Uit Ulft

“Hé, jullie hebben een Atag!” attendeerde kameraad Hans Mellendijk me, toen hij hier weer eens logeerde, op onze oven. Ik was me daar nooit wezenlijk van bewust geweest, hij was al ingebouwd toen we deze woning kochten. Wat of daar zo bijzonder aan was? “Wel, die komt van bij ons in de Achterhoek,” verduidelijkte hij. Daar moest ik aan denken toen ik een advertentie van Atag zag in 70’s – Het levensgevoel van de jaren zeventig in advertenties van Roelof Bouwman en Minke de Vogel (Uitgeverij Nieuw Amsterdam): Laat Atag het werk doen in uw nieuwe keuken. Je kon geheel vrijblijvend een brochure aanvragen via antwoordnummer 16 te Ulft. Postcodes waren er nog niet. Atag – Wel even wat anders. Prima oven, overigens. Doet het nog steeds.

Het boek is één feest van herkenning. Wat een originele insteek om een decennium terug in de herinnering te roepen aan de hand van louter advertenties. Dat we destijds die bruine en oranje interieurs écht mooi hebben gevonden. Of die olifantspijpen. Dat er nog vrolijk gerookt mocht worden. En dat Hans van Mierlo werkelijk ernstig werd genomen. De SRV-man, zou die er nog zijn? Sommige advertenties zie ik soms nog als ik door ingebonden jaargangen tijdschriften uit die tijd blader. Zo pak ik Hollands Diep uit 1976 wel eens uit de kast, of De Tijd uit 1978. Maar dankzij Roelof Bouwman en Minke de Vogel blijven er nu veel meer bewaard. Een ver-ruk-ke-lijk kijkboek.

 

Onderweg met de tram: Lijn S4 in Karlsruhe

Een kijkje in Karlsruhe vanuit de cabine van de S4, de Stadtbahn die door de binnenstad van de derde stad van Baden-Württemberg naar Weinberg voert:

https://www.youtube.com/watch?v=ZIzqGHbZArU

Cinema Navelpluis: Corvus monedula

 

Optimisme

Zag op de hoek bij ons een bemondmaskerd meisje bezig met straattekenen. Toen ze klaar was nam ze tevreden een foto van de boodschap die ze had gekrijt: Alles komt goed!

Uitnodigend

Door de sloop van het woon- en winkelcomplex in de wijk waar ik opgroeide is mijn lagere school weer zichtbaar vanaf de noordkant. Ziet ze er niet uitnodigend uit met die ochtendlijke verlichting? Mijn zusje (Ook zij en mijn broertje ‘deden’ de Pius X) maakte de foto zo vroeg dat ze met het ontsteken van de lampen op de eerste verdieping nog niet gereed waren. Wat kuierde ik daar als jongetje toch graag heen, zes dagen per week (Jaja kinders, destijds gingen we ook op zaterdagmorgen naar school!) benieuwd naar wat er nou weer te leren zou zijn.

https://meergemengdeberichten.blogspot.com/2020/09/overleefde-nieuwbouw.html

Hoge gast

Je verwacht die eigenlijk laag bij de grond, maar tot mijn verbazing bespeur ik in de klimop naast ons achterterras een naaktslak. Wij wonen op de twééde verdieping. Hoe zo’n beestje zo hoog komt is me een raadsel. Na enig speurwerk denk ik dat het hier een gevlekte akkerslak (Deroceros reticulatum) betreft.

Uit de kast (CII): Eldert Willems

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat In middeleeuws gevecht van Eldert Willems (De Bezige Bij, Amsterdam, 1965), waaruit ik op bladzijde 46 dit titelloos vers opensloeg:

De wegen zijn gestorven
in het duister reikt van oog tot oog
geen schijnsel meer geen brug
van wie gereden zijn op zware paarden
het struikgewas der adem fluistert
rietstengels die gerezen zijn
in het woud der mannen

CDP

Ten Huize Bevers zijn we van de zogeheten Clean Desk Policy (CDP), zoveel moge toch wel duidelijk zijn….

Allerheiligen

In het landelijke Hermelgem vind je de parochie Allerheiligen. Het is de enige parochie in België met als patroonheilige álle heiligen.

