Groeten voor Spagetty

Ach, Spagetty krijgt de groeten. Waarschijnlijk werd bedoeld: groenten voor spaghetti. Weer zo’n ontroerend intimistisch boodschappenlijstje. Ik raap ze al jaren. Het blijft zelfs niet onopgemerkt:

http://schrijverdezes.blogspot.com/2012/05/brief-van-een-onbekende.html

Steeds meer denktanks

De verzameling zogenaamde denktanks die Louis Radstaak aanlegt is ondertussen toch ook al aardig uit aan het dijen….:

https://picasaweb.google.com/101268818599784558794/DenktanksDeBeneluxe?feat=content_notification

In de konijnentuin

Het was druk in de Zoo. Geertje en ik vinden het minstens zo leuk om op een bankje het langs trekkende volk te aanschouwen als om de dieren te bekijken. Opvallend dat het voor het grootste deel eenzelfde soort bezoekers is: jonge koppels met (een) klein(e) kind(eren). Ze maken állemaal dezelfde fout: denken dat die klein mannen de dierentuin leuk vinden. Dat is niet zo. Die waarderen ze pas als ze wat ouder zijn. Op jonge leeftijd raken ze vanuit hun wandelwagentje (buggy heet zulks heden ten dage) slechts geprikkeld door duiven en konijnen….

Dapper museum

Dit is het Stadsmuseum in Lokeren. Een dápper museum wat mij betreft, want op de zijgevel durfde men een gedicht van Armando plaatsen waarin wordt opgeroepen musea links te laten liggen….

Past perfect

Natuurlijk hebben ze elk een eigen mandje, maar soms kruipen Zoeteke en Stefke voor de gezelligheid bij elkaar. Kijk toch eens hoe mooi ze precies passen….

Ceci n'est pas une bicyclette

Dit is geen fiets. Wat een prachtig surrealistisch land is dit toch: een heus, tastbaar, rijwiel voor een raam met in het glas de boodschap Ceci n’est pas une bicyclette….

Achteruitkijken

Toen ik geduldig op de mijne wachtte, zag ik bij een andere ineens een achteruitkijkspiegel. Nooit geweten dat ook treinen van zo’n attribuut zijn voorzien….

Het kan snel gaan

Ben mijn archief aan het ordenen. Kom een exemplaar tegen van De Journalist. De editie van 23 april 1999. Da’s amper dertien jaar geleden, maar ik vraag me af of ik deze passage nu niet zou moeten herschrijven: ‘Brussel is de grootste stad waar Nederlands wordt gesproken en tegelijkertijd (na Parijs en Montreal, maar voor Lyon en Marseille) de derde Franstalige stad’. Dat eerste deel klopt denk ik nog wel, maar dat tweede? Het is niet zozeer het Engels dat zich er wegens de EU-vestigingen als een olievlek uitbreidt, maar volgens mij (door de immigratie) het Arabisch….Brussel is hoe dan ook al lang geen twéétalige stad meer….

Overbelettering

Je kunt als reclamemaker ook over je doel heen schieten. Niet alleen staat er gewoon veel te véél op deze camionette, ze is voor automobilisten in haar buurt die alle informatie echt op willen nemen (waardoor hun concentratie niet op het verkeer ligt) natuurlijk ook een serieus gevaar op de weg….

Komische humor

Een bijzonder charmante groepstentoonstelling is (tot 27 mei) Grafiek, in galerie Anversville in de Wolstraat in Antwerpen. Er is werk te zien van 24 kunstenaars, die op zijn minst gemeen lijken te hebben dat ze niet gespeend zijn van enig gevoel voor humor. Ik schoot alleszins spontaan in de lach bij een werkje van Cyprien Parvex de Collombeu (wat een fraaie naam trouwens!): een met inktvlekken bespat blad muziekpapier dat hij de formidabele titel The Jackson Pollock Symphony meegaf. Zie ook:

http://caira.over-blog.com/article-expo-anversville-les-irreguliers-105183190.html

GeelZucht krijgt derde editie

Kreeg het eervolle verzoek om mee te werken aan de derde editie van GeelZucht. In dat bijzondere project geven nu al voor het derde jaar op rij vijf dichters (al dan niet m/v) poëtisch commentaar op de Tour de France. Van links naar rechts op deze foto van Moniek Vermeulen: Frank Pollet, Bert Bevers, Yella Arnouts en Patrick Cornillie. Willie Verhegghe was verhinderd vanwege op de Kemmelberg. Liefhebbers van poëzie en van La Grande Boucle doen er wellicht verstandig aan www.geelzucht.wordpress.com aan hun favorieten toe te voegen. Zie ook:

http://paulrigolle.blogspot.com/2012/05/geelzucht-3.html

Bekrompen

Geert Wilders van de Partij voor Vrijheid en Vooruitgang wil Nederland uit de Europese Unie, en de gulden terug. Hij wil vast ook dat de KNVB uit de UEFA stapt omdat het te lang geleden is dat een Nederlandse club een Europese beker won….

