Een eigenaardige kwestie

Ik verzamel, ik geef toe dat het een vreemde bezigheid is, boodschappenlijstjes. Als ik in een winkelwagentje een papiertje zie met daarop de aan te schaffen waren dan neem ik dat mee. Wat deze collectie betreft: eigenlijk is het erg raar dat ik nog nimmer een boodschappenlijstje in het Arabisch heb gevonden. Nederlands, Frans, (in toenemende mate) Pools, Turks, Italiaans, Duits, Portugees, Engels, een incidenteel Japans exemplaar, Spaans, Russisch, Thai…. Maar nóóit een Arabisch boodschappenlijstje. Hoe zou dat komen? Zijn het allemaal analfabeten? Schrijven ze allemaal al Nederlands? Kunnen ze uit hun hoofd leren wat ze allemaal mee moeten nemen? Doen ze nooit boodschappen?

http://geefonsheden2.blogspot.com/

Actueel hermetisch

In het kader van de Brexitperikelen die de cesaropapie aan de overkant van de Noordzee tot op het bot verdelen treft me onderstaand kinderrijmpje plotsklaps als hoogst actueel hermetisch:

Witte zwanen, zwarte zwanen!
Wie gaat er mee naar Engeland varen?
Engeland is gesloten
De sleutel is gebroken
Is er dan geen smid in ’t land
Die de sleutel maken kan?

Laat doorgaan
Laat doorgaan
Wie achter is moet voorgaan!

Zoals het er nu naar uitziet verlaat het Verenigd Koninkrijk de Europese Unie zonder deal op vrijdag 29 maart om middernacht. Ze zullen toch wel hebben vastgelegd wélke middernacht: de onze of de hunne?

Mooie lettertypes (93)

Zoveel hosties

In de tijd dat ik misdienaar en acoliet was in de Heilig Hartkerk in Bergen op Zoom was die parochie nog de grootste van het Bisdom Breda. Af en toe moest ik naar de Zusters Karmelietessen om hosties. Dat ging toen nog om aanzienlijke aantallen. Daar moest ik aan denken toen ik oude rekeningen tegenkwam: in 1943 werden bij de Zusters Apostelinnen door de Antwerpse Heilig Hartkerk nog bestellingen geplaatst voor rond de 40.000 kleine hosties! In het huidige tijdsgewricht zijn dat hallucinante hoeveelheden….

Uit de kast (LXXXII): Reine De Pelseneer

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Omzicht van Reine De Pelseneer (Uitgeverij P, Leuven, 2007), waaruit ik op bladzijde 29 het gedicht Sprank opensloeg:

Het is de langste dag van het jaar:

vliegenvangers, lege glazen

glimmend wit. Jasmijn bedwelmt

en in de luwe lucht neem jij

de stilte waar. Haast onbewogen

trek ik traag mijn schoenen uit

een dunne bloes warrelt

als bloesem op het gras. Plotsklaps

verschuift jouw blik, je oog zoekt

naar mijn oog en mijn lichaam

is mijn lichaam niet.

In de Top 5

Wij wonen in de bevolkingsrijkste  gemeente van België. In deze boeiende Brexitdagen kom ik op het wereldwijde web wat vaker gegevens over onze overzeese buren tegen dan gewoonlijk. Zoals een overzicht van de grootste steden van het Verenigd Koninkrijk. Waarbij ik ontdek dat Antwerpen daar qua inwonertal na Londen, Birmingham, Glasgow en Sheffield de vijfde stad zou zijn. En met Sheffield scheelt het niet eens zoveel. Ik had gedacht dat er in Leeds, Liverpool en Manchester meer mensen zouden wonen dan hier maar dat is dus niet zo.

Een minderheid

Slechts 2% van onze soort slaapt op de buik. 45% geeft de voorkeur aan een nachtrust op de zij, 53% slaapt op de rug. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Lekker

Hoe meer ik erover nadenk hoe groter mijn afkeer van de Verenigde Staten van Noord-Amerika wordt. Ik weet best dat die ons destijds manu militari bevrijd hebben, maar de culturele ravage die ze vervolgens hebben aangericht is stuitend. Waarom nemen nog steeds zo veel West-Europeanen toch een voorbeeld aan een land van lichtgelovigen waar het volstaat om twee meter lang te zijn en een bal in een netje te kunnen dumpen om een schooldiploma te krijgen, waar iedereen een wapen kan kopen in de supermarkt om de hoek maar toch ‘geschokt’ is als een scholier klasgenoten overhoop knalt, waar Moby Dick en Uncle Tom’s Cabin als literaire ijkpunten gelden, waar Batman en Superman onderdeel uitmaken van het volksgeloof en waar tientallen miljoenen analfabeet zijn? Hèhè, dat was lekker.

