Zucht....

Ik word zó moe van al die stomme taalfouten in de Nederlandse kranten. Zag onlangs geweldadig, en na verluid, en navulsinaasappels, en episch centrum, en na aanleiding van, en naar afloop. Ook nu is het weer prijs: in tact. Tjongejongejongejonge….

 

Tevreden hoofdredacteur

Henri-Floris Jespers, hoofdredacteur van de Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie, waarvoor ik de serie maak, is tevreden: “De onvolprezen reeks De tafel van 1 van Bert Bevers krijgt een almaar groeiende waardering.” We gaan er dan ook gestaag mee door. Vandaag voegt Selm Wenselaers zich bij het gezelschap.

www.detafelvan1.blogspot.com

Popokabaka

Ik dacht eigenlijk dat hij er mee was gestopt, maar tot mijn plezier blogt Popokabaka vrolijk voort. Wat een leuke blog voor Kuifjeliefhebbers. Boordevol leuke foto’s en weetjes. Zoals een opname van Hergé uit 1924 (zie boven) waarop hij – al draagt hij een lange broek – toch wel erg veel op zijn creatie lijkt.  En een foto waarop Haddock schijnt te staan, en geen Archibald maar Wietse lijkt te heten….

http://tintinperdu.blogspot.be/

Hardnekkige vulkaan

Als fervent quizzer ontwikkel je zo je eigen methodes om dingen te onthouden. Zo nam ik, toen een eruptie van die vulkaan op IJsland het internationale vliegverkeer lam had gelegd, aan dat er op de quiz waaraan ik even nadien meedeed wel naar de naam ervan gevraagd zou worden. Niet dus. En evenmin in de quizzen die daarop volgden. Dju. Maar hij zit wél nog in mijn systeem. Mocht er ooit iemand naar een andere dan Hekla vragen dan kan ik moeiteloos Eylafjallajökull ophoesten. Hoe dikwijls ik dáár niet op heb geoefend….Die (práchtige) naam blijf ik onthouden. Eylafjallajökull, Eylafjallajökull, Eylafjallajökull….!

Komrij over poëzie

Dezer dagen verscheen Tussen hemel en aarde – Vignetten, voetnoten en verzuchtingen over poëzie van de betreurde Gerrit Komrij, waarin hij ook mijn gedicht Cantilene (eerder verschenen in zijn Poëziekalender voor 2012) belicht.

Mondvol

Dat ZDF staat voor das Zweites Deutsches Fernsehen wist ik al wel, maar ineens wilde ik weten waarvoor ARD dan wel staat. Dat had ik niet in mijn systeem zitten. Ik begrijp nu waarom, want het is een hele mondvol: Arbeitsgemeinschaft der öffentlich-rechtlichen Rundfunkanstalten der Bundesrepublik Deutschland!

Meisjespuzzel

Het blijft een merkwaardig fenomeen hoe lang bepaalde foto’s ergens bewaard blijven, maar dan toch plots op een rommelmarkt opduiken. Danny Braem vond deze klassenfoto’s, die in vier opeenvolgende jaren (1931-1934) werden gemaakt op de lagere Sint-Franciscusschool aan de Karel De Preterlei in Borgerhout. Een merkwaardige reeks, want het betreft met die vele regelmatig opduikende zelfde gezichtjes duidelijk een en dezelfde klas, die echter wel achtereenvolgens 17, 23, 25 en 12 meisjes telt. Vreemd, toch?

En wie zou deze opnamen zo lang liefdevol bijeen hebben gehouden? Het lijkt aannemelijk dat het een van de meisjes op de foto’s is geweest. En dan zou ze, naar we in alle redelijkheid aan mogen nemen, ook op álle vier de foto’s staan. Wie staat er op alle vier? Even puzzelen. Het zou het meisje derde van rechts in de bovenste rij in 1931 kunnen zijn. In 1932 staat ze vijfde van rechts, in 1933 tweede van rechts in de middelste rij, en in 1934 zit ze tweede van rechts.

