Hittebestendig

Als de zon schijnt gaat Stefke gewoon tegen het glas aanliggen. En dat terwijl hij van zichzelf al een bontjasje aan heeft. Hij voelt dan net aan als een warm broodje….

Geslaagd of niet?

Wat ruimtelijke ordening (of, zoals u wilt: het ontbreken daarvan) betreft prefereer ik absoluut België boven Nederland. Hier vind je nergens van die gruwelijk uniforme Vinex-complexen. In beginsel mag iedereen in België zo’n beetje bouwen waar hij of zij zin in heeft. Dat levert soms dingen op die oogstrelend zijn. Maar af en toe ook bouwsels, veelal in landelijke nederzettingen, waarbij je je afvraagt “Is dit nu geslaagd of niet?” Neem deze nieuwbouw in Belsele: de twee delen zijn afzonderlijk best smaakvol. Maar kán de combinatie ervan?

Lekker sfeertje in Puivelde

Aangenaam gezelschap, ne crème-glace, foute muziek die uit enorme luidsprekers schalt, karakollen, kibbeling, mooi weer en pintjes. Meer is er niet nodig om van Puivelde Koerse een fijn dagje uit te maken. Het hoeft niet altijd een grote wedstrijd te zijn. 172.9 kilometers moesten de renners in de 50^ste editie van Puivelde Koerse afwerken. Het draaide uit op een fotofinish. Joeri Stallaert haalde het nipt van Niki Terpstra.

http://www.nieuwsblad.be/sportwereld/cnt/dmf20150513_01680453

Foute namen

Sommige dingen zal ik nooit begrijpen. Waarom de oxalis, die hier pal naast me uitbundig staat te groeien, rode klaverzuring heet. Ze is paars. Als jongetje al vroeg ik me hetzelfde af over rodekool. Die (wat mij betreft overigens vieze) groente is páárs. Ik heb nog even gedacht dat het een plaatselijke eigenaardigheid was het ding van kleur te laten veranderen, maar neen: in het Duits is het Rotkohl, in het Engels red cabbage, in het Frans chou rouge en in het Italiaans cavolo rosso.

Saint-Etienne-de-Tinée

Vanaf heden op Fleurs du mal het tweeluikje Saint-Étienne-de-Tinée dat ik schreef naar aanleiding van een verblijf in dat dorpje in Occitanië:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-saint-etienne-de-tinee

Momentopname

De cultuurdragers hic et nunc in de nabijheid: Zij die mij bewoont van Marijke van Hooff, De bulleman & De vogels van Hubert Van Herreweghen, het Vioolconcert in D Mineur, Op. 47 van Jean Sibelius en Il papa di Giovanna van Pupi Avati.

Het water is diep....

Nu David Cameron de verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk heeft gewonnen kan hij niet meer onder zijn belofte uit een referendum te zullen houden over de toekomst van zijn eilandenrijk in de EU. Rare jongens hoor, die Engelsen. Een van Camerons voorgangers was Edward Heath. Die zei: “We in Britain are not going to turn our backs on the mainland of Europe or the countries of the Community. We are a part of Europe: by geography, tradition, history, culture and civilisation. We shall continue to work with all our friends in Europe for the true unity and strength of this continent.” Maar hij zei dat wel in januari 1963, net nadat De Gaulle een veto had gesteld over toetreding van de Britten. Wat mij betreft trekken ze hun plan en stappen ze op. Engeland zal daar meer last van gaan ondervinden dan ‘wij’, op ‘het continent’. Het allereerste stukje dat ik op Gemengde Berichten postte betrof ook al deze materie:

http://gemengdeberichten.blogspot.be/2007_06_01_archive.html

Maandagochtendoverleg

Op sommige redacties gaat het er tijdens het ochtendoverleg eerder onstuimig aan toe….

Vergeten detail

Op 10 mei 1940 vond de Duitse invasie van de Lage Landen plaats. Dat weet hier iedereen. Een veelal vergeten detail van de geschiedenis is echter dat óók op 10 mei 1940 IJsland binnen werd gevallen. Door….de Britten. Een jaar later werden die afgelost door Amerikaanse troepen. En dat is eigenlijk vooral merkwaardig omdat de Verenigde Staten op dat ogenblik nog niet tot de oorlogvoerenden behoorden (Pearl Harbor werd immers pas op 7 december 1941 aangevallen)!

Kwijtgespeeld talent

Toen ik nog op de lagere school zat was ik dol op redactiesommen. Genre: ‘Hoeveel water loopt er in een bak in 24 uren indien kraan A tweemaal meer water geeft dan kraan B.’ Of: ‘Indien een sneltrein in X vertrekt om 7 uur en een lokaaltrein uit de tegenovergestelde richting uit Z om 9.30 uur op welk tijdstip schieten beide treinen elkaar dan voor bij in Y?’ Ik had er ook altijd hoge punten voor. Gaandeweg (Hoe gebeurt zoiets?) ben ik het talent hiervoor volledig kwijtgespeeld. Ik krijg nu al koppijn als ik aan zo’n probleemstelling dénk….