Op rust

Van de alom gewaardeerde artistieke en literaire website Fleurs du mal maakt voortaan ook mijn gedicht Op rust deel uit:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-op-rust

Sportief

Jan Linssen (1913-1995) speelde 22 (= twee-en-twin-tig) jaar onafgebroken in het eerste elftal van Feyenoord, toen de club nog Feijenoord heette. In die 22 jaar maakte de lange linksbuiten niet één overtreding!

Onbekend bord

Ik heb de indruk dat verkeersborden niet overal gestandaardiseerd zijn. Zo trof me, bij het per tram verkennen van Sint-Petersburg, dat bordje rechts onder de overstekende voetganger. Wat zou dat beduiden? Uitkijken voor passerende blinden? Zonnebril verplicht op het zebrapad?

Herkomst

Even bestudeerd waar de componisten over wie ik het hieronder had vandaan komen. Een uit Estland, een uit Nederland, een uit Oostenrijk, een uit Wallonië, twee uit Vlaanderen, twee uit Duitsland, twee uit Polen en drie uit Frankrijk. Allemaal uit de Oude Wereld dus. En allemaal van ons continent.

Klassieke favorieten

Ik zal eens een poging ondernemen om tot een overzichtje te komen van mijn favoriete klassieke componisten: Josquin Desprez (met name zijn Messe Ave Maris Stella), Jacob Obrecht (Missa Maria Zart), Johannes Prioris (Missa pro defunctis), Bach (te veel om op te noemen, maar onvermeld mogen beslist zijn cellosuites, zijn Magnificat en Erkenne mich, mein Hüter niet blijven), Peter Benoit (Requiem), Karol Szymanowski (Stabat Mater), Erik Satie (alleen al omwille van de Je te veux valse), Francis Poulenc (Messe en Sol majeur, Dialogues des Carmélites), Olivier Messiaen (O Sacrum Convivium), Richard Strauss (Metamorphosen), Arnold Schoenberg (Verklärte Nacht), Henryk Górecki (Sinfonie der Klagelieder, Miserere, Totus Tuus) en Arvo Pärt (De profundis, Fratres).

Bijna aaibaar (20)

 

Antwerpen geturfd

Pakte de door Philip Hoorne samengestelde en bij de Amsterdamse Uitgeverij 521 verschenen bloemlezing Antwerpen - De stad in gedichten uit de kast. Eens geturfd van wie er de meeste gedichten zijn opgenomen. Koplopers zijn (met vier verzen elk) Hugo Claus, Aleidis Dierick, Gaston Durnez, Paul van Ostaijen, Jos Vandeloo, Eddy van Vliet en Anton van Wilderode. Ik mag me tevreden voelen met een plekje in het groepje ‘achtervolgers’ met ieder drie gedichten: Benno Barnard, Bert Bevers, Nic Van Bruggen, Patrick Conrad, Gust Gils, Tom Lanoye en Leonard Nolens! In de bloemlezing staan van mij Havenbeeld, Tweedekkers over de Meir en Wachtend op lijn 3.

Sterke namen

Er zijn niet veel voetbalclubs in de hoogste divisies aan wier naam je niet kunt zien waar ze vandaan komen. Daarom vind ik het zo jammer dat Heracles en Sparta voortaan respectievelijk Almelo en Rotterdam aan hun naam plakken. Standard is een mooie naam, maar daar voegen ze dan weer Liège / Luik / Lüttich aan toe. Arsenal en Crystal Palace zijn in Engeland klinkende namen waaraan je niet kunt zien waar ze vandaan komen, Celtic is er in Schotland een. De meeste clubs met sterke namen die de afkomst niet verraden komen vanouds uit Nederland. Behalve Heracles en Sparta zijn dat Ajax, Vitesse en Willem II. In lagere afdelingen zijn er natuurlijk meer. Excelsior bijvoorbeeld, of Zwarte Leeuw. Erg mooi heb ik ook altijd Grenswachters gevonden.

