grootste kerken, en in de praktijk zelfs de grootste parochiekerk ter wereld! Kijk alleen maar eens naar het dwergachtige ventje dat ik hier ben tegen de achtergrond van die reusachtige toegangsdeur. Hier vond de laatste kroning van een keizer van het Heilige Roomse Rijk plaats, toen paus Clemens VII Karel V tot die functie verhief.

http://gemengdeberichten.blogspot.be/2008/12/top-tien-van-lievelingskerken.html

Lelijke reclame

Ook typisch Brits is Sunlight Soap. De firma Lever Brothers Limited schroomde niet om in volle Eerste Wereldoorlog reclame te maken voor die zeep ten detrimente van de jongens die op het vasteland in de loopgraven vochten. Dit vind ik niet van goede smaak getuigen.

De droom van de keizer

De Engelsen beschikten ook tijdens de Groote Oorlog al over hun bekende flegmatieke gevoel voor humor. Dat moge wel blijken uit deze spottekening die de ambities van Kaiser Wilhelm II op de hak nam.

Hekel aan licht

Hij ligt graag en vol overgave in de zon als hij het lekker warm wil hebben, maar als hij slaapt heeft Stefke een hekel aan licht. Dan dekt hij zijn ogen immer af met een pootje.

Kleinste met

De overeenkomst tussen Jean Anouilh, James Mason, Vladimir Nabokov, Hugo Pratt, Georges Simenon en Georges Gilles de la Tourette? Ze zijn allemaal overleden in Lausanne. Dat is overigens de kleinste stad ter wereld met een ondergrondse. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Ze zijn nog klein

Ze zijn nog klein, maar kondigen ontegenzeglijk de nazomer aan. Zelfs midden in de stad, langs een doodgewone stoep, zijn er bramen te vinden. Een paar ervan lijken zelfs reeds rijp.

Voor even te zien

En weer heeft de stedelijke dienst archeologie een interessant stukje verleden blootgelegd. Op de hoek van de Noorderlaan en de Italiëlei meer bepaald. Een grebbe uit 1818, die vanaf de Schijnpoort water bracht naar het ravelijn dat daar destijds lag. Natuurlijk moet die weer weg nadat de boel in kaart is gebracht. Naar het schijnt gaat op deze plek, midden in een volop in ontwikkeling zijnd stuk Antwerpen, een nieuw ziekenhuis gebouwd worden.

Graffiguur op Fleurs du Mal

Vanaf vandaag op Fleurs du mal mijn (oorspronkelijk in de bundel Ware grootte verschenen) gedicht Graffiguur:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-graffiguur

 

Resterende grandeur

Al heel lang is Villers-la-Ville van Hedwig Speliers een van mijn favoriete dichtbundels, maar de plaats waardoor hij zich daartoe liet inspireren bezocht ik eerder nooit. De overblijfselen van de ooit machtige abdij in Villers-la-Ville zijn werkelijk impressionant, en de moeite van een bezoek zeker waard. Wat een pracht resteert er toch nog. Je kunt er uren ronddwalen en je geen minuut niét verwonderen over die grandeur.

Hoe fraai ligt ze daar in dat dal. Aan deze zijde het koor van de engelen, schreef Speliers. Aan gene de muil van de hel. Het is een fascinerende site. Zodat de aarde heidens door elke porie / Zodat de harde eikel door de aarde boort. Er dreven ginder heel wat van zijn regels door mijn hoofd. Zoals ook nog: Wie niet gelooft moet bedachtzaam de plooien uit zijn lichaam looien.

http://www.villers.be/nl

 

Smal panorama

Zonder de nieuwste versie van de kleine maar o zo fijne Canon Ixus op zak stap ik de deur niet uit. Dát is mijn camera. Met mijn mobiele telefoon kan ik ook fotograferen, maar ik doe dat nooit. Tot mijn verbazing wees mijn broer Peter me erop dat ik daarmee zelfs panoramafoto’s kan maken. Dit is daar de eerste proeve van, gemaakt in de abdij van Villers-la-Ville. Benieuwd hoe die malle smalle vorm over gaat komen op deze blog....

Fort et vert

De Normandiërs beschouwen hun gewest als fort et vert. Komische humor op deze kaart die we van Ron en Veronic kregen: ginder schijnen ze het ganse jaar door een zuidwester te dragen....

Eerste museum

Het is al weer tien jaar geleden dat het Museum Plantin Moretus door de Unesco op de werelderfgoedlijst werd geplaatst. Als állereerste museum ooit! Het blijft natuurlijk ook een fantastisch complex met die uitzonderlijk goed geconserveerde zestiende eeuwse drukkerij (waarin de twee oudste drukpersen ter wereld!), een anatomisch werk van Andreas Vesalius, een exemplaar van de Gutenbergbijbel en schilderijen van Pieter Paul Rubens in huis....

