Ach ja....

Plots realiseer ik me dat onderstaand plafond me doet denken aan dat van de Heilig Hartkerk in Bergen op Zoom, het centrum van wat toen ik er jarenlang misdienaar was nog de grootste parochie van het bisdom Breda was. Ik herinner me met genoegen hoe mooi ik daar Sterre der Zee vond klinken….

http://www.youtube.com/watch?v=8mVnsWRE68w

Fraai plafond

Kuierde rond in de Academie. Bedacht wie daar allemaal hebben gelopen. Rubens, Jordaens, Teniers, De Keyser, Alma-Tadema, Van Gogh….Of die allemaal dit plafond hebben gezien (zoveel verstand van architectuurgeschiedenis heb ik niet) weet ik niet, maar ik vond het alleszins zeer fraai. Nog levende oud-studenten als Panamarenko en Benjamin Demeyere moeten er in elk geval wél onder gestapt hebben!

Man met regenscherm

Op Fleurs du mal prijkt vanaf heden mijn gedicht Man met regenscherm:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-man-met-regenscherm

Een kwart van alle zoogdieren

De meeste levende wezens op onze planeet zijn insecten. Dat wist ik. Maar goh, soms loop je toch weer tegen iets aan dat je niet wist. Dat een kwárt van alle zoogdieren vleermuizen zijn bijvoorbeeld. We leren iedere dag iets….

Beklierde schoonheid

In de Kruidtuin een tijdje de Echinops spaerocephalus, de beklierde kogeldistel, staan bestuderen. Die vind ik nu minstens zo fraai als toen hij in bloei stond….

Nachtroer

Luttele uren vooraleer ik op een terrasje neerstreek voor een espresso had ik in mijn opschrijfboekje (dat dragen dichters bij zich, mensen!) treurige matrozen genoteerd. Toen ik na een eerste slokje wat rondkeek trof me de naam van deze nachtwinkel. Achter treurige matrozen kwam nachtroer te staan. Dat komt nog wel eens van pas. Wat een merkwaardig woord….

Oh, die gemakzucht....

IJsblokjes / Crushed Ice. Mensen worden steeds gemakzuchtiger. Is het nou zó moeilijk om ijsblokjes te maken? Ik zie in de supermarkt mensen soms ook voorgesneden kaasblokjes meenemen. Die kosten één keer zo veel als het stuk kaas waarvan je die zelf kunt snijden….

Boeiende etalage

Zomaar een fascinerende etalage in de immer tot de verbeelding sprekende Kloosterstraat….

Zij die het weten....

Eerder viel me (in Vlissingen: Onze haring is een openbaring!), in Gent (Vishandel Praet: U de vis, wij de graat) en in Den Bosch (Een goede wenk: eet vis van Henk!) reeds op hoe creatief vishandelaren zijn in het aanprijzen van hun smakelijke handel. Deze keer was zulks het geval in Nijmegen: Zij die het weten komen hier haring eten. Zo beveelt deze neringdoende haar waren aan. En dan heet ze ook nog Wilma Graat!

Momentopname

De muziek hic et nunc: Completorium van het album Chant door de Cisterciënzer monniken van Stift Heiligenkreuz. De lectuur bij de hand: De naam in een kamer van Armando en de correspondentie tussen Gabriele D’Annunzio en Benito Mussolini.

Steppeslurfhondje

Uitbreiding van de collectie in de Zoo, met een diertje waarvan ik nog nóóit had gehoord: het steppeslurfhondje, de Rhynchocyon petesi, lijkt op een mini-miereneter, maar is familie van de….olifant!

Feestelijk object

Eindelijk is de toegangspoort tot de Van Wesenbekestraat, Chinatown, weer in volle glorie te zien. Eerst werd de bouw daarvan tegengehouden door een broodjeszaak die meende daardoor uitzicht te verliezen, later bleek er materiaal van af te vallen waardoor het ding terug in de steigers moest. Ik vind het wel een feestelijk object.

Rare kwast

“Waar kan ik de scheerkwasten vinden?” vroeg ik aan een vriendelijk ogend winkelmeisje. Ze was daarnaast ontwapenend eerlijk: “Eh, wat zíjn dat?”….

