Cinema Trivia: Prachtposter

Amuseerde me met The Man In The White Suit van Alexander MacKendrick uit 1951, met Alec Guinness. Ik wil het even niet over de film zelf hebben, maar over de poster waarmee daar destijds propaganda voor werd gemaakt: wat een prachtig ontwerp! Je kunt zo’n affiche niet niét zien. Er gaat naar mijn smaak net zo’n kracht van uit als van de swastikavlag of van de Japanse vlag.

Afdalend in de Schelde....

Ik ervoer het als heel bijzonder om nabij het onbeduidende Le Catelet, onderdeel van het even zo onooglijke gehucht Gouy, de oorsprong van de verderop zo machtige stroom te zien. En te erváren, want ik moest er natuurlijk de Schelde ook even ín….

Aan de bron

Aan de monding ervan ligt Vlissingen, de geboortestad van ons pa. Maar bij de bron van de Schelde waren we nog nooit. Mijn broer Peter en ik togen erheen. Ik woonde in Bergen op Zoom, Bath, Bergen op Zoom en nu leef ik in Antwerpen, dus ik ben al gans mijn leven Scheldetrouw.

Oei....

Goh, had ik terwijl ik alleen het groene licht maar op wilde roepen toch bijna de wereld zoals we die kennen naar een vorige versie gedrukt….

De schuld van alles

Moest lachen om Patrick Conrad, die ter gelegenheid van de herdenking van onze vriend Henri-Floris Jespers uit de Vaucluse over was gekomen. Toen we aan de rand van het gezelschap artistiek en literair volk wat stonden te babbelen vroeg hij of ik wist waar het graf van Paul van Ostaijen (op de foto achter ons) was. “Jazeker, hier vlak achter de hoek.” “Kom, dan gaan we hem eens een goeiendag zeggen,” zei Patrick. “Hij is per slot van rekening de schuld van alles…..”

In memoriam Henri-Floris Jespers

Vanmorgen is op de begraafplaats Schoonselhof het graf ingewijd van Henri-Floris Jespers (1944-2017), naar een ontwerp van Renaat Ramon en (centraal op de foto) Jan Scheirs. Er waren verheugend veel van Henri’s goede vrienden bij aanwezig. Matthijs de Ridder (op de foto hieronder) duidde de betekenis van het oeuvre van HFJ, die vandaag jarig zou zijn geweest.

Leuke woorden

Brui, jadder, kevie, loggerbom, nakkedikker, opvolgmelk, priemel, teffteler, vlaszwingelaar, zuiliep.

Cinema Trivia: Figurerende bassist

Het eerste echte concert dat ik, samen met wat schoolkameraden, bezocht was er een van The Byrds. Op zaterdag 22 mei 1971 waren we in Het Turfschip in Breda getuige van hun optreden. De bassist van de groep was toen Skip Battin. Ontdekte net dat hij ooit ook even figurant in een film was: zag hem naast Albert Popwell (die later in een aantal Dirty Harry-films zou opduiken) tegenover Clint Eastwood in Coogan’s Bluff uit 1968. Een piepkleine rol, maar keurig op de aftiteling vermeld!

Uit de kast (LXXVII): René De Clercq

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer Daar is maar één land van René De Clercq (Heideland, Hasselt, 1964), waaruit ik op bladzijde 67 het gedicht Bede opensloeg:

Neem van mijn hart mijn haat, o God,

en laat mij vroom vergeten

wat mij aan leed wordt toegemeten,

aan laster, smaad en spot.

Op aarde weegt een schuld.

De ganse mensheid boet.

Het grauw, met rauwe kreten,

eist zuivering door bloed.

Neem van mijn hart, o God,

Mijn toorn en ongeduld,

Gij die alleen kunt weten

en nimmer spreken zult.

Over de brug

Sinds lijn 70 in gebruik is kun je ook met de trám over de Londenbrug. Het heeft even geduurd om de sporen passend op de brug te krijgen maar het is gelukt.