Ondertussen vijf jaar geleden

Zomaar even gekeken wat ik vijf jaar geleden op deze datum plaatste op Gemengde Berichten:

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2014/02/oeps.html

Beweging en kracht

In Stellenbosch publiceerde Versindaba mijn gedichten Doorlopende beweging en Terugwerkende kracht:

http://versindaba.co.za/2019/02/22/bert-bevers-doorlopende-beweging/

&

http://versindaba.co.za/2019/02/26/bert-bevers-terugwerkende-kracht/

Dé ploeg voor broers

Bladerend in de Wielergids 2019 van Het Nieuwsblad valt het me op hoe aantrekkelijk de ploeg Pauwels Sauzen-Vastgoedservice klaarblijkelijk voor broers is: van de tien vermelde renners maken niet minder dan drié broederduo’s deel uit: Tim en Braam Merlier, Dieter en Laurens Sweeck en Victor en Toon Vandebosch. De Sweecks zijn zelfs tweelingbroers!

Wij kunnen zonder

Wij behoren tot de immer krimpende bevolkingsgroep zonder vaatwasmachine. Die hebben we simpelweg niet, en we hebben er ook nooit een gehad, omdat we het nog steeds gezellig vinden om samen de vaat te doen….

Voor de camera

Vandaag uren met mijn poëzievrienden Richard Foqué en Tony Rombouts in Het Letterenhuis ‘gewerkt’. We waren de ‘echte schrijvers’ van dienst bij de opnamen van Alias Wolf, de nieuwe film van Oscar (op de foto links aan de camera te zien) en Tobias Spierenburg die zich afspeelt in ‘de literaire wereld’. Willemijn De Krey van Picoux Productions (eerder deed ik mee aan hun rolprenten De veer van César en Vanitas) had me gevraagd of ik weer figurant wilde zijn, en een paar collega’s mee wilde brengen. De hoofdrollen in Alias Wolf zijn voor Michaël Pas en Axel Daeseleire, maar wij speelden (in quasi ontelbare takes) onze scène met Dolores Bouckaert, Kris Cuppens en Jenne Decleir. Als het goed is gaat de film eind dit jaar in première.

Rode lantaarns

Hoewel het muziekfestijn officieel natuurlijk niets met politiek van doen heeft was het in 2003 óverduidelijk dat de rest van Europa het niet eens was met de keuze van Tony Blair om de even zo sneue George W. Bush te volgen in een illegale aanval op Irak: de Engelse inzending voor het Eurovisie Songfestival, Cry Baby van het duo Jemini, kreeg dat jaar van de andere landen nul punten / zero points / Null Punkte kreeg. Goed voor de 26^ste plaats. Overigens overkwam andere landen eerder ook een nulscore hoor. Tot mijn verbazing bijvoorbeeld wisten De Spelbrekers met Katinka (in Nederland toch een ‘klassiekertje’) niet van de nul te komen. Vond op het internet een fantastische verzameling van alle liedjes die in de loop der jaren op het Eurovisie Songfestival láátste zijn geworden:

https://www.youtube.com/watch?v=eD5AU1UEMKo

Tof!

Welk een leuke spelmogelijkheid biedt het Sint Lievenscollege zijn leerlingen: daar staan twee prachtige stevige sjotterkasten op de cour!

Van je vrienden moet je het hebben....

Zo stilletjes aan begint de geschiedschrijving over de Tweede Wereldoorlog wat in de plooi te vallen. Natuurlijk weten we dat overwinnaars de geschiedenis schrijven en dat bepaalde gebeurtenissen tot nationaal trauma werden verheven. Het bombardement van Rotterdam door de Duitsers bijvoorbeeld. Nu we dik in de 21^ste eeuw zitten wordt allengs meer aandacht besteed aan het tot nu toe wat weggestopte drama van Nijmegen: op 22 februari 1944 wierpen Amerikaanse piloten ladingen bommen af op Nijmegen met als gevolg zowat evenveel slachtoffers als in Rotterdam. Oops, our mistake but please don’t dramatize it. Op 6 april 1943 vielen er bij bombardementen door Amerikánen in het onschuldige Mortsel bijna 1000 doden. Ook niet vergeten dat er op 17 mei 1940 in Middelburg tientallen doden vielen door een Fránse marinebatterij, dat de RAF op 11 september 1944 Breskens bombardeerde met 184 burgerslachtoffers tot gevolg en dat er in oktober 1944 in Westkapelle ruim 150 doden vielen omdat de Brítten Walcheren bombardeerden. Het is en blijft treurig wat er gebeurd is maar het is een goede zaak dat die gruwelijke geallieerde blunders uit de doofpot aan het raken zijn.