Het kan echter ook het meisje zijn dat op de foto uit 1931 bovenaan links staat. In 1932 zit ze op de middelste rij tweede van rechts, in 1933 is ze de meest rechtse van de middelste rij, en in 1934 zit ze helemaal links. Ik kan me vergissen, maar volgens mij zijn dat de enige twee die vier keer werden geportretteerd. Wat me voorts opvalt is hoe mooi het meisje zittend derde van links op de foto uit 1933 is. Het lijkt de jonge Hella S. Haasse wel….

Grote Frigo

Goh, even nakijken in de agenda wanneer Tineke er nou ook weer voor het laatst was (ze kan niet vaak genoeg komen, hoor): vrijdag 1 februari. Da’s bijna twee weken geleden! De tulpen die ze toen meebracht voelen zich hier, in die Grote Frigo die ons balkon dezer dagen is, prima op hun gemak: kijk eens hoe mooi ze er nog bij staan!

Zeldzame namen

Dankzij de Lex Gundobada (waarvan sprake in het bericht hieronder) is een reeks zeldzame oude Bourgondische persoonsnamen bewaard gebleven, omdat heel wat graven er als getuige hun zegel aan hechtten: Abcar, Aunemund, Aveliemer, Avenahar, Coniaric, Effo, Gundeful, Gundemund, Hildegern, Hildeulf, Sigisvuld, Silvan, Sunia, Unnan, Usgild, Viliemer, Vulfia, Wadahamer, Walest en Widemer. Van niet één van hen wist ik een afbeelding op te sporen, maar wat zíjn het een fraaie namen….

Verschil moet er zijn

In de vroege 6^de eeuw, zo leer ik uit Norman Davies’ Vergeten koninkrijken – De verborgen geschiedenis van Europa, was er in het Bourgondië van koning Gundobad duidelijke wetgeving (overgeleverd in de Lex Romana Burgundionum en de Lex Gundobada). Wie bijvoorbeeld een hond doodde moest 1 solidus betalen. Wie een slaaf vermoordde moest 30 solidi dokken. Een vermoorde smid kostte de dader 50 solidi. Maar: verschil moest er zijn! Een vermoorde zilversmid betekende 100 solidi boete, en een vermoorde góudsmid 200….

Beeldschoon

Ach (gezien op KEMP=MAG), wat een beeldschone omslag heeft Als je weg bent – Over Patricia De Martelaere van Marja Pruis….

http://kempis.nl/mag/biografie-patricia-de-martelaere

Voorspellen in stijl

Het is Vastenavend, en het is er ook écht het weer voor. Daarover  gesproken: toen ik net naar het weerbericht keek zag ik dat de meteoroloog van dienst zich vestimentair aan had gepast. Dit is geen opname van een plaatselijk omroepje, maar van de Wettervorhersage van de ZDF!

Zoals het hoort

Een aanrader voor liefhebbers van een neut is De Vagant, aan de Reyndersstraat in Antwerpen. Alle jenevers (allemaal Belgische) die ze er schenken, verkopen ze in de naastgelegen winkel. Op de kaart staan onder veel meer Bataille Saint Hubert, Buggenhoutse Jonge, Golden Korn en Oude Balegemse. Ontdekte er een zalige walnotenjenever (wist niet eens dat die bestond). En: ze schenken er steevast een mooi kopje op de borrel. Zoals het hoort….

Een heuse grens

Nog goed herinner me dat ik in de Eurostar richting Sheffield zat en dat ik tot aan de Kanaaltunnel helemaal niets zag vanwege een enorme sneeuwstorm. Toen we in Kent weer boven de grond kwamen was het droog, en groen….Water vormt klaarblijkelijk meteorologisch echt een grens, want daarstraks was het droog bij het betreden van de voetgangerstunnel maar toen ik op Linkeroever boven kwam regende het me daar waarlijk onbedaarlijk terwijl de andere kant van de Schelde daar geen last van had….

Dat stáát er toch?