Doelloosheid

Wat jongetjes verbaast in meisjes is, naar mijn bescheiden masculiene mening, de ogenschijnlijke (want je weet het met meisjes natuurlijk maar nooit) dóelloosheid van hun spelletjes. Hinkelen, hoepelen, touwtjespringen….Dat is toch iets anders dan baskets, goals, koelekes en meten?

Doodeng

Toen ik even naar buiten stond te kijken zag ik plotsklaps op een hoge verdieping van een gebouw aan de overkant van de Frankrijklei twee meisjes op en neer veren op een trampoline. Zo hoog! Dóódeng….

Gemene kleur

Hetgeen me sedert lang weer eens deed denken aan Red Is A Mean Mean Colour, een nummer van Steve Harley (van diens album Timeless Flight) waarvoor ik altijd een boontje heb gehad:
 http://www.youtube.com/watch?v=YH69q-6XGnk

Angelsaksische kleur

Keek sedert lang weer eens naar Studio Sport. Red is our color schreeuwen de borden langs het veld in het Dieckmanstadion van die sympathieke FC Twente. Waarom  niet gewoon Rood is onze kleur, in het Nederlands dus? En als je dan toch om duistere redenen (het stadion ligt nota bene vlakbij Duitsland) voor het Angelsaksisch kiest, waarom dan voor het Amerikaans? In het Engels is het immers Red is our colour….

Dieptelust en trotsangst

Op het Landgoed Enghuizen in Hummelo zijn nog tot 28 mei de Enghuizer Dialogen te lezen en te zien. Ook ik mocht daar weer een gedicht aan bijdragen. En niet alleen dat, maar ook een éénwoordgedicht. Daarvoor bedacht ik trotsangst. Voorbeelden van andere éénwoordgedichten: toegoed (Hans Mellendijk), dieptelust (Louis Radstaak) en scheurgrens (Wim van Til). Die werden door Jan Opdam uitgebeeld in de Muurbloemlezing bij de kasteeltuinmuur tegenover het Koetshuis. Zie: www.enghuizerdialogen.blogspot.com

O ja....

Ach, kijk nou toch eens hoe graag Zoeteke en Stefke mij zien. O wacht even, het is etenstijd….

De zuidelijkste gemeente

Saint-Joseph op La Reúnion, volwaardig onderdeel van Frankrijk, is de zuidelijkste gemeente van de Europese Unie. Tot zover dit Gemengd Bericht.

In veiligheid

"Ten aanzien van de huidige tijdsomstandigheden en om op alle gebeurlijkheden voorbereid te zijn, denk ik dat het nuttig ware dat de kerkbesturen maatregelen namen met het oog op het in veiligheid brengen van de kunstvoorwerpen in de kerk bewaard." Er zijn zo van die gelegenheden dat een provinciegouverneur iets zinnigs mee heeft te delen. Dit schrijven deed hij 26 Augusti 1914 de deur uitgaan, de dag dat de straatlantaarns niet meer werden aangestoken. Een dag eerder was Antwerpen gebombardeerd door een zeppelin. Niet veel later zouden er ook Etrich Taubes boven de stad opduiken....

Schoon wiel

Met automobielen heb ik helemaal niets. Haalde zelfs nooit een rijbewijs. Misschien dat ik dat halverwege de vorige eeuw wel zou hebben overwogen, louter omwille van het gegeven dat wagens toen nog mooi waren om te zien. Neem alleen zo'n wiel al….

Eenvoudig doch voedzaam

Een eenvoudige doch voedzame maaltijd: snij witloof en pijpajuin (hier in Antwerpen zo fraai schalullekes genoemd), neem wat zilveruitjes en meng een en ander met een gezonde dot geitenkaas. Garneer met schijfjes hardgekookt ei met wat ketchup. Mmmm!

