Vroeger....

Heerlijk, hoe Jan Mulder (in Tot u spreekt Jan Mulder) terugblikt op het voetbal van vroeger ‘toen de spelers de tijd hadden om een wijle om zich heen te kijken voor een behoorlijke afspeelmogelijkheid in de verte. Toen de beleefdheid van de opponenten zodanig was dat ze jou die tijd gunden en op gepaste afstand bleven praten met elkaar, een gesprek dat bijvoorbeeld kon gaan over de fijne toss die de scheidsrechter zojuist had geleid, waarbij twee aanvoerders elkaar succes en een prettige wedstrijd hadden gewenst in een aangenaam najaarszonnetje met enige fijne neerslagdeeltjes om de vijf minuten zodat de strafschopgebieden lekker glad waren voor een vloeiende dribbel doorheen de vriendelijk gehumeurde verdedigers, die geen enkele wellevendheid schuwden om de midvoor van de tegenpartij het scoren te vergemakkelijken.’