Momentopname

De nabije cultuurdragers zijn hic et nunc Vom Sichtbaren zum Unsichtbaren van Michael Triegel, Fabian oder der Gang vor die Hunde van Dominik Graf en onder experimenteel vuur – vade mecum voor de vlaamse experimentele poëzie 1953-1967 van Paul De Vree.

Fijne schrijfmachine

“Hé, wat een fijne schrijfmachine voor beoefenaars van breedsprakig proza,” dacht ik onmiddellijk toen ik dit schilderij voor ogen kreeg.

Te weinig protestanten

Kaarten bekijk ik graag. Zeker oude. In Hvem hvad hvor staat een interessante van Europa, dat in 1954 nog ‘in de groei’ was. Duitsland heeft vier kleuren vanwege even zo veel bezettingszones. Trieste staat nog als vrijstaat afgebeeld. Waar het de indeling in religies betreft maakte het boek echter volgens mij een forse fout. Blijkens het blokje linksboven zou ons continent 13,5 miljoen protestanten tellen. Dat kan niet. De protestantse landen (Denemarken, Finland, half Zwitserland, IJsland, Noord-Duitsland, Noord-Nederland, Noorwegen, Verenigd Koninkrijk en Zweden) moeten, afgaande op de bevolkingsaantallen en aangehangen godsdiensten die elders in de uitgave worden vermeld, in 1954 minstens zo’n 85 miljoen protestanten hebben geteld. Waarvan akte. 

Hvem hvad hvor

Tikte in een antiquariaat de editie 1954 van Hvem hvad hvor op de kop, het Deense equivalent van de jaarboeken Wie wat waar die destijds te onzent het licht zagen. Nam dit boek mee omdat het mijn geboortejaar behandelt. Geweldig om door de data van die tijd te snuffelen. België telde destijds 8,68 miljoen inwoners, Nederland 10,26 miljoen. En allez, omdat de uitgave in Kopenhagen verscheen, Denemarken 4,3 miljoen. Heerlijke bladerboekjes.

https://meergemengdeberichten.blogspot.com/2011/05/aardige-weetjes.html

Op Versindaba

In het verre Stellenbosch, waar het wel exact zo laat is als bij ons, verwelkomde hoofdredactrice Marlies Taljard drie nieuwe gedichten van me (Plechtigheid, De diepte van later en Alsof alles) op Versindaba:

https://versindaba.co.za/2025/05/27/bert-bevers-plechtigheid/

https://versindaba.co.za/2025/05/27/bert-bevers-de-diepte-van-later/

https://versindaba.co.za/2025/05/27/bert-bevers-alsof-alles/

De juiste houding

Daarvan zie je er niet veel meer maar in 1956 werden er nog Miss Correcte Houding Verkiezingen gehouden. Hier het podium van dat jaar, de winnaressen mét hun röntgenfoto. 

Tuin vol leuke namen

In een gedicht van Norbert De Beule dat ik van hem mocht toevoegen aan mijn bloemlezing florapoëzie Poesia Botanica zag ik vogeloogjes en wilde emmer. Wat een leuke namen weer voor planten! En wat te denken van beverboom, drakenkruid, gesteelde haarmuts, Jan op de preekstoel, kardinaalsmuts, muurfijnstraal, ogentroost, ringelwikke, Salomonszegel, wimperparelgras en zurkel?

https://www.bertbevers.com/kruidtuingedichten.htm

Verrassende fj

Van een van de taalspelletjes die ten huize van Bert en Geertje worden gespeeld was de uitkomst fjord. “Leuk woord,” zeiden we. “Het enige dat met fj begint.” Maar dat moet dan natuurlijk wel even worden gecontroléérd. In het Duitse, Engelse ja zelfs Franse woordenboek klopt het (in het Italiaans is het fiordo) maar in de Van Dale zijn het er twéé: behalve fjord geeft het standaardwerk tevens fjeld. Dat is overigens van oorsprong ook Noors. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Al een jaar....

Tempus fugit. Het is nauwelijks te bevatten, maar het is vandaag al een jáár geleden dat mijn goede vriend Ron Scherpenisse plotseling overleed. Hij mocht slechts 54 worden. Ik denk nog dagelijks aan hem. En aan de vele mooie dingen die hij maakte.

https://ronscherpenisse.blogspot.com/

Standbeeldbegrip

Interessant weetje aangaande ruiterstandbeelden: Als het paard op een standbeeld met twee benen in de lucht staat is de ruiter gestorven in de strijd, als het één voorbeen opheft is de ruiter gekwetst in de strijd en als de vier hoeven op de sokkel rusten is de geëerde een natuurlijke dood gestorven. De meeste geportretteerden wendden wel een of ander schrammetje aan om een heldhaftig opgeheven voorbeen te verantwoorden….

