Luchtfietserij

Terwijl in de Giro de renners zich in kletsnatte weersomstandigheden van Frascati naar Terracina spoeden, kunnen liefhebbers zich in Antwerpen onder een staalblauwe hemel met hun fiets de lucht in laten zwieren.

Een goede reden

In Der Spiegel een aardige bijdrage waarin de EU, de VS en China op allerlei gebieden statistisch worden vergeleken. Los van economische en politieke aspecten is er het sportieve. Nu worden die allemaal nog netjes door de afzonderlijke natiestaten gewonnen, maar tel je de EU-medailles die er binnen worden gerijfd bij de Olympische Zomer- en Winterspelen bij elkaar op dan laat de EU zowel de Amerikanen als de Chinezen ver achter zich: de Zomerspelen van 2016 leverden de EU 325, de VS 121 en China 70 plakken op, de Winterspelen van 2018 respectievelijk 134, 23 en 9. Een goede reden dus om te blijven streven naar een immer engere Verbindung/ever closer Union/union toujours plus étroite/unione sempre più stretta/coraz ściślejszy związek.

De mooiste zaal

Een van de aller-, allermooiste ruimtes in Antwerpen is beslist de Nottebohmzaal. Ik vernam dat er mensen bestaan die deze plaats in de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience nimmer bezochten. Mocht ik hen ooit tegen het lijf lopen, dan zal ik hen met mededogen tegemoet komen omdat ik besef hoeveel het lot hen heeft ontzegd. Ik ben er alleszins fier op dat ik een van mijn bundels in de Nottebohmzaal voor heb mogen stellen.

https://www.consciencebibliotheek.be/nl/pagina/nottebohmzaal-scoort-hoog

Statussymbool

Vandaag de dag is dat een gouden horloge of een automobiel van zeker merk, maar in de middeleeuwen gold op het platteland een grote mesthoop als statussymbool: hoe meer mest, hoe meer vee de boer had en hoe rijker hij dientengevolge was.

Haiku

“Hé kereltje,” groet

ik een mereltje dat graag

de lente vermoedt.

Geef ons heden....

De Enghuizer galerie, een werk van Rolf Wolters in samenwerking met Kunst of Art (de naam van de galerie in de gerestaureerde kerk van Laag Keppel) aan het eind van de kunstroute Enghuizer Dialogen in Hummelo, waar men kleine ‘artefacten’ uit het bos kan neerleggen. Hans Mellendijk trof er een boodschappenlijstje in aan! Dat kan mooi worden toegevoegd aan mijn collectie Geef ons heden: http://geefonsheden2.blogspot.com/

Eindelijk

Voor garnalenliefhebbers zijn het zware tijden geweest: door tegenvallende oogsten stegen de prijzen dusdanig dat je slechts met een voetballersinkomen grijze garnalen kon eten wanneer je wilde. Nu zijn de prijzen gelukkig aan het dalen naar een normaal peil.

Ook ontkenningen verbogen

Ik blogde onlangs over een taalkundige eigenaardigheid die ik uit het West-Vlaams opving, de verbuigingen van een simpel antwoordpartikel als ja:

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2019/05/boeiende-variatie.html

Collega-dichter Patrick Cornillie, West-Vlaming van geboorte dus ter zake kundig, mailt me dat die verbuigingen er ook bij nee zijn:

- Ben je voor het eerst in die kroeg? - Nink.

- Is je vriendin er ook voor het eerst? - Nins.

- Is je kameraad er voor het eerst? Nei.

- Zijn jullie er voor het eerst? Neew.

- Regent het bij jullie? - Nint.

Wie deze ‘verbuigingen’ beheerst, is volgens Patrick een echte West-Vlaming. We vragen ons allebei af of er andere dialecten zijn die deze bijzonderheid in zich dragen.

Luceberts merk

Moest bij het bekijken van Joan van der Keukens film Lucebert tijd en afscheid aan mijn vader beatae memoriae denken toen ik een close up zag van Luceberts werktafel zoals die er uit zag toen hij stierf. De grote dichter en mijn verwekker hadden gemeen dat ze allebei Mantano rookten. Zonder filter.