Hoewel het een deftige wijk is waarin ik lichtjes verdwaalde, kende de keurig geklede heer aan wie ik de weg vroeg (geen reclamebezorger of straatveger van wie zoiets je minder zou verbazen) duidelijk zijn klassieken niet. “O, dan gaat u hier de Goethestraat in, en daar rechts de Schillerstraat en dan bent u er al.” Hij zei geen Geute en Sjieler maar écht Goete en Schiller. Ik heb hem niet verbeterd, maar vriendelijk bedankt….

Expeditie

In de Espace Gallo-Roman te Ath raakte ik geboeid door een schip uit de 2^de eeuw. Dat inspireerde me tot het gedicht Expeditie, en dat neef Maarten weer tot het in beeld brengen ervan:

http://www.youtube.com/watch?v=LXt1Xa8f34g

Arcades, arcades

Nergens ter wereld heb je zoveel arcades bijeen als in Bologna, een van onze lievelingssteden. Des zomers beschermen die bogengaanderijen je tegen de hitte, in de winter tegen de sneeuw (die daar veelvuldig valt): in deze stad kun je zo’n veertig kilometer overdekt wandelen….

Cabinet Collectif

Mijn goede vriend Ron Scherpenisse verzamelt op Cabinet Collectif groepsfoto’s. De veelheid aan gezelschappen geeft aan deze blog iets vervreemdends. Ik kan er lang naar turen….:

http://cabinetcollectif.blogspot.be/

Kaphaan

Met tram 15 reden we voor het eerst mee naar de nieuwe terminus, in Boechout. Daarbij passeerden we de halte Kaphaan, een ander woord voor kapoen. Een nieuwe vondst! Kaphaan bleek ik nog niet te hebben in mijn collectie Phaalangst & Sokofouders:
http://www.bertbevers.com/sokofouders.htm

Verwoord, verbeeld

Vandaag ging in Kunstcentrum Het Web aan De Veentjes 35 in Doetinchem de tentoonstelling Verwoord, verbeeld van start. Daar is werk te zien dat een aantal kunstenaars vervaardigde bij op verzoek geschreven gedichten, die moesten kaderen in de zon- en schaduwzijden van de Nederlandse geschiedenis. Ik leverde daarvoor Srebrenica aan:

Achter iedere boom kun je kijken. Stenen zijn
er ook genoeg om om te keren. Hardnekkige
verwachtingspatronen. Een dagreis verder
valt te peilen hoe moeders van vertrekkende
zonen verschieten. Roes en boete. Ergens

in het ijle zwaaien onzichtbare handen, ijdel

als een ongelezen bijbel. Grond onder voeten.

Daarbij vervaardigden onder meer Neeltje (zie hierboven) en Paul Hoftijzer beeldend werk. Van wie er allemaal nog meer werk te lezen en te zien is kunt u lezen bij Hans Mellendijk:

http://smelsslems.blogspot.be/2013/01/verwoord-verbeeld_24.html
en
http://smelsslems.blogspot.be/2013/02/opening-verwoord-verbeeld.html

Als de dag van gisteren

Als ik zo’n ouderwetsche letterdoos tegenkom herinner ik me de sensatie van het vastpakken van die kartonnetjes met letters en het, met de punt van de tong uit de mond, zelf leggen van woorden ermee als de dag van gisteren….

Mooie namen

In het westen zijn wij gewend aan de benaming Mount Everest, maar in de eigen omgeving zijn de namen van de berg veel mooier: in het Nepalees heet hij Sagarmatha, en in het Tibetaans Chomolungma….

