Uit de kast (XCVII): Anne-Fleur van der Heiden

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Zaailingen van Anne-Fleur van der Heiden (Uitgeverij Nieuw Amsterdam, Amsterdam, 2020), waaruit ik op bladzijde 29 het gedicht Walruskalf opensloeg:

Graag was ik als walruskalf geboren

om als zoog gekust te worden

door een moeder met snorharen

omarmd te worden door een flipper

of twee, met een vader die de grootste heeft

van het dierenrijk, 60 centimeter

maar ik werd geboren als lederschildpad

ei zonder geslacht, door mijn moeder

in het zand begraven, met de taak

alleen uit te kruipen, te water te gaan, kwallen te eten

Groei en bloei

Opletten!

Wanneer je je reisbestemming ingeeft moet je dikwijls voorzichtig zijn. Je hebt bijvoorbeeld 2 Frankfurten, een aan de Main en een aan de Oder. Je hebt een Bergen in Noorwegen, een Bergen in Noord-Holland en een Bergen in Henegouwen (al noemen ze dat daar zelf Mons). Ook is er nog een Bergen op Zoom natuurlijk. Sommige plaatsnamen zijn echt populair en onderscheiden zich in geen enkel opzicht van elkaar. Deurne bijvoorbeeld. Je hebt een Deurne in Antwerpen, een Deurne in Noord-Brabant, een Deurne in Vlaams-Brabant en een Deurne in Waals-Brabant (Het is wel echt een Brabantse naam). Helemaal opletten geblazen is het wanneer je naar Halle moet. Je hebt een Halle in Saksen-Anhalt, een Halle in Noordrijn-Westfalen, een Halle in Antwerpen, een Halle in Vlaams-Brabant en een Halle in de Achterhoek.

Nala

 En dit is Nala, de poes van Nell en Chris. Mijn zusje fotografeerde haar terwijl ze (Nala, niet mijn zusje) lekker op de vensterbank lag te luieren.

Bijna aaibaar (10)

Zalig Pinksteren

Cinema Trivia: Moderne Archeologie

Was bij het bekijken van de UFA-film Wie sagen wir es unseren Kindern? van Hans Deppe vooral geboeid door de ‘gewone dingen’ daarin. De film, in de zalen gebracht in 1944, werd immers in volle oorlogstijd gedraaid. Hier viel me op dat de hoofdrolspeelster een boodschappennetje draagt met voldoende eetbaars (waaronder zo te zien een rode kool) en de tram, de kaartjesknipster daarin en de beurs met Derde Rijkgeld mooi te zien zijn. Ook komt een brievenbus uit het Duizendjarige Rijk in beeld.

10 jaar geleden

Zomaar eens gekeken wat ik tien jaar geleden, op 30 mei 2010 dus, postte op deze Gemengde Berichten:

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2010/05/wederzijdse-schrik.html

Cultuuromslag?

Een cultuuromslag! Een zaak in de Hoogstraat in hartje Antwerpen heeft sinds kort een ‘kroketmuur’ in de voorgevel. Des morgens kun je daar koffiekoeken en rijsttaartjes uit halen, na de middag wordt hij gevuld met bamischijven, bouletten, cervela’s, curryworsten, kaassouflés, sitosticks en vleeskroketten. Ik vraag me af of er Belgen zullen zijn die er gebruik van gaan maken. Ik denk het niet. Die eten niet graag ‘uit de muur’. Het zullen vermoedelijk vooral Nederlanders zijn. Maar je weet natuurlijk nooit.

Aha

Ik vind het altijd grappig om te ontdekken waar een bepaalde naam vandaan komt. Leerde nu dat Haribo, het merk dat onder meer de bekende gummibeertjes produceert, een afkorting is van de naam van de uitvinder van die beertjes en de plaats waar hij die (in 192o al) bedacht: Hans Riegel uit Bonn maakt Haribo.

Lange buren

Sommige dingen begrijp ik niet goed. Of beter: niét. Dat Nederlandse mannen reeds geruime tijd de langste ter wereld zijn (182.5 centimeter op hun achttiende) wist ik. Dat de Belgische met 181.7 centimeter op de tweede plaats staan verbaast me niet vermits we buren zijn. Dat de Duitsers op de ranglijst van langste mannen echter pas elfde zijn snap ik dus minder. Maar waarom de Lúxemburgers, ons toch nog nader, pas op de áchtentwintigste plaats staan, daar kan ik met mijn pet niet bij. O ja, de rode lantaarn is voor Oost-Timor. Daar worden mannen gemiddeld amper 159.8 centimeter.