Ander panorama

Ik moest in een kantoorgebouw aan de Brouwersvliet zijn, op de eerste verdieping. Maar er zijn er daar tien. Toch ook maar even de lift naar de hoogste genomen om te kijken wat daar het uitzicht is. En dat leverde een nét weer ander panorama op de skyline van ’t stad op.

Met waterval

Engelsche en Fransche gemakken met waterval. Daarmee werden in de dertiger jaren wc’s, toentertijd nog geen vanzelfsprekend onderdeel van een woning, aangeprezen.

De Verborgen Hoek over OverBuren

In De Verborgen Hoek besteedt Albert Hagenaars in een recensie aandacht aan OverBuren – Poëzie tussen de grenspalen 269 en 369, de bloemlezing die ik mocht samenstellen:

http://deverborgenhoek.blogspot.com/2018/09/overburen-poezie-tussen-de-grenspalen.html

Oefening in zelfbeheersing

Veel te lang zijn ze veel te duur geweest, maar dankzij de warme zomer zijn er volop en dus zijn ze weer te koop aan katholieke prijzen (ik betaalde € 2,95 voor 250 gram ongepelde): met veel plezier voor op de middagboterhammen garnalen zitten pellen. Dat is een oefening in zelfbeheersing, want ik zou ze het liefst stuk voor stuk in mijn mond steken....

Te gast bij Meander

De redactie van het literaire magazine voor Nederlandstalige poëzie Meander vroeg me om een bijdrage. Vanaf vandaag zijn daar drie gedichten van me te lezen:

https://meandermagazine.nl/2018/09/bert-bevers

Mode

In de tram kreeg ik stellig de indruk dat er bij een bepaald soort jongens een bepaald soort kapsel in de mode aan het komen is.

Uit oude albums

Ontelbare foto’s van The Beatles behoren tot het collectieve geheugen, maar er zijn nog veel méér opnames van The Fab Four die geen iconografische waarde hebben gekregen. Vaak, toen ze nog niet beroemd waren, genomen door fotografen van plaatselijke kranten en later door fans en medewerkers van de zalen waar ze optraden. Die twee brave huismoeders op de foto hieronder zullen zich in dat toentertijd hypermoderne winkelcentrum niet hebben gerealiseerd dat die vier springerige jongemannen niet veel later wereldfaam zouden verwerven. En die vier hadden er op de foto uit januari 1963 uit The Cheshire Observer (editie Ellesmere Port) zelf ook nog geen vermoeden van wat hen te wachten stond, van hoeveel verder ze het zouden schoppen dan The Whitby Ward Trio, Cassandra Simpson, Lynn Goldstein of Susan McClure…. Veel meer van dit soort foto’s is te vinden op de rijkelijk gevulde website Meet The Beatles For Real: http://www.meetthebeatlesforreal.com/

Miljaar....

Lees in de nieuwsbrief van het genootschap Onze Taal dat Nederlanders als enigen schelden met ziektes. Dat de jeugd van tegenwoordig niet meer weet dat in “Krijg de klere!” klere staat voor cholera (en evenmin wat dat dan wel is) kan ik me nog voorstellen, maar bij kankerhoer, teringlul of tyfuslijer zou er toch een belletje moeten gaan rinkelen. In België wordt in het Nederlands niét met ziektes gescholden.

https://www.neerlandistiek.nl/2018/09/hilarisch-taalboek-om-slimmer-te-leren-schelden-en-vaardiger-te-kunnen-vloeken/

Het zit van binnen....

Natuurlijk hoeft niet alles een aanwijsbaar nut te hebben. Ik heb dan ook een zwak voor mensen die schoenen als de mijne ontwerpen: er zit een charmant ruitjespatroon in de binnenkant daarvan. Aan de bínnenkant! Wie ziet dat behalve degene die zulke schoenen aantrekt? Fabelhaft!

