Mooie jongens

Dit waren ze, die twee mooie witte jongens van ons. Een foto uit het gehucht Bath waar we enige tijd woonden. Ik schat uit 1979 of 1980.

Kasteelpoezen

Blader weer eens door Castle Cats of Britain & Ireland van Richard Surman, zo’n typisch Brits boek waarvan de titel de lading perfect dekt. Wat een mooie foto’s staan er toch in. Ooit hadden wij ook twee van die fraaie witte broers….

Mooie lettertypes (36)

Oneerlijk

In de supermarkt waar ik dagelijks boodschappen doe is voortaan een afdeling Eerlijke handel. Als ik er bedrijfsleider zou zijn moest dat toch echt anders gaan heten. “Is al de rest hier óneerlijke handel dan?” vroeg ik me af….

Stiller

Wanneer het van dat mistige herfstweer is zoals dezer dagen, nu de toren van de kathedraal maar half zichtbaar is, moet ik altijd aan De komst van Joachim Stiller denken….

Mooie vondst

Mijn zusje was op visite bij Ome Ko (de broer van ons ma zaliger en van Tante Jeanne), en mocht diens fotoalbums inkijken. Daarin ook wat opnames die wij niet kenden. Mooie vondst. Hieronder zijn ouders (de oma en opa van mijn broer en zus dus) op de Grote Markt van Antwerpen, de stad waarin wij nu reeds lang wonen. En hierboven Ome Ko als Koke. Wat een parmantig ventje! Ik herkén de muur (die van de zijkant van de Blokstallen 2 langs de Artilleriestraat in Bergen op Zoom) waarvoor hij staat: daar heb ik zelf nog ballen tegen staan trappen….

Met staartje en al

Bij de Turkse supermarkt nam ik een pasta in de vorm van dierfiguurtjes mee. Nu was ik toch benieuwd, vermits (de meeste) Turken moslims zijn en dientengevolge geen varkensvlees eten, of er ook varkensfiguurtjes in zouden zitten. Neen hoor: zelfs de pasta is volledig halal! Alleen gevogelte, konijnen (knap gemaakt: met staartje en al!), paarden en runderen.

Uit de kast (LIII): De Laere

In uiterste staat van Frederik Lucien De Laere (Uitgeverij Vrijdag, Antwerpen, 2016) is de bundel die ik ditmaal met mijn ogen dicht uit de kast trok, en willekeurig open bladerde op pagina 39 waarop Thuis, naast de sporen:

We hebben een hebben en houden

op de lijn en houden ons overeind

naast de sporen, het komen en gaan

van reizigers gaat aan ons voorbij.

Wanneer zal keren het tij, het ontij

dat ons in de greep houdt

en de plek heeft uitgezocht

waar wij ons nu bevinden?

Wij hebben de trein gemist

maar winden ons niet op.

We blijven recht

bij het razen.

Hartgrondig eens

Dedju, Sinterklaas arriveert pas over een uurtje of twee en nu lees ik dat een stelletje eenvoudigen van geest de koppen bijeen heeft gestoken om ook hiér tot een Pietenkwestie te komen. Ik heb er nog geen zinnig mens ooit over gehoord, en ben het dan ook hartgrondig eens met Dominique Laridons betoog op Doorbraak:

http://www.doorbraak.be/nl/nieuws/de-verlichte-voorhoede-ramt-een-pietenpact-door-uw-strot

Geen gezeur

In Antwerpen vindt deze zaterdag de intocht van Sint-Nicolaas plaats. Hier vooralsnog geen gezeur over de kleur van de assistenten van de goedheiligman: Zwarte Piet is in Vlaanderen tot nader order niet blank.

Opdat we niet vergeten

98 jaar geleden zou het nog twee volle jaren duren vooraleer de Groote Oorlog op de 11^de van de 11^de om 11.11 uur beëindigd zou worden. Net als in Frankrijk en Servië is Wapenstilstandsdag hier een nationale feestdag.

Onwillekeurig

Moest toen ik daarstraks wat oud brood ging distribueren in het Stadspark onwillekeurig even aan Alfred Hitcocks meesterwerk The Birds denken….

Ze zijn weer lekker....

Voor de eerste keer dit seizoen spruitjes gegeten. Het is er weer voor. Ze smaakten voortreffelijk!

Veeltalig

Wat je ook van de Europese Unie mag vinden, ze herbergt een schát aan talen. Moet altijd glimlachen als ik het veeltalig naambord bij de ingang van het Europees Parlement bekijk….

Grimas

Het blijft merkwaardig hoe bepaalde woorden in verschillende talen quasi hetzelfde zijn. Deze keer viel me dat op bij grimas, dat in het Zweeds identiek is. In het Deens is het grimasse, in het Noors grimase. Zowel in het Engels als het Frans is het grimace, in het Duitse Grimasse. In het Pools is het grymas, in het Russisch en Tsjechisch grimasa. Zelfs het Griekse nkrimátsa is herkenbaar. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Mooie lettertypes (35)

Buiten konvooi

Op Fleurs du mal is vanaf heden mijn gedicht Buiten konvooi te lezen:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-buiten-konvooi

Leuke woorden

Fladdermijn, kroosjespruim, minderman, petgat, scheervlucht, veendrenkstof, zwartepietveranderingsbereidheid.