Geen nieuwe gezichten

Naar het schijnt verschijnen er in onze dromen enkel gezichten van echte mensen, die we mogelijk niet kennen of ons niet herinneren maar die we in ons leven ooit werkelijk – hoe kortstondig wellicht ook – hebben gezién. Ons brein creëert wanneer we dromen geen nieuwe gezichten.

Steeds mooier

Goed, ze is er dan wel geplaatst zonder dat er eerst toestemming voor was verkregen maar hoe vaker ik de poort passeer die de verbinding markeert van het straatje naar het Botanic Sanctuary Hotel tussen de Leopoldstraat en de Lange Gasthuisstraat hier in Antwerpen, hoe mooier ik haar vind. 

Niet het enige woordenboek

De Van Dale is het bekendste woordenboek in ons taalgebied, maar het is niet het énige. Mijn trouwe lezer Noud Jehoel meldt dat welnee dan misschien wel niet in die Van Dale staat, maar wel degelijk in het Koenen Woordenboek. Heel attent.

Niet in de Van Dale

Een fascinerend tussenwerpsel heb ik altijd welnee gevonden. De eerste drie letters bevestigen, de tweede drie ontkennen. Iedere Nederlandstalige kent het, maar tot mijn stomme verbazing staat het niet in de Van Dale….

Van het stort gered

Anonieme foto's van een eclips. Vermoedelijk van de zolder van een overleden grootvader gered. Deze zonsverduistering vond plaats op 17 april 1912. Het was een woensdag.

Cinema Navelpluis: Wisselritme

 

Rijm van de dag

De meest prozaïsche bezigheden kunnen je aan gedichten doen denken. Aan het aanrecht schoot me iets te binnen uit de bundel (mijn)^(bril) afzetten & een blind vertrouwen hebben in de toekomst van onze vriend Frans Mink beatae memoriae. Daarin staat 6-10-’74: “RIJM VAN DE DAG: eier-snijër!”….

Bijna aaibaar (83)

 

Welkom in de nacht

Een carrousel met een winterkoninkje op een vliegtuig. Alsof het niet zelf kan vliegen. Er zullen nog heel wat andere elementen uit Nachtreis in onze dromen opduiken. We bekeken, of: ondergingen, in het KMSKA die tentoonstelling van Hans Op de Beeck. En sluiten ons volledig aan bij mijn vriend Paul Rigolle:

https://paulrigolle.be/de-nachtreis-van-hans-op-de-beeck-meer-dan-een-omweg-waard/

Een geslaagde metamorfose

De Heilig Hartkerk in mijn geboorteplaats Bergen op Zoom, waar ik lang misdienaar en acoliet was, werd al geruime tijd geleden aan de eredienst onttrokken. Diverse herbestemmingen ervan werden overwogen maar nu biedt het gebouw onderdak aan verschillende medische en paramedische diensten. Mijn zusje ging er al een kijkje nemen, en bezorgde me een foto: de architecten hebben een knappe klus geklaard, en hebben een gloednieuwe verdieping aangebracht. Waar mogelijk behielden ze elementen die het vroegere karakter kenmerkten. Zo zijn alle ramen van de voormalige kerk boven behouden. Een geslaagde metamorfose.

Leuke voornamen

Ik heb de belevenissen van Pippi Langkous nooit echt gevolgd, dus het was me tot nu toe dan ook ontgaan welk een leuke voornamen de jeugdheldin ‘officieel’ heeft. Ze heet Pippilotta Victualia Rolgordijna Kruizemunta Efraïmsdochter Langkous (oorspronkelijk Pippilotta Viktualia Rullgardina Krusmynta Efraimsdotter Långstrump). Grappig!

Zonnebloeminspiratie

Deze merkwaardige installatie doet me denken aan de even zo vreemde machine om kleren te poetsen van uitvinder Trifonius Zonnebloem die in diens werkruimte te zien is in het Kuifje-album De schat van Scharlaken Rackham. Wellicht deed Hergé zijn inspiratie wel op bij het zien van deze foto.

Onderweg met de tram: Lijn 2 in Halberstadt

Middels de Führerstandsmitfahrt eens meegekeken hoe in Halberstadt het traject van Lijn 2 tussen de Sargstedterweg over Klus naar het Hauptbahnhof oogt:

https://www.youtube.com/watch?v=zBdBRXC3q6o

Leuke woorden

 

Artillerieschimmel, bulloper, clipot, dilt, elfproef, fots, gieler, huikeling, ijdelhaver, paraklaas, waterslag.

