Boulanger

Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nóóit van haar had gehoord, maar sinds vandaag ben ik helemaal wég van het werk van Lili Boulanger (1893-1918). Dat is een componistè. Daarvan zijn er niet bijster veel. Ontdekte via de radio haar ontroerende Psaume 130: Du fond de l'abîme. Dankzij de wondere wereld van YouTube is die zomaar te beluisteren:

https://www.youtube.com/watch?v=lc6nJ3NFh2A

Momentopname

De nabije cultuurdragers hic et nunc: Het stad in mij van Maud Vanhauwaert, Brücken uit de reeks Die Blauen Bücher, Zeesymphonieën van Cyriel Verschaeve en Orazio Vecchi’s Requiem– Rubens’s funeral and the Antwerp Baroque door Graindelavoix onder leiding van Björn Schmelzer.

Een verstandig man

Geen betere plaats om een stok te hebben dan achter de deur. Een van de vele wijsheden van Oom Floris, een verstandig man.

http://vliegendeiland.blogspot.com/search/label/De%20aforismen%20van%20Oom%20Floris

Verhuisde landen

Albanië en Iberië. We weten waar we daarvoor moeten zoeken op de landkaart. Vroeger echter moest je daarvoor naar elders. Er is geen enkele band met het huidige Albanië of Iberië, maar tot de negende eeuw van onze jaartelling lag Albania in een gebied dat nu behoort tot Azerbeidzjan, Dagestan en Georgië. In laatstgenoemd land lag tot de vijfde eeuw ook Iberia. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Terug!

Hé, wat leuk, na een pauze van meer dan drie jaar is Het Vliegend Eiland terug in beweging gekomen. Ik heb het gemist:

http://vliegendeiland.blogspot.com/

Dichtersbankje met oorwurm

Van Sparks, al bijna een halve eeuw een relevant popduo, is weer nieuw materiaal verschenen. Mijn vriend Hans Mellendijk ruimde voor de oorwurm Lawnmower al plaats in op zijn onvolprezen collectie Dichtersbankjes:

https://hans-mellendijk.blogspot.com/2020/05/dichtersbankje-ron-mael.html

&

https://hans-mellendijk.blogspot.com/

Luilekkerdam

Rotterdam heb ik nog ‘leeg’ gekend. De havenstad aan de Schelde waarin ik woon heeft in de laatste oorlog stevige averij opgelopen, maar in vergelijking met die aan de Maas was het de facto klein bier. Als je in en na de oorlog het Centraal Station van Rotterdam uitstapte liep je in feite het, ja, niéts tegemoet. Monsieur Jacques van Oswald Wenckebach staat sinds 1959 op de Coolsingel. Op bovenstaande foto bekijk ik dat beeld met mijn vader beatae memoriae.

De sculptuur zal er nog niet lang hebben gestaan want ik ben van 1954, en op deze opname een jaar of 6, 7. In die tijd had men in Rotterdam besloten de weggebombardeerde stadsdelen niet in historiserende stijl te herbouwen, maar alle ruimte te geven aan moderne nieuwbouw. Jarenlang bleef het de vraag of het wat zou worden, maar vandaag de dag kun je niet anders dan concluderen dat Rotterdam stedenbouwkundig de meest moderne stad van Nederland is geworden. Voor architecten is het alleszins een Luilekkerland….

Uniek

KV Mechelen speelde in 1987/1988 voor het eerst Europees voetbal. De ploeg won dat seizoen de Europa Cup 2, ten koste van Ajax, maar meteen ook. Dat is uniek.

Onderweg met de tram: Lijn 1 in Leipzig

We gaan weer eens op weg met de tram, de Straßenbahn: in Leipzig van Lausen naar Mockau met Lijn  1:

https://www.youtube.com/watch?v=rBwJ660Q7lc

Wachten op de bloei

We richtten op ons voorbalkon een stadstuintje in. Allez: we installeerden de bloembakken waarin dat moet gaan groeien. Als eerste zaaide ik Oost-Indische kers, die we al eerder uitbundig in bloei wisten te krijgen. En die begint, hoewel heel bescheiden nog, al serieus de kop op te steken….

Cinema Trivia: An das Publikum

De geluidsfilm was indertijd een geweldige vooruitgang voor de cinematografie, maar ook toen was niet iedereen onmiddellijk voor vernieuwing gewonnen. Der Tonfilm verdirbt Gehör und Augen schreeuwt dit pamflet, en Der Tonfilm wirkt nervenzerrüttend. Alles kon maar beter blijven zoals het was (Kino mit Bühnenschau und Orchester ist Entspannung und Erbauung) en men deed er maar beter aan de geluidsfilm links te laten liggen: Meidet den Tonfilm!

