GeelZucht IV: Het Boek!

Gisteren werd in het Centrum van de Ronde van Vlaanderen (CRVV) in Oudenaarde het boek van de vierde editie van GeelZucht voorgesteld, een uitgave van De Letterloods in Puyvelde. Het ziet er wederom prachtig uit. Op de fraaie omslag (een ontwerp van Marino Pollet) prijkt een foto van François Faber. Die won de Tour de France in 1909. Zes jaar later sneuvelde hij in de Groote Oorlog.

www.geelzucht.wordpress.com

Voor aanvang van de voorstelling werden de boeken gesigneerd. Op de onderste foto (van Paula Vanstreels) zijn van links naar rechts Miel Vanstreels, inleider Dirk Nachtergaele, Willie Verhegghe, Fleur De Meyer en uw dienaar daar mee doende. Op de bovenste (van Philippe Cailliau) van links naar rechts Frank Pollet, Willie Verhegghe, Fleur De Meyer, Bert Bevers, Miel Vanstreels, CRVV-directeur Rik Vanwalleghem en Dirk Nachtergaele.

Jeugdijsje

Toen ik in mijn geboorteplaats Bergen op Zoom op de Zuidwestsingel kuierde zag ik op een vensterbank een modelletje van een ijskar staan dat me onmiddellijk terugwierp in de tijd. De oude foto, genomen op de hoek van de Plataanstraat en Kastanjelaan, dateert vermoedelijk uit 1960 of 1961. De naam van de werknemer van de firma Crusio is me onbekend. Het indiaantje op het zadel is mijn broertje Peter. Ernaast ons ma. Vooraan links mijn toenmalige vriendje Wendel de Kousemaeker (een prachtnaam, vind ik nog steeds – hij verhuisde een paar jaar later met zijn familie de stad uit, geen idee wat er van hem geworden is) en ik.

Kanjer

Kreeg een aardig presentje van Bram: een heuse Cohiba Linea Siglo V, een Cubaanse longfiller van 170 x 17.07 millimeter. Wat een kánjer in vergelijking met de bescheiden Mercator Junior die ik normaliter aansteek….

Ongeschikt voor de Champions League

Neen, dit is niet echt een veld om lekker technisch voetbal op tentoon te spreiden. Meer iets voor Engels voetbal….

Loewak

Wat is het internet toch geweldig! Zoek ik op landkappertje (een spelletje dat we vroeger wel speelden, waarvan ik twijfelde of het nu landjepik, landje veroveren of landkappertje heet), en kom ik een gedicht tegen van….mezelf!

http://www.loewak.nl/uitgeverij/author/m-vandenelzen/page/4/

Proost!

Uiterst verhelderend kaartje voor reislustige bierdrinkers!

Alert op indringers

Hij is zo’n ontspannen poes, maar soms schiet Stefke in een heuse jachthouding als hij een indringer op de korrel heeft. Zelfs als die zich buiten bereik, achter glas in dit geval, bevindt. Zo durfde er zomaar een duif neer te strijken op ons, dus ook zíjn, balustrade. Waar die het lef toch vandaan haalde. Er zat tussen het verschrikt opfladderen van de vogel en de foto hieronder werkelijk maar een milliseconde….

Bos om de hoek

Het blijft me verbazen hoe je je hier pal om de hoek, nota bene parallel aan de drukke Leopoldstraat, in een deel van de Kruidtuin waarlijk midden in het bos kunt wanen….

Stamboomvondstje

In het huidige bestaan is Geertje de belangrijkste vrouw in mijn leven. Dankzij speurwerk van mijn broer, die de familiestamboom helder probeert te krijgen, leerde ik dat een eerdere Lambertus Bevers ook al een Geertje nabij heeft gehad, zij het niet als lief maar als moeder: die Lambertus werd gedoopt als zoon van ene Laurens Wilm Bevers en diens gade Geertje (Dirk is nog wel, de achternaam niet leesbaar). Mooie vondst, broer!

Spijtig verval

Ooit moet het een wonderschoon station zijn geweest, maar o wat is dat van Vilvoorde toch verloederd. Het glas-in-lood is geschalodderd, het ijzer van de zo mooi ontworpen overkappingen roest, en het lekt er waar het maar kan. En dat heeft allemaal ook zomaar kunnen plaatsvinden onder het bewind van oud-premier Jean-Luc Dehaene, die er lang burgemeester was. Hoe spijtig, hoe spijtig….