Rijmende meisjes

Wat rijmt deze boodschap mooi. Natuurlijk hoort ze eigenlijk in het Nederlands want opgeplakt in Vlaanderen, maar in het Frans klinkt ze ontegenzeglijk beter. En vanzelfsprekend ben ik het er mee eens.

Onderweg met de tram: Lijn 6 in Zagreb

Ook in de hoofdstad van Kroatië hebben ze trams. Nam eens een kijkje in Zagreb met Lijn 6, die daar de verbinding onderhoudt tussen Črnomorec en Spot:

https://www.youtube.com/watch?v=eODu5DOcoJU

Minikastanjes

Ieder jaar opnieuw verdwijnt het bosje minikastanjes onder hun grote broers uiteindelijk weer, maar deze keer begint het er toch op te lijken dat iets ervan over zal blijven….

Onnodig gordijn

Nooit zo bij stil gestaan, maar ik ben het eigenlijk eens met W.F. Hermans die het nut van het gordijn in (de vroegere – want tegenwoordig heb je van die grote beeldschermen) filmtheaters in twijfel trekt omdat in een echte schouwburg niemand weet wat er achter het gordijn bekokstoofd is maar iedereen in een bioscoop weet wat er achter het gordijn schuilgaat: een witte lap….

Tjongejongejongejongejonge....

Tjongejonge, The Daily Telegraph (geen roddelrommel maar een eerbiedwaardige conservatieve krant) kopt vanmorgen seriéus met Harry says birth of son ‘the most amazing experience I could ever imagine’ as world awaits first sighting. Het koninkrijk is verscheurd door de Brexit-perikelen, Schotland kondigde een onafhankelijkheidsreferendum aan, op het Ierse eiland wordt ernstig over hereniging gesproken maar in Londen denken ze heus dat ‘de wereld’ zit te wachten op de publieke verschijning van een prinsje, een actrice van wie niemand had gehoord tot ze in Engeland terechtkwam en een zuigeling waarvan quasi niemand weet om de hoeveelste in de lijn van troonopvolging het gaat. Wat een mafkezen.

Mooie lettertypes (97)

Volk en land

Alarik was koning van de Langobarden, Attila koning van de Hunnen, Geiserik koning van de Vandalen en Theodorik koning van de Ostrogoten. Koning van een volk klinkt in mijn oren stoerder dan koning van een land. Koning der Belgen. Dat klinkt toch avontuurlijker dan Koning der Nederlanden. Jammer dat Filip zo’n sneu figuur is, want anders zou je je hem kunnen voorstellen als gekroond ruiter aan het hoofd van zijn troepen. Overigens vraag ik me van Willem-Alexander ook af of hij kan blijven zitten op een galopperend paard….

Hoger of lager

Het is een merkwaardig verschil, maar de gedachte erachter is niet geheel van logica verstoken: een Amerikaan die hier op het gelijkvloers zou wonen zou zeggen dat hij op the first floor woont. Het ís natuurlijk ook de eerste vloer. Wij wonen op de tweede verdieping, en dus éigenlijk op de dérde vloer….

En toch....

En toch, zo vonden Hans en Tineke, tóch smaakt aan zee de paling net iets minder lekker wanneer je tijdens de maaltijd misprijzend bekeken wordt door een chagrijnige zilvermeeuw die het er niet mee eens is dat hij door glas gescheiden wordt van iets smakelijks….

Boeiende variatie

Of het Bavikhoves of bij uitbreiding gebruikelijk West-Vlaams is weet ik niet, maar ik hoorde iemand in een café in de deelgemeente van Harelbeke een boeiende uitleg geven over de verbuiging van bevestiging, van ja om kort te gaan. Indien men, aangenomen dat ik het dialect beheers, zou vragen of ik voor het eerst in die kroeg was zou ik moeten antwoorden met joak. Als men zou vragen of mijn vriendin er voor het eerst was zou ik zeggen joas, en indien de vraag mijn vriend betrof joaj. Er is zelfs een meervoud: het antwoord op de vraag of zij er voor het eerst waren luidt joam. Boeiende geslachtelijke variatie, maar voor uitboorlingen niet eenvoudig….

