Beetje muffig....

Goh, daar had ik al decénnia niet aan gedacht: Agré-gola. Toen ik deze ouwe reclame zag, kwam de smaak van de tabletten uit dat doosje me gelijk weer in herinnering. Een beetje muffig....Het merk hoestpastilles bestaat niet meer, maar behoorde toen ik klein was tot de standaardmedicijnen bij ons thuis.

De eerste kennismaking

Terwijl ik een boterham met kaas van een laagje verse Dijon-mosterd (de beste ter wereld wat mij betreft) besmeer moet ik ineens denken aan de eerste keer dat ik daarvan proefde. Mijn opa zat een snee brood te voorzien van een stevige laag spekvet, waarop hij een dikke portie mosterd deed. Ik had ook spekvet (iets wat ik sedert die verre dagen nooit meer at) op mijn boterham, maar kreeg daar altijd wat basterdsuker overheen. Of ik ook eens wat van die mij tot op dat moment onbekende substantie mocht proeven (de hoofdpersonen uit mijn matriarchale familie zullen op dat moment zeker niet in de keuken zijn geweest)? “Natuurlijk, kul.” Ik zal een jaar of vijf, zes zijn geweest en bediende me van eenzelfde ruime portie als opa. Wat moest ik toch proesten, en niesen en kuchen toen ik een hap had genomen. Nog helder staat me zijn hinnikende Hihihihi-lach voor de geest….

Zalig Kerstmis

http://kerstgedichten.blogspot.be/

 

Fijne geuren

De geur van dennennaalden hoort, met die van vers geroosterd brood, bij mijn favoriete aromen. Hetgeen me doet denken: zou ooit iemand hebben overwogen een odeur te ontwikkelen die naar warme toast ruikt?

Wat een kerel!

Wat een kerel! Voor de camera met Sophia Loren, Silvana Mangano en Romy Schneider én de beker van Italië winnen. Faut le faire....

http://mededelingen.over-blog.com/article-cinema-trivia-carrieres-om-fier-op-te-zijn-121743008.html

Uit de kast (XVII): Werner Spillemaeckers

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt Fuga magister van Werner Spillemaeckers (Yang, 1970) waarvan ik bladzijde 32 opsloeg, met daarop Fabel:

zeg het mij voor

ik mag het spreken niet verleren
zwijgend klinkt uw oorbel

in dit kader zijt gij heengegaan

geleden duizend dagen
vlug vijlsel van zon in uw gebaar
duid het mij ten kwade
wijs het mij na

In beeld

Mooi artikel van Sonn Franken op Bergen op Zoom in Beeld:
http://www.bozinbeeld.nl/meer-nieuws-home/1-laatste-nieuws/2102-bert-bevers-brengt-nieuwe-bundel-.html

Das Lied der Deutschen

Veel mensen denken dat Das Lied der Deutschen, een van de mooiste volksliederen die ik ken, getuigt van Duitse arrogantie. Dat Duitsland zou denken beter te zijn dan andere landen. In werkelijkheid werd het gecomponeerd toen het land als zodanig nog niet eens bestónd! Voor Duitsland ontstond bevond zich ten oosten van ons immers een lappendeken van 22 monarchieën, 3 republieken en (na de Frans-Duitse oorlog) 1 Reichsland (Elzas-Lotharingen). Voor de mensen die er naar streefden om uit de Duitse Bond het Duitse Keizerrijk te laten ontstaan, één land dus, dichtte August Heinrich Hoffmann von Fallersleben het bekende Deutschland über alles op een melodie van Joseph Haydn.

Maar nog niet helemaal

De brave Chinees bedoelde natuurlijk À volonté, maar er staat toch echt À vonlote. Deze aanblik bracht me een ouwe blog in herinnering:

http://maarnogniethelemaal.blogspot.be/

Tweedekkers boven de Meir

Op Fleurs du mal zijn mijn Tweedekkers boven de Meir opgenomen:
http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-tweedekkers-boven-de-meir

Koffie, broodjes, bier en limonade!

Moest zomaar denken aan de mannen die vroeger op het perron van Roosendaal treinreizigers lokten met hun schallende roep Koffie, broodjes, bier en limonade! Zou van hén al/nog iets op het wereldwijde web te vinden zijn? Jawel hoor: Marius Broos wijdt op zijn site liefdevol aandacht aan deze perronkelners, die verstokte treinreizigers van zekere leeftijd zich ongetwijfeld nog voor de geest kunnen halen:

http://www.mariusbroos.nl/Geschiedenis/Perronkelners.html

Lees!