Beschermde vloer

Monumentenzorg is een mooie zaak. Die echter af en toe ook zorgt voor potsierlijke situaties. Zo is op de Meir een pand gesloopt, behalve de voorgevel (dat gebeurt wel vaker) en de houten vloer van de….derde verdieping met een stukje dak. Klaarblijkelijk zijn dat de enige oorspronkelijke elementen. Er moest een speciale constructie worden opgetrokken om de vloer in de lucht te houden. Bizar!

Engelstalige laarzen

Kwam op het wereldwijde web de vertaling die John Irons van mijn gedicht Veertig laarzen maakte weer eens tegen:

http://johnirons.blogspot.be/2010/04/poem-by-dutch-writer-bert-bevers.html

 

Niet één woord

Het is weer uitkijken geblazen als ik langs achter naar buiten ga: kastanjetijd! Het doet me altijd genoegen die mooie bruine vruchten en hun bolsters te bestuderen, omdat die ons lievelingsseizoen aankondigen. Wist u trouwens dat er in onze taal niet één woord is dat rijmt op herfst?

Goeie vraag

Interessante vraag van Ernst Jünger: “Vraag me, staande voor een middelmatig schilderij van de Judaskus, af: dat zwaard van Petrus dat hij daar trekt, zal hij toch wel steeds bij zich hebben gedragen – heeft Christus hem dus toegestaan zich daarmee te omgorden? Of heeft hij het Malchus uit de hand gerukt voordat hij hem raakte?” Las er Johannes 18:10 op na. Het was van de eerste paus: “Daarop trok Simon Petrus het zwaard dat hij bij zich had, raakte de knecht van de hogepriester en sloeg hem het rechteroor af.”

Dáár was hij gebleven....

Het aardige van wonen in een oude stad is dat daarvan af en toe verdwenen gewaande onderdelen opduiken. Leo Spiessens bemerkte dat door grondwerken in de Vleeshuisstraat de grondvesten van de vestingmuur – vermoedelijk ooit afgebroken om die straat te trekken – daar momenteel terug zichtbaar zijn. Mooi!

Smakeloze reclame

Deze reclame moet uit het prille begin van de Groote Oorlog dateren, toen alle belligerenten nog dachten voor kerstmis thuis te zullen zijn. Hier doet OXO het immers gewoon uitschijnen alsof het daar een gezellige boel was aan het front….

Afbreken!

Iedere keer weer als ik de hoek van de Schermersstraat en het Mechelseplein om kuier treft me de horizonvervuiling van de politietoren aan de Oudaan. Links de Sint-Joriskerk, op de achtergrond de toren van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal. Misdadigers waren het, die het toestonden dat daar tussenin zo’n gedrocht mocht worden gebouwd. Het werd, begrijpe wie begrijpen kan, in 2002 zelfs beschermd. En dan te bedenken dat de architect ervan, Renaat Braem, in 1968 een boek met kritiek op de stedenbouw in België publiceerde met als titel….Het lelijkste land ter wereld.

Met Zidane op de foto

Toen ik eens voor een artikel achter de schermen van de Zoo mocht dwalen liet de verzorgster me kennismaken met Zidane. Niet de voetballer, maar de okapi. Het beeldschone dier (welk een prachtige fluwelen huid!) was absoluut niet schichtig. Een van mijn lievelingsfoto’s….

Ju / Jeu

Uit het Parijs dagboek 1943-1944 van Ernst Jünger: “Bij het opschrijven van het woord Jugend viel me het feestelijke, eufonische van de eerste lettergreep op, net als in Jubel, jung, Jul, iucundis, iuvenis, iungere, coniugere en allerlei slogans en namen van goden. Het oude feest van de Juturnalia.” Hetgeen me deed peinzen waar in onze taal jeugd zoal aan doet denken. Onmiddellijk viel me jeuken in. De Van Dale uit de kast gehaald, en inderdaad zijn het vooral jeuk-afleidingen en andere negatieve woorden als jeuzelen. Maar ik moest ook sinds lang weer aan Jan Jeuring denken, de robuuste spits die aan het eind van de zestiger jaren het mooie weer maakte bij en met FC Twente.

Lust voor het oog

Kijk de bloemen die we vorig weekeinde cadeau kregen van Geert en Wilma er nog eens mooi bij staan op ons voorterrasje. Een lust voor het oog!

Hart onder de riem

Hé, toen ik het bad aan wilde zetten zag ik dat twee riemen van Geertje daar samen de vorm van een hart aan lagen te nemen….