In volle werking

Op Jef van Kempens onvolprezen website Fleurs du mal is vanaf heden mijn gedicht In volle werking te lezen: https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-in-volle-werking-gedicht

Mooie lettertypes (85)

Mmmm....

Het jaargetijde waarop in onze taal geen rijmwoord bestaat (Neen: niét gaan zoeken naar eindklankovereenkomsten met najaar!) is weer in het land. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Momentopname

De nabije cultuurdragers: Duitsland – Biografie van een natie van Neil MacGregor, Vloedlijnen van Piet Gerbrandy, Beauty van Ryuichi Sakamoto en 7UP van Michael Apted.

Voor de Rur

Hier sta ik voor die kolkende Rur met mijn broer, de enige die ik heb. Hij is ondertussen reeds grootvader, maar vandaag toch eerst en vooral jarig. Van harte, Bruderlein!

Zonder h

Veel mensen vergissen zich en denken dat de Ruhr door het schilderachtige stadje Monschau stroomt. Betrapte zelfs Hendrik Carette, nog immer jong van geest, erop in het gedicht Monschau in zijn jongste bundel Panorama’s en portretten. De naam klínkt weliswaar exact hetzelfde maar de Ruhr is een zijrivier van de Rijn. Door Monschau loopt de Rur, een zijrivier van de Maas.

Enige straten

Echt onderzoek heb ik er niet naar gedaan, maar volgens mij wonen veel mensen in een straat waarvan er elders nóg zijn. De meeste straten waarin ik woonde hebben meerdere ‘dubbelgangers’. In Bergen op Zoom woonde ik echter (mijn goede vriend Albert Hagenaars woont er nog steeds) in de Moeregrebstraat en daarvan is er maar één. En nu wonen we hier al weer lang in de Bourlastraat, de enige.

VIBAM

Eigenlijk weet ik van vrij veel afkortingen waar ze voor staan, maar mocht iemand me gevraagd hebben wat VIBAM betekende zou ik – zelfs met een revolver op de borst gericht – dat niet geweten hebben. Vermoedelijk is het alleen bij betrokkenen bekend: Vormingsinstituut voor Bedienden van de Antwerpse Metaalnijverheid. Niet vergeten, hè?

Zonsondergang met anemoon

Uitbundig

Het gaat slechts om de anemoon die in ons balkontuintje staat dus ik hoef er de DOVO niet bij te roepen, maar deze plant staat werkelijk op ontplóffen. Daar zit natuurlijk ook deze mooie nazomer voor iets tussen. Ze heeft nu zeven bloemen, maar er staan er nog zeker zo’n twintig op ‘uitbarsten’….

Brui

Vrijwel dagelijks vraag ik me af hoe het mogelijk is dat Theresa May er in deze woelige dagen nog niet de brui aan heeft gegeven, maar pas vandaag vraag ik me voor het eerst af wat een brúi eigenlijk is. Wat fijn toch dat er woordenboeken in de kast staan….

Wie Die Zeit....

Wie die Zeit zwei Dichter verbindet! Die boodschap stuurde Frans Budé me zojuist, mét een foto van het exemplaar van Die Zeit dat hij zat te lezen….

Heimwee

Gaandeweg zijn we gewend geraakt aan de huidige formaten van de dagbladen. De tabloid heeft beslist voordelen maar af en toe heb ik heimwee naar de broadsheet die vroeger ook bij ons usance was. Helemaal verdwenen is die nog niet: Die Zeit verschijnt nog op ouderwetsch formaat!

Geen idee

Na al die jaren kijk ik nog steeds mijn ogen uit bij Sun Wah, waar ik altijd mijn noedels ga halen. Er staan daar zó veel dingen waarvan ik geen idéé heb wat er in de verpakking zit….