Moderne oude geluiden

Oude bewegende beelden zijn immer fascinerend, maar éxtra als ze dusdanig bewerkt zijn dat ze zich op ware snelheid vertonen. Hier en daar zijn er mensen die dergelijke opnamen ook nog eens voorzien van toepasselijk geluid. Dat lijkt me leuk werk. Hebben we nog een blaffende hond? Een rinkelende trambel? Een snuivend paard? Galmende kerkklokken?

https://www.youtube.com/watch?v=Q8-Y2hZVi5M

Cinema Navelpluis: Onzichtbare buren

 

Boordevol

Een bijzonder interessante blog die ik een poos uit het oog was verloren maar herontdekte is Popo Kabaka’s Tintin perdu, boordevol wetenswaardigheden over de bekendste stripfiguur ter wereld en zijn schepper Hergé. Bijvoorbeeld, dat helemaal vergeten werd op het omslagontwerp voor het iconische album Raket naar de maan een stuur in de jeep te tekenen….

http://tintinperdu.blogspot.com/

Onderweg met de tram: Lijn 1 in Debrecen

Mijn Hongaars is niet bijster goed maar we zijn onderweg in Debrecen, de tweede stad van het land, en vermoedelijk met Lijn 1-es naar Teljes Kör:

https://www.youtube.com/watch?v=OuL2jEugCBs

Slordig

Lees in een oude Humo een vraaggesprek met de Vlaamse politicologe Olivia Rutazibwa, die doctor in de politieke wetenschappen is en gespecialiseerd in internationale politiek, dekolonisatie en racisme. Ze stelt dat niet vergeten mag worden dat we kolonies leeggezogen hebben, en de bevolking uitgebuit. Tot daar aan toe. “Onze mooie pleinen en stations zijn gebouwd met het geld dat dankzij grondstoffen en mensen in Afrika is verdiend. Nu doen alsof zogenaamde vreemdelingen hier komen profiteren, is absurd en zelfs wraakroepend.” Ook tot daar aan toe. Maar dan: “Turken en Marokkanen hebben meegevochten tegen het nazisme en daarna voor een laag loon België en Europa mee heropgebouwd.” En daar beginnen de (de geïnterviewde weet niet beter, maar de redactie corrigeert haar ook niet) fouten. Primo: Turkije ligt (hetgeen gesuggereerd wordt in haar betoog) tot nader order niet in Afrika. Secundo: Marokko bestaat pas sinds 1956 en was dus geen partij in de Tweede Wereldoorlog. En tertio: Turkije, van oudsher nota bene een bondgenoot van Duitsland, was in diezelfde oorlog neutraal. Dat een gemiddelde beroepsvoetballer dit allemaal niet weet wil ik vergeven, maar een doctor in de politieke wetenschappen die gespecialiseerd is in internationale politiek, dekolonisatie en racisme….

Zwarte zaken

Waar de meeste goederen vandaan komen in Europa. Als ik Boris Johnson was zou ik niet vrolijk worden van dit kaartje: Duitsland doet goede zaken, in het zwart….

Zomaar

Zomaar nieuwsgierig naar de herkomst van wat we zoal op de eerste plank in de voorraadkast voor de pak hebben staan noteer ik: espresso uit Hamburg, noedels uit Częstochowy, ongepelde grijze garnalen uit Volendam, doperwtjes uit Kapelle, rode kidneybonen uit Vaulx, piccalilly uit Hamburg, tomatensaus uit Bunschoten, haringfilets in zachte mosterdsaus uit Cuxhaven, mayonaise uit Oelegem, knoflookpasta uit Sant’Agostino, pindakaas uit Merelbeke, tonijn uit Guayaquil, zilveruitjes uit Györ, schalullen uit Neuwied, beschuit uit Dordrecht, grissini uit Turijn, gist uit Diegem en kippenbouillonblokjes uit Lezo. Tonijn uit Zuid-Amerika, al de rest uit de EU. Opvallend: niets uit het Verenigd Koninkrijk.

Verpakkinglezen

Paneermeel is in het Frans chapelure. In het Duits Paniermehl, en in het Italiaans pane grattugiato. Ik lees graag informatie op verpakkingen. Heel leerzaam dikwijls. Of gewoon de nieuwsgierigheid opwekkend. Dit Paniermehl van Guthaus wordt gemaakt in Traunstein. Even gegoogeld waar dat ligt. Hé, ik ben daar wel eens langs getreind: Traunstein, hieronder de markt ginder, ligt tussen München en Salzburg. Paus Benedictus XVI is er ereburger. Tot zover dit Gemengd Bericht. 

