Weer eens bezig in Teksten van Erik Satie, in 1976 verschenen bij Querido. Satie was
niet alleen een begenadigd componist en pianist, maar ook nog eens een
getalenteerd schrijver van kort, aan dada en het surrealisme verwant, proza.
Neem Het zeebad: De zee is wijd, Madam. In elk geval is zij
vrij diep. Ga niet op de bodem zitten. Daar is het heel nat. Hier komen goede
oude golven aan. Zij zitten vol met water. U bent doornat! – Ja Mijnheer.
Prachtig hè: golven die vol met water zitten….
zaterdag 4 februari 2017
In het boek is ook een fotokatern te vinden
met onder meer een opname van Erik Satie en Francis Picabia uit de film Entr’acte die René Clair in 1924
draaide. Vroeger moest je om die te kunnen zien naar een filmmuseum.
Tegenwoordig is Entr’acte voor
iedereen vrij beschikbaar op het wereldwijde web. Het is dankzij dit filmpje
dat ik voor het eerst bewegende beelden van Satie zag:
vrijdag 3 februari 2017
Krasse knarren
Bekijk met weemoed de foto
van de selectie van Feyenoord voor het seizoen 1969-1970. Deze mannen bezorgden
Nederland de allereerste Europa Cup I! Even nagezocht hoe oud (de nog levenden
dan toch) ze nou zijn. Boven van links naar rechts: Piet Romeijn (77), Eddy
Treijtel (70), Eddy Pieters Graafland (83), Cor Veldhoen (†), Wim Jansen (70),
Rinus Israel (74), Guus Haak (79) en Theo Laseroms (†). Onder Franz Hasil (72),
Henk Wery (73), Theo van Duivenbode (73), Willem van Hanegem (72), Ove Kindvall
(73), Ruud Geels (68) en Coen Moulijn (†). Krasse knarren, die (de overledenen
daargelaten) nu dus gemiddeld 73,8 jaar zijn.
donderdag 2 februari 2017
Nieuwe sporen
Het Eilandje is, zeker sinds het MAS en het
Red Star Linemuseum er zijn, de nieuwe hippe buurt in Antwerpen. Er verrijst
ook steeds meer nieuwbouw. Reden om, heel schrander, de wijk ook qua openbaar
vervoer beter bij de stad te betrekken. Heeft Tram 7 nu nog de terminus aan de
Sint-Pietersvliet, vanaf mei rijdt hij verder naar het noorden en terug de stad
in. In de schaduw van het MAS zijn ze aan de Rijnkaai al de nieuwe sporen aan het
leggen.
woensdag 1 februari 2017
Wuppertaler vademecum
Op verzoek van Carina van
der Walt van de Noordwes Universiteit in Potchefstroom schreef ik een gedicht bij Pina Bausch. Wuppertaler vademecum verscheen in Guillotine, een ‘hyp literair blad’, in het
Zuid-Afrikaanse Stellenbosch:
https://guillotine.blog/2017/02/01/carina-van-der-walt-literaire-salon-int-wevershuisje-2013-2015/
dinsdag 31 januari 2017
Een eeuw geleden
Exact een eeuw geleden werd
J. Janssens (die aan het Falconplein 19 woonde) lid van het 1e Wijkkomiteit van het Antwerpsch Komiteit voor Hulp, dat
gevestigd was aan de Israëlietenstraat 6. De Groote Oorlog zou nog 22 maanden
en 11 dagen duren….
maandag 30 januari 2017
De soja hakt fijn
Prachtige vertaalfouten
die Danny Braem ontdekte: Soya Mince
betekent volgens een ongetwijfeld goedbedoelende Oosterse medemens in het
Nederlands De soja hakt fijn. Over de
juistheid van de andere vertalingen heb ik me verder maar niet gebogen….
zondag 29 januari 2017
Verdwenen machine
Heb een album van Frank
Sinatra in de cd-speler zitten. Daaruit klinkt nu One For My Baby (And One More For The Road)
van Harold Arlen en Johnny Mercer. Wat zouden de jongeren van tegenwoordig denken bij
een regel als I Got The Routine, So Drop
Another Nickel In The Machine? Wat voor machine zouden ze zich daarbij
voorstellen?
zaterdag 28 januari 2017
De wonderen
Ik blijf me verbazen over
de wonderen van het internet. In De
behouden tong – Geschiedenis van een
jeugd van Elias Canetti lees ik (we zijn in Wenen, in 1915, in de
Josef-Gall-Gasse): ‘In ons huis, een verdieping lager, woonde de componist Karl
Goldmark, een klein, broos mannetje met een fraaie scheiding in zijn witte haar
aan weerszijden van zijn donkere gezicht. Hij ging aan de arm van zijn dochter
uit wandelen, niet ver, want hij was al heel oud, maar iedere dag op hetzelfde
uur.’ Ik had nog nooit van Goldmark gehoord, maar jawel hoor: op YouTube kun je gewoon werk van hem
beluisteren. Het Vioolconcert No 1 in A
Mineur Opus 28 uit 1877 bijvoorbeeld:
En dan ben ik natuurlijk
ook benieuwd of ik uit ongeveer die tijd een afbeelding kan vinden van dat
gebouw in die Josef-Gall-Gasse waar Canetti als jongetje boven Goldmark woonde.