De kolenkit achterna

Volgens mij gaat de brievenbus de kolenkit, de telefoon met draaischijf, de stencilmachine en de fax achterna. Zouden er nog jongeren (gewend als die zijn aan e-mail, Facebook, Twitter, Hyves, Skype en wat dies meer zij) zijn die wel eens een briéf schrijven en (in het verlengde daarvan) posten?

http://www.youtube.com/watch?v=425GpjTSlS4

Zomaar nieuwsgierig

Zomaar uit nieuwsgierigheid even gaan kijken waar de Harmonieboekhandel van mevrouw F. Rahier indertijd gevestigd was, hoe de Mechelsesteenweg 225 vandaag de dag oogt….

Nog immer actueel

“Wij beleven en doorleven de devaluatie van het woord, in de eerste plaats in de politiek waar de termen oorlog, vrede, vrijheid, democratie een verschillende betekenis krijgen naar gelang de mond die ze uitspreekt, hetgeen betekent dat ze geen algemene betekenis – eerste vereiste van een taal – meer bezitten.” Woorden van Jan Walravens uit 1961, die ik nog immer actueel acht. Las ze in zijn inleiding op de Soldatenbrieven van Hugues C. Pernath en Paul Snoek. Die tikte ik voor een prikje op de kop op de altijd interessante rommelmarkt in het Stadspark. De bundel werd gekocht bij een destijds nog francofone Antwerpse boekhandel: Librairie de l’Harmonie van madame F. Rahier, aan de Chaussée de Malines 225.

Oudste schilderij om de hoek

Wat een weelde toch om midden in Antwerpen te wonen. Gewoon hier om de hoek bevindt zich (reeds sedert 1904) het Museum Mayer Van den Bergh, het eerste museum ter wereld dat volledig rond één bestaande collectie werd gebouwd. Het heeft bovendien het oudste schilderij dat bewaard wordt in een Belgische verzameling: Maria met kind en vier taferelen uit haar leven van Simeone en Machilone van Spoleto. Die schilderden dat in Siena, in 1270. Het is dus al 743 jaar oud!

Onbekend blad

Waarschijnlijk is er een nieuwe postbode in dienst want ik kreeg een aan een mij volledig onbekend persoon geadresseerd blad in de brievenbus. Ik had daarvan nog nóóit gehoord: De Witte Stok is het tijdschrift van de Brailleliga. Waarschijnlijk is het niet zozeer op blinden  als wel op slechtzienden gericht, want het is gewoon gedrukt. Weliswaar in een iets groter lettertype, maar toch….

Uit de kast (XIV): Erik Lindner

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit nemen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Ditmaal is dat Tong en trede van Erik Lindner (Bezige Bij, 2000) waarvan ik het titelloze gedicht op bladzijde 40 opsloeg:

Sprekend, zeedijk, de rauwe vis,

het oranjeplein, een lege fles in
een douchecel, het zout dat niet
is afgespoeld. Hier is het. Zoek.

De mond, geopend in een vraag.

De ommekeer in het natte doek
voltrekt zich, nodeloos en traag
sleurt mee en laat los – opnieuw

de zwijgende rit naar het strand.

Veelvormig wereldwonder

In de oudheid was de Colossus van Rhodos een van de Zeven Wereldwonderen. Voor mij heeft dat ding er altijd uit gezien zoals dit plaatje uit mijn jongetjesencyclopedie Ik weet het! We weten uit antieke teksten dat het beeld echt bestaan heeft, maar er zijn nooit resten van gevonden. Kunstenaars konden er dus door alle tijden heen hun fantasie op los laten. Google maar eens op afbeeldingen van de Colossus van Rhodos. Wat een diversiteit! Kwam hierop omdat ik Il Colosso di Rodi weer eens zag:

http://mededelingen.over-blog.com/article-cinema-trivia-de-blote-benen-van-rory-calhoun-120142396.html

Stabiel wereldbeeld

Kwam in mijn archief deze fraaie spotprent tegen: De wereld volgens Ronald Reagan. Die is er al een tijdje niet meer, maar het viel me op dat er aan het wereldbeeld in Washington eigenlijk amper iets is veranderd….

