In 2007 werd Tom Boonen – die dacht
gewonnen te hebben – in de finale van de Scheldeprijs nog nipt geklopt door ene
Mark Cavendish. Niemand die daar toen ooit van had gehoord. Vanmiddag Puivelde
Koerse bekeken. Die werd gewonnen door de volslagen onbekende 20-jarige
Amerikaan Robin Carpenter (op de foto boven in de bloemen). Wellicht blijft dit de
enige zege op zijn palmares, maar voor hetzelfde geld zagen we hier de geboorte
van een toekomstige held. Overigens grappig om te zien (foto onder) hoe een
landelijke nederzetting als Puivelde ter gelegenheid van zo’n wedstrijd weilanden
omtovert tot parkings….
Het kan natuurlijk zijn dat ze er een
soort van bezigen die mij onbekend is, maar over het algemeen genomen vind ik
dat Fransen geen humor hebben. Daarom kon ik des te breder glimlachen om deze
voorkant van hartelijke groeten uit Parijs….
Een gespecialiseerd VN-agentschap
voorspelt in een rapport dat de wereld begin volgend jaar meer mobiele
telefoons dan mensen zal tellen. Er zijn 7,1 miljard mensen, en nu reeds 6,8
geregistreerde gsm-abonnementen. In het Gemenebest van Onafhankelijke Staten
(GOS) staat de teller nu al op 1,7 gsm per inwoner. Ik kan me nog herinneren
dat we geen telefoon hádden….
Al bladerend kom ik deze foto tegen,
die me weer doet denken aan de Zoo van Maubeuge. Een bijzondere dierentuin, met
regelmatig onverwachte interactie. Al kuierend kwam ik plots in een kudde lama’s
terecht. Die dieren hebben daar veel bewegingsvrijheid. Een ervan was niet van
mijn komst gediend, en verdween via….een trap! Kijk maar:
Dit zelfklevertje (deze autocollant) trof ik in een
notitieboekje uit de 19de eeuw. Toen werd er nog erg veel Frans
gebruikt in Antwerpen, óók in deze straat. Want de Bourlastraat heette tot 1869
Sint-Jorispoortstraat, hetgeen in de taal van Molière Rue Porte Saint-Georges is. De gezusters Bauwens (les Bauwens Soeurs) baatten op nummer 10
een katholieke boekhandel (librairie
catholique) uit. Die is er niet meer….
Mijn oog valt op een vraaggesprek met
iemand die in Huizen woont. Hetgeen me een fraaie caféscène in herinnering
roept. Goede vriend Kees was in gesprek met een leuk meisje, dat opsomde waar
ze zoal domicilie had gehad. Na een slokje zei ze: “En oja, ik heb ook nog een paar jaar in Huizen
gewoond.” Waarop Kees onmíddellijk, uiterst gevat, repliceerde: “O, maar da’s
nog niks, ik woon al mijn hele léven in huizen!”
Ja, wat is het nou daar op
Schoonselhof? Park of perk? Groot
Militair Ereperk is er te lezen, maar ook Militaire Ereparken. Betekenis 8
van park in mijn Van Dale is perk, bloemperk. Perk
lijkt me de beste optie: door een
omheining of anderszins afgebakend stuk grond. De Van Dale kent overigens erepark
noch ereperk.
In vitrines in de hal van Het
Letterenhuis aan de Minderbroederstrraat 22 hier in Antwerpen is nog tot 20 mei
een selectie te zien uit de foto’s die ik maakte van auteurs in de gemeente voor mijn nog immer uitdijende project De Tafel van 1. Zie:
Wat een treurigheid. Antwerpen zit,
na de degradatie van Beerschot (Antwerp FC, nota bene met stamnummer 1,
vertoeft al jaren in Tweede), zonder voetbalclub in Eerste Klasse….Ben eens een
kijkje gaan nemen op het internet, naar andere steden met meer dan 500.000
inwoners. Allemaal hebben ze er een. Zelfs Helsinki (HJK), Łódź (Widzew), Riga
(FK) en Palermo (sic)….
Kastanjes zijn vroege bloeiers, maar
deze lange winter zorgde er voor dat zelfs zij zich wat terughoudend opstelden.