En ook dát is dankzij het wereldwijde web te vinden. Vroeger moest je toch heel
wat meer capriolen uithalen om aan dit soort informatie te komen. Is het niet,
nog steeds, verbazingwekkend?
vrijdag 27 januari 2017
Zonnig onbegrip
In dit vieze winterlicht
realiseer ik me weer eens ten volle dat ik een ouderwetsche αλφα ben: ik
begrijp er, terwijl ik op andere terreinen toch heus een zekere intelligentie
heb, werkelijk hélemaal niets van hoe de lamp boven de tafel twéé schaduwen kan
voortbrengen….
Nog een nieuw jaar
We mogen dan wel denken
dat wij de maat der dingen bepalen, maar neen: er is nóg een Nieuwjaar. Onze
Chinese vrienden vieren dat namelijk niet van 31 december op 1 januari maar bij
het ingaan van hún nieuw jaar. Hun Jaar
van de Haan begint deze zaterdag en dat wordt ingewijd met een drakendans,
die ook hier in Antwerpen in Chinatown
altijd levendige beelden oplevert….
donderdag 26 januari 2017
Torenbuurtje
Eigenlijk wonen we in een
waar torenbuurtje. Hier op onze tweede verdieping valt dat niet zo op, maar
toen ik de deur naar ons dak ging openen om de schouwveger zijn werk te kunnen laten
doen viel het me weer goed op hoe rijk ‘betorend’ ons wijkje is.
woensdag 25 januari 2017
Redukt
Tijd om Redukt weer eens onder de aandacht te
brengen: acht werken in gemengde techniek van beeldend kunstenaar Bert
Timmermans waarbij ik even zo veel gedichten schreef:
dinsdag 24 januari 2017
Nooit eerder opgevallen
Het Kuifje-avontuur Het geheim van de eenhoorn begint op de marché aux
puces/vlooienmarkt in Bruxelles/Brussel. Nou heb ik dat album toch al zo vaak
gelezen, en pas nu schiet ik op de eerste bladzijde in de lach omdat
Milou/Bobbie zich loopt te krabben. Daar zitten die puces/vlooien natuurlijk
voor iets tussen. Was me nooit eerder opgevallen.
maandag 23 januari 2017
Bankzaken
Wij wonen
tegenover de Nationale Bank van België, een megalomaan eclectisch bouwwerk dat
binnenkort een nieuwe bestemming krijgt. In het kader van de natievorming kozen
de eerste machthebbers voor de naam Nationale Bank van België, die in het
Frans natuurlijk braaf Banque Nationale du Belgique heet. Ik bedoel:
met de nadruk op nationale, alsof ze toen al
zagen aankomen dat het uiteindelijk fout af zou lopen met die meerdere zielen
in één borst. Alleen een qua taalproblematiek vergelijkbaar land als Canada
heeft het instituut ook nadrukkelijk Banque Nationale du Canada/National Bank
of Canada genoemd. Een beetje surfen leert dat de term ‘national(e)’ bij de
meeste buren niet voorkomt: Banca d’Italia, Banco de España, Bank of England,
Banque Centrale du Luxembourg, Banque de France, Deutsche Bundesbank, de
Nederlandsche Bank….
zondag 22 januari 2017
Leuke woorden
Alarmbelprocedure, duivelsnaaigaren, eksterbabbelaar,
grietman, koningswater, paalpunthouder, schuttersputje.
zaterdag 21 januari 2017
Cinema Trivia: Cavalcade
Ten gronde ben ik het wel eens met critica Pauline
Kael die de film ooit An orgy of British
self-congratulation noemde maar ik heb Frank Lloyds Cavalcade uit 1933 toch met bijzonder veel genoegen bestudeerd. Een
familie-epos vol interessante cinematografische behendigheden dat begint met de
jaarovergang van 1899 naar 1900 en eindigt met die van 1932 naar het omineuze
1933. Very well done indeed, en
zomaar te bekijken op het wereldwijde web:
vrijdag 20 januari 2017
Wordt vervolgd
Voor de helaas gestopte blog van de Mededelingen
van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie verzorgde ik op verzoek
van hoofdredacteur Henri-Floris Jespers gedurende enige tijd de rubriek Cinema Trivia. Die ga ik op Gemengde Berichten nieuw leven inblazen.