Tussen twee buien door

Het regent momenteel onbedaarlijk, maar zojuist konden we tussen twee buien door fijn een frisse neus halen. De zon deed zelfs even haar best en toen werd goed duidelijk dat de kleurenpracht in het Stadspark dezer dagen adembenemend is….

Actievelingen

Wat een actievelingen! Ik heb de stellige indruk dat stadsmeesjes (zowel de kool- als de pimpel-) in deze periode van het jaar drukker doende zijn dan in de zomer. Het kan natuurlijk ook zijn dat het maar zo lijkt vermits ik ze beter zie omdat er minder blaadjes zijn….

Letterman

Bladerend in het archief van de onvolprezen blog Het Vliegend Eiland kwam ik deze formidabele bijdrage weer eens tegen. Knáp toch, hoe iemand die Letterman weet te laten 'bewégen':

http://vliegendeiland.blogspot.be/2007/12/letterman.html

Hoe rap het gaat

In de Henri Van Heurckstraat is de parkeergarage die daar jarenlang te vinden was gesloopt om plaats te maken voor een reusachtig nieuwbouwcomplex. Het is fascinerend om te zien hoe rap dat vorm krijgt. Vorige maand was er alleen nog maar een gigantische bouwput, nu zijn er in ruwbouw al verdiepingen af.

Momentopname

In de onmiddellijke nabijheid vandaag: Spel en spiegel van Pol le Roy, het vijfde seizoen van Games Of Thrones, Vergeten koninkrijken – de verborgen geschiedenis van Europa van Norman Davies en Second Toughest In The Infants van Underworld.

Taaie rakker

Ons balkontuintje kan bijna winterklaar worden gemaakt. We moeten nog even geduld hebben want er zit nog een wit bloempje aan de akelei….

Vijf jaar geleden

Zomaar even gekeken wat ik vandaag vijf jaar geleden blogde:

http://meergemengdeberichten.blogspot.be/2011/11/een-heuse-ziener.html

Allerzielen

Vandaag is het Allerzielen. Daar past wat mij betreft dit gedicht van Ida Gerhardt, De voorouders, wel bij:

Ik kan niet van hen spreken,

stel hen niet in gebreke;

ik werd achter mijn tanden stom.

Hun liefde en hun veten

gaan niet meer in mij om.

Er bleef alleen het teken:

brandmerk en adeldom.

Als een fossiel in zwarte lei.

Zij slapen. Eeuwen diep in mij.

Mooie lettertypes (34)

Symmetrie

Ik houd niet van dat maniakaal felle zonlicht, maar soms levert het aardige effecten op: om de hoek viel me de symmetrie van deze slagschaduwen op.

Veldwachter gehandhaafd

Knap hoe ze in Kapellen het oude politiebureau in de nieuwbouw hebben verwerkt. En hoe charmant dat de in de gevel verwerkte mededeling Veldwachter is gehandhaafd….

Ondertussen in Ossendrecht

Gisteravond verdedigden quizmaten Jan Verbraak, Mat Buuron, Ad Verbraak en ik (op de foto van links naar rechts, onze ploeg heet OK. Prove it!) in De Drieschaar in Ossendrecht op de jaarlijkse quiz van d’Ossekoppe de titel die we er vorig jaar veroverden. Als we wat minder slordig waren geweest in de afsluitende puzzelronde hadden we (zo waren we het na afloop met elkaar eens) gewoon weer kunnen winnen. Eigen schuld, dikke bult. De zege was voor De Peggers, die hun overigens van harte is gegund! Een tweede plaats in een wedstrijd waaraan 22 teams deelnemen mag er echter wat ons betreft ook nog best zijn.

Nieuwsgierig

Echt veel dichterbij moet je niet komen vooraleer het weg schiet, maar vooralsnog is dit een nieuwsgierig eekhoorntje….

De hoogste

161,53 meter. Zo hoog is de kerktoren van het munster van Ulm, waarmee hij de hoogste ter wereld is. In de ranglijst van hoogste kerktorens (hoger dan 110 meter) staan er opvallend veel Duitse: in Keulen, Landshut, Schwerin, Rostock, Hamburg (niet minder dan 4!), Freiburg in Breisgau, Hildesheim, Lübeck (2) en Sleeswijk.

In de Lage Landen zijn er maar drie kerktorens hoger dan 110 meter: in Vlaanderen die van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal in Antwerpen (123 meter) en de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Brugge (115 meter) en in Nederland, zonderling bescheiden, de Dom van Utrecht (112, 32).