Il gattopardo

Wat maakte Luchino Visconti met Il Gattopardo toch een adembenemend fraaie film. Wat is Burt Lancaster goed, wat zijn Claudia Cardinale, Alain Delon en Mario Girotti (zoals Terence Hill eigenlijk heet) jong en wonderschoon. Wat schetst Visconti een geloofwaardig beeld van het Sicilië aan het eind van de 19de eeuw. En wat een melancholieke muziek weer van die onvolprezen Nino Rota….Je hoeft er tegenwoordig niet eens meer de deur voor uit: de hele rolprent is te zien via YouTube....

Trots

Waarom precies weet ik niet, maar met zo'n naderend Europees Kampioenschap voetbal moet ik plots denken aan een uitspraak van (ik geef toe: dat was geen Vrolijken Fransch) Arthur Schopenhauer: "De nationale trots is de goedkoopste vorm van trots, want hij verraadt in degeen die ermee behept is, het gebrek aan individuele eigenschappen waarop hij trots zou kunnen zijn." Maar goed, haal gerust de sjaaltjes, toeters en vlaggen maar uit de kast hoor....

Stabilitas loci

Op KEMP=MAG is sedert vanochtend mijn gedicht Stabilitas loci (voor het eerst verschenen in de bundel Van oude oevers uit 1994) te lezen:

http://kempis.nl/mag/bert-bevers-stabilitas-loci

Rechtstreeks broedend

Wat een luxe biedt het internet toch. Jarenlang enorm veel plezier beleefd aan het vogelgidsje Zien is kennen, maar dat gebruik ik toch allengs minder sinds de Vogelbescherming Nederland online is. Hun website en nieuwsbrieven zijn interessant, maar het meest geniet ik in de lente van de opnamen van nestkastjes, waarin broedende vogels gevolgd worden door een camera. Práchtig! Er is zelfs een boomklevertje (een eerder zelden waar te nemen vogeltje, dat ondersteboven van stammen af loopt - ik kwam er hier in 't Stadspark eens een tegen) te bestuderen!

Zie: http://www.beleefdelente.nl/

Mei

1 Mei. Dag van de Arbeid. Hier een vrije dag. Het heeft me immer verbaasd dat er hier en daar op de Dag van de Arbeid niét wordt gewerkt. Het is natuurlijk ook de eerste dag van de Mariamaand, een traditie die al veel ouder is…

Spierballenrollerij

Daar gaan ze weer, hoor: met veel machtsvertoon zetten agenten van de federale politie het kruispunt met de Frankrijklei hier op de hoek af. Auto's en trams komen er niet door, en moeten wachten tot de camions met geld (of goud, of allebei) de binnenplaats van de Nationale Bank op zijn geloodst. De eerste keer dat ik getuige was van dit ritueel maakte dat behoorlijk indruk. Zo dikwijls zie je per slot van rekening geen mannen met machinegeweren in je nabijheid....

Het gebeurt in Brussel....

In Den Haag denken ze onder hun kaasstolp nog steeds regerinkje te kunnen spelen. Ik moet altijd denken aan de strip die Peter Verstraten in de zeventiger jaren van de vorige eeuw tekende over Nederland als dorp (Van Agt als pastoor, Den Uyl als burgemeester, Wiegel als kwajongen), en - vooral - ook aan Swiebertje. O, o, o wat staat Nederland toch met de rug naar Europa en samen met het Verenigd Koninkrijk richting Washington te zwaaien....

Smakelijke titel

Veel Nederlanders krabben zich verbaasd achter de oren als ze zien dat de karakollen in pili-pilisaus in de aanbieding zijn, maar voor Antwerpenaars zijn die net zo gewoon als rookworsten van de Hema voor de bovenmoerdijker. Overigens vind ik Karakollen in pili-pilisaus klinken als de titel van een stripalbum....

Een vreemde vrijdag

22 november 1963 was een vreemde vrijdag. President John Fitzgerald Kennedy werd die dag om zeep geholpen door geboefte van eigen bodem. Maar ook Aldous Huxley stierf die dag, en dat nieuws raakte wel een beetje ondergesneeuwd door de politieke moord. Hetzelfde geldt het overlijden van C.S. Lewis. En natuurlijk verwisselden nog heel wat meer, maar minder bekende, mensen die dag het tijdelijke voor het eeuwige. Bovendien verscheen op vrijdag 22 november 1963 de lp With The Beatles....

Integratie of niet?

Hét toppunt van integratie in de Lage Landen lijkt me toch als je duiven gaat melken! Of zou het een ouderwetsche manier van communiceren met het thuisland zijn, middels postduiven? Die schotelantennes doen alleszins vermoeden dat hier geen autochtone duivenmelker woont....

