Mijn gedicht Petrarca reist ongewapend door de Ardennen, verscheen oorspronkelijk in nummer 79 van het
literair tijdschrift De Brakke Hond, en later in mijn bundel In de buurt van de wereld. Het gedicht werd ook meegenomen in De scheurkalender van de poëzie
2013, die ik in de kast weer
eens tegenkwam. Samensteller Chrétien Breukers schreef erbij: ‘Dit is een mooi
gedicht, maar mijn aandacht werd na eerste lezing vooral getrokken door ‘de
wilde weit’. Ik wist niet wat dat was. Na enig zoeken, bleek het een plant, een
onkruid. Op de foto die ik via Google vond herkende ik het groeisel. Ineens
werd de plassende Petrarca, tussen dat onkruid, voorstelbaar. Ik zag hem voor
me, in zijn gewaad, de boog urine richting de grond; op de achtergrond
snuivende paarden.
.jpg)
