Insecten als overburen

Nou wonen we toch al decennia tegenover die eclectische Nationale Bank en pas nú viel me dit dessin van schelpen met bijen op. Wat zou daarvan de symboliek zijn? Die moet ik eens zien te achterhalen.

Met de tijd mee

Het zijn heus niet alleen maar jonge kinderen die je de godganse dag met hun telefoontje in de weer ziet hoor….

Huisgeluiden

Voor haar Instituut voor Huisgeluid verzamelde Elise ’t Hart deze keer het volgens haar uitstervende geluid van koffiekopjes en – schoteltjes. Niet alleen Op de koffie is leuk om te beluisteren, ook de opnames van de rinkelende voordeurbel en de verende vlizotrap:

https://soundcloud.com/elisethart/aflevering-2-op-de-koffie

In vele talen

Dat de avonturen van Kuifje nog steeds wereldwijd gelezen worden blijkt mede uit de vele talen waarin die worden omgezet. Ik heb Kuifje in ’t Tilburgs (De sieraoj van Bianca Castafiore) en ’t Antwerps (hardop uitspreken, dan weet je om welk album het gaat: Eut Gaaim van den Iejenoare), mijn broer Peter zag in Edinburgh dat ze ook in het Scots beschikbaar zijn getuige The Derk Isle en The Partan wi the Goeden Taes!

Oude prachtstad

Degoutant hoe oorlogen ravages aanrichten. Hoewel Rotterdam ondertussen open is gebloeid tot een hypermoderne parel aan de Maas was het voor het bombardement van 1940 ook een prachtstad. Datzelfde geldt voor ons geliefde Keulen. Er bestaan gelukkig nog oude beelden van: https://www.youtube.com/watch?v=UsQhiOwWi1E

Koers is kunst!

Frank Pollet schreef onder de titel Koers is kunst! een essay over wielrennen in de poëzie. Daarin onder meer aandacht voor de projecten GeelZucht en Pen & Pedaal waaraan ik met collegae als Patrick Cornillie, Paul Rigolle, Frank zelve en Willie Verhegghe mee mocht werken. Te lezen in het jongste nummer van Poëziekrant!

Perrons al klaar

Er begint uitzicht te komen op de nieuwe tramlijn die straks van zuid naar noord en vice versa langs de Schelde zal gaan rijden. Ter hoogte van de De Gerlachekaai beginnen de perrons daarvoor reeds gestalte te krijgen.

Fris groen

Hè lekker: als ik de gordijnen van de studeerkamer open zie ik weer fris groen aan de paardenkastanjes op de cour zitten!

Dubbelop?

In Letter & Geest, de zaterdagse bijlage van Trouw, lees ik altijd met plezier de wederwaardigheden van Franca Treur en Gerbrand Bakker. De rubriek waarin die verschijnen wordt door de redactie geduid: ‘Franca Treur schrijft met Gerbrand Bakker om beurten een wisselcolumn over lezen, schrijven en het literaire leven.’ Moeten ze eigenlijk niet om beurten een column schrijven, of gewoon een wisselcolumn? Niet dat ik van zulke vragen wakker lig, maar een beetje koppijn leveren ze me soms wel op….

Tijd voor nieuw briefpapier....

Mijn broer Peter, die in Edinburgh zit, ontdekte dat onze naam veel ouder is dan gedacht en van Vikingoorsprong. Een krijger met de naam Bevers hielp Willem de Veroveraar bij de Slag om Hastings en kreeg daarvoor in dank gronden in Berkshire. Dat is terug te vinden in het in 1086 in opdracht van Koning Willem voltooide Domesday Book waarin al diens grondbezitters werden opgesomd. Peter vond zelfs het Bevers-wapenschild, waarvan hij de rechten verwierf en dat we dus mogen voeren! Tijd voor nieuw briefpapier en verse visitekaartjes….