Op de tram: Lijn 16 in Milaan

Minstens zo leuk om voor je beeldscherm mee op reis te gaan als de Führerstandsmitfahrte zijn de Straßenbahnfahrte. Overal ter wereld heb je wel liefhebbers die het traject van bepaalde tramlijnen online zetten. Deze keer reed ik in Milaan met Lijn 16 van San Siro naar Monte Velino:

https://www.youtube.com/watch?v=Oz4YnUeL-XQ

Smakelijk lelijk

Lekker is hij beslist, maar neen: moeders mooiste is de Lophius piscatorius niet. Kwam een exemplaar van 13,6 kilo van de zeeduivel tegen, ‘lijngevangen in Bretagne’. Niet eens een echt Bretoens zwaargewicht want de vis kan meer dan 30 kilo worden.

Droge stijgleiding

En dan kuier je op je gemakje door de stad en dan kom je een bordje tegen met de mededeling Droge stijgleiding en dan weet je helemaal niet waar die op slaat en dan loop je maar gewoon door omdat het lekker weer is….

Kijk maar door me heen

Van Fleurs du mal – Magazine for Art & Literature  maakt vanaf heden mijn gedicht Kijk maar door me heen deel uit:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-kijk-maar-door-me-heen-gedicht

Al het grommen rookwaarts

De schaal van Digther brengt vandaag Al het grommen ging rookwaarts, aantekeningen die Paul Rigolle maakte bij mijn bundel Nederzettingen: ‘In Nederzettingen zet Bert Bevers een wereld neer die tezelfdertijd bevreemdend en toch vertrouwd aan doet. Nederzettingen is niet bepaald zijn meest toegankelijke bundel en verdient meerdere lezingen maar ook hier is en blijft Bert Bevers zijn eigenste zelf. Een dichter met een eigen stem die in een beslist en particulier taalarsenaal bundel na bundel aan zijn eigen talige wereld werkt. Elke bundel van Bert Bevers is een op zijn taalmaat geplooide constructie, een bouwwerk dat opgetrokken wordt. Elk gedicht een afbakening van de fysieke én mentale ruimte. Als een nederzetting in de taal.’ Klik voor de volledige recensie:

https://digther.blogspot.com/2019/02/al-het-grommen-ging-rookwaarts.html

De meeste

Uit Verhalen over taal – 150 jaar Van Dale pik ik ook op dat de klinker met de meeste trefwoorden in de laatste editie van het woordenboek de a is met 13.089 stuks, en de medeklinker met de meeste de s met 25.557.

Zware taal

Onze taal is steeds zwaarder aan het worden. De eerste driedelige versie van de Dikke Van Dale, de 11^de editie, woog 5.323 gram, de 12^de 5.743 gram, de 13^de 5.898 en de 14^de (de huidige) 6.163 gram. Dat blijkt uit cijfers in Verhalen over taal – 150 jaar Van Dale. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Mooie lettertypes (92)

Momentopname

Wat heb ik momenteel in de onmiddellijke nabijheid aan kijk-, lees- en luistervoer? Het lied van de oude zeeman – Met 42 houtgravures van Gustave Doré van Samuel Taylor Coleridge, Lost in Translation van Sofia Coppola, De leer van Etymon & Hoe meervoudig dit lieve lichaam van Philippe Cailliau en Tilt van Scott Walker.

Bijstand en victorie

In de Sint-Andrieskerk gaat Onze Lieve Vrouw van Bijstand en Victorie vestimentair gezien met de tijd mee. Het ‘verenkleed’ van de madonna werd ontworpen door niemand minder dan Ann Demeulemeester.