Ach mensen, blijf dezer dagen toch alstublieft zoveel als mogelijk van de televisie weg want er wórdt me toch een hoop kerstbrol uit Hollywood over de kijkers heen gestort: Scrooged, Christmas With The Cranks, On Strike For Christmas, How The Grinch Stole Christmas, A Grandpa For Christmas, Recipe For A Perfect Christmas, Jingle All The Way, Shrek The Halls, Beethovens Christmas Adventure, The Santa Claus 2, Christmas Mail, Christmas Cupid, Santa Buddies, Fred Claus, A Christmas Proposal, Santa Baby 2: Christmas Maybe, The Christmas Heart….Negeer deze treurige spin off van ‘de bevrijding’ door de Amerikanen. Kijk niét! Stel een daad: lees!

Bewegende dichters

Hé, een nieuwe blog van Albert Hagenaars. Een waarop hij poëziefilmpjes verzamelt deze keer. Van mij zijn Sprookjes, Avondklok en Levitatie erop te vinden:

http://poetryonvideo.blogspot.nl/

De kersen van Adrienne

Hoewel ik een uitgesproken hekel heb aan die gemene laagstaande winterzon, deed het me wel weer genoegen de kersjes op een van de schilderijen van Adrienne Steyaert die we hier in de living hebben hangen zo onverwacht fraai aangelicht te zien....

Omslagverklaring

Autun, in de Bourgogne. Daar staan de restanten van een tempel die in de 1^ste eeuw aan Janus werd gewijd. Die inspireerde mijn goede vriend Ron Scherpenisse tot het omslagontwerp van mijn recente bundel Eigen terrein – Gedichten 1998-2013, die vers van de pers is.

www.eigenterrein.blogspot.com

Het boek (€ 20 plus portokosten) is nu leverbaar. Wie er belangstelling voor heeft kan dat laten weten via info@bertbevers.com

Verliefd op een veertje

Zowel Geertje als ik waren, toen we in Thuishaven in Schoten het open kunstatelier van Renée Van Hekken en Joseph Jos Laureys bezochten, ter plekke verliefd op een schilderijtje van Jos (hier met Geertje op de foto). Een beeldschoon vogelpluimpje onder een pleistertje. Zó echt dat je vergeet dat het in olieverf is. We hebben het doekje onmiddellijk gekocht.

Verkeerde inschatting

Het was me al eens opgevallen welk een verkeerde inschatting James Ensor, toch een van de belangrijkste kunstenaars van de 20^ste eeuw, maakte van zijn werk als componist (op bijgaande foto zit ik naast zijn harmonium, in het Ensorhuis in Oostende). Moest daar weer aan denken bij het lezen van De wereld van gisteren van Stefan Zweig: “De middag doorgebracht bij James Ensor, de grootste moderne schilder van België, een zeer excentrieke, teruggetrokken en gesloten man, die veel trotser was op de kleine slechte polka’s en walsen die hij voor militaire kapellen componeerde dan op zijn fantastische, in schitterende kleuren uitgevoerde schilderijen.”

Eureka (3x)

‘Probeer het maar eens: armen omhoog, linkerbeen naar achter, rechterbeen naar voren en dan drie (3!) maal Eureka roepen, in toenemend volume. De verwondering bij Bobbie is goed te begrijpen!’ Popokabaka’s Á la recherche du Tintin perdu is, zoals gebruikelijk, weer amusant:

http://tintinperdu.blogspot.be/2013/12/happy-jump.html
http://tintinperdu.blogspot.be/2013/12/t-is-gedaan.html

Kloofjes te lijf!

De ouderdom komt met gebreken. Zodra het wat kouder wordt kamp ik de laatste jaren met kloofjes in mijn vingertoppen. Lastig, met het dichtknopen van het overhemd en het schrijven vooral. Behielp me tot nu toe ter leniging ervan met uierzalf, maar die wordt voortaan terzijde geschoven voor een wondermiddeltje dat me bereikte dankzij familie die er in Australië kennis mee maakte: Lucas’ Papaw Ointment, een waarlijk uitstekende local topical application for cracked skin!