Mooie lettertypes (94)

Balkonbezoek

We hebben weer een huisdier, het is te zeggen: een dier aan huis. Al een paar dagen cirkelde er een gezond exemplaar van de corvus corone in de straat, en dat durft sinds kort op ons balkontuintje neer te strijken. We leggen er iets te eten weg en zoiets ontgaat geen scherpe blik. De zwarte kraai (ik weet nog niet of het een mannetje of vrouwtje is, maar het is telkens hetzelfde exemplaar want uiterst herkenbaar aan een witte staartveer) behoort tot de intelligentste diersoorten, maar dat wist u al wel natuurlijk.

Ik heb een posht

Bij ons is een snor (of dat nou zo’n vlijmscherp aangesneden Indo- of Italianenlijntje is of een walrusmodel) een snor. Albanezen echter kennen niet minder dan 27 (zevenentwintig!) verschillende definities. Een madh is bijvoorbeeld een borstelige snor, terwijl een neerhangend exemplaar zoals het mijne in de ogen van de vereerders van de Witte Ster van Skanderberg een posht is. Waarvan akte!

Op de tram: Lijn 7 in Antwerpen

Minstens zo leuk om voor je beeldscherm mee op reis te gaan als de Führerstandsmitfahrte zijn de Straßenbahnfahrte. Overal ter wereld heb je wel liefhebbers die het traject van bepaalde tramlijnen online zetten. Deze keer reed ik in onze eigen stad met Lijn 7 mee van Mortsel naar ’t Eilandje (we passeren onze straat om 11:50):

https://www.youtube.com/watch?v=syTRre5SfIo

Groenzone

Herinnering in kleur

De herinnering aan mijn oma die een konijn slachtte en dat te besterven hing bracht me er ooit toe eens een afbeelding in kleur te maken….

Breed als een strand

Kwam deze foto van de straat waarin ik mijn jongste jaren doorbracht weer eens tegen, waarbij het me te binnen schoot dat ik daar ooit een stukje over schreef:

http://versindaba.co.za/2012/03/14/bert-bevers-inspiratie/

Regenwoudje

Wat een te gemakkelijk veronachtzaamd gewas is mos toch. Het is nochtans een heel mooi. We stonden het te bestuderen, en Geertje had gelijk toen ze zei “Het is net een regenwoudje.”

Schnaps

Mmmm, een vriend importeerde Weizenkorn. En niet zomaar een maar een Ährengold uit feiner milder korn aus bestern Getreide uit Altenburg. Tijd voor een borrel Schnaps dus!

Late remmers

Wat zijn Franstaligen toch kletsmajoors. De bioloog Midas Dekkers merkte reeds op: "We hebben een fantastisch verfijnd spraakorgaan, we hebben zo'n 61 spiertjes om het te bewegen, en we kunnen zo'n 250 lettergrepen per minuut uitspreken. De Fransen zelfs 350." Dat zegt iets. En Cees Nooteboom noteerde ooit: "Fransen praten zoals ze autorijden, dat valt bij alle televisiedebatten op: doorrijden en door blijven rijden tot je 100% zeker weet dat de ander niet opzij gaat - dan pas remmen."

Groen monster in de polder

Het is niet alleen een na een woedeaanval van de door Bill Bixby gespeelde doctor David Banner door Lou Ferrigno verbeelde groene krachtpatser, maar De Hulk is ook een gehucht in de oksel van de Hoornsche Hop.

https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Hulk_(plaats)

Eens

“Domheid ontkent het mysterie, omdat ze niet de gradering van het licht weet te onderscheiden.” Met een opmerking als deze van Gabriele d’Annunzio (gelezen in diens Het geheime boek) kan ik het alleen maar eens zijn.

Bachten de Kupe

In Tilburg werd heden aan de website Fleurs du mal mijn gedicht Bachten de Kupe toegevoegd:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-bachten-de-kupe-gedicht

Leuke woorden

Groepbeen, hozemond, kegelkluis, lidhauw, navlamduur, opopeldoc, smierel, talaan, wijzemoer, zesnopper.

Momentopname

De nabije cultuurdragers hic et nunc: De schoonheid van de nacht van Gabriele d’Annunzio, De spiegel (Zerkalo) van Andrej Tarkovski, Waar is de eerste morgen? –  De jonge experimentele poëzie in Vlaanderen van Jan Walravens en The Juliet Letters van Elvis Costello & The Brodsky Quartet.