Vertraging

Het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen wordt verbouwd. Oorspronkelijk zou het in 2018 heropenen maar daar zit vertraging op. Na 2019 opent het KMSKA opnieuw de deuren, meldt de website. Dat kan 2020 zijn, maar ook 2021. Of 2022. De laatste tentoonstelling die je er kon bezoeken was de door Jan Vanriet samengestelde Closing Time. En die was de moeite waard: http://verbaasdemaskers.blogspot.be/

Vlaamse meesters

Zit te werken bij de klanken van een wonderschoon album: The Tallis Scholars Sing Flemish Masters. The Tallis Scholars zijn fenomenaal, en brengen de Missa De Apostolis van Heinrich Isaac, Missa Au Travail Suis van Johannes Ockeghem, Missa Osculetur Me van Orlandus Lassus, Missa Praeter Rerum Seriem van Cipriano De Rore en Missa Et Ecce Terrae Motus van Antoine Brumel. Dit dubbelalbum, verschenen op het label Gimell met op en in het hoesje portretten van Tommaso Portinari en zijn gade door Hans Memling, is een aanrader! Luister maar:

https://www.youtube.com/watch?v=v5OhIKZ4Wbo

Weldoorvoed

De slechtvalken zijn terug in de schouw op het Agfa-Gevaertcomplex langs de Antwerpsestraat in Mortsel! U kunt hun voorjaar weer volgen via de webcam. Toen ik daarstraks zat te kijken vielen me diverse gekleurde stukjes plastic op. Een nadere blik leerde dat het de ringen om de poten van hun prooidieren betreft. De poten zitten er dikwijls zelfs nog in. Rechts nog net in beeld een weldoorvoede slechtvalkenbuik.

http://www.agfa.be/slechtvalken/webcam/

Zorgvuldig

Vrijwel dagelijks valt me nog op hoe zorgvuldig Vlamingen met het Nederlands omgaan. Véél liefdevoller dan de Nederlanders alleszins. Hier zeggen mensen nog dat ze schrijven, niet dat ze srijven. Hier klinkt (en niet klingt) kastje nog zoals het er staat en niet als kasje….

Onderweg met de tram: Liberec

Minstens zo leuk om voor je beeldscherm mee op reis te gaan als de Führerstandsmitfahrte zijn de Straßenbahnfahrte. Overal ter wereld heb je wel liefhebbers die het traject van bepaalde tramlijnen online zetten. Deze keer reed ik mee door Liberec in de Bohemen, het vroegere Reichenberg:

https://www.youtube.com/watch?v=ai8BL3HlUok

Frappant

Het blijft frappant welk een blijvende invloed het christelijk Latijn gehad heeft op verschillende Germaanse talen. Zo is bijvoorbeeld altaar in respectievelijk het Deens, Duits, Engels, Noors en Zweeds alter, Altar, altar, alter en altare. En engel is daarin engel, Engel, angel, engel en ängel.

Raar

Tijdens het bekijken van een altijd wel ergens herhaalde aflevering van Friends was ik het met Chandler Bing eens dat het uiterst raar is dat Donald Duck, die altijd een jasje draagt maar verder in zijn bloot gat rondwandelt, wanneer hij een stortbad genomen heeft een handdoek om het onderlijf wikkelt….

Cinema Trivia: Opgepast

Aardig citaat uit de film Skyline (waarin de aarde bedreigd wordt door een buitenaardse beschaving): “Stephen Hawking says that if extraterrestrials visit us the outcome might be similar to when Columbus landed in America. In other words: it wouldn’t turn out too well for native Americans.”

Vertrouwd bevreemdend

Flarden van zijn dromen en herinneringen weergegeven in aquarellen, foto’s, litho’s en tekeningen: Man in the Rain is al de tweede solotentoonstelling van multitalent David Lynch in de Keteleer Gallery bij ons om de hoek. Qua sfeer net zo vertrouwd bevreemdend als ’s mans films (Eraserhead, The Elephant Man, Blue Velvet, Twin Peaks). Zelf zegt hij over zijn oeuvre: It’s the same showing a film or a lithograph or a painting. You build a thing to be seen and experienced mainly for yourself. Goed dat we dankzij de Keteleer Gallery mee mogen kijken.

https://keteleer.com/exhibitions/current/david-lynch-man-in-the-rain/

Prachtvogel

Kwam deze foto weer eens tegen die Geertje in de Zoo van me maakte met een woestijnbuizerd (Parabuteo unicinctus), een wijfje. De vogel heet ook wel Harris hawk. Wat een prachtbeest!