Kerstbronto

De NMBS doet haar best. Wie met de trein in Antwerpen arriveert wordt met sfeervolle kerstbomen begroet. “En weet je wat?” moeten ze gedacht hebben. “We gooien er ook nog een brontosaurus tegenaan….”

Knus souterrain

Passeerde een souterrain waarin iemand op nog ambachtelijke wijze schoenen maakt. Een ouderwetsche stielman die nog thuis werkt. Ziet het er niet knus uit?

Gezellig

Als eenvoudige αλφα heb ik nooit echt iets gehad met de βετα-wetenschappen. Het principe van de communicerende vaten is me echter van meet af aan volkomen helder geweest. Wellicht doordat het altijd zo inzichtelijk werd getekend, maar misschien ook wel omdat ik het altijd zo gezéllig vond klinken: vaten die met elkaar kunnen communiceren….

Naar Rio!

Kreeg van Bram een prachtig boek uit 1913: over de Internationale Sleepdienst Mij. Rotterdam. Ik dacht altijd dat sleepboten grotere schepen havens in en uit trokken, maar een eeuw geleden al legden ze trajecten af waar ik geen weet van had. Zo trok de sleepboot Schelde de tanklichter Groningen van Rotterdam naar….Singapore, de Thames een droogdok van Glasgow naar…. Soerabaja en de Schelde een baggermolen van Rotterdam naar…. Rio de Janeiro. Wat een afstanden!

Fijne lichtjes

In deze tijd van het jaar kan het me niet rap genoeg avond worden. Dan komen immers de lichtjes her en der in de stad het best tot hun recht….

Sic transit gloria mundi

Hoe beroemd moet je bij leven zijn om niet vergeten te worden door volgende generaties? Dat vraag ik me af bij het bladeren door een vooroorlogse jeugdencyclopedie. “De Italiaansche tooneelspeelster Eleonore Duse (1859-1924), van wie je allen stellig wel eens gehoord hebt….” Ik had er nog nóóit van gehoord. Een zoektocht op het internet leert me dat ze destijds hogelijk bewonderd werd, en van 1894 tot 1904 ook de maîtresse van Gabriele D’Annunzio was. Zou er over negentig jaar nog iemand weten wie, pak ’m (allez: pak ’r) beet, Meryl Streep was?

Stilleven met haai

Vanaf heden maakt mijn gedicht Stilleven met haai onderdeel uit van de lading van Jef van Kempens mooie Fleurs du mal:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-stilleven-met-haai

Trossingen bestaat

Bekeek in een etalage een modelbouwstationnetje, genaamd Trossingen. Uiteraard opgezocht of dat plaatsje echt bestaat. En jawel hoor: het ligt in Baden-Württemberg, en huisvest de muziekinstrumentenfabriek Hohner.

Fijne verrassing

Ha: een nieuw avontuur van Blake & Mortimer! Van Jean Dufaux, Antoine Aubin en Étienne Schréder deze keer. Hun eerste album met Edgar P. Jacobs’ helden, en het ziet er schitterend uit. Kwam, nadat ik daar op zoek was geweest naar deze nieuwe uitgave, onverrichter zake uit de FNAC en De Standaard toen ik op weg naar tram 7 in het krantenwinkeltje aan de Sint-Katelijnevest De Septimus-golf in de etalage zag blinken! Dat wordt smullen, onder de leeslamp….

Dames en heren....

In deze moderne tijd, waarin het steeds moeilijker is om poëzie aan de man te brengen, maak ik graag van deze Gemengde Berichten gebruik om uw aandacht te vragen voor Eigen terrein – Gedichten 1998-2013. Dit mooi vormgegeven boek, dat zojuist van de persen rolde, bevat een ruime keuze uit de gedichten die ik het afgelopen anderhalve decennium schreef. Het kost € 20 (plus verzendkosten), en het staat u geheel vrij er een exemplaar van te bestellen. U zou daar Uitgeverij WEL en mij bijzonder veel plezier mee doen. Hou u zeker niet in: info@bertbevers.com

 

Oeps....