 

Duidelijk

Plaatjes zijn vaak duidelijker dan ellenlange uiteenzettingen. Op het kaartje hierboven ziet u de grootste religies per land, op het kaartje hieronder de tweede grootste.

 

Cinema Trivia: Stuntwerk

Veel spectaculair werk in films wordt opgeknapt door stuntlieden. Daar raak je aan gewend. Je vraagt je amper nog af hóe ze iets doen. Dat had ik wel bij het bekijken van Calling All Curs, een kortfilm met The Three Stooges uit 1939. Op zeker moment zitten die aan tafel met allemaal honden met een servet rond de nek, die brááf op eten wachten. Hoe ze die zo rustig bijeen hebben weten te houden is me een raadsel. Moet je die relaxte Deense dog links zien….

https://www.youtube.com/watch?v=rsFm_Wupzjw

Opgezocht: Jan Ingenhoven

Bladerend in het Modern Woordenboek – Taalkundig Encyclopedisch Geïllustreerd, in 1937 uitgegeven door de N.V. Brepols in Turnhout, kom ik Jan Ingenhoven (1876-1951) tegen. Een in Breda geboren componist van wie ik nog nimmer had gehoord. Wat is encyclopedisch lezen toch een genot nu ook internet er is. Zou er iets van Jan Ingenhoven op YouTube te beluisteren zijn? Jawel hoor, zijn Trio  voor viool, cello en harp bijvoorbeeld:

https://www.youtube.com/watch?v=_sPq-qcCiLg&list=RD_sPq-qcCiLg&start_radio=1&t=36

Voorstelling

Kwam deze foto weer eens tegen, genomen tijdens de voorstelling van de bloemlezing Antwerpen – De stad in gedichten. Ik weet niet meer waarop collega Victor Vroomkoning me daar wijst. Links van ons zit beroepsopportunist Patrick Janssens, toentertijd burgemeester van Antwerpen en later algemeen directeur van voetbalclub KRC Genk. Van beide posities werd hij weggestuurd. Wat zou hij tegenwoordig uitspoken?

Begrijpelijk

De Urechis unicinctus, rauw gegeten in Japan en Korea een lekkernij, is een lepelworm uit de familie der Urechidae. Soms vraag je je af waar een bepaalde naam vandaan komt, maar hier hoeft geen tekeningetje bij: de Urechis unicinctus heet in het Nederlands penisvis…. 

Hans in vijfvoud

Vandaag post in de brievenbus uit de wondermooie Achterhoek. Mijn kameraad Hans Mellendijk stuurt me niet alleen een aardig boekje, maar ook…. zichzelf in vijfvoud! Op zegels van € 1 vereeuwigd door de Nederlandse posterijen. Wunderbar!

Augustus

Praten redactie op bui een collega ik met melige kon ik als met wie een gewerkt net als heb zo een we Augustus in waren.

(lees: Ik heb op een redactie gewerkt met een collega met wie ik als we in een melige bui waren net zo kon praten als Augustus.)

Matrijs voor herinneringen

In Tilburg voegde het onvolprezen magazine voor kunsten en letteren Fleurs du mal mijn gedicht Matrijs voor herinneringen toe aan zijn inhoud:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-matrijs-voor-herinneringen

In één keer....

De vogel die vroeger Vlaamse gaai heette draagt nu nog slechts de naam gaai. De Garrulis glandarius heet in de andere twee landstalen van België Eichelhäher en Geai des chênes. Daaruit blijkt wat hij graag eet: eikels. Daarvan heeft hij er, om de winter door te komen, slechts 3 tot 5 nodig hoorde ik in het leerzame programma Wildes Deutschland. De gaai slikt een eikel in één keer helemaal in. Het lijkt mij zwaar verteerbaar eten….

 

Sterk werk

Regelmatig bekijk ik wat de galeries in de buurt zoal in de aanbieding hebben. Minstens zo vaak echter houd ik hier in de Sint-Jorispoort even halt voor de etalage van KunST+, een atelier voor volwassenen met een verstandelijke beperking. Dikwijls is daar verbijsterend sterk werk te zien.

Tevreden

Drie minuten over elf, het is te zeggen: drie minuten over drieëntwintig uur, en ik kan mijn stappenteller met tevredenheid raadplegen. Vandaag 9046 stappen gezet. 7000 is al mooi. Dat haal ik meestal wel.

