De kleuren magenta en solferino, soorten
purperachtig rood, zijn allebei vernoemd naar een veldslag: respectievelijk de
Slag bij Magenta en de Slag bij Solferino. Die werden in 1859 uitgevochten in
de Tweede Italiaanse Onafhankelijkheidsoorlog.
dinsdag 24 maart 2020
maandag 23 maart 2020
Dichters in beeld
Kwam dit overzichtje van dichters die via
het internet te horen en te zien zijn weer eens tegen. Coen Peppelenbos stelde
dat een decennium geleden samen. Er zullen ondertussen dus vast heel veel
filmpjes bij zijn gekomen, maar dit is nog steeds een stevig overzicht. Mijn Sprookjes
en Avondklok staan er ook op:
zondag 22 maart 2020
Desolaat
Sterk citaat
uit Chino, een minder bekende western met de zo karakteristieke Charles
Bronson die op een boerderijtje in het midden van nergens woont waar een
jongetje verzeild raakt dat zich er niet onmiddellijk op zijn gemak voelt en
zegt weg te gaan want: “I gotta be somewhere.” Waarop Bronson: “There ain’t no
somewheres around here to go to.”
zaterdag 21 maart 2020
Jong schot
Mijn cactussen staan op de vensterbank,
en daar voelen ze zich klaarblijkelijk lekker: ontdekte ineens allerhande jong
schot!
vrijdag 20 maart 2020
In de cabine
Kwam in een documentaire beelden tegen
van Werner Baus in diens Radio- und Kinomuseum in Hesla. Daar bewaart en
onderhoudt hij een aantal oude filmprojectoren, bij de aanblik waarvan ik
onmiddellijk terug in de cabine bij mijn vader beatae memoriae was. Ik zag hem
zo weer aan de slag met het verwisselen van spoelen, het plaatsen van nieuwe
koolspitsen, het door het projectievenster kijken of de film zuiver stond….
donderdag 19 maart 2020
Hardnekkig
Sommige citaten blijven hardnekkig
foutief voortleven. Zo wordt in Casablanca nérgens Play it again, Sam
gezegd. Wel: Play it once Sam, for old time’ sake. Ook Marx wordt
verkeerd aangehaald: het is niet Opium für das Volk maar Opium des
Volkes. Ook grappig: nérgens in zijn boeken laat Arthur Conan Doyle
Sherlock Holmes Elementary, my dear Watson zeggen….
woensdag 18 maart 2020
Daar gaan ze dan....
De laatste lijkt de bedoeling van dat gat
niet helemaal te begrijpen, maar hèhè: na verloop van tijd zijn ze toch alle 10
uitgevlogen….
Ouderwetsch
Door het feit dat quasi iedereen een
mobiele telefoon heeft zijn vroeger vertrouwde zaken als praatpalen en
telefooncellen verdwenen. Wat ik me afvraag is of telefoongidsen eigenlijk nog
gebruikt worden….
dinsdag 17 maart 2020
Zum Städtele hinaus
Toen ik Morgenrot van Gustav Ucicky,
een film uit 1933, bestudeerde herkende ik uit Elvis Presley’s Wooden Heart
het Duitse deuntje Muss I denn (cf. minuut 13:45). Ik wist niet dat het
zo oud was, maar bij nader onderzoek bleek het nóg ouder: Friedrich Silcher
(1789-1860) vertrouwde het reeds in 1827 aan het papier toe!
maandag 16 maart 2020
Gelijkenis
The Pretty Things zijn altijd een beetje
onder mijn radar gebleven. Beluisterde het album Parachute uit 1969, en
dat viel me best mee. Ontdekte een wel erg sterke gelijkenis. Ik stel niet dat
Andy Partridge van XTC (een van mijn lievelingsbands) plagiaat pleegde met Stupidly
happy, maar het nummer doet me nu wel érg denken aan The Letter van
The Pretty Things….
Lippen
Van sommige verdwenen spraken resteren
fragmenten. Van HAR-ra=hubullu, een van de kleitabletten met
Soemerische lexicale reeksen die nota bene van ongeveer 2200 vóór Christus
dateert en dus handelt over een taal die meer dan vier millennia van ons
verwijderd is, weten we dat de Soemeriërs nundum zeiden tegen lippen, en
kennen we zelfs specificaties: nundum-mu betekent mijn lippen, nundum-an-ta-mu
mijn bovenlip en nundum-ku-ta-mu mijn onderlip. Tegen mond en tong
zeiden ze respectievelijk ka en eme. Fascinerend.
zondag 15 maart 2020
Zoek de verschillen
Kwam in mijn archief een foto tegen die
ik op ons achterterras maakte toen op de hoek van het Blauwtorenplein en de
Tabakvest alleen het hoekpand waarin café De Blauwe Toren zit nog overeind stond.
Dat is ondertussen van hier uit niet meer te bekennen….