Alle bomen in het woud

Van Fleurs du mal – Magazine for Art & Literature  maakt voortaan ook mijn gedicht Alle bomen in het woud deel uit:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-alle-bomen-in-het-woud-gedicht

Hedera helix

Welk een mooi eenvoudige liaan is de Hedera helix, de klimop, toch. Heb de jonge aanwas daarvan op ons terras zojuist op mijn gemakje staan te bestuderen. Zo frisgroen, en voorzien van die vernuftige zuignapjes. Fabelhaft! Puzzelaars weten natuurlijk dat de plant ook wel eiloof en ifte wordt genoemd, maar dit geheel terzijde.

Uit de kast (LXXXIV): Albert Hagenaars

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Londen van Albert Hagenaars (Unicum, Bergen op Zoom, 1979), waaruit ik het titelgedicht opensloeg:

weer ontmantelt

buiten alle seizoenen

een zware lange regen

mijn moederloos verdriet

en weer het huilen

in het verre schuilen

onder de hoge rokken

van een bioskoop

met aan m’n dij

de koele koele handen

van faye dunaway

tot in de underground

toe

Roxygang

In het Roxy Theater waarin ik als zoon van mijn vader vele jongensuren doorbracht hingen in de gang tussen zaal en foyer ingelijst in een zwartstalen lijst drie grote zwartwit-foto’s van toenmalige filmsterren: Victor Mature, Van Johnson en Esther Williams. Ik vroeg me ineens af of die ondertussen op het rijkelijk gevulde wereldwijde web te vinden zouden zijn, en jawel hoor: exáct deze foto’s herinnerde ik me….

De stad rukt op

Toen we ons hier vestigden was dit plekje in de oksel van de Schelde tegenover het strand van Sint-Anneke nog een beetje ‘op den buiten’. Nu nadert de stad er zienderogen: links een van de nieuwbouwtorens op het eilandje, het Red Starline Museum en het MAS. Dat hebben we allemaal gebouwd zien worden, dus we wonen hier ondertussen al een poosje.

Verdwijnend benul

In een buitenwijk van mijn geboortestad is een flatgebouw gerenoveerd en gedoopt tot De Zeester omdat volgens de woordvoerster van de woningcorporatie – braaf geciteerd door een jonge verslaggeefster van het plaatselijk dagblad die ook niet beter weet – er  vroeger een strandpaviljoen in de buurt was dat Sterre de Zee heette. Sterre de Zee, Sterre de Zee. Toemetoch. Van een genitief-r heeft men geen weet meer, laat staan van de theologische betekenis van Stella Maris…. Je ziét het historische besef en benul van taal voor je ogen verdwijnen.

https://www.youtube.com/watch?v=8mVnsWRE68w

Gedemonteerde whisky

Voor het eerst sinds lange tijd De schat van Scharlaken Rackham weer eens gelezen. Wat is het (samen met het voorafgaande boek Het geheim van de Eenhoorn) toch een knap verhaal. En wat is Kapitein Haddock er toch in op dreef. Een van de mooiste scènes vind ik die op pagina 20, waar de stokdove professor Zonnebloem als verstekeling wordt ontdekt. Hij liet Haddocks voorraden whisky achter op de kade om de kisten waarin die drank zich bevond te vullen met het plaatijzer voor zijn haaivormige duikboot. Als Haddock vraagt waar zijn whisky is antwoordt Trifonius “Aan boord, natuurlijk!” Haddock: “Aan boord!...God zij geprezen!...” Zonnebloem (denkend dat naar zijn duikboot wordt gevraagd): “Hij is natuurlijk wel gedemonteerd…” En een verbijsterde Haddock: “Gedemonteerd?...M’n whisky gedemonteerd?” Hilarisch.

Onderweg met de tram: Lijn 61 in Bonn

Minstens zo leuk om voor je beeldscherm mee op reis te gaan als de Führerstandsmitfahrte zijn de Straßenbahnfahrte. Overal ter wereld heb je wel liefhebbers die het traject van bepaalde tramlijnen online zetten. Deze keer reed ik met Lijn 61 mee door Bonn:

https://www.youtube.com/watch?v=LlUq2rqlxUE

Minder en minder

Het is in een land als België nauwelijks te geloven maar er zijn allengs minder en minder dorpscafés. Momenteel telt het land er nog 14.500. Dat zijn er 3.113 minder dan tien jaar geleden. Er verdwijnt dus quasi élke dag een café….