Op de tram: Lijn 16 in München

Minstens zo leuk om voor je beeldscherm mee op reis te gaan als de Führerstandsmitfahrte zijn de Straßenbahnfahrte. Overal ter wereld heb je wel liefhebbers die het traject van bepaalde tramlijnen online zetten. Deze keer reed ik met Lijn 16 mee door München:

https://www.youtube.com/watch?v=VYgGdwy9oqA

Een eigenaardige kwestie

Ik verzamel, ik geef toe dat het een vreemde bezigheid is, boodschappenlijstjes. Als ik in een winkelwagentje een papiertje zie met daarop de aan te schaffen waren dan neem ik dat mee. Wat deze collectie betreft: eigenlijk is het erg raar dat ik nog nimmer een boodschappenlijstje in het Arabisch heb gevonden. Nederlands, Frans, (in toenemende mate) Pools, Turks, Italiaans, Duits, Portugees, Engels, een incidenteel Japans exemplaar, Spaans, Russisch, Thai…. Maar nóóit een Arabisch boodschappenlijstje. Hoe zou dat komen? Zijn het allemaal analfabeten? Schrijven ze allemaal al Nederlands? Kunnen ze uit hun hoofd leren wat ze allemaal mee moeten nemen? Doen ze nooit boodschappen?

http://geefonsheden2.blogspot.com/

Actueel hermetisch

In het kader van de Brexitperikelen die de cesaropapie aan de overkant van de Noordzee tot op het bot verdelen treft me onderstaand kinderrijmpje plotsklaps als hoogst actueel hermetisch:

Witte zwanen, zwarte zwanen!
Wie gaat er mee naar Engeland varen?
Engeland is gesloten
De sleutel is gebroken
Is er dan geen smid in ’t land
Die de sleutel maken kan?

Laat doorgaan
Laat doorgaan
Wie achter is moet voorgaan!

Zoals het er nu naar uitziet verlaat het Verenigd Koninkrijk de Europese Unie zonder deal op vrijdag 29 maart om middernacht. Ze zullen toch wel hebben vastgelegd wélke middernacht: de onze of de hunne?

Mooie lettertypes (93)

Zoveel hosties

In de tijd dat ik misdienaar en acoliet was in de Heilig Hartkerk in Bergen op Zoom was die parochie nog de grootste van het Bisdom Breda. Af en toe moest ik naar de Zusters Karmelietessen om hosties. Dat ging toen nog om aanzienlijke aantallen. Daar moest ik aan denken toen ik oude rekeningen tegenkwam: in 1943 werden bij de Zusters Apostelinnen door de Antwerpse Heilig Hartkerk nog bestellingen geplaatst voor rond de 40.000 kleine hosties! In het huidige tijdsgewricht zijn dat hallucinante hoeveelheden….

Uit de kast (LXXXII): Reine De Pelseneer

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Omzicht van Reine De Pelseneer (Uitgeverij P, Leuven, 2007), waaruit ik op bladzijde 29 het gedicht Sprank opensloeg:

Het is de langste dag van het jaar:

vliegenvangers, lege glazen

glimmend wit. Jasmijn bedwelmt

en in de luwe lucht neem jij

de stilte waar. Haast onbewogen

trek ik traag mijn schoenen uit

een dunne bloes warrelt

als bloesem op het gras. Plotsklaps

verschuift jouw blik, je oog zoekt

naar mijn oog en mijn lichaam

is mijn lichaam niet.

In de Top 5

Wij wonen in de bevolkingsrijkste  gemeente van België. In deze boeiende Brexitdagen kom ik op het wereldwijde web wat vaker gegevens over onze overzeese buren tegen dan gewoonlijk. Zoals een overzicht van de grootste steden van het Verenigd Koninkrijk. Waarbij ik ontdek dat Antwerpen daar qua inwonertal na Londen, Birmingham, Glasgow en Sheffield de vijfde stad zou zijn. En met Sheffield scheelt het niet eens zoveel. Ik had gedacht dat er in Leeds, Liverpool en Manchester meer mensen zouden wonen dan hier maar dat is dus niet zo.