Foute uitspraak

De meeste mensen die zelf hun sigaret rollen zeggen als ze voor hun behoefte vloei bestellen ‘rode of blauwe Rizla’, maar feitelijk hoor je dat uit te spreken als Riz La Croix, naar de fabrikant ervan. Omdat Croix in het beeldmerk wordt uitgebeeld door een + zeggen sommigen zelfs Rizla Plus.

Tintelende tenen

Dat het werk van Moritz von Schwind zich aan de verkeerde kant van de grens tussen kitsch en kunst bevindt zie ik ook wel, maar het doet me altijd terugdenken aan mijn vroegste jeugd. Aan met tintelende tenen voor de kolenkachel lezen in sprookjesboeken, aan een onbekommerd geluksgevoel. Ook destijds al werden we bestookt met figuren uit de Walt Disney-fabriek, maar toen al (ondanks het feit dat ze uit het toentertijd toch nog erg unheimische oostelijke buurland kwamen) voelde ik me meer verwant met de Duitse tradities.

Uit het fotoalbum

Op 29 juli 1916 zag, nabij de Schelde, Jacobus Bevers het levenslicht. Op deze foto is hij veertig en leest hij zijn nog lettervreemde oudste zoon (de jonge ik) voor. Vandaag zou pa 99 geworden zijn....

Hippe brol

Eigenlijk moet je gewoon nooit iets weggooien want álles komt wel weer een keer terug in de mode. Kan me nog levendig herinneren met welk een geestdrift ik destijds van die achterlijke kuipstoeltjes uit de jaren zestig bij het groot vuil zwierde. Nu zijn die dingen weer hip. In de Kammenstraat krijgen ze ze niet aangesleept....

Niet van harte

Benieuwd hoe de stemverhoudingen zullen zijn bij het referendum over de EU dat volgend jaar in het Verenigd Koninkrijk wordt gehouden. Toen het land begin jaren zeventig na jarenlang zeuren en even zo lang weigeren van Charles de Gaulle eindelijk toe mocht treden tot wat toen nog de EEG heette moest het akkoord dat de regering met Brussel had bereikt wel nog door het Lagerhuis. Ook toen al bleek het land wat the continent betreft de facto verscheurd is: in de lente van 1972 stemden 309 Lagerhuisleden vóór, en….301 tegen.

Blinkende klassiekers

Zojuist werd het kruispunt voor de deur hier afgezet om een hele stoet oldtimers ruim baan te geven. Het leek wel even een zondagmiddag in de vijftiger jaren. Wat een prachtige wagens reden er tussen....

Goed plan

Deze foto van de Meir maakte ik toen de hoek met de Sin-Katelijnevest (links) nog niet opnieuw bebouwd was. Als alles volgens plan verloopt, wordt de Meir binnenkort ruim een kwart kilometer langer. De Meirbrug en de Schoenmarkt gaan deel uitmaken van een wandelboulevard die dan van het Centraal Station (op de achtergrond is de koepel daarvan te zien) tot aan de Groenplaats voert. De Meirbrug is niet alleen bij Antwerpenaren, maar ook bij veel regelmatige bezoekers bekend als een plek waar mensen zich op een veel te kleine stoep moeten verdringen om over te steken. Er komt aan de kant van de Sint-Katelijnevest een breed pad voor fietsers en voetgangers, die na de herinrichting alleen nog maar rekening met de tram zullen moeten houden. Goed plan!

Ankerhoop

In het Naamse Gembloux bevindt zich de Gembloux Agro-Bio Tech (GxABT), een onderdeel van de Universiteit Luik. In een Benedictijnerabdij uit de 10de eeuw. De kroniekschrijver Sigebert van Gembloers (1035-1112) werkte daar al. Het is een hoopvolle plaats. Vanouds is het anker het symbool van de hoop. Welnu: er wordt in de tuin van de abdij nogal wat gehoopt....

Halte gevraagd

In september wordt op lijn 15 een nieuw type tram, de Flexity 2 (bijgenaamd de Albatros), in gebruik genomen. Sedert 1999 rijdt de lagevloertram Hermelijn al. Dat betekent dat op afzienbare termijn de goede oude PCC, die reeds sinds 1960 in dienst is, zal verdwijnen. Ik zit daar graag op, en zal zeker het ouderwetsche lichtbordje Halte gevraagd gaan missen….

Bongo's (bis)

De bongo’s nog veel mooier in beeld gebracht! Met dank aan Leo Spiessens en zijn geduldige lens.