Selfie van Gerrit Achterberg

In Tilburg werd heden aan de website Fleurs du mal mijn gedicht Selfie – van Gerrit Achterberg toegevoegd. Uit Met een godverlaten knars, de recensie van Peter J.R. Vermaat over Je tikt er tegen en het zingt in Poëziepuntgl: “Bert Bevers maakt in zijn gedicht Selfie gebruik van een andere kwaliteit van Achterbergs gedichten, namelijk de viervoetige jambe die regel voor regel ook als een soort spreuk, of zo je wilt bezwering, te gebruiken is. Bevers maakt van acht regels uit acht Achterberg-gedichten (deze getal-woordsymboliek had de dichter doen glimlachen) een geheel nieuw gedicht.”

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-selfie-gedicht

Klokloos

Ik realiseerde me pas hoe vanzelfsprekend ik in de stad keek hoe laat het was op de klokken van de Onze Lieve Vrouwekathedraal toen ik zag dat ze, eh….wég waren. Gelukkig komen ze terug. Een kwestie van groot onderhoud.

Mooie uitvindster

Sommige filmsterren hadden behalve op het witte doek nog een andere carrière. Johnny Weissmuller en Jason Statham bijvoorbeeld waren Olympische sporters, John Gavin was ambassadeur en Sterling Hayden schrijver en zeeman. Er waren er ook succesvol in de politiek: Clint Eastwood, Arnold Schwarzenegger en Ronald Reagan als respectievelijk burgemeester, gouverneur en staatshoofd. Dat Hedy Lamarr een andere loopbaan ontwikkelde wist ik niet. Niet alleen was de schoonheid de eerste naakte vrouw in een speelfilm (de Tsjechische rolprent Extase uit 1933) en (tegenover Victor Mature) de verraderlijke Delilah in Cecil B. DeMille's Samson and Delilah uit 1949 maar ze verwierf op 11 augustus 1942 ook patent 2292387 op haar Secret Communication System, dat het op grote hoogte vliegende observatietoestellen mogelijk maakte torpedo’s te kunnen besturen. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Meanwhile, across the North Sea....

Het juiste moment

Op CharmAntwerpen is weer eens te zien doe dikwijls Danny Braem er in slaagt om op het juiste moment af te drukken. Wat te denken van deze verrukkelijke Duif met smiley? Zie ook:

http://www.charmantwerpen.be/

Poëziecarrousel

Op het Landgoed Enghuizen in Hummelo is in het kader van de Enghuizer Dialogen (de tiende editie reeds!) Een cadavre exquis te vinden, de poëziecarrousel die kunstenaar Jan Opdam maakte met gedichten van het collectief De Omsmeders. De laatste regel van het eerste kwatrijn werd de eerste van het volgende en zo verder. Met bijdragen van onder meer Margót Veldhuizen, Bert Bevers, Ankh Gussinklo, Bert Scheuter, Hans Mellendijk en Wim van Til:

https://straatpoezie.nl/gedicht/poeziecarrousel-een-cadavre-exquis/

Onhoorbaar lied

Elke keer wanneer ik deze etalage passeer krijg ik zin om met dat in stilstand bevroren zangeresje mee te zingen, maar ik weet niet waarmee….

Zalig Pasen

Leuke woorden

Afgifteborderel, boegroer, contango, deuvik, fats, gelegouw, katjeduk, lambel, ossaart, scheurmoment, tuimelgeest, weerkruipertje, zoetelel.

Blootgelegd verleden

Een goede zaak dat het tegenwoordig voor aannemers verplicht is de archeologische dienst de tijd te geven indien er weer een stuk verleden aan het licht is gekomen. Momenteel is er een opgraving gaande aan het Vleminckveld.

Ah, die rustgevende werking....

Ah, de rustgevende werking van de tabak…. Dat waren mooie tijden, toen je nog ongestraft zo’n spreuk mocht bezigen. Een niet-roker lijk ik ondertussen wel, maar ik zal het nooit worden. Ik zal altijd een niet-rokende roker blijven.

In zaken

Toen onze haren nog ros waren (zie foto hieronder) werden de mogelijkheden al overwogen, maar zo af en toe moeten er knopen doorgehakt worden: de Gebroeders Bevers zijn in zaken!   Wel moet er nog overlegd worden over de vraag of 1 bon voor 1 boulet eigenlijk niet te weinig is…..