Nu de temperaturen voorzichtigjes aan lenteachtig worden is het ook ineens
ráák: er zitten, zo zie ik als ik ons terras op stap, zelfs al bescheiden kaarsen in het groen!
Welk een aandoenlijk kitscherige
verbeelding van Het Laatste Avondmaal (gezien in de gangen van de
Sint-Pauluskerk in Antwerpen). Dat er bij die gelegenheid ook, zo te zien
gebakken, vis op het menu zou hebben gestaan wist ik niet. Brood en wijn, ja
dat weten we. De vis en het brood lijken op vis en brood, maar de wijn? Zou de
maker hebben willen laten uitschijnen dat die klotste in de bekers? Het lijkt
verdorie wel tarama….
Je hoeft geen Tom Boonen of Fabian
Cancellara te heten om een supporterscafé te hebben. We dronken in
Sint-Genesius-Rode koffie in Taveerne Feestzaal ’t Binnenhof, die al op de
gevel aankondigt Kenny Dehaes Onze N° 1.
Kenny (die zaterdag van start gaat in de Giro d’Italia) zag weliswaar het
levenslicht in Ukkel, maar dat ligt vlakbij.
De renner (die onder meer de Schaal
Sels, Handzame Classic en etappes in de Vierdaagse van Duinkerke en de Ronde
van België op zijn naam schreef) schonk het stamlokaal van zijn bewonderaars de
puntentrui die hij twee jaar geleden droeg in de Ronde van Picardië. Mét
handtekening. De eerbied waarmee zo’n kledingstuk dan trots wordt
tentoongesteld vind ik op een bepaalde manier ontroerend….
Zo, het wordt tijd om weer eens wat
propaganda te maken voor de filmpjes die bij enkele van mijn gedichten werden
gedraaid. Ze staan netjes bijeen op mijn website:
Als stedelingen hebben wij geen last
van marters. Maar in de Achterhoek, zo hoorden we nog maar vorige week, was de
bedrading van iemands auto doorgeknaagd door een of meerdere van die
intelligent ogende diertjes. En nu hoorden we van Frans Budé, die op bezoek
was, dat ze er in Zuid-Limburg en wijde omgeving ook last van hebben. Van de geur
van urine houden marters niet. Het helpt wanneer je pipi doet tegen de banden.
Maar de bedrading onderaan de auto? Welke acrobatische houding moet je niet
aannemen om dáár tegenaan te plassen? Geen nood: voor slechts € 10,95 heb je
een flacon vloeibaar afweermiddel tegen marters. Ze gaan er niet dood van, maar
blijven er wel van weg. Het is toch verbazingwekkend wat er zoal op de markt
wordt gebracht….
Hoorde mezelf tegen mijn lief zeggen
dat ik de machinekamer ging activeren, met het zinnetje: “Er is nog wat was….” Welk
een filosofisch getinte huishoudelijke mededeling eigenlijk….
Het kon natuurlijk bijna niet anders
dan dat ik, geboren in het Mariajaar 1954, een zwak zou krijgen voor het
opsteken van kaarsjes bij beelden van Onze Lieve Vrouw. Woonde een studiemiddag
bij waar plaatselijke specialiteiten uit Scherpenheuvel werden geserveerd. De Scherpenheuveler
noppen bijvoorbeeld (dat zijn die
bollekes), en schuimpjes (zo noemen
we die in Noord-Brabant tenminste – hier in dit Belgische Brabant zeggen ze er ook
wel guimauves tegen –) in de vorm van….de
Moeder Gods. Daar schijn je zelfs eerst het hoofdje van af te ‘moeten’ snoepen.
Moest, in een Fish and Chips in het Verenigd Koninkrijk, ineens aan Kuifje
denken. En meer bepaald (hoeveel mensen weten dat zijn voornaam Archibald is? –
lees er het album De Geheimzinnige Ster maar
eens op na!) aan Kapitein Haddock. Omwille van de Haddock & Chips op de ‘kaart’ natuurlijk….
