Een tragische affaire

Vond al bladerend in een oude jaargang van De Stad Antwerpen een foto van het echtpaar Wilhelm Hintze en Gertrud Bindernagel, met in de begeleidende tekst het nieuws dat hij haar de voorafgaande zondag had neergeschoten. Had nog nooit van deze mensen gehoord. Internet is fantastisch. Een paar klikken leren dat Bindernagel in haar tijd een gevierd zangeres was, en dat ze een dag voor deze editie van De Stad verscheen (op donderdag 3 november 1932) de laatste adem uitblies. Ze kon mooi zingen, hoor:

https://www.youtube.com/watch?v=1iqOsISbczc

Momentopname

De nabije cultuurdragers vandaag: Dat hebben we gehad van Robert Graves, De Cadillac van Mallarmé van Patrick Conrad, Miserere van Henryk Górecki en The Others van Alejandro Amenábar.

Contrast

In Steenokkerzeel staat een van de verkeerstorens van het nabije Zaventem in het verlengde van de toren van de charmante Sint-Rumolduskerk aan de Fuélisonplaats. Een behoorlijk contrast. Je hebt wel meer van die plekken: hier aan het Mechelseplein wordt de zichtlijn van de Sint-Joriskerk naar de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal al tientallen jaren verknoeid door die afschuwelijke politietoren van Renaat Braem.

Mooi waasje

Kijk eens welk een mooi waasje er ontstaat wanneer het heel fijntjes motregent op een spinnenweb….

Excuses van Elvis

Het eerste wat ik in Trouw altijd lees is Anton Dingeman van Pieter Geenen, een hilarische reeks. Dit weekeinde is me vooral het eerste (allez: tweede) plaatje van Historische vergissingen uit het hart gegrepen. Elvis die zich verontschuldigt ‘voor In the ghetto en zo’: “Ik had nooit die zeikliedjes moeten gaan zingen. Ik had moeten stoppen in ’58.” Fabelhaft!

Zo gaat dat, mensen

In Dat hebben we gehad een interessante passage, waarin Robert Graves aangeeft hoe manipulatief de pers, zeker in oorlogstijd, kan zijn: “Onlangs [lees: 1929, BB] zag ik de volgende krantenknipsels van destijds [lees: eind 1914, BB] in chronologische volgorde: ‘Toen de val van Antwerpen bekend werd, werden in Keulen en elders in Duitsland de kerkklokken geluid.’ (Kölnische Zeitung); ‘Volgens de Kölnische Zeitung werd de clerus van Antwerpen gedwongen de kerkklokken te luiden toen de vesting in was genomen.’ (Le Matin); ‘Volgens berichten die The Times via Parijs uit Keulen heeft ontvangen, zijn de ongelukkige Belgische priesters die weigerden de kerkklokken te luiden toen Antwerpen was ingenomen, veroordeeld tot dwangarbeid.’ (Corriere della Sera); ‘Volgens berichten die de Corriere della Sera via Londen uit Keulen hebben bereikt, is bevestigd dat de barbaarse veroveraars van Antwerpen de ongelukkige Belgische priesters voor hun heldhaftige weigering de kerkklokken te luiden hebben gestraft door hen als levende klepels met het hoofd omlaag in de klokken te hangen.’ (Le Matin). Zucht. Diepe zucht….

Het wordt al wat....

Toch sluit ik niet uit dat het ooit nog eens van een vierde paardenkastanje op de cour gaat komen. Het jonge kastanjebosje oogt uitgebreider dan ooit….

Automatisering in Elewijt

Als stadse mens ben je er aan gewend je boodschappen in de nabije supermarkt te doen. Op het platteland heersen andere mores: in het erg landelijke Elewijt kun je je patatten gewoon uit een….aardappelautomaat halen. Het schijnt dat er ook (léuk woord!) tomatenautomaten zijn.

Mooie lettertypes (14)

Broeders en zusters

Vroeger waren er waarschijnlijk alleen toiletten voor dames maar sinds in het Ursulinenklooster in Tildonk een museumruimte is gecreëerd (waarin momenteel een boeiende expositie is te zien over de Groote Oorlog in Vlaams-Brabant) zijn er ook voor mannen. Het onderscheid tussen de beide is origineel: op die voor heren staan priesters afgebeeld, op die voor vrouwen zusters….

Foutje, Henk....