Zjeeraar
Vooral aan de uitspraak van bepaalde
namen kun je nog steeds horen dat de francofonie lang hard gewerkt heeft om
België te verfransen: ook (eigenlijk: zélfs) in Vlaanderen spreek je een naam
als Bernard niet als Bernard uit maar als Bernáár, Albert niet als
Albert maar als Albèèr, Hubert niet als Hubert maar als Hubèèr en
Jos niet als Jos maar als Zjos. Dat wist ik natuurlijk al wel. Wat ik
niet wist is dat Gerard Walschap, toch ook in Nederland een bekende naam,
zichzelf Gérard Walschap noemde. Dus: Zjeeraar Walschap….
zaterdag 14 maart 2020
Bizar
Door de maatregelen die de overheid
verordonneerde om het coronavirus zoveel mogelijk in te dijken is het
onwezenlijk stil op straat. “Eerste Kerstdagstil,” zei Geertje. De werking van
het openbaar vervoer is gegarandeerd, maar in 9 van de 10 trams die ik zie
passeren zit behalve de wattman….niémand!
Middeleeuws
Het is heus 2020, we zijn twee decennia
gevorderd in de 21ste eeuw dus is het eigenlijk amper te geloven dat
in Nederland het principe van volkssoevereiniteit nog steeds niet vast is
gelegd in de Grondwet. Koning Willem-Alexander regeert nog steeds ‘bij de
gratie Gods’. Tot zover dit Gemengd Bericht.
vrijdag 13 maart 2020
Origineel
Als jonge gast amuseerde ik me kostelijk
met The Bonzo Dog Doo Dah Band en hun vermakelijke versies van oude liedjes. My
Brother Makes The Noises For The Talkies was er een van. Stootte nu op zoek
naar iets geheel anders op het origineel daarvan. Het is reeds 89 jaar jong en
blijkt Dúits: Mein Bruder macht beim Tonfilm die Geräusche:
https://www.youtube.com/watch?v=adwSCVW0xew
Mooi gedaan
Nu pas (Ik verloor de reeks een tijd uit
het oog) ontdek ik dat Henk Kuijpers, op wie Hergé trots zou zijn geweest,
Antwerpen gebruikte als decor voor een avontuur van zijn heldin Franka. Mooi
gedaan!
donderdag 12 maart 2020
woensdag 11 maart 2020
Geduldig geschut
We waren weer eens aan zee, en dan zitten
we natuurlijk in de kusttram. Toen we Raversijde passeerden vroeg ik me af of
toevallige Britten aan boord zouden weten dat al dat geschut daar uit museale
overwegingen staat, en niet om te anticiperen op de gevolgen van de Brexit. Met
een premier als Boris weet je immers maar nooit. Een visserijoorlog zou zomaar
tot schermutselingen kunnen leiden….
dinsdag 10 maart 2020
Excursie in oorlogstijd
In de vesting Königstein, zo leer ik uit
deel 2 van Mitteldeutschland unterm Hakenkreuz, werden in de oorlog Franse opperofficieren
krijgsgevangen gehouden. Omdat toen ook in oorlogstijd de erecodes werden
gerespecteerd mochten die als ze beloofden netjes terug te komen vrij gaan
wandelen in de omliggende wouden. Er werd (zie rond minuut 21:00) voor de
Franse generaals zelfs een excursie naar Dresden georganiseerd….
'Zie mij dansen'
Met Mitteldeutschland unterm Hakenkreuz
draaide Jan N. Lorenzen voor de MDR overigens een liefdevol vervaardigde
documentaire, die ik gebiologeerd bekeek. Hij gebruikte amateurfilmbeelden, die
in de dertiger jaren op 8 millimeter nota bene gedraaid werden in kléur. De
geluiden voegde hij toe. De film biedt een fascinerende inkijk in het leven van
alledag in het Derde Rijk van voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
Ontroerend vond ik dat een van de meisjes in een groepsdans zich zeer bewust
was van een aanwezige camera en al walsend even (ongeveer vanaf minuut 18:00)
naar de lens kijkt….
maandag 9 maart 2020
Terechtstelling
Het is maar
stro en stof, maar toch kreeg ik kippenvel bij de beelden van een jongetje dat met
zijn zusje de eigen knuffelspeelgoedhonden ter dood had veroordeeld, op had
gehangen en in brand gestoken. En dat filmde. Wie doet nu zoiets met zijn eigen
knuffels? Luguber. Zie vanaf minuut 2:21 deel 1 van Mitteldeutschland unterm
Hakenkreuz:
Bankvers
Op
de schans Fort De Roovere in Halsteren prijkte lang een gedicht van me op drie
bankjes (Van de berg glijdt het zicht / wars van gekonkel voldragen verte /
hier, de stad in de rug en het hart). Het is ondertussen niet alleen
verhuisd naar een andere plaats op Fort De Roovere, voor de zogenaamde
Mozesbrug, maar ook op een kersverse bank geplaatst….