Geelzucht in Moerbeke

De grote zaal van De Bib in het landelijke Moerbeke (Waas) zat gisteravond vol! En dat kwam mooi uit want Yella Arnouts (rechts), Norbert De Beule (tweede van rechts), Patrick Cornillie, Frank Pollet en ik brachten er op uitnodiging van de plaatselijke Culturele Raad een keuze uit ons poëtische-Tour de Franceproject Geelzucht.

http://www.moerbeke.be/website/1371-www.html?branch=1&language=1

Bedrijf op KEMP=MAG

Bedrijf uit mijn bundel Uit de herinneringen van een souffleur (Uitgeverij Kleinood & Grootzeer, 2006) is vanaf heden te lezen op KEMP=MAG:

http://kempis.nl/mag/bert-bevers-bedrijf

Het noorden in het zuiden

In Nederland doet zich trouwens iets omgekeerds voor: de grootste zuidelijke provincie heet er immers Nóórd-Brabant. Wie zijn geschiedenis kent kan zulks wel verklaren, maar volgens mij zijn er horden mensen die er nooit over nadenken….

Het zuiden in het noorden

De meest noordelijke provincie van het Schotse vasteland heet Sutherland. Die naam heeft zijn oorsprong in het oud-Noords, waarvan de vikingen – die destijds in groten getale de kusten van wat nu het Verenigd Koninkrijk heet veroverden – zich bedienden. De oorspronkelijke benaming was Suôrland, hetgeen land in het zuiden betekende. Vanuit Scandinavisch perspectief klinkt dat logisch, maar toch doet het vreemd aan het Zuidland in het noorden te zien!

Streepje

Goh, nooit eerder gezien:, als je het woordje oevers wilt veranderen in het woordje bevers is er slechts één verticaal streepje nodig….

Pedant

“Zoals u allen weet, hoop ik over enkele dagen mijn 75^ste verjaardag te vieren.” Zo opende koningin Beatrix van Nederland haar toespraakje om de land- en rijksgenoten ervan te verwittigen dat ze de fakkel gaat overdragen aan Rex Alex. Zou zij nou wérkelijk denken dat álle land- en rijksgenoten dat weten? Ik vind dat nogal pedant. Hoe groot acht ú de kans dat álle land- en rijksgenoten dat in hun systeem hadden?

Welingelichte Kringen

De mevrouw die er als staatshoofd voor verantwoordelijk was dat Nederland als enige beschaafde land géén (lees: geen énkele) afgezant had op de uitvaart van Paus Johannes Paulus II maakte daarstraks bekend dat ze het welletjes vindt. Juist vandaag signaleerde ik het portret dat Kamagurka van haar bedacht, mét stoppels (Bea, niet Kama). Toeval bestaat niet. U merkt wel dat ik tot de Welingelichte Kringen behoor….Vive la République!

http://mededelingen.over-blog.com/article-kamagurka-schilder-114819721.html

New Shoes!

De Grote (allez: naar onze begrippen toch) Koude is de lucht uit. En ziet: in de Kammenstraat etaleert men onmiddellijk schoentjes voor De Lente. Wat zitten er waarlijk snóezige exemplaren bij….

Bloempjesven

Een oud plaatje (nummer 45), dat je ooit in kon plakken in het Bussink’s Album (Bussink was een koekfabriek in Deventer) Mijn Land XI: Noord-Brabant. Het toont het Bloempjesven in….Bergen op Zoom. Het Bloempjesven, daar had ik nou als Bergenaar nooit maar dan ook nóóit van gehoord. Maar het bestaat! Dankzij Google Maps wist ik het snel te traceren: het ligt midden in het landgoed Mattemburgh.

Voorspel op KEMP=MAG

In Tilburg was Jef van Kempen zo goed weer een gedicht van mijn hand toe te voegen aan zijn KEMP=MAG. Deze keer koos hij voor Voorspel:

http://kempis.nl/mag/bert-bevers-voorspel

Erge mode

Ik word zó moe van de mode die momenteel onder veel fotografen woedt om hun modellen in de lucht te laten springen. Oóit was dat wel een aardig ideetje om levenslust te etaleren, maar je ziet het nu zo vaak dat het wat mij betreft ridicuul wordt….