Geen last

“Een land met 300 kaassoorten laat zich niet regeren,” zei Charles De Gaulle ooit over zijn Frankrijk (maar dan in het Frans natuurlijk). Frau Angela Merkel heeft er geen last van dat er in Duitsland meer dan….1500 worstsoorten zijn.

Niet schuw

Kijk eens wat een bijzondere ontmoeting mijn broer Peter, wandelend op de Veluwe, had: dit Hubertushert bleek niet schuw en liet zich op z’n gemakje door hem fotograferen….

Hijsbakkie met asbakkie

Steeg en daalde met een lift waarin nog een….asbakje was bevestigd. Het kon nog open en dicht ook! Die installeren ze tegenwoordig niet meer in (zoals het Afrikaanse woord ervoor zo treffend luidt) hijsbakkies.

Flauwe plezante

Je zou het in dit door FaceBook, Hyves, Instagram, Twitter en weet ik wat nog allemaal beïnvloede tijdsgewricht niet verwachten, maar er zíjn nog flauwe plezante pubers die gewoon ouderwetsch (dus niet op een apparaat) van tiert tiet maken….

Lijndubbeldekker

Hé, De Lijn rijdt voortaan ook met dubbeldekkers. Allez: we zagen er vanmiddag toch een in Antwerpen rijden. Dat zal vast niet het enige exemplaar zijn.

Lucifers aansteken incluis

Nieuws uit 1934: ‘Tot de voornaamste kundigheden van dezen ijzeren man (die omstreeks het jaar 1940 voltooid zal zijn) zullen hooren: het wandelen, het rooken (lucifers aansteken incluis) en het spreken.’ Waarom zou je in vredesnaam een robot (voor je) willen laten roken?

Onwillekeurig

Niet dat ik met dat nummer van Led Zeppelin ooit iets heb gehad, maar bij het aanschouwen van deze toch eerder zinloze trap begon ik onwillekeurig Stairway to heaven te neuriën….

Diepgang

Oei, bekijk de diepgang van deze aak eens. Daar kan niet veel meer bij. Op het dek daarvan zou ik niet durven dansen….

Doorheen twijfel

Passeerde deze met krijt op een lei geschreven, op een tafel gelegde, boodschap. Verder geen context. Geheimzinnig….

Achterkant

Nu er panden aan het Blauwtorenplein en aan de Tabakvest zijn gesloopt om plaats te maken voor een nieuwbouwproject, de kans te baat genomen om de achterkant van onze kastanjes te fotograferen. En een torentje van de Nationale Bank langs deze zijde boven ons gebouw uit te zien steken. Dat kan straks natuurlijk niet meer.

Nopjes

Ben bijzonder in mijn nopjes met de beschouwing van Hedwig Speliers over mijn bundel Eigen terrein – Gedichten 1998-2013. Die verscheen in Poëziekrant 2015/1. Zie:

http://www.bertbevers.com/bestanden/HedwigSpeliersoverBertBeversinPoeziekrant.pdf

In vorm

“Drie kwartier zat hij te dubben op een openingszin en toen hij er een had gevonden was ze net weg.” Danny Braem is weer in vorm op Charmantwerpen Vintage:

http://vintage.charmantwerpen.be/

De wereld gespiegeld

In het Museum aan de Stroom (MAS) is momenteel de bijzonder mooie tentoonstelling De wereld gespiegeld – Wereldkaarten van de middeleeuwen tot nu te bekijken. Er zijn prachtige exemplaren te zien, waaronder de Sawley-kaart Honorius Augustodunensis die omstreeks 1190 in Durham werd gemaakt. Ook is er een kopie van het Liber Floridus van Lambertus van Sint-Omaar, met daarin een wereldkaart uit de late 13^de eeuw.

Bij dat Liber Floridus, waarvan ik het origineel indertijd uitgebreid mocht bestuderen in de bibliotheek van de Universiteit Gent, schreef ik de bundel Lambertus van Sint-Omaars beschrijft de wereld. Die blijft via mijn website online bereikbaar:

http://www.bertbevers.com/nieuwlambertus.htm

Stroo

Het Museum aan de Stroom, het MAS, is pas vier jaar jong maar nu al is er slijtage zichtbaar. De laatste M ontbreekt. Nu staat er Museum aan de Stroo….

Brocantemarkt

Voortaan vindt er iedere laatste woensdag van de maand een brocantemarkt plaats op de Antwerpse Grote Markt. Dát is nou nog eens een fraaie plaats voor zo een markt….

