zaterdag 25 november 2017
vrijdag 24 november 2017
Onlogisch
Taal is
niet altijd logisch, ik weet dat best. Maar soms knarsen de semantische raderen
wel érg fors. Dat bedacht ik toen ik in een kastje een oud flesje hoestdrank
aantrof. Kijk: een slaappil. Dát is duidelijk. Een pil om te slapen. Maar je
wilt toch geen drankje om van te gaan hoesten, je wilt juist van die hoest áf.
Hetzelfde geldt voor het woord hoofdpijnpoeder. Zouden er mensen zijn die zin
hebben in hoofdpijn, en daartoe een hulpmiddeltje gebruiken?
donderdag 23 november 2017
woensdag 22 november 2017
Leuke woorden
Boegeroep, knorf, loenje, mammapop, ontong, podsol,
sfeerbeheerder, tokayer, vermoorbeitel, zelfzwichter.
dinsdag 21 november 2017
Lichtjes in donkere dagen
Er hangt (al moet de verjaardag van Sint Nicolaas nog worden
gevierd) op diverse plaatsen in de buurt al kerstverlichting. Sfeervol, zeker
bij dit grijze weer.
maandag 20 november 2017
What's in a name?
Het was in het begin echt wel even wennen aan de manier
waarop Vlamingen namen uitspreken. Engelse namen vernederlandsen ze. In
Nederland heet Danny Dennie, hier
Danny. In Nederland heet Patsy Petsie,
hier Patsy. Maar erg consequent zijn ze niet want veel andere namen worden op
z’n Frans uitgesproken. Achiel heet in Nederland Achiel, hier Assjiel. Jos heet in Nederland Jos, hier
Zjos. Richard heet in Nederland Riesjart, hier Riesjaar. Agnes heet in Nederland Agnes, hier Anjes. Albert heet in Nederland Albert, hier Albèèr. En Gerardina wordt hier uitgesproken als Zjeerardiena….
zondag 19 november 2017
Momentopname
De cultuurdragers die momenteel onder handbereik liggen: Le Fabuleux Album d’Amélie Poulain, Jesus’ Blood Never Failed Me Yet van
Gavin Bryars, Het zingen van de wereld
van Marc Tritsmans en de dieren komen
van Richard Foqué.
zaterdag 18 november 2017
Messenalle
Amuseer me al bladerend in de ooit door mijn broer uitgegeven
Dikke van Berrege. Wat is mijn
moedertaal toch een smakelijke. Het woordenboekje is één grote Aha-erlebnis.
‘Vorig jaar’ is in het Bergs fleet jaar.
‘Een meisje met een mesje’ is un meske
meddun meske en ‘allemaal tegelijk’ is messenalle.
Ik zoek binnenkort weer eens een ouderwetsche bruine kroeg op in mijn
geboortestad om Berregs te kunnen
praten….
vrijdag 17 november 2017
donderdag 16 november 2017
Gestutte straat
Aan de Pruynenstraat wordt momenteel een aan de oude
Handelsbeurs grenzend bedrijfsgebouw ontmanteld. Een beveiligingsconstructie geeft
het straatje een feestelijke aanblik.
woensdag 15 november 2017
Berkel in Ballustrada
Bij de post nummer 3/4 van de alweer 31ste
jaargang van het Zeeuwse literaire tijdschrift Ballustrada. Voor de afdeling Laaglandse
Poëzie, deze keer met rivieren als thema, schreef ik op verzoek van de
redactie Berkel:
Kleine vogels met
korte halzen zijn hier nog niet
helemaal uit zicht
maar toch al tamelijk verdwenen.
Dit is een vreemde
lome stroom die eerder beek
en amper te bewegen
lijkt. Het is alsof hij voor
bosschages en
velden om hem heen een grote wond
was, nu liever
gaandeweg als litteken verzwegen.
Het is een trage,
schone rivier die braaf haar water
fuutjes dragen
laat. Uren duren bij haar echt uren.
Zomaar ernaar turen
is de halve waarheid al.
Niet onopgemerkt
Altijd leuk om te merken dat iets van je werk ergens opduikt.
Zo blijft mijn Ode aan de
stedenbouwkundige niet onopgemerkt. Hans Mellendijk attendeerde me,
waarvoor dank, op deze blog van Wouter van Heiningen:
dinsdag 14 november 2017
maandag 13 november 2017
Stoetzer
Vond op het wonderbaarlijke wereldwijde web een foto van de
winkel van Stoetzer, waar ik in de zestiger jaren van de vorige eeuw eens in de
maand à ƒ 0,75 de Muziek Expres ging
kopen. Ik had er toen nog geen idee van dat de verdiepingen erboven in het volgende
decennium onze eerste woning zouden zijn. De foto van onze Ollie hieronder is
van daaruit genomen.
zondag 12 november 2017
Variatie
Zat in
een abri op de tram te wachten toen er een mevrouw binnen stapte. Ik knikte
vriendelijk, en zij glimlachte beleefd terug. Even later kwam er aan de andere
kant een jongeman naast me zitten, die plotsklaps heftig begon te gesticuleren.