Een minderheid

Slechts 2% van onze soort slaapt op de buik. 45% geeft de voorkeur aan een nachtrust op de zij, 53% slaapt op de rug. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Lekker

Hoe meer ik erover nadenk hoe groter mijn afkeer van de Verenigde Staten van Noord-Amerika wordt. Ik weet best dat die ons destijds manu militari bevrijd hebben, maar de culturele ravage die ze vervolgens hebben aangericht is stuitend. Waarom nemen nog steeds zo veel West-Europeanen toch een voorbeeld aan een land van lichtgelovigen waar het volstaat om twee meter lang te zijn en een bal in een netje te kunnen dumpen om een schooldiploma te krijgen, waar iedereen een wapen kan kopen in de supermarkt om de hoek maar toch ‘geschokt’ is als een scholier klasgenoten overhoop knalt, waar Moby Dick en Uncle Tom’s Cabin als literaire ijkpunten gelden, waar Batman en Superman onderdeel uitmaken van het volksgeloof en waar tientallen miljoenen analfabeet zijn? Hèhè, dat was lekker.

Ondertussen vijf jaar geleden

Zomaar even gekeken wat ik vijf jaar geleden op deze datum plaatste op Gemengde Berichten:

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2014/02/oeps.html

Beweging en kracht

In Stellenbosch publiceerde Versindaba mijn gedichten Doorlopende beweging en Terugwerkende kracht:

http://versindaba.co.za/2019/02/22/bert-bevers-doorlopende-beweging/

&

http://versindaba.co.za/2019/02/26/bert-bevers-terugwerkende-kracht/

Dé ploeg voor broers

Bladerend in de Wielergids 2019 van Het Nieuwsblad valt het me op hoe aantrekkelijk de ploeg Pauwels Sauzen-Vastgoedservice klaarblijkelijk voor broers is: van de tien vermelde renners maken niet minder dan drié broederduo’s deel uit: Tim en Braam Merlier, Dieter en Laurens Sweeck en Victor en Toon Vandebosch. De Sweecks zijn zelfs tweelingbroers!

Wij kunnen zonder

Wij behoren tot de immer krimpende bevolkingsgroep zonder vaatwasmachine. Die hebben we simpelweg niet, en we hebben er ook nooit een gehad, omdat we het nog steeds gezellig vinden om samen de vaat te doen….

Voor de camera

Vandaag uren met mijn poëzievrienden Richard Foqué en Tony Rombouts in Het Letterenhuis ‘gewerkt’. We waren de ‘echte schrijvers’ van dienst bij de opnamen van Alias Wolf, de nieuwe film van Oscar (op de foto links aan de camera te zien) en Tobias Spierenburg die zich afspeelt in ‘de literaire wereld’. Willemijn De Krey van Picoux Productions (eerder deed ik mee aan hun rolprenten De veer van César en Vanitas) had me gevraagd of ik weer figurant wilde zijn, en een paar collega’s mee wilde brengen. De hoofdrollen in Alias Wolf zijn voor Michaël Pas en Axel Daeseleire, maar wij speelden (in quasi ontelbare takes) onze scène met Dolores Bouckaert, Kris Cuppens en Jenne Decleir. Als het goed is gaat de film eind dit jaar in première.

Rode lantaarns

Hoewel het muziekfestijn officieel natuurlijk niets met politiek van doen heeft was het in 2003 óverduidelijk dat de rest van Europa het niet eens was met de keuze van Tony Blair om de even zo sneue George W. Bush te volgen in een illegale aanval op Irak: de Engelse inzending voor het Eurovisie Songfestival, Cry Baby van het duo Jemini, kreeg dat jaar van de andere landen nul punten / zero points / Null Punkte kreeg. Goed voor de 26^ste plaats. Overigens overkwam andere landen eerder ook een nulscore hoor. Tot mijn verbazing bijvoorbeeld wisten De Spelbrekers met Katinka (in Nederland toch een ‘klassiekertje’) niet van de nul te komen. Vond op het internet een fantastische verzameling van alle liedjes die in de loop der jaren op het Eurovisie Songfestival láátste zijn geworden:

https://www.youtube.com/watch?v=eD5AU1UEMKo

Tof!