Bladerend in oude albums

Het was tijd voor wat geblader door oude albums. Op deze foto ben ik vermoedelijk een jaar of vijf. 1959 dus. Ik had op het binnenplaatsje van oma en opa een tentje gebouwd, en kreeg daar gezelschap van mijn Ome Ko (de broer van mijn moeder zaliger). Wat een prachtige vetkuif had hij toch. Hij is juist vandaag trouwens jarig. Nog vele jaren Ome Ko!

Inspiratie voor een thema

Ontdekte bij het bekijken van een oude film waar John Williams waarschijnlijk zijn inspiratie voor het bekende Jaws-thema vandaan haalde….

http://mededelingen.over-blog.com/article-cinema-trivia-de-inspiratie-van-john-williams-119474913.html

Boeiend betoog

Een bijzonder boeiend betoog over hoe poëzie te beleven van Alain Delmotte (foto), op de sympathieke website van Digther:

http://www.digther.blogspot.be/2013/08/poezie-is-gevoel-meneer.html

Zomaar wat mooie vogelnamen

Bisschopstangare, blauwkapmotmot, braamsluiper, groefsnavelani, hamerkop, hazelhoen, kroeskoparassari, kuifzaagbek, letterwouw, maskergors, parelhalstortel, pompadoercotinga, roelroel, roestvleugeltiran, roodsnaveltok, trapvechtkwartel, vorkstraatscharrelaar, witkruinlawaaimaker, witwangstern, woudaapje, zilvertaling, zonneral. Het lijkt wel of Kapitein Haddock aan het vloeken is. Ik heb er echt niet één verzonnen….

Passerende kathedraal

Zat op de Groenplaats, met zicht op de kathedraal, op tram 4 te wachten toen die kathedraal plots passeerde: op de zijkant van de tram aan de overkant. Merkwaardig om juist op een plaats te vertoeven op het moment dat je ‘uitzicht’ langskomt….

Best groot

Ik had wel in de gaten dat hij zich niet helemaal lekker voelde, maar wat er precies aan de hand was wist ik niet. Maar Stefke was binnen een mum weer zijn eigen zelf. Pas later snapte ik wat het probleem was geweest: er moest een haarbal uit. Die vond ik bij het stofzuigen. Best een groot ding nog. Begrijp wel dat zoiets dwarszit.

Dpl. Sld.

Ik ben nog van een generatie die Dpl. Sld. is geweest. Ja ja, kinders: vroeger moesten jongemannen nog in militaire dienst als Dienstplichtig Soldaat. Wat me opvalt nu ik dat oude militair paspoort van me weer tegenkom is, los van het feit dat ik toen nog jong en mooi was en dat de nietjes waarmee mijn pasfoto in dat document werd gehecht zijn verroest, de vermelding RK. Zou ik, hetgeen in een essentie toch vooral protestantse natie als Nederland is niet verwonderlijk zou zijn, dáárom niet onmiddellijk tot opperbevelhebber zijn bevorderd?

Speels beertje

De brilberen in de Zoo hebben voor een nakomeling gezorgd, hetgeen redelijk bijzonder is voor deze dieren. Het mannetje en het vrouwtje moeten elkaar namelijk echt mogen vooraleer er tot copulatie wordt overgegaan, dus je moet echt hopen op een klik. De kleine Tremarctos ornatus heeft het uitstekend naar de zin. Hier zie je Oberon dollend met en weghollend van zijn moeder.

Valt nog mee

Een tijdje terug schreef ik dat het een schande was dat Antwerpen geen voetbalclub in de hoogste afdeling heeft, en dat de meeste grote Europese steden er wél een hebben. Een artikel in Het Nieuwsblad leert me echter dat het wel meevalt: ook Düsseldorf, Keulen, Leeds en Zaragoza zijn dit seizoen verstoken van een eersteklasser!

http://meergemengdeberichten.blogspot.be/2013/05/geen-eerste-klasse.html

Thor is terug!

Gewéldig filmpje op de website van Paul Rigolle, met in de hoofdrol een van mijn favoriete poezen, eh….wielrenners, Thor Hushovd:

http://hethartvanbitossi.blogspot.be/2013/08/thor-is-back.html

Nero heeft eigen café

In het charmante dorpje Hoeilaart woont Marc Sleen, de schepper van de originele stripreeks Nero. We streken neer op het terras van het Nerocafé, dat is gevestigd in het oude tramstation. Voor het gebouw staat een meer dan manshoog beeld van Nero, met één parmantige haar op zijn  hoofd.