Toen ik in Duisburg was

Het viel me, toen ik in Duisburg was, op dat de inwoners daarvan hun eigen stad Duuzboerg noemen. Dat mag. Wat ik me wel afvraag is hoe de naam ontstaan is. Want Duitsers hebben moeite met de ui-klank. Waarom die dan in een naam verwerken? Wij Nederlandstaligen zijn van oudsher aan diftongen gewend. Probeer echter een Duitser of Engelsman maar eens “Snuit je neus” te laten zeggen….

Vaderlandsche Geschiedenis

Ik ben nog van een generatie die op de lagere school Vaderlandse Geschiedenis kreeg aan de hand van lesboekjes waarin paginagroot dit ernstige portret van generaal H. G. Winkelman stond. Kwam dat al surfend tegen. Hij was ten tijde van de Duitse invasie in de Lage Landen opperbevelhebber van het Nederlandse leger (Ten tijde van de genoemde gebeurtenis lag hij overigens thuis te slapen). Nadat de koningin en haar familie waren gevlucht droeg hij even de hoogste regeringsmacht.

Echt veel sporen heeft Winkelman overigens niet nagelaten. Hij bracht de hele Tweede Wereldoorlog in gevangenschap in Duitsland door. Desalniettemin draagt een kazerne zijn naam, en zijn er toch nog vier gemeentes die meenden dat hij het waard was om een straat naar te vernoemen. Behalve Eindhoven, Soesterberg en Tilburg nota bene mijn eigen geboortestad Bergen op Zoom.

Fijne fietsstraat

Het zal u niet verbazen dat er zelden of nooit een fietser te vinden is in de Henri Van Heurckstraat. Daar hoeft geen tekeningetje bij….

Nabije macarons

Niet dat ze nou speciaal dáárvoor naar de Franse hoofdstad gaan, maar ik kén mensen die als ze toch in Parijs zijn even de Champs Elysées op kuieren alleen om daar macarons te gaan kopen. Goed nieuws! In hartje Antwerpen is voortaan een winkel van Pierre Marcolini te vinden, met een keur aan macarons!

Sfeerdeur

Wanneer ik des avonds van het achterhuis naar de woonkamer loop treft me soms het geheimzinnige effect van het melkglas in de deur daarheen. Alsof ik niet wéét hoe het erachter oogt….

Bloei & groei

Het groeit en bloeit overal dat het een lieve lust is. Op de cour hebben de kastanjes nu al weer kaarsen, en in de Zoo mag de jonge tapir reeds naar buiten. Nog even en zij is die fraaie schutkleuren kwijt….

Appelbergen

Als ik naar het Rooms-Katholiek Gymnasium Juvenaat Heilig Hart ging, pakte ik mijn fiets uit de schuur achter ons onlangs gesloopte huis aan de Vijverberg en peddelde via Beukstraat, Acacialaan, Ericalaan, Gentiaanstraat, Leeuwenbekstraat, Populierlaan en de Kastanjelaan naar de Erasmuslaan waar ik linksaf het Galgenbaantje in sloeg en langs de reuzenhopen met appels van de vruchtensapproducent B3 en de hoge abelen waar ik regelmatig eekhoorns bij en in zag naar de fietsenstalling nabij de cour trapte. Aan die route moest ik weer eens denken toen ik dit etiket van de vroegere B3-fabriek zag. Zuiver natuurlijk. Statiegeld 10 cent. Inhoud 187 cc. We raapten daar regelmatig wat van de appeltjes die van de hoop over de bedrijfsmuur het Galgenbaantje in waren gerold….

Graag op de tram

Een van de verschillen tussen het Nederlands en het Vlaams is dat je in Nederland in de tram (of trein) zit, en in Vlaanderen óp. Ik zit graag op de tram. Regelmatig stap ik zomaar op, om eens ergens anders boodschappen te gaan doen bijvoorbeeld. Of zo maar wat door de voorsteden te zwerven. Het mooie aan de tram vind ik dat je er een keur aan volk gebruik van ziet maken. Dames en heren van stand, scholieren, zwerverachtige types, studenten, winkelend publiek, ouden van dagen. Je ziet op de tram echt een dwarsdoorsnede van de samenleving passeren….

Lekker lui

Kijk dit exemplaar van de Bengaalse oehoe / grand-duc Indien / Bengalenuhu (Bubo Bengalensis) nou toch eens lekker lui in het zonnetje liggen….

Weigerachtig spinnenweb

Nieuws uit 1907: ‘De constructeur Equerilley verbaasde zich erover dat hij dit spinneweb [dat mocht je indertijd nog met 2 n’en schrijven] met propellor niet de lucht in kon krijgen.’ Ik ben absoluut niet technisch, maar dát had ik hem op voorhand kunnen vertellen. Die twee mannen rechts leken er toen ook niet al te veel fiducie in te hebben.

