maandag 4 januari 2016

Over determinatieven

Toen in een ver Mesopotamisch verleden het Soemerische spijkerschrift werd overgenomen door de Semitisch sprekende bevolkingsgroep, werd het aangepast aan de eigenaardigheden van hun taal. In eerste instantie namen zij de Soemerische tekens over maar spraken ze die in het Akkadisch uit. Het gebruik van klanktekens nam sterk toe om de uitspraak en de functie van een woord in de zin te kunnen bepalen. Voor of na het woord geschreven, maakten dergelijke determinatieven duidelijk dat het om bijvoorbeeld de naam van een houtsoort ging, om een persoons- of godennaam, een stads- of landennaam of een diersoort. Zij werden niet uitgesproken.