Wat een treurigheid

Wanneer je denkt dat de culturele verloedering zo’n beetje haar dieptepunt heeft bereikt volgt er nóg een neerwaartse beweging: het is nauwelijks te geloven maar (lees er de Mainzer Beobachter maar op na) in Frankrijk beginnen musea het gebruik van Romeinse cijfers af te schaffen omdat….mensen ze niet meer kunnen lezen!

https://mainzerbeobachter.com/2021/03/17/romeinse-cijfers/

Samen vrolijk

Het kan niet dat deze klas collectief alleen maar zo vrolijk is omdat de fotograaf van dienst “Lach eens naar het vogeltje!” heeft gezegd. Wij hebben er voor immer het raden naar, maar de vrouwen die toen die meisjes waren herinneren zich misschien nog wel wat er achter, bij of wellicht aan die fotograaf zo lachwekkend was….

Zetfout

Tot het collectief geheugen behoort natuurlijk de achterkant van de albums met avonturen van Kuifje. Nu heb ik die albums al zo lang, en pas nú valt me op dat ik een druk met zetfout heb van De zaak Zonnebloem: op de achterzijde daarvan heet Kuifje in Tibet abusievelijk Kuifje en Tibet….

Onderweg met de tram: Lijn 16 in Poznan

In Poznań onderhoudt Lijn 16 de verbinding tussen Franowo en Os Sobieskiego:

https://www.youtube.com/watch?v=ilCjdoz-3OM

Dichterstraten

Een aantal van mijn lievelingsdichters heeft al op meerdere plaatsen straten naar zich vernoemd gekregen: zo heb je een Luceberthof in Heemskerk, een Lucebertlaan in Amstelveen en Lucebertstraten in Almere, Leiden, Nijmegen en Spijkenissse. Paul van Ostaijen kreeg lanen en straten in Amstelveen, Antwerpen, Berkel en Rodenrijs, Den Haag, Hove, Lint, Rotterdam, Wageningen, Wevelgem, Zele en Zemst en er is een Hugo Claushof in Leiden, een Hugo Clauslaan in De Haan en er zijn Hugo Clausstraten in Machelen, Nijmegen en Voorschoten. Harry Mulisch zal jaloers zijn in de door hem ontdekte hemel vermits hij het moet stellen met vernoemingen in Haarlem, Leiderdorp en Voorschoten.

Een been van $ 25

Wellicht een aardig weetje: het beroemde been op het affiche van The Graduate, een van de iconische rolprenten van de late jaren zestig, is helemaal niet van hoofdrolspeelster Anne Bancroft. Het betreft het rechterbeen van de actrice Linda Gray (80 ondertussen), die het dan weliswaar als filmster niet heeft weten te maken maar wis en waarachtig wél als televisiester: van 1978 tot 1989 en ook nog in 1991 speelde ze in niet minder dan 308 episodes Sue Ellen Ewing, de drankzuchtige echtgenote van J.R. Ewing, in de wereldwijd veelbekeken serie Dallas. In 1967 nam ze allerhande klusjes aan om in Hollywood aan de kost te komen. Waaronder het uitlenen van haar been aan Miss Bancroft. Ze kreeg daarvoor destijds welgeteld….$ 25! Voorwaar een habbekrats voor een van de beroemdste benen uit de filmgeschiedenis.

logen

Al spelend met de ondertitels bij Tom Tykwers Cloud Atlas componeerde ik logen. Het vierluik staat op de blog Afzonderingen:

http://afzonderingen.blogspot.com/

Bont gezelschap

Van links naar rechts, wezenlijk waar, Ir. Evert van der Pik, Captain Beefheart, Sjef van Oekel en Cindy. Bien étonnés de se trouver ensemble. Wat een bont gezelschap was er in 1974 te gast in Sjef van Oekels Disco Hoek. Als Cindy haar Ik ben zo verliefd heeft gelipt is het de beurt aan niemand minder dan Captain Beefheart (de man van onder meer het enigmatische dubbelalbum Trout Mask Replica, en onvergetelijke regels als My Head Is My Only House Unless It Rains) die zich duidelijk afvraagt bij wat voor een mafketel hij te gast is. Na zijn Upon The My O My komt dan weer Anneke Grönloh met Zomer. Wat een rariteitenkabinet toch. Heerlijk om eens terug te zien….