Uit de kast (XXXIV): Clem Schouwenaars

Terwijl ik mij met gesloten ogen voor de poëziekast bevond plukte mijn linkerhand volkomen willekeurig Gedichten 1956-1970 van Clem Schouwenaars (Scriptoria Antwerpen, 1972)  te voorschijn. Uit die bundel het, eveneens lukraak opengebladerde, gedicht Juni 21 uur:

De straat is een huis tweekleurig,

goud en steen. De stad is een huis.
Wij baden in de nu heilige rivier.
Wij luisteren als bijna lotgenoten.

De oude belofte. Dit weiger ik.

Geloof ik het verhaal der broederschap,
vluchten de haviken uit mijn bloed,
en weerloos sta ik, blinder in de morgen.

Onderwateralcohol

Prachtige vondst van Popokabaka! Op A la recherche du Tintin perdu toont hij een oude reclame die Hergé gezien móet hebben. Neem er De schat van Scharlaken Rackham nog maar eens bij….

http://tintinperdu.blogspot.be/2015/04/scheepsberichten-1.html

Vertrouwde favorieten

Ik weet vrijwel zeker dat mijn favoriete supermarkt, waar ik vrijwel dagelijks boodschappen doe, een afspraak met bepaalde rederijen heeft gemaakt. Hemelsbreed is de afstand daarvan tot de Schelde hooguit vijfhonderd meter. In de winkel zie ik, zonder aan de rivier te zijn geweest, wanneer er een cruiseschip aangemeerd ligt. Dan wordt de zaak overspóeld door Japanners op leeftijd die állemaal áltijd naar hetzelfde op zoek gaan. Bier, chocolade (Die zijn vermaard) én (Hetgeen me doet vermoeden dat ook dat bedrijf heeft betaald om in Japanse reisgidsen te staan) de koekjes van Jules Destrooper….

Groen decor

Ze botten al een tijdje, maar eindelijk beginnen de blaadjes van onze paardenkastanjes volwassen te worden. Het begint achter al weer een beetje op een groen decor te lijken.

De terugkeer van de 8

Tot 2012 reed tram 8 door Antwerpen. Sinds dit weekeinde doet hij dat weer, zij het over een ander traject: tussen het Astridplein en het rondpunt Wommelgem (Heb ik altijd prachtnamen gevonden, zowel rondpunt als Wommelgem), door de reuzenpijp die tot nu toe dertig jaar lang ongebruikt onder de Turnhoutsebaan lag. Er is zelfs een nieuw metrostation bij gekomen: Zegel. Fijne ontwikkelingen voor openbaar vervoerders!

Il furore e il pianto

Gisteravond in de Lambertuskerk in Ekeren de wereldpremière bijgewoond van Il furore e il pianto, het nieuwe programma van Graindelavoix. Björn Schmelzer, bezieler van het ensemble, stortte zich deze keer op het werk van Cipriano de Rore. De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik nog nooit had gehoord van de 16^de eeuwse uit Ronse afkomstige componist. Het is een van Schmelzers talenten om oud, dikwijls onbekend, materiaal van het stof der tijden te ontdoen en te laten herklinken. Voor de verklanking van De Rore’s fraaie madrigalen bracht Schmelzer de zangers Anne-Kathryn Olsen, Razek François Bitar, Albert Riera, Marius Peterson, Adrian Sîrbu en Tomàs Maxé bijeen. Musici van dienst: Lluis Coll i Trulls (cornetto) en Floris De Rycker (luit, renaissancegitaar en ceterone). Een concert van de bovenste plank!

http://www.252cc.be/graindelavoix

Vijf jaar geleden

Uit nieuwsgierigheid even gekeken wat voor Gemengd Bericht ik vijf jaar geleden postte:
http://gemengdeberichten.blogspot.be/2010/04/geen-weids-klavier.html

Formaatverschil

Fascinerend toch om te zien hoe veel groter dagbladen in de vorige eeuw waren. Ter vergelijking een recente Trouw. Wanneer ik dat Handelsblad van Antwerpen (het exemplaar dateert uit 1904) opengevouwen lees, zijn mijn armen gespreid. Vermoedelijk werd de krant vroeger meer aan tafel gelezen.

Hervertoning

Zomaar, omdat ik dit nog steeds zo’n fantastisch verhelderend plaatje vind. Geen enkele concrete aanleiding.

Nu weer de kermis gloeit....

Dit gedicht van Delphine zou ik graag opnemen in een volgende druk (Je weet maar nooit!) van de bloemlezing Nu weer de kermis gloeit met duizend lichten, die ik samenstelde voor het Nederlands Centrum voor Volkscultuur te Utrecht:

http://versindaba.co.za/2015/04/09/delphine-lecompte-als-de-dood-spaans-is-dan-is-het-leven-natuurlijk-pools/