Ook H.J.A. Hofland (bijna 89 ondertussen), in 1999 uitgeroepen tot dé Nederlandse journalist van de twintigste eeuw en in 2011 geëerd met de P.C. Hooftprijs, maakt wel eens een uitschuiver. Ben bezig in zijn Bemande essays, en wat lees ik op bladzijde 163? In juli 1963 deed Jean-Paul Sartre (toentertijd een filosoof met enige bekendheid, BB) Amsterdam aan. Als een groot Fransman ons bezoekt, komen daar later vaak tijdschriftartikelen, boekjes, een gedenkplaatje, een standbeeldje uit voort. Denk aan Céline, Verlaine, Voltaire, Simenon [….]. Georges Simenon was natuurlijk wel een Belg….

Op het Landgoed Hackfort

Ook dit jaar mocht ik meedoen aan de Enghuizer Dialogen, de jaarlijkse kunstmanifestatie op het Landgoed Enghuizen in Hummelo. Ik schreef er twee gedichten voor, waarvan Jaag zacht fraai werd vormgegeven door kunstenaar Jan Opdam. De Enghuizer Dialogen zijn achter de rug, maar de collectie verhuisde naar Vorden, waar ze op het Landgoed Hackfort te zien is tot half september. Zie voor een fotoreeks de blog van Hans Mellendijk:

http://smelsslems.blogspot.be/2016/06/ondertussen-in-vorden.html

Bochtenrijkdom

Langs de Dijle gekuierd, waar het opvallend is hoeveel meanders die rivier kent. Als je de ene bocht omslaat is de volgende reeds in zicht. Op Google Maps is goed te zien hoe de stroom zich door het landschap kronkelt….

Ouderwetsche selfie

Leuke invalshoek, op de website van Hans Mellendijk!

http://smelsslems.blogspot.be/2016/06/de-toekomst-van-gisteren-vandaag-gezien.html

Leuke woorden

Liflafferij, rummikubclub, schorshorentje, sjamberloek, tomatenautomaten, vormsel, zalinggoot.

Passer domesticus

Op Fleurs du mal is sinds vanavond mijn gedicht Passer domesticus te lezen (de foto maakte ik overigens ook):

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-passer-domesticus-2

Onbekend gewas

Wandelde door de fraaie Voerstreek, toen mijn compagnon de route opmerkte hoe lekker de vlier toch rook. Van vogels weet ik behoorlijk wat, maar van planten weinig. Vlierbes, haagdoorn, lijsterbes, vuurdoorn….ik kan die allemaal niet uit elkaar houden hoor. Ik moest zelfs vragen welk gewas er op dat innemende heuvelachtige veld stond. Rogge. Zou ik niet opgekomen zijn. Allemaal mysteries voor een stadsjongen.

Mooie lettertypes (13)

Weelderig

Hoe weelderig oogt ons balkontuintje. We hebben er niets voor hoeven doen. Allemaal planten die zich in de winter vanzelf terug de grond in trokken. En zie nu ne keer…..

Komische humor

Zag John Wayne in The Conqueror uit 1955 gewoon weer de cowboy uithangen. Op zich geen probleem ware het niet dat hij in deze film….Dzjengis Khan speelt. De filmcriticus Jack Smith merkte destijds in zijn recensie voor de Los Angeles Times al fijntjes op: ‘John Wayne as Genghis Khan – history’s most improbable piece of casting unless Mickey Rooney were to play Jesus in King of Kings.’

Historisch stationnetje

Een historisch stationnetje, dat van Eijsden. Ongeveer op deze plaats ijsbeerde keizer Wilhelm II toen hij op 10 november 1918 (een dag voor de Wapenstilstand) met zijn officieren op de keizerlijke hoftrein wachtte die hem naar zijn ballingsoord in Amerongen zou vervoeren. 

Grensgeval

Ik ben dol op grensgevallen. Daar in het midden van de Maas (ik nam de foto in Eijsden, aan de overkant ligt het Waalse Visé) ligt L’Illal, een schiereilandje dat – om de grensdemarcatie te verbeteren - vorig jaar door België aan Nederland is overgedragen. In ruil kreeg België het iets verderop gelegen landtongetje Petit Gravier.