M-V-L

Waarom doe je dingen in een bepaalde volgorde? In opsommingen in teksten plaats ik omwille van de al dan niet bewust ervaren leesbaarheid woorden altijd in alfabetische volgorde maar nu ik onze bestekbak bekijk realiseer ik me ineens dat die er M-V-L uitziet, en niet L-M-V. Waarom leggen we de messen immer links, de vorken in het midden en de lepels rechts? Nooit over nagedacht, maar ze liggen wel altijd zó.

Uniform

Als het geen vakantie is treft me bij het uitgaan van de school bij ons om de hoek telkenmale het massale blauw….

In jachtmodus

Ach, wat een treurig mooie foto maakte Danny Braem op de Sint-Andriesplaats. Da’s hartje stad. Een sperwer met zijn prooi verenigd in de dood. De sperwer, die duizelingwekkende snelheden kan halen, is tijdens zijn jagen zo gefocust dat hij soms ruiten niet in de gaten heeft en daartegen te pletter vliegt. Zijn vleugels plooien nog helemaal in jachtmodus tegen zijn lichaam….

Ze zijn er weer

Kleine maar lang niet onsympathieke vruchten zijn de clementines. In de supermarkt liggen er bakken vol van, en ik weet nu al dat ik ze na de winter weer zal gaan missen.

Mooie lettertypes (33)

Over ooit

Van Jef van Kempens Fleurs du mal maakt voortaan ook mijn gedicht Over ooit onderdeel uit:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-over-ooit

14,5 uur onderweg

Valt eigenlijk best nog wel mee: in de 19^de eeuw was je, zo leert deze lijst Vertrek der diligentiën, per postkoets in 14,5 uur van Antwerpen in Amsterdam. Vertrek op de Eiermarkt om 04.30 uur, aankomst 19.00 uur. De diligence naar Bergen-op-Zoom vertrok dagelijks om 15.00 uur.

Post van de vijand

Het merendeel van de bewaard gebleven postkaarten dat in de Groote Oorlog werd verstuurd in deze regionen is van een Belgische, Britse of Franse afzender. Zo af en toe echter duikt er ook post van de toenmalige vijand op….

Afstuderen op wielerpoëzie

Hé, er wordt (zo meldde Miel Vanstreels, die dit soort zaken goed in de gaten houdt) nog afgestudeerd op poëzie. Aan de Faculteit Letteren & Wijsbegeerte vakgroep Nederlandse Letterkunde van de Universiteit Gent werd de masterproef Een poëtische Trofeo Baracchi – Wielrennen als thema in de Nederlandse poëzie voorgelegd tot het behalen van de graad van master in de Taal- en Letterkunde door Robin Porrez, met als promotor professor doctor Yves T’Sjoen. Mocht het u interesseren:

https://drive.google.com/file/d/0BwXMIDztT6ixZndsSkt5OE80LTg/view

Een van mijn gedichten staat op bladzijde 24.

Een leger van gelijksoortigen

Uit Reis naar het verleden (1963) van Alfred Kossmann: “Als men niets beters te doen had, kon men zich afvragen waarom Duitsers er zo anders uitzien dan Fransen. Zij dragen allen een karakterkop en verschijnen in de wereld als een unieke creatie van God, als een onvervangbare persoonlijkheid. De Fransen echter lijken stuk voor stuk het specimen van een genus, vertegenwoordiger van een leger van gelijksoortigen, geen persoonlijkheden maar types. Een Duitser draagt zijn rare neus als een victorie van het individu, een Fransman alsof iederéén zo’n neus heeft.” Zo'n tekst doet me breed grijnzen.

Robuust smakelijk

Een dergelijk robuust stuk zeep heb ik altijd wonderschoon gevonden. Ik vind het ook zo smákelijk ogen….

Bervoets in Zwijndrecht

Regelmatig kom je in Antwerpen beeldend kunstenaar Fred Bervoets, een van de huisartiesten van Galerie De Zwarte Panter, tegen. Je zou bijna vergeten dat hij aan de andere kant van de Schelde werd geboren, in het kleine rivierdorp Burcht. Momenteel eert de gemeente Zwijndrecht, waartoe Burcht behoort, hem met een zeer fraaie tentoonstelling in het Administratief Centrum aan het Binnenplein 1. Over drie verdiepingen zijn kleine en grote etsen te zien die hij maakte vanaf zijn studententijd tot en met het einde van de jaren zeventig. 

Vooraleer hij zijn geheel eigen neo-expressionistische stijl vond werkte Bervoets vrij klassiek. Dat blijkt uit de vele portretten die hij vervaardigde (van modellen, van medestudenten, maar ook van Marcel Van Maele) en de etsen die hij maakte met zijn geboortedorp als onderwerp (zoals het charmante Zicht op Burcht uit 1958 hierboven). Gaandeweg zie je die typische Bervoetswereld ontstaan. De expositie omvat ook een gipsen model van het beeld dat Frans Heirbaut maakte van de karakteristieke kunstenaar (hieronder).

Fred Bervoets – Etsen 1958-1981 is tijdens de openingsuren van het Zwijndrechtse gemeentehuis te bekijken tot 20 november.