Yinti, tinty, tetheri

Bezig in een tof boek: Vergeten koninkrijken – De verborgen geschiedenis van Europa van Norman Davies. Waarlijk boordevol interessante weetjes: het is al langer bekend dat mensen als ze worden geconfronteerd met het verval van hun moedertaal met name twee dingen niet op willen geven: de getallen waarmee ze hebben leren tellen en de gebeden waarmee ze zich tot hun god richten. De verengelsing in Noord-Engeland en Zuid-Schotland is al eeuwen geleden voltooid, maar in Ayrshire (in het Lowland-Schots) tellen de schaapherders hun dieren na duizend jaar nog stééds in de oorspronkelijke taal: 1 tot en met 10 is daar yinty, tinty, tetheri, metheri, bamf, leetera, seetera, over, dover en dik. Práchtig, niet? Het meest eraan verwant is (hoewel ik dat niet direct zie) het hedendaags Welsh: un, dau, tri, pedwar, pump, chwech, saith, wyth, naw en deg….

70 euro

Op de website van Pim te Bokkel kwam ik een biljet van 70 euro tegen. Terwijl we onze munteenheid nu toch al een tijdje hebben, duurde het even vooraleer ik me realiseerde dat dit nepgeld is vermits er helemaal geen biljetten van 70 zijn. Hetgeen waarschijnlijk ook betekent dat ik vooral met biljetten van 5, 10, 20 en 50 betaal.

Aangepast alfabet

Vanuit Kinrooi verstuurde Hubert Van Eygen het 100^ste nummer van zijn tijdschrift Weirdo’s. Zoals gewoonlijk een bont allegaartje van wisselende kwaliteit, maar ook nu hier en daar weer goed voor een glimlach. Zo vond ik op de achterflap Frank Rogers Het alfabet (ingekorte crisiseditie) best grappig….

 

Een bijzonder jaar

2013 is een bijzonder jaar. Je kunt de cijfers in een iets andere volgorde namelijk achter elkaar plaatsen: 0, 1, 2, 3. “Nou en?” zult u denken. Welnu: de vorige keer dat zulks het geval was stond er op de kalender 1432 (1, 2, 3, 4). En da’s ondertussen toch 581 jaar geleden….Tot zover dit Gemengd Bericht.

De walvisbus

Trof een fantasierijk vervoermiddel. Het lijkt een heuse walvisbus. En dan staat er op het bestemmingsbordje boven vooraan ook nog eens: Bus vol leugens….

Uit de kast (VI): Patrick Cornillie

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt Fleur de Semois van Patrick Cornillie (Uitgeverij deBeer, 1996) waarvan ik bladzijde 41 opsloeg, met daarop Een hoornblazer:

Iets van dampende paarden plots.

Of het hijgen van jachtige honden
in het struikgewas. En de geur van mos.
Iets van landsmoor die drijft

naar einders met dennenbossen

en zompige grond. Een lied
dat deint doorheen bladerval
en deemstering. Ja, dat alles.

Omwille van die verre klanken van hoornen.

Avondlijk. De hese roep van hoornblazers
die even verschijnt. En weer verdwijnt in
het orkest van de herfst.

Vies licht

Soms heb je des winters van dat felle, vieze licht dat vrijwel je hele blikveld verblindt. Nou heb ik in dit jaargetijde eigenlijk sowieso vaker een zonnebril op dat in de zomer, maar dan nog is het storend….

Immigrantjes

In onze streken worden recentelijk tienduizenden trekkende koolmezen gesignaleerd, veel meer dan in andere jaren. Ornithologen weten dat die uit de Baltische staten en zelfs het nog verdere Russische Cheboksary (700 kilometer ten oosten van Moskou) komen. Voedselgebrek heeft ze naar het westen gedreven. Ze roepen, zo is vogelaars opgevallen, anders dan ‘onze’ koolmeesjes: het meest opvallend is een hoog, schel en snel wie-wie-wie. Er bestaan geluidsopnamen uit Cheboksary waarop dat wie-wie-wie goed te horen is. Dit klinkt duidelijk anders dan de vergelijkbare roep van ‘die van ons’. Duid deze immigrantjes hun aanwezigheid niet euvel: zorg voor lekkere nootjes alstublieft!