Wie belangstelling heeft voor oudere afleveringen kan op de Mededelingen van het Centrum voor
Documentatie & Reëvaluatie in de zoekbalk ‘Cinema Trivia’ intikken.
donderdag 19 januari 2017
Geen oorlog
De Samen ofwel Sami (de oorspronkelijke bewoners
van Lapland) spreken een taal die geen woord voor oorlog heeft.
woensdag 18 januari 2017
Graaien naar de afstandsbediening
Ik wissel onmiddellijk van televisiekanaal zodra
Philip Freriks in beeld komt. Wat een schreeuwlelijk. Hoe Nederlanders het hebben
kunnen verdragen dat een dergelijke zelfingenomen brulboei het Journaal zo lang
presenteerde heb ik nimmer begrepen. Phara de Aguirre is er nog zo een van wie
ik nog maar een glimp hoef op te vangen of ik graai naar de afstandsbediening….
dinsdag 17 januari 2017
Eetlustopwekkende namen
Ten onzent zijn er heel wat plaatsnamen die
je aan eten doen denken: Aalbeek, Appelscha, Baarsdorp, De Bieren, Den Braam,
De Druif, Duiven, ’t Haantje, Den Ham, Hert, IJsselham, Kaaskerke, Kappert, ’t
Kip, Kippereind, De Knol, Kokkelert, Koolkerke, Krabbendijke, Lamswaarde, Look,
Melkwezer, Moespot, Mossel, Patrijzenhoek, Peer, Piepert, De Pinte, Reedijk, De
Rund, Schapenbout, Schenkel, Scherpbier, Oude Stoof, Stroopuit, Theetuin, Visbuurt,
Waterhuizen, Wilderen, De Woerd, Wortel, Zoutenaaie en Zwijnaarde. Tot zover
dit Gemengd Bericht.
maandag 16 januari 2017
Vertrouwde geur
Lang geleden dat ik nog eens aan de
vertrouwde geur van een inktlap dacht. Nog zoiets waarvan de jongere generatie
geen enkel idee meer heeft wat dat geweest mag zijn natuurlijk. Mijn oma maakte
die altijd. Grappig eigenlijk dat het inktlap heet, terwijl het de facto
inktlapjés waren, bijeengehouden door een knoop. Geertje herinnert zich dat
haar moeder ze (met een kartelschaar) maakte met kartelrandjes. Ik herinner me
alleen vierkantige exemplaren. Kan me de geur van de inkt nog zo voor de neus
halen. En weet nog dat je de kroontjespen (voor het reinigen waarvan de inktlap
bedoeld was) eerst enige tijd in je mond moest houden omdat dan de inkt er
beter op ‘pakte’….
zondag 15 januari 2017
Dat zit wel snor
Ik weet niet meer precies in welk kader ik
die eerder zag, maar deze grappige ansichtkaart kwam ik op internet weer tegen.
Moest opnieuw grinniken om het bijschrift La
terrible épidémie de moustache de 1890….
zaterdag 14 januari 2017
Dubbels
Slechts twaalf wielrenners slaagden er ooit
in om een Tour de France te winnen én wereldkampioen te worden. Nu de zeges van
Lance Armstrong (wat mij betreft terecht) uit de boeken zijn geschrapt zijn dat er officieel nog elf. In
alfabetische volgorde: Louison Bobet, Fausto Coppi, Cadel Evans, Felice
Gimondi, Bernard Hinault, Jan Janssen, Ferdi Kübler (foto, hij was de eerste),
Greg Lemond, Eddy Merckx, Stephen Roche en Joop Zoetemelk. Naar nationaliteit:
twee Fransen, twee Italianen, twee Nederlanders, een Amerikaan, een Australiër,
een Belg, een Ier, en een Zwitser.
vrijdag 13 januari 2017
donderdag 12 januari 2017
Nog steeds bevreemd
Nou is hij toch al zeventien, maar nog
steeds kijkt Stefke bevreemd op wanneer ik hem zo eens ronddraag en bij de
dubbele spiegels in de badkamer beland. Hij begrijpt er nog steeds niets van
dat hij dan meerdere rosse soortgenoten lijkt te hebben….
Momentopname
De nabije cultuurdragers zijn momenteel Low van David Bowie, All Quiet on the Western Front van
Delbert Mann, Armando schilder-schrijver (monografie die
verscheen ter gelegenheid van de toekenning van de Jacobus van Looyprijs in
1985 aan Armando) en Verkeerde
raadhuizen van H.H. ter Balkt.
woensdag 11 januari 2017
Bachten de Kupe
Van Jef van Kempens onvolprezen website Fleurs du mal maakt nu ook mijn gedicht Bachten de Kupe deel uit:
dinsdag 10 januari 2017
Voornaam
John, en Paul en George op zich zeggen
eigenlijk weinig. Pas met Ringo erbij weet je dat The Beatles bedoeld worden.