De meeste monarchen hopen, ijdel als ze zijn, voort te leven op postzegels, op munten of als standbeeld. Zoiets zal ook ongetwijfeld Maximiliaan (broer van keizer Frans Jozef I van Oostenrijk), die van 1864 tot 1867 ‘keizer’ van Mexico was, voor ogen hebben gestaan. Dat avontuur is hem niet wel bekomen, zo moge duidelijk worden uit deze foto die me trof in het Museum voor Fotografie in (het daarbuiten uitermate troosteloze) Charleroi. Na zijn executie werd deze opname van hem gemaakt, als een soort trofee voor de vrijheidsstrijders….

Winterbloemen

“Ik kocht mijn buitenhuis door om middernacht een telegram te zenden naar Timboektoe. Ik bevond mij aan boord van de Mauretania en er stond een flinke storm.” Een van mijn favoriete openingszinnen. Van Beverley Nichols, in Langs het tuinpad meer bepaald. Ben weer eens bezig in dat boek uit 1932, waarin de auteur het onder meer ook heeft over de vondst van Winter Blossoms from the Outdoor Garden van A.W. Darnell. Toen ik deze Nichols voor het eerst las bestond internet nog niet. Nu zocht ik voor de grap eens op of die uitgave van Darnell nog te traceren is, en jawel hoor….

Fijne schaduw

Zelfs een fervent bierdrinker als uw dienaar kan plezier beleven aan de aanwezigheid van wijn in huis. En al helemaal als een stilleven op het drankkastje zich door een winterse lichtinval lijkt te ontpoppen tot een engeltjesballetje (waarmee ik bedoel: engeltjesballètje, niet: engeltjesbálletje)….

Slakkengang

Naar het schijnt is het een teken dat het met de klimaatbeheersing van de bak uitstekend is gesteld, maar het blíjft me verbazen waar al die slakken in het aquarium vandaan komen. Soms zijn er quasi géén, en dan heb ik ineens weer meer slakken dan vissen….

Natte zijkant

En dan loop je met een grote paraplu over en half voor je tegen de regen in, waardoor je zicht niet volledig is, en dan word je langs de zijkant aangevallen door een lekkende, wat zeg ik, spúitende regenpijp….

Brabants geld

Reeds een dik decennium zijn we er in het grootste deel van de Europese Unie aan gewend met gelijke munt te betalen. De franken, guldens en marken kan ik me nog goed herinneren, maar niet de valuta die ooit in ons eigen Brabant rouleerden. Kwam een oud stuk tegen met de wisselkoersen van onder meer Brabandsche [sic] Kroonen, Halve Kroonen, vierdens daarvan en stukken van 17½ Stuyvers. Er waren ook Brabandsche Schellingen en Dobbele Schellingen.

Gulploos

Zouden er mannen bestaan die als ze in pyjama zijn door hun gulp plassen? Vraag me dat af nu ik constateer dat de broek van mijn nieuwe nachtkledij gulploos is!

Auteurs op Antwerpen Boekenstad

Mijn reeks foto’s van Antwerpse auteurs aan hun schrijftafel, De Tafel van 1, maakt voortaan onderdeel uit van de website van Antwerpen Boekenstad:

http://www.antwerpenboekenstad.be/pagina/129/auteurs

Blikken trommel

Mijn zusje ontdekte in de spullen van ons oma zaliger een foto die ik me helemaal niet kon herinneren. Het is eind 1957, en mijn grootmoeder houdt mijn kersverse broertje vast. Ik vind zijn komst leuk, want ik zit vrolijk op een blikken trommel te slaan. Hij van zijn kant lijkt zich af te vragen waar die klereherrie voor nodig is. Onze ouders zaliger kijken vanaf hun huwelijksfoto toe. Vandaag zouden ze 60 jaar getrouwd zijn geweest.

Heropgedoken werkgever

Mijn eerste vakantiebaantje had ik bij De Gruyter, eerst als vakkenvuller en later achter de kassa. Toen ik vanmorgen de deur uit stapte zag ik een camion van De Gruyter de straat in komen. Ik dacht eigenlijk dat deze winkelketen al lang niet meer bestond.

Niet snugger

Het Franse leger, toch al niet bijzonder snugger, had in het begin van de Groote Oorlog heel wat slachtoffers uit kunnen sparen als het zich aan de Moderne Tijd had aangepast. Waar de Duitsers ten strijde trokken in Feldgrau, en de Britten in kaki, bleven de Fransen vasthouden (Le pantalon rouge, c’est la France!) aan de rode kepies, blauwe jassen en rode broeken uit de tijd dat de schootsafstand van geweren hoogstens tweehonderd passen bedroeg en op korte afstand van elkaar vechtende legers geen reden hadden om zich voor elkaar te verbergen. In 1914 echter werden er door de vijand geavanceerde machinegeweren gebruikt. De Duitsers moeten zich op de kermis hebben gewaand….