Oude tijden

Een poos terug bracht ik eens wat liefdesliedjes uit het oude Egypte het Nederlands in. Ik was ze bijna vergeten:

https://uitoudetijden.blogspot.com/

Bijna aaibaar (9)

Merkwürdig

Soms beantwoorden dingen volledig tegenovergesteld aan je verwachtingen. Was via Google Earth Görlitz (waar ik een virtuele tramrit doorheen had gemaakt) wat nader aan het verkennen. Zoals bekend kun je het bungelpoppetje rechtsonder naar bepaalde delen van een kaart slepen om een driedimensionale blik te kunnen werpen. Het poppetje moet wel op iets blauws kunnen landen. Daarvan was er in Görlitz niet zoveel. Görlitz ligt boenk tegen de grens met Polen. Aan de overkant van de Neisse ligt Zgorzelec, dat vroeger met Görlitz één stad vormde. Vermits Zgorgelec in Polen ligt verwachtte ik, op basis van ongegronde vage vooroordelen, dat daar wel nóg minder blauw zou zitten maar het tegendeel bleek waar. Daar kun je veel beter een kijkje nemen dan in de Duitse overkant. Merkwürdig.

Leuke woorden

Deunklamp, ijzerhorde, kneukelijzer, muishond, nahoer, onterik, poenka, spinde, toetal, vreding, wortkoeler, zeegt.

De weg kwijt

Het Nederlandse onderwijs was inhoudelijk al jaren naar de Filistijnen, maar nu gaat zelfs ook de benóeming daarvan voor de bijl. Op het NOS Journaal zag ik een instelling die ik onmiddellijk herkende als een lagere, ofwel basisschool die zonder dat iemand daar vreemd van opkeek kindcentrum De Werf werd genoemd. Kíndcentrum? Even gekeken of dat wel echt bestond, en jawel hoor. Met logo en al. En het bleek niet het enige in Nederland. Een simpele zoekopdracht levert ook Kindcentrum De Tandem, Kindcentrum De Kiezel, Kindcentrum De Hoven, Kindcentrum De Wijngaard, Kindcentrum De Vaart, Kindcentrum De Winde, Kindcentrum De Parel, Kindcentrum De Ark en Kindcentrum De Borg op…. Wat is er in hemelsnaam mis met de benaming schóól? Zucht. Mijn geboorteland is echt helemaal de weg kwijt met zijn roetveegonderwijs.

Verdwenen ramen

Wie wat bewaart die heeft wat: dankzij Blogspot blijft de collectie verdwenen deuren en ramen die ik ooit aanlegde mooi inzichtelijk voor wie daar belangstelling voor heeft:

http://vanisheddoors.blogspot.com/

Eponiemen

Adelaide, Alexandrië, Annapolis, Bismarck, Charlotte, Georgetown, Houston, Jacksonville, Jefferson City, Kitchener, Lelystad, Madison, Mauritius, Melbourne, Nelson, Pittsburgh, Sydney, Vancouver, Victoria, Washington en Wellington. Allemaal steden die naar iemand vernoemd zijn. Leningrad heet ondertussen weer gewoon Sint-Petersburg, en Stalingrad staat voortaan als Wolgograd in de atlassen. Maar Marx en Engels, naar de theoretici van het communisme genoemd, zijn wel nog steden in Rusland. Het vernoemen van een stad naar een persoon lijkt vooral een Angelsaksische en in mindere mate Russische gewoonte. Er is bij mijn weten bijvoorbeeld zelfs nimmer een Napoleonville of Hitlerstadt geweest.

Wow

Ik sta er iedere keer weer van te kijken tot welke hoogte men tegenwoordig met werkkranen kan komen….

De kaartgek (slot)

Mooie voorbeelden zijn ook de kaarten waarop je in een oogopslag kunt zien waar op de wereld mensen van links naar rechts schrijven en waar van rechts naar links, of waar zich de meest gefotografeerde plekken op de aardbol bevinden.

De kaartgek

Jakub Marian is een jonge Tsjechische taalkundige en datawetenschapper, die dol is op kaarten. Hij stelt er zelf ook samen. Soms zijn die melig, maar veelal vind ik ze knap inzichtelijk. Zoals deze waarop aangegeven is dat in die cirkel meer mensen wonen dan waar ook ter wereld, of die waarop je kunt zien waar in Europa de meeste roodharigen wonen….

https://www.youtube.com/watch?v=8xM7afTG2Jk

In de zon

Door het raam zie ik deze kruisspin (araneus diadematus) heerlijk in het zonnetje zitten als een, nou ja, als een spin in haar web. Ik vind haar een wonderlijke verschijning. Waar komt zo’n beestje vandaan? Spinnen vliegen bij mijn weten niet. Ik bedoel: ons appartement bevindt zich hartje stad op het tweede verdiep. Da’s toch een forse afstand voor zo’n diertje. Großartig.

De Held van Lichtervelde

Ook wielerliefhebbers moeten door de coronacrisis geduld opbrengen. Het duurt nog even voor er weer koers is. Tot het zover is zijn er De Mooie Verhalen. Zoals dat over Gilbert Desmet, Smetje van Lichtervelde. Die in de Ronde van Frankrijk van 1963 10 dagen in de gele trui reed. Patrick Cornillie vertelt over zijn nog immer kwieke dorpsgenoot:

https://www.youtube.com/watch?v=AfINNTUYIMA&feature=youtu.be

Cinema Trivia: Mooie handelsmerken

In de bioscoop genoot ik soms op voorhand al  van een film omdat er een prachtig handelsmerk aan vooraf ging. Zo vind ik dat van UFA erg fraai. Ook dat van 20th Century Fox mag er wezen. Evenals dat van MGM. Maar het allermooiste vind ik nog steeds dat van Rank, met die imposante gong en gongslager.