Fotogenieke klok

In het Centraal Station van Antwerpen, het mooiste van Europa, kun je wanneer je daarop let onmiddellijk zien wie er voor het eerst arriveert. Bovenaan de roltrap wordt door quasi álle nieuwkomers steevast het fototoestel uit de zak gehaald en de stationsklok vastgelegd. En dan hebben ze de adembenemende stationshal daarachter nog niet eens gezien….

Wekker met vleugels

Het nestkastje op ons terras is weer in gebruik. Juist ’s ochtends heel vroeg is het er een bezigheid van jewelste. Links is de deur van onze slaapkamer, en daar op de reling zit de parus major. Het volume van diens zang werkt als een wekker. Je kunt er niet doorheen slapen al zou je dat willen. Goeiemorgen opdondertje!

Komische humor

In 1966 was het beslist nog niet gebruikelijk om borsten zo expliciet in beeld te brengen. Mij bevalt het gevoel voor humor van de schilder ervan, Mel Ramos (1935-2018). Hij verwees in de titel van dit schilderij helemaal niet naar de boezem, maar doopte het Blue Coat.

Voorwaar een bijzondere prestatie

Bakker Sylvain Dornon (1857-1900) liep in 1891 in 58 dagen van Parijs naar Moskou. Op stelten! Voorwaar een bijzondere prestatie.

De grootste van Europa

Het Ludwig Forum, een bijzonder interessant museum voor moderne kunst, in Aken is gevestigd in een voormalige fabriek. Een fraai gebouw uit de Bauhausperiode. Zowat een eeuw geleden startte hier de firma Brauer een paraplufabriek. En niet zomaar een paraplufabriek, maar de grootste van Europa! Moest er onwillekeurig denken aan Tante Truusje Trippelstein:

https://meergemengdeberichten.blogspot.com/2013/01/tante-truusje-trippelstein_9594.html

Een landschap voor wie wil

Op vraag van mijn oude kameraad Bies van Ede maakte ik een keuze uit zijn gedichten voor volwassenen en kinderen, en zijn teksten voor liedjes. Ik puurde uit zijn werk ook de titel van de bloemlezing: Een landschap voor wie wil. Het kloeke boek zal deze zomer, met een voorwoord van Frits Spits, verschijnen bij Uitgeverij Ezo Wolf.

Schone lift

Aan de andere kant van de Nationale Bank (als die er niet zou staan zou ik er recht op kijken) bevindt zich een appartementengebouw dat wat ouder is dan het onze. Wij wonen hier volkomen naar onze tevredenheid, maar die zou nog net ietsje groter zijn als we ook zo’n schone oude tralielift zouden hebben in plaats van de moderne waarin we ons nu verplaatsen.

Uit de kast (CLV): Frank Pollet

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat de door Paul Rigolle van een doorwrochte beschouwing voorziene bloemlezing Polletanië! van Frank Pollet (Uitgeverij Les Iles, Elzele, 2024), waaruit ik bladzijde 248 met daarop Wijnmoe 7 [Afman] opensloeg:

Nu hij weet wie zijn lichaam is, hangt
hij er ook aan vast. Het is druk
op de ketel, een levenslange straf

in het sein dat hij als kind ontvangt:
straks krijg je nog de plaag in je lijf, een ongeluk
is gauw gekomen, een hond die blaft

achter de hoek zal bijten, rook bevangt,
pas op voor de tocht! Van zijn stuk
bracht het hem, en steeds terug naar af.

Scheve gezichten

Geertje stelde zich voor hoe een leerling timmerman in de werkplaats tevreden de bank bekeek waaraan hij zo noest in opdracht had gewerkt, en dat hij op zijn donder zou krijgen omdat je toch nooit fatsoenlijk op dat ding zou kunnen zitten omdat het niet recht kon staan. Waarbij de mopperaar voorbij ging aan het gegeven dat de bank besteld was voor een schúine straat….

Het begint al....

Er groeit een generatie op die gewoonweg niet meer weet wat winter ís, die niet meer weet dat het in onze contreien gedurende langere tijd werkelijk kóud kon zijn. Het is inmiddels volop lente en hé, daar staat de deur naar de zomer reeds open!