https://www.youtube.com/watch?v=akLIXoRiLOA

Gevarieerd springen

Hoewel er hier en daar semantische overeenkomsten zijn (tussen springen en sauter bijvoorbeeld) verbaast me de enorme variatie in benamingen voor de sprinkhaan. Duitstaligen noemen het beestje Heuschrecke. Nadere bestudering leert dat de meeste Europese talen er een eigen woord voor hebben: cavaletta (Italiaans), çekirge (Turks), graeshoppe (Deens), heinäsirkka (Fins), konik polny (Pools), locust (Engels) en sauterelle (Frans). Tot zover dit Gemengd Bericht. 

Hongertje

 

Opgelost

Ik begreep de titel van de tweede lp van The Move, Shazam, nooit. Ik raakte nu al surfend verzeild in The Adventures of Captain Marvel, een matineeserie van Republic Pictures uit 1941, waaruit me duidelijk wordt dat het de spreuk is waarmee Billy Batson zich desgewenst kan omtoveren tot Captain Marvel. Angelsaksische flauwekul die me altijd vreemd is geweest. Heb het nooit zo gehad op het soort superhelden als Marvel, en Batman en Superman die onderbroekjes dragen over strakke pakjes. Maar ik ben wel content dat ik nu weet waar die Move-titel vandaan komt.

Momentopname

De nabije cultuurdragers hic et nunc: seizoen 3, over twaalf afleveringen van vijftig minuten, van de betoverende serie Babylon Berlin van Achim von Borries, Henk Handloegten en de briljante Tom Tykwer, Plan met alphabetische lijst der straten van Antwerpen uit de tijd dat telefoonnummers hier nog vijf cijfers telden, het Concert voor cello en orkest van Luigi Boccherini door Yo-Yo Ma en Uiteindelijk van Wim van Til.

Een decennium geleden

Zomaar eens gekeken wat ik vandaag exact tien jaar geleden, op 9 maart 2011 dus, postte op Gemengde Berichten:

https://meergemengdeberichten.blogspot.com/2011/03/vergeten-column.html

Wannes bij Fabian

Als jongen keek ik graag naar Vlaamse jeugdfeuilletons als Kapitein Zeppos, Johan en de Alverman, Axel Nort en Fabian van Fallada. Kwam een fragment uit laatstgenoemde avonturenreeks tegen en bij de aftiteling viel me op dat de muziek daarvoor al werd gemaakt door de later in Vlaanderen wereldberoemde bard Wannes Van de Velde zaliger, al werd zijn naam abusievelijk geschreven als Wannes Vandevelde. Zijn onvergetelijke De brug van Willebroek moest hij toen nog op plaat zetten.

Bijna aaibaar (27)

 

Leuke woorden

Alhidade, biddeman, flokhout, jakkepoes, kieuwprik, lapsoes, moraline, naaldaar, overhouder, patapar, spreukbeker.

Nacht van de Melancholie

Dik dertig jaar geleden reeds dat ik uit mijn poëzie voorlas tijdens de Nacht van de Melancholie in De 3 Weesgegroetjes in Roosendaal. Kwam deze foto al snuisterend in mijn archief weer eens tegen. Mijn snor was nog ros. Er stond gewoon nog een asbak op de lessenaar. Ook dames in het publiek róókten. En: lúisterden.

Twijfelgeval

Houden ze zich hier, vermits er geen peuken óp dat interdictiebord liggen, nu wél of niet aan het rookverbod?

Onbekende kiosk

Mijn zusje stuurt me regelmatig oude foto’s uit onze geboortestad. Ik wist dat de Grote Markt in Bergen op Zoom de weekmarkt heeft gehuisvest, plaats heeft geboden aan de kermis en dat er een waterpomp op heeft gestaan maar niet dat er ooit een kranten- en tijdschriftenkiosk op heeft gestaan. Dank je wel, Nell!