Charmant ensemble

Een bijzonder charmant stadje, dat vonden we Zutphen. We lunchten er smakelijk, en vervolgden daarna onze reis. Toen we op het perron op de trein wachtten en even omkeken realiseerden we ons dat we op een bijzondere plaats waren gaan staan: vanaf daar was het net of de drie torens in het centrum een ensemble vormen....

Leven en dood

Van de fraaie site KEMP=MAG maakt sedert heden mijn gedicht Leven en dood, geschreven bij Gabriel von Max' gelijknamige schilderij, deel uit:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-leven-en-dood

Een stenen verhaal

Prachtig nieuws uit Noord-Brabant, van mijn goede vriend Ron Scherpenisse. Die publiceerde in 2001 in een fraai bibliofiel uitgegeven boekje Een Verhaal, gesteld in een tot dan onbestaande, door hem zelf bedachte taal. Beeldhouwer Gerard Fransen is momenteel bezig die te vereeuwigen in steen. Een welverdiend vervolg voor Een Verhaal:
http://ronscherpenisse.blogspot.com/2012/04/een-verhaal-in-steen.html

Zeer kleine speeldoos onthuld

http://mededelingen.over-blog.com/article-paul-van-ostaijen-gedichtenmuur-103922518.html

Vrolijk wakker

Zo eenvoudig om te zien is de merel, de turdus merula. Maar hoe bescheiden het vogeltje (een van mijn favoriete gevederde vrienden) ook is, het zingt als de beste! Word altijd vrolijk wakker als hij in onze kastanjes zit te twinkeleren. En dan heb ik daarna een ganse ochtend Blackbird singing in the dead of night. Take these sunken eyes and learn to see. All your life, you were only waiting for this moment to be free. in mijn kop zitten....

Keuze

Onvoorstelbaar, in mijn beleving dan toch, dat iemand zijn naam niet kent. Maar ook grappig. Een katholieke toerist raakte in Australië het kruisje om zijn hals kwijt. Hij stapte een juwelierszaak binnen en vroeg daar of ze hem aan een nieuw kruisje konden helpen. Jawel hoor, dat konden ze. Hij had zelfs de keuze: "We have a plain cross, and a cross with a little man on it!"….

Ideetje....

Misschien moeten wij in navolging van de Britten die ons consequent continent noemen Groot-Brittannië als incontinent aan gaan duiden.

Ondersteboven

Wat ik nou toch meemaakte....Onze Stef, normaliter uiterst voorzichtig, raakte toen hij me een kopje kwam geven met zijn pootje(s?) een toetsencombinatie aan waardoor het beeld op mijn laptop ineens volledig kantelde. Hoe nu? Er zijn immers talloze toetsencombinaties mogelijk. Mocht het een andere poezenhebber eens overkomen (dank aan Ron en Veronic!): Ctrl + Alt + PgUp en je kunt weer voort....

Anonieme prins

België heeft een kroonprins die zó anoniem is dat in de Vlaamse pers bij een foto waarop hij en de Chinese onderwijsbobo Liu Yandong staan afgebeeld staat vermeld dat Liu Yandong línks staat....

Rokjes

Het oudst bekende voedsel ter wereld. Dat is de ajuin. En: die blijft niet alleen een van de smakelijkste dingen om te eten, maar ook een van de mooiste. Iedere keer als ik er een snijd raak ik weer verrukt van die rokjes....

Gelderse Pauwenveer voor Poëziecentrum Nederland

Mooie erkenning voor het Poëziecentrum Nederland (PcN) in dat landelijke Bredevoort in de Achterhoek. Dat kreeg vanmiddag een bestuursdelegatie van het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland op bezoek. De aanleiding: de toekenning van de Gelderse Pauwenveer aan het PcN. De Gelderse Pauwenveer wordt toegekend aan een instelling die zich bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt op het gebied van cultuur of natuurbehoud in de provincie Gelderland. De prijs (goed voor 25.000 euro) is ingesteld op initiatief van de Commissaris van de Koningin van Gelderland, Clemens Cornielje, in samenwerking met het Prins Bernhard Cultuurfonds Gelderland. Cornielje is tevens voorzitter van het Prins Bernhard Cultuurfonds. "Ik ben zeer verguld met de toekenning van de prijs," aldus Wim van Til (foto hierboven), directeur van het Poëziecentrum Nederland. "Die is een erkenning van al onze inspanningen om het lezen, schrijven en genieten van poëzie zoveel mogelijk te stimuleren." De prijs zal op 22 september 2012 feestelijk worden uitgereikt na of tijdens een aflevering van de maandelijkse editie van Ontmoet de dichter.