Als je het gebouw van de zijkant nadert vermoed je in eerste instantie, vanwege het glas-in-lood, dat er een religieuze bestemming aan werd gegeven. Maar van binnen (waar tientallen originele tekeningen van Sleen hangen) uit zie je pas dat het glas-in-loodramen vol hoofdfiguren uit de stripreeks zijn: Adhemar, Meneer en Madame Pheip, Jan Spier, Tuizentfloot en vele anderen zijn er treffend in vormgegeven.

http://www.nerocafe.be/nl/het-nerocafe/stripheld-nero.htm

Bidden in het Frans

In al Zijn wijsheid zou Hij nog niet weten dat het een Fransman was die tot hem bad, hooguit een Franstalige. Maar ik moest toch grinniken om deze passage uit Een portret van de kunstenaar als jongeman van James Joyce: “Het was enorm zo over alles en overal over na te denken. Dat kon God alleen. Hij probeerde te denken wat een enorme gedachte dat moest zijn maar hij kon alleen maar denken aan God. God was Gods naam zoals zijn naam Stephen was. De Fransen noemden God Dieu en dat was ook Gods naam; en als iemand tot God bad en Dieu zei dan wist God meteen dat het een Fransman was die bad.”

Hommel gered

Toen ik en passant naar het terras keek zag ik Stef in de weer met iets. Het bleek een mooie dikke bombus terrestris die hij knock out had geslagen. Hij stond op het punt er mee te gaan spelen, maar daar stak ik mooi een stokje voor. De hommel op de kaft van een Nabokov gezet en naar de anemoon in het voortuintje gebracht, waar hij een tijdje op een blad uit heeft zitten blazen om vervolgens naar de ijzerhard te kruipen. Ik zie hem niet meer, dus ik hoop maar dat ik er op tijd bij ben geweest….

Een Cadillac rechtzetten

Zet die Cadillac recht? Hoezo? Raise that Cadillac verstond ik de eerste keer dat ik het nummer (in 1991, van het album Night Ride Home) hoorde. Denk daaraan nu die wonderschone Joni Mitchell op de radio passeert met Ray’s Dad’s Cadillac. Nu weet ik beter. Héérlijk nummer overigens, een echte oorwurm….

Geen Kruisweg

In de meeste katholieke kerken zijn langs de wanden de staties van de Kruisweg, de Via dolorosa, te zien. Zo niet in de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Jezus-Eik. In eerste instantie dénk je wel dat de schilderijen in een eikenhouten lambrisering een Kruisweg verbeelden, maar nadere beschouwing leert dat het om portretten gaat van mensen die hier bij het Mariabeeld ooit wonderbaarlijk genazen.

http://www.kerkeninvlaanderen.be/pages/kerk_00821.htm

Oude God

Welk een prachtige naam toch: Mortsel-Oude God. Er zijn weinig stations met zo’n mooie. Maar ik blijf iedere keer als ik het passeer toch weer met de vraag zitten: “Wélke oude god?” Daarover bestaat geen duidelijkheid. Chnoem? Oetoe? Perkoenas? Ptah? Quirinus? Sabazius? We zullen het vermoedelijk nooit weten….

Adrienne's peren

Meestal koop ik conferences, maar die waren op. De packhams waren in de promo, dus er daar een paar van meegenomen. En plots viel het ons op dat de peren op een van de stillevens die wij van Adrienne Steyaert bezitten packhams zijn. Overigens prefereer ik toch de conferences.

Twijfelend over bier

Volgend jaar is het een eeuw geleden dat de Grote Oorlog begon. Her en der wordt daar reeds op ingespeeld. Er is nu zelfs een speciaal bier gebrouwen ter herinnering aan de Derde Slag om Ieper, ook wel bekend als de Slag om Passendale: Passchendaele.  When opening a bottle of Passchendaele, please hold a minute of silence to commemorate those who fell on the battlefield, staat er op het etiket. Ik ben er nog niet uit of ik dit een mooi gebaar vind, of wanstaltige commercie….

Habakuk

‘Te gronde ga je! Je bouwde een stad met bloed, op een fundament van onrecht.’ Soms lijkt het Oude Testament hoogst actueel. Dit is echter geen verwensing van een Palestijn naar joodse kolonisten, maar van een jood naar zijn Babylonische onderdrukkers. Tot zover dit citaatje uit Habakuk 2:20 (“Twee gedeeld door twintig,” zou Bert Visscher zeggen).

Dat was even wennen....

Moest grinniken om een oude nieuwsfoto die ik tegenkwam: gemaakt in Stockholm op 3 september 1967, de dag dat de Zweden overgingen van het links naar het rechts rijden. Dat was even wennen, zoveel is duidelijk….