Boulanger

Ik moet eerlijk toegeven dat ik nog nóóit van haar had gehoord, maar sinds vandaag ben ik helemaal wég van het werk van Lili Boulanger (1893-1918). Dat is een componistè. Daarvan zijn er niet bijster veel. Ontdekte via de radio haar ontroerende Psaume 130: Du fond de l'abîme. Dankzij de wondere wereld van YouTube is die zomaar te beluisteren:

https://www.youtube.com/watch?v=lc6nJ3NFh2A

Momentopname

De nabije cultuurdragers hic et nunc: Het stad in mij van Maud Vanhauwaert, Brücken uit de reeks Die Blauen Bücher, Zeesymphonieën van Cyriel Verschaeve en Orazio Vecchi’s Requiem– Rubens’s funeral and the Antwerp Baroque door Graindelavoix onder leiding van Björn Schmelzer.

Een verstandig man

Geen betere plaats om een stok te hebben dan achter de deur. Een van de vele wijsheden van Oom Floris, een verstandig man.

http://vliegendeiland.blogspot.com/search/label/De%20aforismen%20van%20Oom%20Floris

Verhuisde landen

Albanië en Iberië. We weten waar we daarvoor moeten zoeken op de landkaart. Vroeger echter moest je daarvoor naar elders. Er is geen enkele band met het huidige Albanië of Iberië, maar tot de negende eeuw van onze jaartelling lag Albania in een gebied dat nu behoort tot Azerbeidzjan, Dagestan en Georgië. In laatstgenoemd land lag tot de vijfde eeuw ook Iberia. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Terug!

Hé, wat leuk, na een pauze van meer dan drie jaar is Het Vliegend Eiland terug in beweging gekomen. Ik heb het gemist:

http://vliegendeiland.blogspot.com/

Dichtersbankje met oorwurm

Van Sparks, al bijna een halve eeuw een relevant popduo, is weer nieuw materiaal verschenen. Mijn vriend Hans Mellendijk ruimde voor de oorwurm Lawnmower al plaats in op zijn onvolprezen collectie Dichtersbankjes:

https://hans-mellendijk.blogspot.com/2020/05/dichtersbankje-ron-mael.html

&

https://hans-mellendijk.blogspot.com/

Luilekkerdam

Rotterdam heb ik nog ‘leeg’ gekend. De havenstad aan de Schelde waarin ik woon heeft in de laatste oorlog stevige averij opgelopen, maar in vergelijking met die aan de Maas was het de facto klein bier. Als je in en na de oorlog het Centraal Station van Rotterdam uitstapte liep je in feite het, ja, niéts tegemoet. Monsieur Jacques van Oswald Wenckebach staat sinds 1959 op de Coolsingel. Op bovenstaande foto bekijk ik dat beeld met mijn vader beatae memoriae.

De sculptuur zal er nog niet lang hebben gestaan want ik ben van 1954, en op deze opname een jaar of 6, 7. In die tijd had men in Rotterdam besloten de weggebombardeerde stadsdelen niet in historiserende stijl te herbouwen, maar alle ruimte te geven aan moderne nieuwbouw. Jarenlang bleef het de vraag of het wat zou worden, maar vandaag de dag kun je niet anders dan concluderen dat Rotterdam stedenbouwkundig de meest moderne stad van Nederland is geworden. Voor architecten is het alleszins een Luilekkerland….

Uniek

KV Mechelen speelde in 1987/1988 voor het eerst Europees voetbal. De ploeg won dat seizoen de Europa Cup 2, ten koste van Ajax, maar meteen ook. Dat is uniek.

Onderweg met de tram: Lijn 1 in Leipzig

We gaan weer eens op weg met de tram, de Straßenbahn: in Leipzig van Lausen naar Mockau met Lijn  1:

https://www.youtube.com/watch?v=rBwJ660Q7lc

Wachten op de bloei

We richtten op ons voorbalkon een stadstuintje in. Allez: we installeerden de bloembakken waarin dat moet gaan groeien. Als eerste zaaide ik Oost-Indische kers, die we al eerder uitbundig in bloei wisten te krijgen. En die begint, hoewel heel bescheiden nog, al serieus de kop op te steken….

Cinema Trivia: An das Publikum

De geluidsfilm was indertijd een geweldige vooruitgang voor de cinematografie, maar ook toen was niet iedereen onmiddellijk voor vernieuwing gewonnen. Der Tonfilm verdirbt Gehör und Augen schreeuwt dit pamflet, en Der Tonfilm wirkt nervenzerrüttend. Alles kon maar beter blijven zoals het was (Kino mit Bühnenschau und Orchester ist Entspannung und Erbauung) en men deed er maar beter aan de geluidsfilm links te laten liggen: Meidet den Tonfilm!