In die zin is Ringo mooi, want alleen zijn vóórnaam volstaat. Iedereen
(iedereen van mijn generatie toch) weet om wie het dan gaat. Er zijn niet zo
veel mensen die aan hun voornaam genoeg hebben. Jezus ja. En Elvis, en Cliff.
Maar bijvoorbeeld ook Napoleon. We hebben het nooit over Julius, of Adolf. Dan
hebben we het weer over Caesar en Hitler. Typisch. Want Napoleon heette
natuurlijk wel Bonaparte. Waar ligt zoiets nou aan?
Verdwenen gedenkteken
De inwijding, op 7 april van het jaar onzes
Heren 1916, van het monument voor gevallen strijders in Praet Bosch Gouckelaere (lees: Praatbos Koekelare). Nu is daar het
Duitse Oorlogskerkhof Vladslo. Uit het privé-album van een lid van de 9. Ersatz Infanterie Brigade. Vraag me
af waar dat gedenkteken is gebleven.
maandag 9 januari 2017
Bedwelmend mooi
Wat een bedwelmend mooi album is In The Wee Small Hours van Frank
Sinatra. Ik ken Glad To Be Unhappy
reeds sinds mijn tienerjaren van The Mama’s & The Papa’s, maar ik wist niet
dat het nummer al op deze plaat uit 1955 stond.
zondag 8 januari 2017
Filmpjes op een rijtje
Kwam al surfend op het wereldwijde web weer
het bericht tegen waarin collega-internaut Hans Mellendijk ‘Bert Bevers – The Movies’ op een rijtje zette. Leuk, want ik weet zelf nog
steeds niet hoe ik zoiets moet doen:
zaterdag 7 januari 2017
Aska
Niet kunnen vinden wat aska betekent. Zocht dat op omdat het me ineens opviel dat er een
overeenkomst was tussen de namen van de Amerikaanse staten Alaska en Nebraska. Het grappige is dat de twee tegengestelde dingen betekenen:
de Pawnee noemden de Platte River Nebraska, hetgeen (plat) water betekent. Alaska is Aleoetisch van oorsprong en
betekent juist vasteland. Tot zover
dit Gemengd Bericht.
vrijdag 6 januari 2017
2017
Ik hoor steeds vaker mensen 2017 niet
uitspreken als tweeduizendzeventien
maar als twintigzeventien. Eigenlijk
dacht ik dat het hier weer de invloed van het Engels (twenty-seventeen) betrof maar ik hoorde op ZDF ook al zwanzig-siebzehn. Er is ook niets mis
mee, want in de vorige eeuw zeiden we dat we in (bijvoorbeeld) negentientachtig leefden, en niet in negentienhonderdtachtig.
donderdag 5 januari 2017
Tja....
Deze maand doet het Engelse hooggerechtshof
uitspraak in de zaak Gina Miller tegen Theresa May. De premier meende dat zij
het startsein mag geven voor het activeren van het beroemde artikel 50, waarmee
de Brexit in werking wordt gezet.
Miller vond dat zulks het prerogatief van het parlement is. Het hooggerechtshof
gaf mevrouw Miller gelijk, waarop de regering in beroep ging. Stel nou dat dié
om wat voor reden dan ook haar zin krijgt, dan kan Miller eventueel nog haar
gelijk halen bij….het Europees Hof. Is het niet komisch?
woensdag 4 januari 2017
INRI
Als katholiek ken ik de Bijbel, in
tegenstelling tot de gemiddelde protestantse medemens, niet van buiten.
Daardoor kom ik af en toe dingen voor het eerst tegen. Dat INRI, de tekst op
het aan Jezus’ kruis aangebrachte bordje, een afkorting is van Iesus Nazarenus Rex Iudeaorum (Jezus van
Nazareth, koning der joden), wist ik. Maar in Johannes 19:19-20 lees ik dat het
opschrift er stond ‘in het Hebreeuws, in het Latijn en in het Grieks’. Dat wist
ik niet. Even nagezocht: in het Hebreeuws was het ישוע הנצרי מלך היהודים (Jeshua Hanozri Melech Hajehudim), in het Grieks Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων (Iesous
ho Nazoraios ho Basileus toon Ioudaion).
dinsdag 3 januari 2017
Uit de kast (LV): D'Haen
Mooie bundel, die ik deze keer met de ogen toe uit de
kast pak. Miroirs – Gedichten vanaf 1946
(Querido, Amsterdam, 2002) van Christine D’Haen mag even op het nachtkastje
blijven liggen. Ik sloeg er bladzijde 173 van op, en mijn oog viel op Moerae 41:
Fijn oortje, hoor je
in je strikt labyrinth
met juiste stemval
elk woordje van hem?
Abonneren op:
Posts (Atom)