Een sterke definitie van de hand van Paul De
Wispelaere, wiens Het verkoolde alfabet ik weer eens aan het lezen
ben, blijft: “De herinnering is het domein waar het voorbije als voorbij, het
verlorene als verloren en het onbereikbare als onbereikbaar moeten worden
bewaard. Dat is haar paradoxale functie.”
.JPG)