Sympathiek

Overigens zijn er in België een aantal postcodes uniek. Zo hebben de NAVO (1110), het Vlaams Parlement (1011), het Europees Parlement (1047) en de Europese Commissie een postcode voor zichzelf alleen. Wat ik uitermate sympathiek vind is dat kinderen geheel volgens de regels een brief naar Sinterklaas kunnen sturen: die heeft als unieke postcode 0612!

Gedoe

Irritant is het dat wanneer je vanuit België op het internet iets probeert te bestellen in Nederland je altijd vastloopt op de postcode. België had de postcode al láng ingevoerd toen Nederland in 1977 besloot zulks ook te doen. Maar het moest natuurlijk weer wel op zijn Nederlands, dus niet alleen 4 cijfers zoals hier maar ook nog eens 2 letters. Met als gevolg tot de dag van vandaag dat wanneer ik aangeef dat mijn postcode 2000 is een Nederlandse website laat weten dat de gegevens onvolledig zijn vermits er 2 letters ontbreken. Gruwelijk ergerlijk. Dat de EU daar nog steeds niets aan heeft gedaan begrijp ik niet.

Want allen hebben gezondigd

Zag op de merkwaardige zender Eclips TV Want allen hebben gezondigd, uit 1961. Een film die Antoon Carette (broer van de dichter Hendrik) draaide met Paul Berkenman en Raymond Cogen. Onder de acteurs Robert Van Cauwenberghe, Will Ferdy, Michel Leblanc, Suzanne Juchtmans, Rudi Van Vlaenderen en Hilde Uitterlinden. Er werd onder meer gefilmd bij Bath, het piepkleine dorp waar wij ooit woonden. In de generiek staat Dank aan burgemeester Bath-Rilland [sic]. Dat was toentertijd Jacob Cornelis Willem Jobse (1903-1995). Er is een scene waarin vluchtelingen per sloep worden weggesmokkeld. Als ze aan land worden gezet wijst de schipper over de slikken en de schorren: “Daar ligt Bergen op Zoom, vandaar ben je zo in Antwerpen!” Bergen op Zoom, Bath, Antwerpen. Ik denk niet dat er nóg een film bestaat waarin alle drie mijn woonplaatsen aan de Schelde voorkomen….

Ook mooi

De quarantaine biedt ruimte voor allerhande al dan niet nuttig onderzoek. Speurwerk leerde me dat niet alleen Sparta en Ajax heel wat bondscoaches in de dop binnen de lijnen hadden, maar ook Anderlecht. Die club had er in het seizoen 1981-1982 niet minder dan 4. Eigenlijk 4,5. Wel allemaal bondscoach van andere landen. Pétur Pétursson, de halve, was assistent-bondscoach van IJsland. Hugo Broos, Morten Olsen, Luka Peruzovic en Franky Vercauteren schopten het tot keuzeheer van respectievelijk Kameroen, Denemarken, Bahrein en België.

Hofleverancier

Sparta Rotterdam is een mooie traditieclub. De club won niet veel prijzen, maar mag zich in één opzicht tamelijk uniek noemen. Begin jaren tachtig speelden er niet minder dan 3 spelers samen in Sparta’s eerste elftal die het later tot bondscoach van het Nederlands elftal zouden schoppen: Dick Advocaat, Louis van Gaal en Danny Blind. Támelijk uniek omdat in diezelfde periode ook Ajax drie toekomstige bondscoaches in de ploeg had: Frank Rijkaard, Marco van Basten en Ronald Koeman.

Dichtgetimmerd

In dit drietalige land hebben ook de spoorwegen de zaken goed dichtgetimmerd. De NMBS draagt er zorg voor dat in de eentalige gebieden de aankondigingen uitsluitend gebeuren in de taal van het gebied (Nederlands in Vlaanderen, Frans in Wallonië, Duits in de Oostkantons). In het tweetalige Brussel moeten het Nederlands en Frans op gelijke basis worden gebruikt. In Brussel-Noord vinden de aankondigingen eerst in het Nederlands en dan in het Frans plaats, in Brussel-Zuid geldt het omgekeerde. En wat doen ze dan met Brussel-Centraal? Daar wordt er afgewisseld: in de pare jaren krijgt het Nederlands voorrang, in de onpare het Frans. Valt me nog mee dat er aan Franstalige kant nog niet geklaagd is dat daarmee Vlaanderen in het voordeel is omdat er langer Nederlands wordt gesproken vermits schrikkeljaren altijd paar zijn...

Kleine ergernissen

Er valt uitstekend mee te leven hoor, maar soms overvallen me kleine ergernissen. Zo vind ik dat in de Van Dale verkleinwoord eigenlijk verkleinwoordje zou moeten heten. En dat in hetzelfde standaardwerk hoofdletter met een kléine letter wordt geschreven zit me ook niet lekker….