Anders bedoeld

De ontwerpers van het klassieke bierflesje gingen niet over één nacht ijs. Het werd zó ontworpen en gemaakt dat het bier er het langst koel in zou blijven. Aan de tekentafel ging men er wél van uit dat bierliefhebbers het flesje aan de smalle bovenkant vast zouden houden. Doordat daar minder contact met de warme hand is dan aan de onderkant zou de drank kouder blijven. Wel eens iemand gezien die een bierflesje aan de bovenkant vasthoudt? Doet me denken aan de bedenkers van de roltrap. Hun bedoeling was om daarmee mensen sneller te verplaatsen, waarbij ze er van uit gingen dat men erop dóór bleef lopen. Jammer dan: iedereen blijft er lekker stil op staan….

 

 

Dienstregeling

Het vorige bericht doet me eraan denken dat ik in het Handelsblad van Antwerpen van donderdag 23 juni 1904 een dienstregeling vond van de Stoomtramweg-Maatschappij Antwerpen – Bergen-op-Zoom – Tholen. 116 jaar geleden kon je vanuit de grote naar de kleine Scheldestad trammen om 6.50, 10.45, 13.20, 16.55 en 18.25 uur….

Jonge dikke

Deze foto, die ik tegenkwam in BN/DeStem, van het Gouvernementsplein in mijn geboortestad Bergen op Zoom kende ik niet. Een opname uit 1890. De ‘dikke boom’ waarbij ik het gelijknamige gedicht zou schrijven (Zie het Gemengd Bericht van maandag 5 oktober jongstleden) is hier nog een jonge dikke. Je kon in die tijd ook nog per tram van Antwerpen naar Bergen op Zoom….

https://indebuurt.nl/bergenopzoom/genieten-van/toen-in/dat-is-lang-geleden-zo-zag-bergen-op-zoom-er-voor-1900-uit~114097/6/

Saai

Neen, voor spanning zorgt een Wereldkampioenschap korfbal niet. Sympathieke sport hoor, altijd vond ik het leuk dat het een gemengde is. Maar om nou op het puntje van je stoel te gaan zitten als er een WK is, nogmaals: neen! Er is ondertussen 11 keer een WK korfbal afgewerkt en Nederland won daarvan 10 edities. Steeds werd België tweede. In 1991 werd België wereldkampioen, en toen werd Nederland tweede. En nu niet denken dat dat de enige twee landen zijn die meedoen. Er zijn nóg ‘korfbalnaties’, maar die reikten nooit verder dan brons….

Duveltjeskermis

Ik had juist de zonwering naar beneden gedaan om het felle tegenlicht wat te temperen en ineens zie ik dat het regent. Kermis bij de duveltjes. Het blijft een merkwaardig verschijnsel….

Momentopname

De nabije boeken, film en muziek op dit moment: Der Runde Bogen uit de reeks Die Blauen Bücher, The Terence Davies Trilogy (bestaande uit Children, Madonna And Child en Death And Transfiguration), Fuzzy Warbles van Andy Partridge en Het gewapende kind van Aleidis Dierick.

De logica zelve

Veel mensen denken dat de Mechelsesteenweg pas begint aan de postcode 2018-kant van de Frankrijklei maar hij begint wel degelijk al hier om de hoek van de Bourlastraat. Eindelijk is de stad begonnen met het aanleggen van een duidelijk fietspad tussen ‘beide’ Mechelsesteenwegen. De logica zelve want de facto een rechte lijn. Een hele verbetering want nu is het op de overgang van de leien een chaos voor fietsers.

 

Onzichtbare n

Toen ik per tram Częstochova aan het verkennen was even opgezocht wat voor stad dat is en waar ze eigenlijk ligt. Het aardige aan Wikipedia is dat je er ook kunt horen hoe een naam uit moet worden gesproken. Zo ontdekte ik eigenlijk per ongeluk waar dat omgekeerde accent cedille onder de e voor dient: je spreekt de naam uit als Tsjenstochova. Het accent geeft aan dat je een n achter die e moet zeggen. Het lijkt me eenvoudiger er gewoon een n achter te schrijven, maar onze Poolse vrienden zullen vast een goede reden voor deze eigenaardigheid hebben.