Zomaar even de kaart van ons
continent uit 1913, om te illustreren dat de afgelopen eeuw Europa niet minder
dan 18 nieuwe soevereine staten opleverde. In alfabetische volgorde: Bosnië
& Herzegovina, Estland, Finland, Hongarije, Ierland, Kosovo, Kroatië,
Letland, Litouwen, Macedonië, Moldavië, Oekraïne, Oostenrijk, Polen, Slovenië,
Slowakije, Tsjechië en Wit-Rusland.
Met gesloten ogen voor de
poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu
zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt Alle goeds van Ingmar Heytze (Uitgeverij Podium, 2001) waarvan ik
bladzijde 139 opsloeg, met daarop Grote
schoonmaak:
Ze haalt de woorden uit mijn mond.
Wat is het daar benauwd en vochtig moppert ze, de zaklantaarn is ook al zoek en god wat hangen er vandaag weer rare zinnen aan mijn huig – ik laat haar maar, als ik wat terugzeg zijn er zó een paar ontsnapt en wat moeten we dan beginnen….
Weer eens in de Achterhoek geweest.
Zag daar, in Winterswijk, tegen het decor van het Gerrit Komrijcollege (genoemd
naar een van de grote zonen van de stad, mee eens!) twee treinen van Arriva.
Een is er genoemd naar Guus Hiddink, een andere grote zoon van de streek. Akkoord!
De andere echter was genoemd naar Simon Tahamata. Dat begrijp ik niet. Ik
misgun Simon, een ongelooflijk sympathiek ventje en een van de meest sierlijke
linksbuitens in de Lage Landen aller tijden, helemaal niéts. Maar waarom krijgt
hij in de Achterhoek een trein naar zich vernoemd? Hij is geboren in Vught, en
nota bene reeds sedert 1990 Belg. Hij heeft zelfs nooit voor De Graafschap gespeeld….
Ooit, en echt nog niet eens zó lang
geleden, gold het beroep van bankier als respectabel. Waarom werd Nick Leeson destijds
in de gevangenis gezwierd? Omdat hij de boel had getíld! Waarom wordt al dat
crapuul dat aan de basis ligt van de huidige crisis ongemoeid gelaten? Sommige
zaken blíjf ik weigeren te begrijpen….
Bij het kasteel op begraafplaats
Schoonselhof woont een koppel Nijlganzen. Dat viert gezinsuitbreiding. Er moet
in de sneeuw zijn gebroed, want de kuikens zijn al best groot. Leo Spiessens
fotografeerde het stel. Moeder kloekt, pa dekt de aftocht. En kom er maar niet
te dicht bij, want hij valt je aan….
Daar had ik al lang niet meer aan
gedacht. Een berichtje op de Mededelingen
van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie deed me weer eens een
oude bloemlezing uit kast halen:
Ben weer eens bezig in Madrigalen van de zomer van Gabriele
D’Annunzio, waarbij ik nu pas de toelichting van vertaler Frans van Dooren (wat
wás dat toch een aimabele man, blij dat ik die eens heb mogen ontmoeten)
terdege lees. Daarin stelt hij iets bijzonders: een Tsjechisch onderzoek heeft
uitgewezen dat D’Annunzio’s vocabulaire tot de rijkste van de wereldliteratuur
behoort. In ’s mans Opera omnia
komen niet minder dan….40.000 verschillende woorden voor. Ter vergelijking: bij
Shakespeare zijn dat er 24.000, bij Goethe zelfs ‘slechts’ 20.000!
Leerde terloops dat woensdag in het
Pools środa is. Daar herken ik niets
in, zoals dat wel het geval is bij Wednesday.
Eens gaan nazoeken hoe de dag in andere talen heet. In het Deens heet hij, dat
komt dicht bij het Nederlands, onsdag,
in het Fins keskiviikko en in het
Turks carşamba. Het viel me op dat de
naam in veel talen met een m begint: mercoledi (Italiaans), mercredi (Frans), miércoles (Spaans), miovikudagar
(IJslands) en Mittwoch (Duits).
Tot zover dit Gemengd Bericht.
