Dicta Dura van
Wilfried Adams (Hadewijch, Schoten, 1988) is de bundel die ik ditmaal met mijn
ogen dicht uit de kast trok, en willekeurig open bladerde op pagina 20 waarop Nebo:
Vaar dan, maar kwets niet het riet,
weiger niemand uw lege handen.
Wie eens het braambos branden
zag, beseft voorgoed het Niet.
Ik ben de Leegte. Lees, week dier,
de wet waaronder allen zwerven:
het land dat ik uw erven
voorzeg, aanschouwt gij niet
dan stervend.