Cinema Trivia: Titelvertalingen (I)

Toen ik me onlangs verbaasde over de verschillende vogels waarmee Michael Curtiz’ The Sea Hawk werd vertaald was ik ineens benieuwd naar de titels van andere beroemde films in vertaling. Zo heette Alfred Hitchcocks North By Northwest in het Nederlands De man die verdwijnen moest. Daarvan kon ik geen affiche opsporen. De titels in respectievelijk het Duits, Frans en Italiaans zijn ook best sterk: Der unsichtbare Dritte, La mort aux trousses en Intrigo internazionale.

PVMDBH

Benieuwd hoeveel mensen er deze keer bij de verkiezingen in Nederland hun stem uit zullen gaan brengen op de Partij Voor Mensen Die Bert Heten (PVMDBH). Vorige keer heeft ze geen zetel weten te bemachtigen….

Wonderlijke eendracht

Er zijn verspreid over de Oude Wereld enorm veel woorden voor appel. We noemen slechts amena, jabuka, manzana, mela, obuolys, sêv, vašli en xnjor. De wonderlijke eendracht over ananas (slechts het Engels en het Spaans wijken af) ananas springt dan ook extra in het oog….

Engel te gast

Collectioneur Gert Voorjans heeft in zijn uitstalruimte hier aan de Sint-Jorispoort een mooie engel te gast.

Uit de kast (CVI): Pol Le Roy

Toen ik voor deze rubriek weer met de ogen toe voor de poëziekast ging staan om daar op goed geluk een bundel uit te pakken kwam daar deze keer Spel en spiegel van Pol Le Roy (Uitgeverij De Roerdomp, Brecht/Antwerpen, 1967) uit. Daarvan sloeg ik, eveneens met gesloten ogen, bladzijde 277 op, waarop het titelloze:

met een geduld als dat
der diademen van de nacht
der fluisterlippen van de morgen
heeft nu de geest het laatste steen
genut van zijn verval
een hongerwitte wolf
is in de vlam van zijn bewind getreden

Simpelweg omgedraaid

Het is bekend dat de Fransen veel moeite doen om hun taal vrij te houden van Engelse invloeden. Ze proberen voor nieuwigheden een éigen woord te vinden. Soms echter heb je de indruk dat ze zich daar met een Jantje van Leiden vanaf maken. Ontdekte dat een walkietalkie in het Frans een talkiewalkie is. Da’s toch niet écht creatief....

Met eigen ogen

Van 12 juli 526 tot 22 september 530 was Felix IV de 54^ste paus. Hij bouwde in Rome twee heidense tempels om tot de chiesa Cosma e Damiano, de kerk van de heiligen Cosmas en Damianus. Op een van de mozaïeken in de apsis is deze Felix te zien. Op zich niet zo bijzonder, maar wel vermeldenswaard is het gegeven dat dit de éérste afbeelding van een paus uit zijn eigen tijd is die de tand des tijds heeft doorstaan. Felix IV heeft dit portret dus nog met eigen ogen aanschouwd....

Op komst

Rather than: “Can it be done?” we might well ask: “When will it be done?” Hans Mellendijk vond een prachtige oude verbeelding van things to come….

Gruwelijk leerdicht

Veel stichtelijke kinderversjes zijn erg vriendelijk. Wilhelm Busch durfde zich af te vragen of leerdichten dan wel doeltreffend zijn. Kinderen mogen niet met vuur spelen. Klaar. Doen ze dat toch dan loopt het gruwelijk af. Hoewel haar poezen Minz en Maunz haar herhaaldelijk waarschuwen dat ze van moeder niet met zwavelstokjes mag experimenteren doet Paulinchen in Paulinchen war allein zu Haus dat tóch. Haar haren vatten vlam, haar kleren raken in brand en er blijft van het stoute meisje niets over dan een hoopje smeulende as waarboven Minz und Maunz hete tranen schreien….

Ontkleuring

Toen kunstenaar Jan Nederveen mij in de twintigste eeuw fotografeerde voor deze beeldcollage was mijn snor nog diep ros. Ondertussen heeft hij in werkelijkheid de tint die op dit werk nog het effect van het negatief was.