Naar het onzichtbare

In het begin van deze eeuw maakte ik in Het Elzenveld (toen nog een expositieruimte, geen hotel) hier in Antwerpen om de hoek in een expositie met werk van jonge Europese kunstenaars kennis met het werk van Michael Triegel. Ik was meteen verkocht. Bij zijn doek Abendmahl schreef ik het gedicht Avondmaal. Triegels werk, dat in de klassieken wortelt maar zeker ook in het magisch realisme, is verbluffend knap. We gingen in het fraaie Suermondt-Ludwig Museum in Aken de beeldschone tentoonstelling Jenseits des Sichtbaren – Die Bilderwelt von Michael Triegel bewonderen, en eigenlijk zou u dat ook moeten doen.

https://suermondt-ludwig-museum.de/ausstellung/michael-triegel/

https://www.hirmerverlag.de/de/titel-15-0/michael_triegel-2745/

Lekker stapelen

Ik ben altijd vol bewondering voor de manier waarop het Duits woorden kan ‘stapelen’. Gromde nu instemmend bij het lezen van Kübelplanzenflüssigdünger, en ook bij Aufzugnotrufsystem. Fabelhaft!

Merkwürdig....

In België zijn er met ingang van deze maandag 28 april, de Kusttram even buiten beschouwing gelaten, geen vier steden waarin je je met de tram kunt verplaatsen maar víjf: na Antwerpen, Brussel, Charleroi en Gent doet nu ook Luik mee. Hét bewijs dat Vlaanderen en Wallonië elkaar quasi onbekend zijn blijkt maar weer eens uit het feit dat ik over de ingebruikname van de Luikse tram in Dúitsland – waar we een paar dagen zijn – vernam. De Aachener Zeitung bericht er eerder over dan eender welke Vlaamse krant….

Altijd een snor bij de hand....

Wie in Antwerpen arriveert of vertrekt en de dag in vermomming wenst te vervolgen kan in de krantenwinkel op het Centraal Station niet enkel een gazet naar keuze kopen maar ook een setje opplaksnorren. Wie kan er nu niet zónder? Altijd handig om een snor bij de hand te hebben immers.

Baas boven baas

Door het Verenigd Koninkrijk bekend zijn de dubbeldeksbussen. Minder geweten is dat een eeuw geleden in de Weimarrepubliek bussen met drié verdiepingen reden. Dit exemplaar werd in 1926 gefotografeerd. Bij mijn weten, maar ik kan me vergissen natuurlijk, rijden er vandaag de dag nergens nog driedekkers.

De enige premier

Op zoek naar iets anders kwam ik in mijn fotoarchief deze foto tegen, genomen toen ik op bezoek was bij Leo Tindemans (1922-2014) die in de vorige eeuw regeringsleider van België was. Hij is de enige premier bij wie ik ooit thuis ben geweest.

Gezellige dikkerd

Een van mijn lievelingsvogels is en blijft de Passer domesticus, die in veler ogen wat ordinaire huismus. Ik vind haar in al haar eenvoud heel erg mooi. Een van mijn favoriete vogelfoto’s maakte ik van deze gezellige dikkerd. Waar anders dan in de Zoo?

Wat is de bovengrens?

Wanneer je het leger in wilt dien je minimaal 1.52 meter te zijn. Indien je kleiner bent kun je een loopbaan in een kazerne of op een slagveld wel vergeten. Ik vraag me af hoe láng je mag zijn. In de Tweede Wereldoorlog was de langste soldaat in actieve, Duitse, dienst alleszins Jacob Nacken (1906-1987). Die mat maar liefst 2.21 meter….

Parijzer ogenblikken

Nu wonen we toch al sedert de vorige eeuw tegenover de Nationale Bank, maar nog stééds is er wel eens een ogenblik dat ik me dankzij het zicht op dat gebouw eventjes in Parijs waan….

Zalig Pasen

 

Bijna aaibaar (82)

 

Onbekende afkorting

Hé, dat wist ik niet: ik ervoer Tomado altijd als een náám, niet als een afkorting. Dat is ze echter wel. Tomado staat namelijk voor Van der Togt’s Massa-artikelen Dordrecht. Weer wat geleerd!

https://meergemengdeberichten.blogspot.com/2020/05/aha.html

Cinema Trivia: Nog geen duo

Goed, Der Engel der seine Harfe versetzte van Kurt Hoffmann uit 1959 was bijzonder braaf en mierzoet maar ik heb de film tóch helemaal uitgekeken vanwege sfeer- en stijlvol geregisseerd. Onthoud er een aardig fait divers uit: in deze  productie spelen, zonder dat ze qua verhaal iets met elkaar te maken hebben, in verschillende scenes Horst Tappert (als Herr Parker, mét snor!) en Fritz Wepper (als Christian) mee. Later zullen die twee jarenlang onafscheidelijk zijn als Stephan Derrick en Harry Klein in de populaire serie Derrick.