Geboren op donderdag

Vooral ter bescherming van dieren die écht met uitsterven worden bedreigd vind ik dierentuinen een perfecte oplossing. In West-Afrika is het met de bongo’s door jacht en houtkap uitermate treurig gesteld. Extra tof dus dat ze zich hier voortplanten. Rechts op de foto het kalf Qamisi (hetgeen Geboren op donderdag betekent). Haar moeder heet Lika, haar vader M’buro. Laatstgenoemde wordt regelmatig naar Planckendael op en neer gependeld om daar damesbongo’s te bezwangeren. Het zijn uiterst schuwe, maar wonderschone antilopen.

Uit de kast (XXXVII): Geert Ooms

Terwijl ik mij met gesloten ogen voor de poëziekast bevond plukte mijn linkerhand volkomen willekeurig Van vogel, wilg en regen van Geert Ooms te voorschijn. Uit die in 2009 bij De Geus in Breda verschenen bundel het, eveneens lukraak opengebladerde, gedicht Het doosje:

Als alles rondom rond

Schimmelt en wazig wordt
Dan kruipen de dichters
Veilig in hun doosje
Een klein op handen gedragen donker doosje
Zwevend tussen de namen en de dingen
En de geur van seringen ’s nachts

Lopend proces

Bezocht in Moerzeke de Pius X-kapel. Daar ligt het stoffelijk overschot van Priester Poppe begraven. Een prachtige, beetje Le Corbusiererige, kapel. Edward Poppe (1890-1924) was een Vlaamse priester die voor de armen en de jeugd opkwam. Hij stichtte de jongerenbeweging Eucharistische Kruistochten. Mijn vader beatae memoriae vereerde hem, en had tot aan zijn dood een portret van Wardje Poppe in zijn portefeuille. In 1999, dat mocht pa niet meer meemaken, werd Priester Poppe zalig verklaard door Paus Johannes-Paulus II. Het proces van Heiligverklaring loopt momenteel.

Vlaamse marskramer

Kwam op YouTube de allereerste (uitgezonden op 29 september 1962) aflevering van Okkie Trooy tegen, een Nederlandse jeugdreeks waar ook ik destijds graag naar keek. Ontdek nu dat een van de acteurs daarin niemand minder dan de grote Julien Schoenaerts is (zijn zoon Matthias is tegenwoordig behoorlijk populair, ook in het buitenland), die een geheimzinnige marskramer speelt. Julien is er niet meer, hij overleed in 2006 op 81-jarige leeftijd. De acteurs die Okkie Trooy en zijn assistent Nono vertolkten leven allebei nog en bereikten ook de leeftijd der sterken: Jaap Maarleveld en Louis Bongers zijn respectievelijk 91 en bijna 81!

Aanwinst

Het rifaquarium in de Zoo is waarlijk een beeldschone aanwinst. Het trekt dan ook terecht altijd heel wat toeschouwers.

Ook mooi

Ook mooi: het origineel van het eerste plaatje (uit De krab met de gulden scharen) waarin Kuifje en kapitein Archibald Haddock elkaar in de ogen kijken. Een klassieker dus, maar in opzet toch gewoon knip-, plak-, corrigeer- en bijlijnwerk.

Ware grootte

Het eerste avontuur van Kuifje dat ik kreeg was, ter gelegenheid van mijn Eerste Heilige Communie, De schat van Scharlaken Rackham. In het Musée Hergé dan ook uitgebreid de oorspronkelijke schets voor de kaft van vernoemd album bestudeerd. Tot onze aangename verrassing troffen we een verdieping verder zelfs een model op ware grootte van de haaivormige duikboot. We voelden er ons weer jongetjes bij.

Origineel adres

Bezocht met mijn broer Peter het bijzonder fraaie Musée Hergé in Louvain-la-Neuve. Een verfrissend vormgegeven en ingericht gebouw, dat een indrukwekkende collectie Hergé-parafernalia bevat. Veel oorspronkelijke tekeningen van Kuifje, van Kwik en Flupke en van Jo, Suus en Jokko. Heel veel documentatiemateriaal, en leerrijke foto- en filmcollecties. Absoluut een aanrader. Pas terug thuis dacht ik er ineens aan hoe leuk het adres van het museum is: Rue du Labrador 26. Dat is Labradorstraat 26. In Het Gebroken Oor valt na te lezen dat dit het adres is van....Kuifje!

Hampton Bays

Ben overgeschakeld op een nieuw model notitieboekje, Hampton Bays. Heeft een lintje en een rekkertje. Fijn ding!