De B-kant

Het heeft me eigenlijk altijd verbaasd dat een single een single heette (volgens mij bestaan ze niet meer). Ik begreep mensen niet die alleen maar de A-kant draaiden, omdat dat nou toevallig de hit was. Akkoord, dat was de trékker maar van de meeste singles die ik als jongeling kocht weet ik nog perfect wat er op de B-kant stond. En in sommige gevallen koester ik die anno 2012 zelfs meer dan de voorkant. Zo vind ik In The City (de flipside van I'm A Boy van The Who, dat was mijn allereerste 45-toerenplaatje) nog steeds puik (wat een leuk ouderwetsch woord eigenlijk). Maar ook die van Mr. Pleasant van The Kinks (mijn derde aankoop, de tweede was Friday On My Mind van The Easybeats, met op de achterkant Made My Bed - Gonna Lie In It) vind ik nog immer geweldig: This Is Where I Belong is volgens mij zelfs een sleutelnummer in het oeuvre van die fantastische Raymond Douglas Davies.
http://www.youtube.com/watch?v=0woPvO8qAgs

A111118

Merkwaardig boek, dat Mysterie 14/18 – De Eerste Wereldoorlog onverklaard van Richard Heijster. Die verzamelt er allerhande paranormale zaken betreffende De Groote Oorlog in. Veel claptrap, maar toch ook een aantal gegevens waarbij je je wel eens achter de oren krabt. Zo brachten de hogepriesters van Memphis in de piramide van Cheops een kalender aan met daarop een aantal kruispunten die van grote historische betekenis zijn. Als datum van ingrijpend belang komt daarop ook 4 augustus 1914 voor, de dag dat de Duitsers het offensief in het Westen begonnen. Misschien ver gezocht, maar toch fascinerend: de wagen waarin aartshertog Franz-Ferdinand werd doodgeschoten had als nummerplaat A111118. Zowel in het Engels als in het Frans betekent armistice (waarvan de A een afkorting zou zijn) wapenstilstand. Toch wel heel erg frappant dat je 111118 als 11 november 1918 (de dag van de Wapenstilstand) kunt lezen?

Vive les républiques!

Dat ze (met het belastinggeld van hun respectieve onderdanen) hoeren en snoeren waar het zo uitkomt weten we ondertussen allemaal wel, maar soms maken ze het écht te gek. Ik heb het over de staatshoofden die louter en alleen in functie zijn omdat ze op het juiste moment in het juiste land in de juiste wieg geboren zijn, zwak I.Q. of niet (zelfs de páus - laten we dat nimmer vergeten - wordt gekózen! -). Juan Carlos werd dan, door Franco, ook nog eens gewoon op de troon gezét. Ach, wat wrong de Spaanse Rijksvoorlichtingsdienst zich in bochten om het als zielig te doen overkomen dat de man zijn heup (waarom, op zijn minst, die andere niet ook?) gebroken heeft. In Botswána, godbetert. Terwijl zijn onderdanen gegeseld worden door de crisis. Dergelijke uitspattingen zijn we jammer genoeg gewoon geraakt van zulk soort volk, maar het feit dat de sire in kwestie ginder ólifanten aan het dóódschieten was moet toch alleen al reden genoeg zijn om dergelijke mafketels naar het vagevuur te wensen? Het schuim staat me op de lippen. Vive les républiques!

Koddig rijtje

Welk een koddige rijtjes kan De Geschiedenis ons, als we dat willen, toch leveren. Op 10 januari 1920 hield Moresnet op te bestaan als 'land'. Het heeft 104 jaar bestaan. Toen mijn vader werd geboren was het er nog. Nu rest daarvan, in het uiterste oosten van dit land, slechts de Duitstalige gemeente Kelmis. De burgemeester daarvan was tussen 1816 en 1920 automatisch tevens het staatshoofd van Moresnet. Koddig rijtje: op 9 januari 1920 waren de meest nabije staatshoofden Albert I, Wilhelmina, Friedrich Ebert en....Pierre Grignard (tevens burgemeester van Kelmis). Tot zover dit Gemengd Bericht....

De zachte kant van de vijand

Net buiten het bereik van Zoeteke en Stefke nestelt een koppel merels in de klimop naast ons achterterras. Pikant: als ik onze twee poezen gekamd heb, gooi ik hun plukken haar over de reling. En die worden altijd opgepikt door hun gevederde buren, die er hun nestje gezellig mee stofferen. Met het haar van de vijand....