Welk een leuke spelmogelijkheid biedt het Sint Lievenscollege zijn leerlingen: daar staan twee prachtige stevige sjotterkasten op de cour!

Van je vrienden moet je het hebben....

Zo stilletjes aan begint de geschiedschrijving over de Tweede Wereldoorlog wat in de plooi te vallen. Natuurlijk weten we dat overwinnaars de geschiedenis schrijven en dat bepaalde gebeurtenissen tot nationaal trauma werden verheven. Het bombardement van Rotterdam door de Duitsers bijvoorbeeld. Nu we dik in de 21^ste eeuw zitten wordt allengs meer aandacht besteed aan het tot nu toe wat weggestopte drama van Nijmegen: op 22 februari 1944 wierpen Amerikaanse piloten ladingen bommen af op Nijmegen met als gevolg zowat evenveel slachtoffers als in Rotterdam. Oops, our mistake but please don’t dramatize it. Op 6 april 1943 vielen er bij bombardementen door Amerikánen in het onschuldige Mortsel bijna 1000 doden. Ook niet vergeten dat er op 17 mei 1940 in Middelburg tientallen doden vielen door een Fránse marinebatterij, dat de RAF op 11 september 1944 Breskens bombardeerde met 184 burgerslachtoffers tot gevolg en dat er in oktober 1944 in Westkapelle ruim 150 doden vielen omdat de Brítten Walcheren bombardeerden. Het is en blijft treurig wat er gebeurd is maar het is een goede zaak dat die gruwelijke geallieerde blunders uit de doofpot aan het raken zijn.

Op de tram: Lijn 16 in Milaan

Minstens zo leuk om voor je beeldscherm mee op reis te gaan als de Führerstandsmitfahrte zijn de Straßenbahnfahrte. Overal ter wereld heb je wel liefhebbers die het traject van bepaalde tramlijnen online zetten. Deze keer reed ik in Milaan met Lijn 16 van San Siro naar Monte Velino:

https://www.youtube.com/watch?v=Oz4YnUeL-XQ

Smakelijk lelijk

Lekker is hij beslist, maar neen: moeders mooiste is de Lophius piscatorius niet. Kwam een exemplaar van 13,6 kilo van de zeeduivel tegen, ‘lijngevangen in Bretagne’. Niet eens een echt Bretoens zwaargewicht want de vis kan meer dan 30 kilo worden.

Droge stijgleiding

En dan kuier je op je gemakje door de stad en dan kom je een bordje tegen met de mededeling Droge stijgleiding en dan weet je helemaal niet waar die op slaat en dan loop je maar gewoon door omdat het lekker weer is….

Kijk maar door me heen

Van Fleurs du mal – Magazine for Art & Literature  maakt vanaf heden mijn gedicht Kijk maar door me heen deel uit:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-kijk-maar-door-me-heen-gedicht

Al het grommen rookwaarts

De schaal van Digther brengt vandaag Al het grommen ging rookwaarts, aantekeningen die Paul Rigolle maakte bij mijn bundel Nederzettingen: ‘In Nederzettingen zet Bert Bevers een wereld neer die tezelfdertijd bevreemdend en toch vertrouwd aan doet. Nederzettingen is niet bepaald zijn meest toegankelijke bundel en verdient meerdere lezingen maar ook hier is en blijft Bert Bevers zijn eigenste zelf. Een dichter met een eigen stem die in een beslist en particulier taalarsenaal bundel na bundel aan zijn eigen talige wereld werkt. Elke bundel van Bert Bevers is een op zijn taalmaat geplooide constructie, een bouwwerk dat opgetrokken wordt. Elk gedicht een afbakening van de fysieke én mentale ruimte. Als een nederzetting in de taal.’ Klik voor de volledige recensie:

https://digther.blogspot.com/2019/02/al-het-grommen-ging-rookwaarts.html