Laat maar, Theresa....

Morgen komt Theresa May nog eens naar Brussel om te kijken of ze iets binnen kan rijven dat in Londen als succes kan worden gepresenteerd. Dat ze net zo goed thuis kan blijven heeft Matt, de briljante tekenaar van The Daily Telegraph, vanmorgen al haarscherp in de mot….

Leuke woorden

Aanslaander, beugbak, kabberdoes, lesgieter, malvezij, oerzon, sargie, taleke, wafelenbak.

Chauvinisme

Via Google Earth al inzoomend op onze contreien trof het me dat op zeker moment de Noord-Brabantse stedenrij Bergen op Zoom – Breda – Tilburg – Den Bosch mooi in beeld komt. Als geboren en getogen Bergenaar deed het me stiekem een welhaast kinderlijk genoegen dat boerenbuurgemeente Roosendaal daarbij niét in beeld komt….

Uit de kast (LXXXI): Jo Gisekin

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Een spiegel op uitkijk – Gedichten bij werk van Roger Raveel van Jo Gisekin (Uitgeverij Poëziecentrum, Gent, 2017), waaruit ik op bladzijde 37 Kapel te Machelen aan de Leie VI opensloeg:

Straks gaan wij het leven vieren

Heer, kijk neer op ons

hoe weerloos staan wij hier

de lange halzen uitgerekt

waar zijn de witte waden

en de molensteen?

De balsem voor het hoofd

ontbreekt. Het bitterzoet ontkleurd

bedorven. Geen kraaien op de balk

over paarse heuvels schuren

vledermuizen.

De hemel barst in tweeën.

Onverwachte inval

Dankzij de weerspiegeling via een openstaand venster van de achterburen viel er ineens zonlicht binnen in onze daar normaliter van verstoken studeerkamer. Een onverwachte inval….

Winnende Boudewijn

Koning Boudewijn was in 1958 lid van de nationale golfploeg die toen in het drielandentoernooi Nederland-België-Frankrijk van Nederland won. Onder de schuilnaam Baudouin de Réthy veroverde hij tegen Nederland zelfs het beslissende punt toen hij opponent en Nederlands captain Charles van Landschot met 4&2 versloeg.

Een echte handtekening

Een schilderij van David Hockey kan ik me vooralsnog niet veroorloven maar al snuisterend in de boekenkast herontdekte ik dat ik wél een heuse handtekening van Hockney heb, mét opdracht zelfs: in Secret Knowledge – Rediscovering the lost techniques of the Old Masters prijkt for Bert Bevers David Hockney….

Sch

Merkwaardig toch hoe een taalgroep bepaalde klanken kan beheersen die een andere vreemd zijn. Om in oorlogsomstandigheden te achterhalen of je te maken had met Franstaligen of Duitsers die verdacht Nederlands spraken volstond het hen te vragen ‘Schilde ende vriend’ en ‘Scheveningen’ te zeggen. Dat sjibbolet sch krijgen ze écht niet op onze wijze uit hun strot….

Allochtonen in Brabant

Bezig in Blits!, een leuk boekje van Wim Daniëls vol aardige weetjes. Een voorbeeld. In 1959, ik was 5, verscheen het rapport De allochtonen in Brabant. Ondertussen wil men af van het gebruik van dat woord, maar in 1959 werden met allochtonen geen Marokkanen bedoeld maar….alle Nederlanders die geen Brabander waren en in Noord-Brabant als ‘import’ werden ervaren!

https://twitter.com/wimdaniels/status/793517276351885312

Onzekere navel

De Britten denken nog steeds dat ze de navel van de wereld vormen. Terwijl Harvey Kubernik in 1967 – A Complete Rock Music History of the Summer of Love al schreef: ‘By the time of Something Else, chief songwriter Ray Davies has developed the character-driven narrative song into a high-modernist genre of its own, delivering a baker’s dozen portraits of an England very unsure of what was looking back in its national soul’s mirror.’ We zijn ondertussen 52 jaar verder en Sir Ray had toen voor The Kinks nog niet eens Arthur – Or the Decline and Fall of the British Empire gecomponeerd maar die onzekerheid over het eigen spiegelbeeld is er in die vermolmde klassenmaatschappij aan de andere kant van de Noordzee in deze Brexit-tijden zeker niet kleiner op geworden. Die liedjes van Ray Davies blijven natuurlijk parels.