Geslaagde Giro di poesia

In Zuid-Limburg en de Voerstreek werd voor de eerste keer de Giro di poesia, een initiatief van Miel Vanstreels van Wielervarianten, verreden. Daar deden verrassend veel wielerliefhebbers aan mee, waaronder ook koersende dichters. Het traject voerde langs een vijftal stopplaatsen waar telkens twee dichters uit eigen werk voorlazen. Ik was aan de beurt op een wel erg fraaie plaats, het kasteel van Schaloen in Schin op Geul. Daar werd ook een groepsfoto van de voorlezers gemaakt. Van links naar rechts: Roger Thijs, Bert Bevers, Herman Laitem, Miel Vanstreels, Patrick Cornillie, Huisdichter Cornelis, Bert Struyvé, Harmen Malderik, JACE van de Ven en Kees van Meel.

http://fietsvarianten.blogspot.be/2016/06/blog-post.html

Kruispunt met natuur

Het kruispunt van de Frankrijklei, een van de drukste punten van het land, waarop ik vanaf mijn werkplek uitkijk biedt ook ruimte aan de natuur: de klaprozen knallen er naar het licht toe….

Belleke trekke

De onvolprezen Tom America herbewerkte zijn Belleke trekke, op ‘tekst’ van de bejaarde mejuffrouw Rie Goossens, samen met gitarist Marco Raaphorst (ooit nog lid van Toms band MAM). Het verrukkelijk platte Tilburgs is hier te beluisteren:

https://www.youtube.com/watch?v=Klo23f_EeD4

Lynch om de hoek

Natuurlijk is David Lynch (° 1946) het meest bekend als cineast (denk aan The Elephant Man, Blue Velvet en de verslavende televisiereeks Twin Peaks), maar de man is ook beeldend kunstenaar. In At The Gallery in Antwerpen is momenteel een tentoonstelling met werk van zijn hand te zien: It was like dancing with a ghost. Misschien geen werken voor hoi polloi, maar ze kruipen aandachtige beschouwers onder de huid. Lynch’s wereld is donker, dreigend en vervreemdend.

Om met de maestro zelve te spreken: I just like going into strange worlds. A lot more happens when you open yourself up to the work and let yourself act and react to it. Every work ‘talks’ to you, and if you listen to it, it will take you places you never dreamed of. Neem de moeite om eens voor Billy finds a book of riddles in his own backyard te gaan. Wat een fascinerend doek! Ook de Couch series en de Distorted nudes hechten zich in je systeem. Het is de eerste keer dat David Lynch in Antwerpen exposeert. In de galerie, die in se al de moeite waard is, klinken als achtergrondmuziek fragmenten uit de soundtrack van Twin Peaks. Een wonderlijke kijkervaring, en een absolute aanrader!

http://www.atthegallery.be/nl/gallery/322132281/david-lynch/it-was-like-dancing-with-a-ghost/info

Muls op het dak

Jozef Muls had geen hoogtevrees. Van 1925 tot 1940 was hij conservator van het Museum voor Schone Kunsten, en hij durfde daar gewoon het dak op. Vond deze fraaie foto in een oude jaargang van De Stad Antwerpen – Een weekblad voor Vlaanderen (de 7de, nummer 8). Dat tijdschrift had destijds de burelen aan het De Coninckplein 19, en een oplage van 61.500. Een los nummer kostte 2 franc.

Fraai blauw

Bekeek in de prairietuin van de hortus botanicus met genoegen de sierui, de allium giganteum. Wat bloeit die toch in fraai blauw….

Mooie lettertypes (12)

Uit de kast (XLVIII): Ollevier

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek voor de poëziekast staan om daar met de ogen toe op goed geluk een bundel uit te plukken en daaruit een willekeurige bladzijde op te slaan. Ditmaal pakte ik Efemeriden van Ivan Ollevier (Poëziecentrum, Gent, 1994). Daaruit bladerde ik ‘blind’ bladzijde 24 op, met Terra incognita:

Bosgrond

laat geen woord meer los

alle stenen heeft hij aangeraakt

het zwijgen is van regen

de dood van mos,

geur van geronnen bloed

wat overblijft

een rosse schijn tussen het geboomte

Discriminatie!

Er zijn geheelonthouders en niet-geheelonthouders. Ik behoor tot die laatste, en er moet me eens iets van het hart: ik word in die sekte gediscrimineerd! Je hebt graandrinkers en druivendrinkers. Zet me een borrel (jenever, whisky, wodka) of een pint voor en ik ben tevreden. Van één slok port, sherry of wijn (rode, rosé, witte – het maakt niet uit) echter krijg ik stante pede koppijn. Welnu: ik bezoek regelmatig openingen, presentaties, vernissages en voorstellingen allerhande en vrijwel steeds omhelst de na afloop beschikbare drank slechts laf fruitsap of wijn. Vergeet de graandrinker niet, druivendrinkers!

Toe maar jongens!