Net toen ik wilde vragen wat hij daarmee bedoelde zag ik dat rechts van me die
mevrouw even geestdriftig terug aan het gebaren was. “Aha, doven,” concludeerde
ik. Waarop ik (er is iedere dag wel iets te leren) me afvroeg of een land als
België met zijn drie officiële landstalen ook drie gebárentalen zou hebben. En
dat, zo leerde wat googelen, blijkt het geval. Misschien zelfs wel meer, want
bijvoorbeeld Arabische en Turkse doven hebben ook hun eigen manier van
communiceren. Elk land kent zijn eigen gebarentaal, die los staat van de
gesproken taal van de horende mensen. Daarnaast kunnen er ook regionale
varianten bestaan, vergelijkbaar met de gesproken dialecten. Er bestaat naast
de Nederlandse Gebarentaal (NGT) ook een Vlaamse Gebarentaal (VGT).
zaterdag 11 november 2017
Nog een vol jaar
Vandaag exact een eeuw
geleden zou het nog een vol jaar duren voor de Groote Oorlog ten einde zou
komen….
vrijdag 10 november 2017
Oude prijzen
Toen we ons in België vestigden moesten we natuurlijk wennen
aan het dagdagelijks gebruik van de Belgische frank. Toen de euro werd
ingevoerd rekende ik echter niet terug naar die munteenheid, maar naar de
gulden waarmee ik veel langer vertrouwd was geweest. Daar moest ik aan denken
toen ik in de kelder een oude krant tegenkwam met een bladzijde vol reclame
voor artikelen aan prijzen in Belgische frank.
donderdag 9 november 2017
Onthaasten
De uitvinding heeft nooit aan haar bedoelingen beantwoord:
de roltrap werd bedacht om mensenstromen sneller te verwerken. Men ging ervan
uit dat gebruikers erover zouden lópen. Het blijft grappig om te constateren
dat negen op de tien de roltrap juist gebruiken om even te ‘onthaasten’, en er
lekker op stilstaan….
woensdag 8 november 2017
Aangename verrassing
In Moresnet vonden mijn broer en ik beslist
de Kruisweg met Calvarieberg, ‘een kathedraal in het groen’, een aangename
verrassing. Die werd in 1904 opgericht door Johannes Ruiter OFM (1846-1915), in
het Duits, Frans en Nederlands respectievelijk Pater, père en pater. De teksten bij de Lijdensweg zijn
ook in die drie talen. Het geheel balanceert op de grens van religieuze kunst
en kitsch, maar blijft net aan de goede kant daarvan. Het park waarin langs de
Kruisweg valt te wandelen is beeldschoon en kent talloze fraaie bomen en niet
minder dan 68.000 planten. Voor wie er eens in de buurt is: het gehele jaar
door geopend van zonsopgang tot zonsondergang. Place Arnold Franck 1, 4850
Moresnet.
dinsdag 7 november 2017
Veel sympathie
Alvorens
hij succesvol Ethel The Aardvark Goes Quantity Surveying van
een plank kan pakken moet boekhandelaar John Cleese in The Bookshop
Sketch (te vinden op The Contractual Obligation Album van
Monty Python’s Flying Circus) bekennen dat een van de boeken die hij niét in
huis heeft Biggles Combs His Hair is. Die fictieve titel is me daardoor
eigenlijk het meest bekend, want ik geloof niet dat ik ooit een van de
belevenissen van de Britse avonturier-piloot las. Ik heb nooit iets met ’s mans
avonturen gehad. Maar dat belet me niet om uitermate veel sympathie voor de
echte liefhebber te koesteren die alle omslagen verzamelde, én inzichtelijk
online zette: http://www.biggles.info
maandag 6 november 2017
Opgeruimd
Amuseer me met het Privé-domein De eerste keer dat ik mijn hoed verloor – Zelfportret in verhalen van Colette.