zondag 8 maart 2020
Vleiende woorden
In het interview dat Tim Heddebauw van Uit in Oostende –
De stad aan zee met Philippe Cailliau had naar aanleiding van het
verschijnen van diens bundel Omtrek van water noemt Philippe, gevraagd
naar zijn favoriete dichters, ook mij, en wel op een bijzonder vleiende
vakkundige manier: ‘Bert Bevers heeft een heel persoonlijke syntaxis, die ik
schitterend vind. Als je Bevers leest, heb je vaak de indruk dat je op het
verkeerde been wordt gezet, dat er niet staat wat je verwacht. [….] Bevers
beheerst de prosodie en de syntaxis om een magische poëtische toon te creëren.”
Onderweg met de tram: Lijn 3 in Gdansk
Met Lijn 3, van Chełm Witosa naar Brzeźno, onderweg in Gdańsk:
zaterdag 7 maart 2020
Momentopname
De nabije cultuurdragers onder handbereik
zijn Bij het menselijke af van Jozef Eijckmans, de geluidsband van (Trois
Couleurs) Blanc van Zbigniew Preisner en Hoe vang je de grote vis?
van David Lynch.
vrijdag 6 maart 2020
Rood?
Sommige dingen zal ik nooit begrijpen. Waarom de
oxalis, die hier pal naast me al stevig op aan het komen is, rode klaverzuring
heet. Ze is paars. Als jongetje al vroeg ik me hetzelfde af over rodekool. Die
groente is páárs. Ik heb nog even gedacht dat het een plaatselijke
eigenaardigheid was het ding van kleur te laten veranderen, maar neen: in het
Duits is het Rotkohl, in het Engels red cabbage, in het
Frans chou rouge en in het Italiaans cavolo rosso.
donderdag 5 maart 2020
woensdag 4 maart 2020
Wanverhouding
Moest ineens denken aan Harewood House,
het fraaie buiten waar we eens waren in Yorkshire. Waarom? Omdat ik lees wat
volgens Karel van het Reve de buitenlander zich zoal voorstelt bij Engeland
(waarbij hij volgens mij vooral het platteland bedoelt). Een vriendelijke
dorpsdominee die zijn rozen staat te snoeien. Gepensioneerde kolonels. Clubs.
Pubs. Cricket. En: grote landhuizen met twintig logeerkamers en één wc….
Radio Nostalgia
Toen Geertje en ik trouwden gingen we
wonen op de hoek van de Wouwse- en de Sint-Josephstraat (op nummer 2a, de
eerste en tweede verdieping). In het winkelpand beneden zat de boetiek Dijn. Nu
zit er een andersoortig modezaakje. Die gespiegelde dubbele B staat voor Bijou
Brigitte, niet voor mijn initialen. Ik heb daar bijzonder graag vertoefd.
Waarom kom ik daarop? Omdat ik een fraaie oude foto van diezelfde hoek
tegenkwam. Hoe er veel verandert, en sommige dingen toch hetzelfde blijven….
dinsdag 3 maart 2020
Uit de kast (XCIV): Aleidis Dierick
Eens in de maand ga ik voor deze
rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige
bundel uit te nemen. Deze keer is dat Blauwdruk
voor een vriendschap van Aleidis Dierick (De Bladen voor de Poëzie, Beveren
Melsele, 1981), waaruit ik op bladzijde 31 het gedicht De inkeer opensloeg:
In de
kelder rijpen de kazen
rijzen
hun vormen te buiten
verspreidend
de geur van komijn
weilanden
hooiland zomer.
Wolken
van spreeuwen gaan over
de
geweldige wind staat zuid
een
winter van water een sober
leven
op brood en kruid.
Langzaam
vertrouwd de geluiden
een
woning niet langer vreemd
Soms
als de treinen fluiten
het
hart één seconde versteend.
maandag 2 maart 2020
Belofte
Van Fleurs du mal maakt vanaf heden
ook mijn gedicht Belofte deel uit:
https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-belofte-gedicht
zondag 1 maart 2020
Niet voorlijk
Neen, dat was géén laptop die Léon
Spilliaert daar in 1908 voor zich had maar een spiegel die hij nodig had voor
een zelfportret….
zaterdag 29 februari 2020
Beschaafde buren
Wat een beschaafde buren: Op
1 maart wordt het Groothertogdom Luxemburg het eerste land ter wereld dat het
openbaar vervoer volledig gratis maakt voor de reizigers. Een identiteitsbewijs
volstaat er om op bus, tram of trein te stappen. Er is één
Belgisch station van waaruit je voortaan gratis naar Luxemburg kan sporen: dat
van Athus. Dat grensstation wordt als zowel een Belgisch als een Luxemburgs
station beschouwd. Met het gratis openbaar vervoer wil Luxemburg mensen
aansporen om de auto te laten staan.
Abonneren op:
Posts (Atom)