Humor is wat mensen, en bij
uitbreiding culturen, bindt. Even nadat ik, op reis in het Verenigd Koninkrijk,
deze foto maakte op het station van Sheffield kwam ik op de bankjes links naast
de man in de verte te zitten. Iets later klonk er een dingdong, waarna uit de omroepinstallatie de mededeling klonk:
“Attention: pickpockets are spotted in this station, as well as beggars. Please
don’t give them any money.” Waarop ik naar mijn tijdelijke buurman knipoogde,
en zei: “I was just about to ask you if you could spare a quid.” Hij:
“I’m sorry, as you just heard, I’m not allowed to….”
De grote Franz Kafka noteerde op 2
augustus 1914 (na te lezen in zijn Tagebücher):
“Deutschland hat Rußland den Krieg erklärt. – Nachmittag Schwimschule.”
We genoten in het landelijke deel van
Goirle gastvrijheid van mijn zwager en schoonzus. Als stadsmensen zijn wij al
blij met de koolmeesjes en merels die naast ons terras in de kastanjes huizen.
Hier echter zagen we reeds voor het ontbijt (behalve in de lucht een buizerd!)
in hun tuin bonte spechten, boomkruipertjes, bosduiven, groenlingen, kauwtjes
(ik meende ook een kneutje te ontwaren), pimpelmeesjes, roodborstjes en
vinkjes. Die kwamen er met graagte op de broodkruimels en nootjes af. Gewéldig!
Maar dat was nog niet alles: We konden ook aanschouwen hoe een rode eekhoorn op
zijn gemakje ‘zijn’ eetkastje naderde (foto hierboven), betrad, en er iets
lekkers uit te knabbelen haalde….
Lange tijd verzamelde Frank De Vos
foto’s van reclames op muren die door de tand des tijds zijn aangetast. Die
collectie resulteerde destijds in het project Met nog een geeuw op steen. Moest er weer aan denken toen ik in de
Lange Leemstraat dit fraaie stukje reclame- archeologie tegenkwam….
Zou de lente dan toch eindelijk
door gaan zetten? Je zou het zeggen, als je deze twee beeldschone exemplaren
van de passer domesticus lekker ziet
badderen….
In 1973 was de slechtvalk in
Vlaanderen uitgestorven. Nu is het prachtdier terug: vorig jaar werden er wel 105
jongen geteld! In Antwerpen (daar zijn nestkasten op onder meer de politietoren
aan de Oudaan, en op de Boerentoren) broeden maar liefst 24 paren. Ook in de
Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal in Brussel woont een paar. Het mooie
daarvan is dat het (nu al voor het zevende jaar op rij) gevolgd wordt door
camera’s, 24 uur op 24:
In de zomer van 1957 was er, blijkens
het handschrift van mijn vader zaliger nagedachtenis in het familiealbum, een
hittegolf. Ik was op weg naar mijn derde verjaardag en liep om in de mist der
tijden vergleden redenen met een vlaggetje in mijn hand ons tuintje op en
neer….
Dit lijkt me het
boodschappenlijstje van een voetbaltrainer. Een die ontegenzeglijk van poezen
houdt, en een niet al te succesvolle ploeg onder zijn hoede heeft. Hij is
immers dringend toe aan kampioenen: hij gaat zich een blikje champions aanschaffen….Een
mooie aanvulling voorwww.geefonsheden2.blogspot.com
Bij Sijthof waren ze er 99 jaar
geleden snel bij. Niet alleen waren ze in Leiden de eerste met telefoon (nummer
1!), ze durfden ook al een boek op de markt te brengen over de Europeeschen Oorlog in 1914. Nog geen
idee hoe lang die zou gaan duren, maar handel zag deze uitgever in het neutrale
Nederland er wel al in….
Sommige mensen hebben meerdere
talenten, en staan soms op een tweesprong. Het is voor niet alle
multigetalenteerden echter een kwestie van keuzes maken: sommige gaan brillen
verkopen én broodjes beleggen….
De hoogste kerktoren in de Benelux
staat hier in Antwerpen: de noordelijke (logisch: de zuidelijke is nooit af
gebouwd) toren van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal meet exact 123 meter. Daarmee blijft
hij die van de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Brugge 70 centimeter voor….