Ik kan echt genieten van een aanstekelijk eenvoudige zin als ‘Aan de rand van
het meer mat hij zich op zondag een opgeruimd humeur aan dat anders was dan
zijn doordeweekse opgeruimde humeur’.
zondag 5 november 2017
Ondertussen onder de Eiffeltoren
Hans Mellendijk plaatste op zijn blog de geweldige
uitvoering van Je Veux Te Graver Dans Ma
Vie (zijn versie van Got To Get You
Into My Life, van het briljante Beatlesalbum Revolver) door Johnny Halliday. Mooi podium daar onder de
Eiffeltoren. Fantastische drummer, strakke blazers. Als kleine jongen vond ik
Halliday al een strabante kerel, heel wat stoerder dan Elvis. Dat vond ik maar
een zielige vetkuif in kermiskleuren. Maar dat laatste geheel terzijde.
zaterdag 4 november 2017
Uit de kast (LXV): Rainer Maria Rilke
Deze keer pakte ik, terwijl ik met gesloten ogen voor de
bundelkast stond, Ausgewählte Gedichte
van Rainer Maria Rilke (Insel-Bücherei, Leipzig, s.a.) van een plank. Daaruit
bladerde ik met nog steeds de ogen toe bladzijde 22 tevoorschijn, met daarop Der Panther. O, dat vind ik een van de
beste gedichten aller tijden:
Sein Blick ist vom Vorübergehen der Stäbe
so müd geworden, daß er nichts mehr hält.
Ihm ist, als
ob es tausend Stäbe gäbe
und hinter
tausend Stäben keine Welt.
Der weiche
Gang geschmeidig starker Schritte,
der sich im
allerkleinsten Kreise dreht,
ist wie ein
Tanz von Kraft um eine Mitte,
in der betäubt
ein großer Wille steht.
Nur manchmal
schiebt der Vorhang der Pupille
sich lautlos
auf -. Dann geht ein Bild hinein,
geht durch der
Glieder angespannte Stille –
und hört im
Herzen auf zu sein.
vrijdag 3 november 2017
Ouderwetsche voornamen
Toen ik sinds lang weer eens
aan Zuster Chrysostima dacht vroeg ik me af of er nog steeds vrouwen zouden
zijn met die naam. Het eerbiedwaardige Meertens Instituut heeft een Nederlandse
Voornamenbank. Die leerde dat er (de bank werd het laatst geactualiseerd in
2014) minder dan 5 vrouwen zijn met de voornaam Chrysostima. Goed voor 0.0001%.
Natuurlijk ook even naar onze voornamen gezocht. Er zijn 20.782 vrouwen die
Geertje als voornaam hebben, 0.28%. En er zijn 3.611 mannen die Bert heten, goed
voor 0.0491%. Onze voornamen, dat laten deze statistieken duidelijk zien, worden wel
zichtbaar minder populair….
donderdag 2 november 2017
Plataanstraat revisited
Het huis waar ik met pa, ma, broertje en zusje woonde van
1957 tot 1968 is gesloopt en vervangen door nieuwbouw. Ik ging er een kijkje
nemen. Vreemd hoe moeilijk het was me te oriënteren in een omgeving die ooit zo
vertrouwd was. Toen ik achterlangs ging herkende ik plotsklaps wel onze oude
kleuterschool (foto hieronder) waaraan amper iets veranderde. Daar kwam ik in
1958 terecht in het klasje van Zuster Chrysostima. Ik had lang niet aan haar
gedacht. Toen ik naar het station liep passeerde aan de overkant een
oudere man met een hondje, in wie ik (hij zag me niet) ineens het buurjongetje
herkende dat zestig jaar geleden op zo’n beetje dezelfde plaats woonde als waar
hij nu als volwassene binnenstapte. Of het iets betekende weet ik niet maar
toen ik op de trein naar huis zat te wachten zag ik boven de Plataanstraat
ineens een regenboog.
Heen en terug
Weer eens bezoek gehad van
Hans Mellendijk. We amuseerden ons onder meer met een tochtje op de Waterbus,
naar Hemiksem heen en terug. Dat vervoermiddel slaat zo goed aan dat, zo las ik
zojuist in de krant, er een Waterbus bij komt en de dienstregeling wordt
uitgebreid.
woensdag 1 november 2017
Internationale productie
Meestal volstaat één
afkorting achter de titel van de film om duidelijk te maken waar die vandaan
komt, een enkele keer (VS / GB of B / Fr) twee. Bladerend door de
televisiegids voor vandaag kom ik bijvoorbeeld Dracula (VS 1979), Dolfje Weerwolfje (Nl 2011), How to Lose
Friends and Alienate People (GB 2008)
en Le comte de Monte-Christo (Fr 1954) tegen. Mijn aandacht werd
vooral getrokken door de internationale productie Cemetory of Splendor. Regisseur Apichatpong Weerasethakul heeft
heel wat af moeten reizen om het geld voor deze rolprent bijeen te krijgen want
de gids vermeldt achter de originele titel Rak
ti Khon Kaen (Thailand / GB / D / Fr /
Maleisië / Zuid-Korea / Mex / VS / Noorwegen 2015)….