Welkom 70

Af en toe veranderen er wel eens trajecten, maar per saldo breidt het tramaanbod in Antwerpen al jaren alleen maar uit. Er zijn sinds we hier wonen al diverse nieuwe tramlijnen in dienst genomen. Vanaf vandaag, zaterdag 15 september, heeft de stad er weer een nieuwe tramlijn bij: lijn 70 spoort van de Luchtbal over de Noorderlaanbrug naar de Kempenstraat. Van daar takt hij aan op de Londen­straat en spoort hij over de Londen­brug naar de Bataviastraat bij het MAS. Later komt er ook een tramlijn naar het nieuwe Havenhuis, en er wordt ook nog gewerkt aan een trambedding op de Italiëlei.

Rommelig mooi

Een beetje rommelig is het al met al wel, maar tóch vind ik het briefhoofd dat de Antwerpse ondernemer Jean Limberopoulos in de dertiger jaren voerde eenvoudigweg prachtig. Dat komt misschien ook door die duiker, die me aan Het geheim van de Eenhoorn en De schat van Scharlaken Rackham doet denken….

Am Klavier

Altijd fascinerend om je eigen werk in een andere taal te zien. Op verzoek van Kees Godefrooij schreef ik voor de Rilkehommage Als ik jou eenmaal verlies / Einmal wenn ich dich verlier (Uitgeverij Spleen, Amsterdam, 2018) het gedicht Aan het klavier, dat door Janet Blanken naar het Duits werd vertaald.

Rijk en arm

Even dacht ik dat het, vermits het van Britse makelij is, een pocherig filmpje was. Daarin worden de rijkste en armste regio’s in Noord-West-Europa opgelijst, gebaseerd op gegevens van Eurostat. De City of London blijkt de rijkste. Een hoog halleluja-gehalte? Geenszins: in het overzichtje van de tien armste regio’s in Noord-West-Europa ‘prijkt’ Henegouwen op de negende plaats, maar álle andere in die Top Tien bevinden zich in….het Verenigd Koninkrijk. En dan maakt dat nu nog eventjes deel uit van de EU….

Zie: https://www.youtube.com/watch?v=vhTVVXrn_AA

Mooie lettertypes (84)

Frei!

Mijn soort muziek is het nooit echt geweest, maar de punk leverde wel erg veel originele bandnamen op. Bad Astronaut, Brand New War, Humble Gods, Napalm Death en Vatican Commando’s bijvoorbeeld. Ik vond ook The Dead Kennedy’s érg sterk. Misschien is er een bescheiden revival op komt. Mijn broer spotte op Clara’s Pad in Heinkenszand de aankondiging van een festival waarop ook Aardbei Macht Frei op zal treden. Er zullen vast übergevoelige geesten moeite hebben met die naam maar ik vind hem lekker: Aardbei Macht Frei!

Kostelijk

Ik kan nog net zo lachen om The Young Ones als begin jaren tachtig. De serie wordt hier herhaald, en daar ben ik iedere week blij mee. Vind nog steeds dat ouwe hippie Neil de door mij ongetwijfeld verkeerd begrepen Leonard Cohen trefzeker wegzet: “I feel so lonely. Nobody ever listens to me. I feel like a Leonard Cohen-record.” En wanneer Rick vertwijfeld is heeft hij het niet over For God’s Sake of For Christ’s Sake, maar over For Cliff’s Sake. Kostelijk!

Extra Eddy Ausloos

Kwam het eerste nummer van het Tienjaarlijks Tijdschrift weer tegen. Was toch een leuk idee van Eddy Ausloos en Tony Rombouts. Bijdragen van onder meer Wilfried Adams, Maris Bayar, Nic Van Bruggen, Patrick Conrad, Gust Gils en Henri-Floris Jespers. Ik heb overigens een heus unicum heb: dit nummer 1 bevat als portfolio Plezanten meungdag, triestigen destdag, een suite van 16 originele linosneden van Eddy Ausloos. De zevende litho zit er in mijn exemplaar echter twéé keer in!