In memoriam Rogi Wieg

Rogi Wieg, die behalve dichter ook beeldend kunstenaar en musicus was, is niet meer. Hij liet zich gisteravond, vanwege ondraaglijk psychisch lijden, overlijden. Hij was al jarenlang ernstig depressief. Wieg, die net geen 53 werd, was redacteur van Tirade en Maatstaf en poëziecriticus van de Amsterdamse gazet Het Parool. Op bovenstaande foto uit 1991 ben ik in gesprek met hem, Victor Vroomkoning en Leonard Nolens (van links naar rechts). Hij dacht wel vaak aan de dood, maar toch niet altijd blijkens dit gedicht uit de in 1985 bij Uitgeverij WEL verschenen bundel Dagen in Budapest:

Verwilderd is de nacht,

ik wandel tussen rozen
van een vroege zomer,
ik heb niet aan de dood
gedacht.

Maar uit de nacht

ontstaat een oude vrouw,
die al honderd jaar hetzelfde draagt
en mij de weg naar huis toe
vraagt.

Kersen eten

Met hoge  heren is het kwaad kersen eten. Heb ik altijd een merkwaardige uitdrukking gevonden. Ze is al oud, en komt reeds in het middeleeuws Latijn voor: Cum dominis edere debes omnino carere cerusa, peiora dant et comedunt meliora (‘met hoge heren moet je volstrekt geen kersen willen eten, ze geven de slechtste weg en werken de beste zelf naar binnen’).

Zomervakantie

Hé, jeugdsentiment op de blog van mijn Varssevelder kameraad Hans Mellendijk: Summer Holiday met Cliff. En met The Shadows natuurlijk. Zag die op mijn achtste voor het eerst, toen mijn vader de rolprent op het scherm van de Roxy toverde. Ik ga eens op mijn gemakske kijken of ik hier anno 2015 nog iets aan vind:

http://smelsslems.blogspot.be/2015/07/donderdag-filmdag-summer-holiday-1962.html

Onbekende reflectie

Liep zojuist het achterhuis in toen me een lichtinval opviel die ik daar nooit eerder zag. Bleek veroorzaakt door de reflectie van de zon in een raam op het plein achter de hoek dat altijd was afgeschermd door de gebouwen die er onlangs werden gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw. Hoe je verrast kunt worden in je eigen huis. Never a dull moment….

Winnie beter

Wat me, bladerend in diens verzamelde gedichten, van Gerrit Achterberg tegenvalt is dat hij, in Punt, zo ostentatief Engelsonkundig blijkt te zijn dat hij De muren komen op mij toe laat rijmen met de put van Edgar Allan Poe. Hij had klankgewijs beter geopteerd voor Winnie the Pooh….

Mosseltijd

Ze zijn er weer: mosselen. Dat wordt smullen vanavond. Met een bak frieten erbij. Wat dacht je dan?

Wat een verschil....

Dat Gent in de vroege middeleeuwen even de grootste stad (groter dan Parijs!) benoorden de Alpen was, wist ik. Waar ik nu van opkijk is dat anno 1061 Palermo reeds 350.000 inwoners had. Ter vergelijking: Londen telde er in datzelfde jaar 12.000….

Oude dienstregeling

Over niet al te lange tijd verlengt De Lijn een van de tramlijnen van Antwerpen naar het noorden, om het nu hippe Eilandje beter bij het openbaar vervoer te betrekken. Maar vroeger ging de tram al veel verder noordwaarts. In pas uit een stofnest opgeduikeld Handelsblad van Antwerpen van donderdag 23 juni 1904 vond ik een oude dienstregeling van de Stoomtramweg-Maatschappij Antwerpen – Bergen-op-Zoom – Tholen. 111 jaar geleden kon je vanuit de grote naar de kleine Scheldestad trammen om 6.50, 10.45, 13.20, 16.55 en 18.25 uur….

Vergrendelde huif

Bij de spoorwegen houden ze er eigen verkeersborden op na. Dit betekent: Mag slechts met gesloten en vergrendelde huif rijden. Of Ne doit circuler qua bachage fermé et verrouillé. Of Nur mit zugemachten und verriegelten Haube befordern. Of Dove circolare solmete con copertone chiuso e con catenaccio.

Noord-zuidverhouding

We zijn gewend om van boven naar beneden te denken. Zo van: Nederland, België, Frankrijk, Spanje. Dat klopt in grote lijnen natuurlijk wel maar ineens zag ik op de kaart voor het eerst bewust dat Vlaamse steden als Aalst, Ieper, Izegem, Kortrijk, Leuven, Oudenaarde, Poperinge, Roeselare en Tongeren allemaal zúidelijker liggen dan Duinkerke! Dat daarmee dus de noordelijkste stad van Frankrijk is. Tot zover dit Gemengd Bericht.