Führers niezen niet

Iedereen die zich een beetje bewust is van de historie heeft bij het horen van de naam Adolf Hitler terstond een bepááld beeld van de leider van het Derde Rijk. Dat werd mede gestuurd door ’s mans hoffotograaf Heinrich Hoffmann, die het imago van zijn broodheer zorgvuldig mee kneedde en bewaakte. Sommige foto's mochten niét gepubliceerd worden als ze niet pasten in de strategie, bijvoorbeeld omdat ze Hitler lachend lieten zien. Het leiden van een Derde Rijk was immers een Ernstige Kwestie. Stuitte op twee foto's die destijds ook nooit werden gebruikt. Omdat Führers niet niezen. Omdat Führers geen nootjes aan een Eichhörnchen overhandigen.

Treffend

Eigenaardig eigenlijk omdat ze niets met elkaar te maken hebben: het bijvoeglijk naamwoord komt van de umlautsvorm van snood en het werkwoord is verwant met sneven. Des te merkwaardiger dus dat de eerste lettergreep van sneuvelen zo treffend sneu is….

Met en zonder

Wat het schrijven van plaatsnamen betreft is het een Belgische eigenaardigheid om overal streepjes tussen te gooien: Heist-op-den-Berg, Herk-de-Stad, Mortsel-Oude-God, Sint-Job-in-’t-Goor, Zichen-Zussen-Bolder....Gevolg hiervan is dat ik een geboortestad heb wier naam op twee manieren geschreven wordt: Bergen op Zoom benoorden, en Bergen-op-Zoom bezuiden de grens.

Weer een weerrecord

De 21^ste februari met de hoogste temperaturen (17,9º Celsius in Ukkel) sedert het begin van de waarnemingen. Een week geleden lag er nog sneeuw, nu legde Geertje een warme zonnige Schelde vast.

Cabinet Collectif

Ik kan lang naar de oude klassenfoto's turen die Ron Scherpenisse op zijn blog Cabinet Collectif verzamelde. Je kunt daar heel wat bij verzinnen. Waarom in heel die klas nou net alleen maar dat éne kind lacht, terwijl de rest omzeggens eerder bedroefd lijkt. Wat er van die bekrullebolde onderwijzer is geworden. En of er een relatie tussen twee klasgenoten is ontstaan. Een uiterst charmante opname vind ik bovenstaande, waarop 15 meisjes (exacter: 15½) de toekomst over het algemeen vol vertrouwen tegemoet blikken. En....1 jongen. Die daar rechts wat dromerig naar al die exemplaren van het andere geslacht staat te staren. Zou hij op een van hen een oogje hebben? En zo ja: op wie?

www.cabinetcollectif.blogspot.com

Beroemde Antwerpenaar

Een van de beroemdste Antwerpenaren in het buitenland moet toch wel Pieter Paul Rubens zijn: een eenvoudig zoektochtje leert dat er alleen al in Nederland, Duitsland, Engeland, Frankrijk en Italië straten naar hem zijn vernoemd. Fransen die zeggen in een naar de schilder genoemde straat te wonen lijken te stotteren: Rue Rubens. Er zijn er meerdere. Net als van Rubensstraße, Rubens Road en Via Rubens.

 

Grensrivier

De mooie stad Deventer is, dat wist ik niet, een heuse grensstad. De IJssel vormt de scheiding tussen de provincies Overijssel, waarin Deventer ligt, en Gelderland. Aan de stroom houdt de onder de bescherming van de Heilige Lebuinus geplaatste stad op, terwijl aan de overkant zich Gelderland in groene weilanden drapeert.

Effendi

Al bladerend door de samenstelling van de Tweede Kamer der Staten-Generaal van 1937 tref ik de naam Effendi. Zou er toen al - ef(f)endi is de aanspreektitel voor Turkse aanzienlijken - een Turk in de kamer hebben gezeten? Neen, het internet leert me dat het ene Roestam Effendi betrof (Padang 1903-Jakarta 1979), die - voor de Communistische Partij - de eerste Indonesiër in de Tweede Kamer was en het eerste kamerlid van niet-Westerse achtergrond. Effendi was niet alleen politicus maar ook dichter. Zo publiceerde hij de bundel Pertjikan permenoengan. Hetgeen me nieuwsgierig maakte naar het eerste Belgische kamerlid van niet-Westerse achtergrond. Dat heeft wat langer op zich laten wachten: in 1999, toen woonden we hier al, kwam voor de socialisten de Marokkaanse Belg Chokri Mahassine in de Kamer van Volksvertegenwoordigers.