Beverse maat

Leerde een mooie uitdrukking kennen: “Da’s een Beverse maat!” Hetgeen betekent: een gulle portie, een fors glas. Is ontstaan in het Waasland, waar een Beverse maat bier aanzienlijk groter was dan een uit Sint-Niklaas. De meeste drankhuizen in de streek bevonden zich dan van oudsher ook in Beveren….

Uit de kast (XVI): Wim van Til

Met de ogen dicht voor de boekenwand. Ditmaal schuif ik zonder te kijken Sleutelhouder van Wim van Til uit mijn poëziekast. Ik blader en stop. Houd met mijn linkerduim bladzijde 102 open waarop het gedicht Zandlopers leest prijkt:

Dit is de wending, een uitgelezen

boek. Je slaat het dicht en klapt
het om. Je leest opnieuw
met andere ogen: zandlopers leest
ben ik, de kering van de tijd.

Ik ben het omslagpunt in eeuwigheid, ik dreig

met omslaan, sla daadwerkelijk om,
geef nieuwe minuten uit. Tijd

is een keuze. Ik ga, ik ben

alweer bijna terug.

Beduidend langer

Zag in de Zoo (behalve okapi’s, ringstaartmaki’s en zebra’s) ooit giraffen paren. Kwam de foto die ik daarvan maakte weer eens tegen. Net als een man heeft een (masculiene) giraffe zeven halswervels en één piemel, maar ze zijn stuk voor stuk wel beduidend langer….

Luiers en rattengif

Welk een bizar boodschappenlijstje vond ik. “Luiers voor de kleine,” moet de steller ervan gedacht hebben. “En o ja, rattengif.”

Oud geld

Grappig, zo’n hoop in onbruik geraakte munten. Er zit zelfs nog een stuk van 25 peseta tussen met de kop van Franco erop. Carl Gustaf, Elizabeth II en Juan Carlos zijn hier de enige twee staatshoofden die nog steeds in functie zijn.

Charmant theatertje

Zouden er nog mensen leven die zich kunnen herinneren dat ze als kind naar dit charmante marionettentheatertje hebben gekeken? En: zouden kinderen in dit digitale tijdperk zich met een dergelijk nostalgisch kastje nog kunnen vermaken?

Ah! Those Were The Days....

In het begin van de twintiger jaren van de vorige eeuw vestigde Robert Graves zich in het dorp Islip. Geweldige anekdote uit Goodbye To All That: “Gedurende de wintermaanden speelde ik elke zaterdag in het voetbalelftal van het dorp. Wij ex-militairen hadden die sport na een afwezigheid van zo’n tachtig jaar weer in Islip ingevoerd. De negentigjarige van het dorp klaagde dat het niet meer zo’n mannelijke sport was als in zijn jonge jaren. Hij wees over de velden naar een paar bejaarde wilgen: ‘Dat was het ene doel,’ zei hij, ‘het andere was bijna een kilometer stroomopwaarts. De veldwachter heeft het tenslotte verboden. Bij de laatste wedstrijd waren er drie spelers gestorven – een was er doodgeschopt en de andere twee verdronken elkaar in een scrimmage. Wat een prachtwedstrijd was dat.’

Tante en veulentje

Af en toe merk ik dat ik nuttig werk verricht met deze blog. Tante Truusje Trippelstein en Veulentje Witvoet waren twee versjes die mijn moeder me toen ik jong was in mijn systeem prentte. Vooral veel moeite heb ik moeten doen om de tekst van Veulentje Witvoet te achterhalen. Zag, toen ik (dat doe ik maar af en toe) de statistieken van Gemengde Berichten weer eens naging, dat er ineens een heleboel treffers op Veulentje Witvoet waren. Waaruit ik afleid dat ik er ergens iemand, neen: iemandén, blij mee moet hebben gemaakt. Als je genoemde titels nu intikt op Google kom je báf bovenaan de verwijzing naar deze blog tegen….

http://gemengdeberichten.blogspot.be/2008/08/veulentje-witvoet-mijn-oudste-literaire.html