Oude tijden

Een poos terug bracht ik eens wat liefdesliedjes uit het oude Egypte het Nederlands in. Ik was ze bijna vergeten:

https://uitoudetijden.blogspot.com/

Bijna aaibaar (9)

Merkwürdig

Soms beantwoorden dingen volledig tegenovergesteld aan je verwachtingen. Was via Google Earth Görlitz (waar ik een virtuele tramrit doorheen had gemaakt) wat nader aan het verkennen. Zoals bekend kun je het bungelpoppetje rechtsonder naar bepaalde delen van een kaart slepen om een driedimensionale blik te kunnen werpen. Het poppetje moet wel op iets blauws kunnen landen. Daarvan was er in Görlitz niet zoveel. Görlitz ligt boenk tegen de grens met Polen. Aan de overkant van de Neisse ligt Zgorzelec, dat vroeger met Görlitz één stad vormde. Vermits Zgorgelec in Polen ligt verwachtte ik, op basis van ongegronde vage vooroordelen, dat daar wel nóg minder blauw zou zitten maar het tegendeel bleek waar. Daar kun je veel beter een kijkje nemen dan in de Duitse overkant. Merkwürdig.

Leuke woorden

Deunklamp, ijzerhorde, kneukelijzer, muishond, nahoer, onterik, poenka, spinde, toetal, vreding, wortkoeler, zeegt.

De weg kwijt

Het Nederlandse onderwijs was inhoudelijk al jaren naar de Filistijnen, maar nu gaat zelfs ook de benóeming daarvan voor de bijl. Op het NOS Journaal zag ik een instelling die ik onmiddellijk herkende als een lagere, ofwel basisschool die zonder dat iemand daar vreemd van opkeek kindcentrum De Werf werd genoemd. Kíndcentrum? Even gekeken of dat wel echt bestond, en jawel hoor. Met logo en al. En het bleek niet het enige in Nederland. Een simpele zoekopdracht levert ook Kindcentrum De Tandem, Kindcentrum De Kiezel, Kindcentrum De Hoven, Kindcentrum De Wijngaard, Kindcentrum De Vaart, Kindcentrum De Winde, Kindcentrum De Parel, Kindcentrum De Ark en Kindcentrum De Borg op…. Wat is er in hemelsnaam mis met de benaming schóól? Zucht. Mijn geboorteland is echt helemaal de weg kwijt met zijn roetveegonderwijs.

Verdwenen ramen

Wie wat bewaart die heeft wat: dankzij Blogspot blijft de collectie verdwenen deuren en ramen die ik ooit aanlegde mooi inzichtelijk voor wie daar belangstelling voor heeft:

http://vanisheddoors.blogspot.com/

Eponiemen

Adelaide, Alexandrië, Annapolis, Bismarck, Charlotte, Georgetown, Houston, Jacksonville, Jefferson City, Kitchener, Lelystad, Madison, Mauritius, Melbourne, Nelson, Pittsburgh, Sydney, Vancouver, Victoria, Washington en Wellington. Allemaal steden die naar iemand vernoemd zijn. Leningrad heet ondertussen weer gewoon Sint-Petersburg, en Stalingrad staat voortaan als Wolgograd in de atlassen. Maar Marx en Engels, naar de theoretici van het communisme genoemd, zijn wel nog steden in Rusland. Het vernoemen van een stad naar een persoon lijkt vooral een Angelsaksische en in mindere mate Russische gewoonte. Er is bij mijn weten bijvoorbeeld zelfs nimmer een Napoleonville of Hitlerstadt geweest.

Wow

Ik sta er iedere keer weer van te kijken tot welke hoogte men tegenwoordig met werkkranen kan komen….

De kaartgek (slot)

Mooie voorbeelden zijn ook de kaarten waarop je in een oogopslag kunt zien waar op de wereld mensen van links naar rechts schrijven en waar van rechts naar links, of waar zich de meest gefotografeerde plekken op de aardbol bevinden.

De kaartgek

Jakub Marian is een jonge Tsjechische taalkundige en datawetenschapper, die dol is op kaarten. Hij stelt er zelf ook samen. Soms zijn die melig, maar veelal vind ik ze knap inzichtelijk. Zoals deze waarop aangegeven is dat in die cirkel meer mensen wonen dan waar ook ter wereld, of die waarop je kunt zien waar in Europa de meeste roodharigen wonen….

https://www.youtube.com/watch?v=8xM7afTG2Jk