dinsdag 31 oktober 2017
De oudsten
Dat van Valkenburg is het oudste nog bestaande stationsgebouw
van Nederland. Het dateert uit 1853. Het oudste nog bestaande stationsgebouw
van België is dat van Tienen, uit 1840. Tot zover dit Gemengd Bericht.
maandag 30 oktober 2017
zondag 29 oktober 2017
Niet meer zeldzaam
Het gaat goed met de zwaan. Knobbelzwanen,
door Midas Dekkers ooit ‘grote wondervogels’ genoemd, broedden tot de Tweede
Wereldoorlog in onze contreien alleen in gevangenschap. Sedertdien hebben ze
zich volop in het vrije veld en in parken genesteld. Wanneer ik zin heb om
zwanen te zien hoef ik maar even over te steken en het Stadspark in te kuieren.
zaterdag 28 oktober 2017
Eerbetoon
De naam van het Brusselse
metrostation Anneessens zou worden gewijzigd
in Toots Thielemans. Dat was althans
het plan van Brussels minister (lees: schepen) van Mobiliteit
Pascal Smet. Toen deze sneue socialist Vlaams Minister van Onderwijs was probeerde
hij unverfroren het onderwijs hier naar het onzalige Nederlandse voorbeeld te
hervormen, een poging die de hemel zij dank faliekant mislukte. Er rees protest
tegen zijn voornemen om Anneessens aan Thielemans te geven en dus trok Smet het
maar weer in. Nu wil hij Toots eren
met een nieuw te bouwen metrostation aan het Grondwetplein op het einde van de
Stalingradlaan. Als dat er komt is het een mooi eerbetoon aan de betreurde musicus. Hij
zou er trots op zijn geweest. Eddy Merckx kan fier zijn in de tegenwoordige
tijd: hij leeft nog, maar heeft al járen een naar hem vernoemde metrohalte.
vrijdag 27 oktober 2017
donderdag 26 oktober 2017
woensdag 25 oktober 2017
Minimum komt terug
Een stad
is altijd in beweging, en niets is voor eeuwig. Maar soms valt het mee: het
gedicht Een minimum van Ramsey Nasr,
dat sedert twaalf jaar de kopgevel van De Boogkeers op het Mechelseplein siert,
is momenteel aan het verdwijnen. De nieuwe vestiging van de Antwerp Management
School krijgt de gevel terug in originele staat, met vensters dus. Maar het
goede voornemen is het gedicht straks op de toekomstige nieuwbouw weer een
plaats te geven.
dinsdag 24 oktober 2017
Overeenkomst
Ineens valt me de overeenkomst op tussen herfst (het enige woord in onze taal waarop niets rijmt) en harvest. Even nagezocht: ze gaan
allebei, net als het Duitse Herbst
natuurlijk, terug op de Germaanse wortel harbista die
in het Oudhoogduits herbist, in het Middelhoogduits herbest en
in het Middelnederlands hervest werd.
maandag 23 oktober 2017
Alex vijftiger
Ik vind het heel erg jammer dat Hergé heeft
bepaald dat na zijn dood niemand meer een avontuur van Kuifje mag verzinnen.
Bedenk dat nu ik de reeks Alex Senator
heb ontdekt, een vervolg (letterlijk, want Alex is hierin een vijftiger) door
Valérie Mangin en Thierry Démarez op de Alex-serie
van Jacques Martin. Erg sterk. Net als voor de doorstart van de belevenissen
van Blake & Mortimer geldt hier dat die beter is dan de laatste albums van
de originele tekenaar. Wat zouden er nog een mooie Kuifje-avonturen gemaakt
kunnen worden. Want, eerlijk is eerlijk, ook Hergé bevond zich op het laatst in
een neergaande spiraal vermits Kuifje en
de Picaro’s mijns inziens gewoonweg
geen goed album is.
zondag 22 oktober 2017
Kraanman
Op elk potje past een dekseltje. We namen
eens een kennis, een civiel ingenieur, mee naar het MAS maar het duurde erg
lang voor die daar belangstelling voor kreeg. Hij bleek namelijk helemaal
verliefd op de oude kranen die in de buurt van het museum staan. Voor ons ogen
die als oude brol maar hij kon er zijn ogen niet van af houden en wist bij elke
kraan constructeur en productieperiode te vertellen. Hij vond het MAS leuk,
maar hij bleef de hele tijd die stalen krachtpatsers in zijn ooghoek houden….
Abonneren op:
Posts (Atom)