Schoot weer flink in de lach toen ik deze tekening van Chel van Giels nog eens tegenkwam. In onze geboortestad Bergen op Zoom heet De Vest, het water rondom de vroegere fortificatie het Ravelijn, in de volksmond het Pielekeswater. Die naam doet veel mensen giechelen, maar een piel (zoek het maar op in het woordenboek!) is ook een jonge eend. De Chel deed er zo zijn eigen ding mee. Hartelijke groet uit het nabije Antwerpen, kerel!

Albasten jubileum

In Roeselare getuige geweest van de voorstelling van De weg naar Ghisallo, het tweede deel van de wielerdagboekaantekeningen van Patrick Cornillie. Bij deze gelegenheid werd hij (zie foto hierboven) geïnterviewd door Frank Pollet (links). Met beide collega-dichters (met wie ik deel mocht uitmaken van het dichtersensemble GeelZucht) prijk ik zelfs op de omslag van het boek. Het is overigens niet zomaar een nieuw boek van Patrick, het is zijn….vijfenzeventigste! Voorwaar een albasten jubileum!

Op WTV is een korte reportage te zien over de presentatie van het boek, in de uiterst sfeervolle Paterskerk. Daar is, omdat het - een straat verder gelegen - Nationaal Wielermuseum momenteel wordt gerenoveerd, ook de tentoonstelling Koers is religie te bekijken. Een aanrader voor de liefhebber!

http://www.focus-wtv.be/nieuws/patrick-cornillie-geeft-75ste-boek-uit

Mooie lettertypes (11)

Geslaagd

Natuurlijk zit er tussen graffiti ook veel brol, maar ik word met grote regelmaat getroffen door uitermate geslaagde exemplaren. Deze trof ik op het station van Berchem.

Kleine kans

De computers waren al uitgeschakeld. Maar gelukkig ben ik van een generatie die nog iets op kan zoeken in bóeken. Wilde even zeker weten of het Engels voor ijsvogel, zoals ik des middags stellig had beweerd tegen een vriend, kingfisher is. Sloeg het Van Dale Groot Woordenboek Engels-Nederlands op de bladzijden 816-817 (linksboven kinetic, rechtsonder kitchen) open! Tien minuten later hadden we het over die innemende acteur John Goodman. Hoe oud die is. Ongeveer onze leeftijd? Pakte Halliwell's Who's Who In The Movies? uit de kast, en klapte de pagina's 168-169 (linksboven Goldoni, Lelia, rechtsonder Gordon, Ruth) open. Wiskunde is een bij mij eerder zwak ontwikkeld talent maar ik weet zéker dat de kans om binnen tien minuten twee keer op exact de juiste bladzijde in een fors boek terecht te komen klein is, érg klein.

Kraaien in den vreemde

Het kán zijn dat wij het allemaal verkeerd horen, maar de Engelsen en de Fransen zijn in Europa de énigen die in het gekraai van een haan o’s horen. In hun taal zegt het dier respectievelijk cock-a-doodle-doo en cocorico. Elders horen ze geen o’s: kukeleku is in het Deens kykkeliky, in het Duits kikeriki, in het Italiaans chicchirichi, in het Pools kukuryku, in het Spaans quiquiriqui en in het Turks kuk-kurri-kuuu. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Mooie lettertypes (10)

Harde tijden

Bij deze foto moest ik er aan denken dat je in mijn jeugdjaren nog dergelijke apparaten in de openbare ruimte had. Aan de voorgevel van de Roxy had je zo’n ding, waaruit je (pas nadat je daar een bepaald geldbedrag in had gestoken uiteraard) plakken karamelbonbons kon trekken. Er waren ook sigaretten- en postzegelautomaten. Zulke machines zie je haast nergens meer. Of wellicht beter: nérgens? Heeft het te maken met de verhuftering? Dat ze er simpelweg niet meer zijn omdat ze binnen de kortste keren gesloopt worden? Harde tijden….

Toepasselijke naam

Hoewel hij wel degelijk twee poten heeft, zie je ze maar zelden alletwee. De Himantopus himantopus, de steltkluut, heeft dan ook een toepasselijke naam.

Lust voor het oog

Mijn vader werd altijd extra vrolijk als de eerste aardbeien er weer waren. Daar was hij echt dol op. Ik vind ze af en toe ook best lekker, maar ik vind ze eerst en vooral toch een lust voor het oog….

Elegant

Welk een hartverwarmend mooie kleur hebben de bladeren van de rode klaverzuring (de oxalis triangularis), een halve meter rechts van mijn  werkplek. En wat zijn de bloemetjes ervan toch elegant….