Momentopname

De lectuur en muziek in de nabijheid van de ochtendespresso vandaag: Lovis Corinth van Peter-Klaus Schuster, Christoph Vitali en Barbara Butts, Op het terras van de maan van Jozefa Van Houtland, de Missa Maria Zart van Jacob Obrecht door The Tallis Scholars onder leiding van Peter Phillips en Musique de la Grèce antique door Gregorio Paniagua’s Atrium Musicæ de Madrid.

GeelZucht IV: Het boek

Zo gaat de nieuwe editie van GeelZucht ogen! GeelZucht IV bevat alle gedichten van het gelijknamige blog, aangevuld met 5 fonkelfrisse, speciaal voor dit boek geschreven en dus nog ongepubliceerde gedichten van de 5 GeelZucht-dichters van dit jaar: Bert Bevers, Fleur De Meyer, Frank Pollet, Miel Vanstreels en Willie Verhegghe. Van dit hebbeding worden, naar goede gewoonte, slechts 100 hardcover-exemplaren gedrukt. Zij worden genummerd én gesigneerd door de vijf dichters. Op is op! Bestellen kan door storting van 19 euro op iban be32 7512 0416 1802 bic Axabbe22 van de letterloods vzw, Palingsgat 54, 9111 Puyvelde, met vermelding GeelZucht. Dat is, binnen België, ínclusief verzendingskosten. Nederlandse belangstellenden kunnen terecht bij Bert Hulleman van de Sportmediashop: sportmedia@hetnet.nl. Het boek wordt trouwens boven de doopvont gehouden op zondag 18 augustus eerstkomend in het Centrum Ronde Van Vlaanderen in Oudenaarde.

Oud kruispunt

Prachtige oude foto van het kruispunt waarop ik uitkijk. De straat waarvan links en rechts achter de Nationale Bank het begin is te zien, is de Bourlastraat waarin ik dit zit te tikken.

De zoon van de zon

Moment World Has Waited For. En dan hebben ze het over de geboorte van een jongetje wiens ópa nog koning moet worden, hè. Die Engelsen beseffen maar niét dat ze geen wereldrijk meer zijn. Terwijl Ray Davies toch reeds in 1969 zijn rockopera Arthur van de ondertitel Or The Decline And Fall Of The British Empire voorzag. Rare jongens, die Britten. Maar gevoel voor humor hebben ze. Geef toe: een prachtvondst van The Sun om zich deze dag om te dopen tot The Son!

Full Moon, Hot Sun

Full Moon, Hot Sun. Captain Beefheart had gelijk. Alleszins in deze tijd van het jaar is het héét als de maan vol is. Ik heb trouwens geen idee hoe dikwijls ze dat is.

De leeftijd van vissen

Wat ze moeten eten, waar ze graag zwemmen, of ze makkelijk kleintjes krijgen. Dat soort informatie over aquariumvissen kun je vrij makkelijk te weten komen. Maar hoe oud ze worden? Dat vrijwel nergens. Dat viel me op toen ik me af stond te vragen welke leeftijd een corydoras sterbai, een bodemkuisertje dat afkomstig is uit Peru, eigenlijk kan bereiken. Ik heb het al sinds ik het aquarium aan het begin van deze eeuw inrichtte, en het overleefde alle bakgenoten tot nu toe….

Uit de kast (XII): Willy Roggeman

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Deze keer Cadenas van Willy Roggeman (Uitgeverij Het Balanseer, 2008) waarvan ik bladzijde 35 opsloeg, met daarop het titelloze:

Ik houd geen horden hoplieten paraat,

kruisvaarders beschermen jou niet langer.
De wet der vaders heeft mij vogelvrij
verklaard. Jij zit star op de schommelstok
in de kanariekooi. Tralies der wet-
teksten onzichtbaar. Niets spiegelt je Zelf.
Het deksel op het mangat stikt de tijd
in je treurnis. Je bent verte. Vierkant
noch cirkel, ik kan je niet meer denken.
Begeerte gaat liggen. Hoe krimpt de wind?

Sterke bolders

Eigenlijk maar een bescheiden hoopje ijzer, zo’n bolder. Maar wat een sterkte hebben die dingen. Dat realiseer je je op een kuier langs de Schelde wanneer je ziet hoe een toch ferme knaap als de Robert, uit Limassol, daar aan slechts een paar van die dingen múúrvast ligt….

Weer wat geleerd

Vroeg me ineens af wat een zwezerik eigenlijk is. We kennen uit de keuken natuurlijk de kalfszwezerik, maar ook onze soort heeft er aanvankelijk een: Van Dale leert me dat het een klier is in de borstholte bij de mens en bij runderen, die het grootst is bij nog niet geslachtsrijpe individuen en verdwijnt of zeer klein wordt bij het intreden van de geslachtsrijpheid. Zo, weer wat geleerd!