Propaganda

Tijd om weer eens wat propaganda te maken voor de filmpjes die mijn neef Maarten bij enkele van mijn gedichten draaide. Bij Levitatie bijvoorbeeld:

http://www.youtube.com/watch?v=AJ4E884INqM
Er zijn er meer:
http://www.bertbevers.com/filmpjes/filmpjes.htm

Jammer van de moeite

Hé: knophulsels! Had ik dat woord nu al voor mijn collectie Phaalangst & Sokofouders, of niet? Eerst even kijken in de Van Dale of het correct is. Ontdek daarnaast zelfs nog knopherik. Jammer van de moeite, want ik bleek ze allebei reeds te hebben:

http://www.bertbevers.com/sokofouders.htm

Contradictio....

De woorden bank (de financiële instelling, niet het zitmeubel) en delen horen naar mijn diepste gevoel absoluut niet bij elkaar. En al helemaal niet in het huidige tijdsgewricht waarin nog meer dan ooit graaien en woekeren in sommige ogen welhaast nobel lijken. Dacht daaraan toen ik in de tram Bank Delen passeerde….

Rode minderheid

Het valt niet meer zo op vanwege minder haar en een grijzere snor, maar ik behoor oorspronkelijk wel degelijk tot de roodharigen. Die, dat blijkt uit deze kaart, overduidelijk een minderheid vormen….

Verwelkte reclame

Kwam deze fraaie geschalodderde reclame tegen. Waardoor ik weer eens aan Frank De Vos’ collectie Publicité Fanée dacht:

http://verwelktereclames.blogspot.be/

Even geduld

Ooit zullen er uit dit nu nog prille groen ook zulke balken gezaagd kunnen worden, maar dat duurt nog wel eventjes….

Doelloze streepjes

Wat een opmerkzaan man, de beheerder van de boeiende blog Tintin Perdu. Draagt Kuifje een overhemd met lange mouwen met daaroverheen een pullover met korte, of plaatste Hergé doelloze streepjes? Goed opgemerkt alleszins, ook de veranderende kleur van het behang in Kuifjes appartement:

http://tintinperdu.blogspot.be/2013/02/doelloos.html

Momentopname

De boeken die ik op dit ogenblik nabij heb: Oorlog en terpentijn van Stefan Hertmans, Valerius De Saedeleer – De tuin der afwezigen van Piet Boyens en Lustrumprotocollen na het ontbijt van Willy Roggeman.

Te paard!

Ineens ben ik, de braderie in Deurne passerend, weer een jaar of vijf. Het is kermis op de Grote Markt in Bergen op Zoom, en ik mag van oma en opa te paard! Het zaagsel, het nabije stadhuis, de mallemolens: ik zie er niets van. Ik ben Randolph Scott en ik trek door de bergen van Wyoming….

Knap geparkeerd

“Nu is de Van Maerlantstraat wel een vrij lange en vooral rechte straat, maar om daar met een Starfighter te landen....,” mailt Leo Spiessens me. Leo heeft een fijn gevoel voor ondergekoelde humor….

Heftige naam

In Ierland schijnen er veel van deze merkwaardige torens te staan. Op het continent is er één. In Mesen (het kleinste stadje van het land) bezocht ik het Island of Ireland Peace Park. Fraai aangelegd monument ter herdenking van de Ieren die hier in de Groote Oorlog het leven lieten. Op een bord naast de ingang staat PÁIRC SÍOCHÁNA D’OILE Á N NA h ÉIREANN. Ik vermoed dat daar ook staat dat het een Iers vredespark is.

Fraai meanderend

Mooie foto van de Schelde, door mijn broer gezien en verstuurd vanuit de lucht. Welk een machtige rivier is het toch, de Scaldis….

Het kan open

Het is vandaag de Internationale Dag van de Alfabetisering. Juist heden is dit strookje uit de briljante stripreeks Dirk-Jan van Marc Retera extra wrang….

Bij het bekijken....

Van Jef van Kempens onvolprezen webmagazine Fleurs du mal mag vanaf heden ook mijn gedicht Bij het bekijken van een foto van mijn overleden vader als nog jonge man deel uitmaken:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-bij-het-bekijken-van-een-foto-van-mijn-overleden-vader-als-nog-jonge-man

 

Verliefd op een landschap

Wat een prachtig weids panorama heb je vanaf de Rodeberg in de landelijke gemeente Heuvelland. Je kunt echt verliefd worden op een landschap. Hier waan je je Valerius De Saedeleer. Denk er een laag sneeuw over, en je hebt een van diens schilderijen. Dat kerkje daar beneden is Sint-Petrus van het gehuchtje Loker, in de rug gedekt door de Kemmelberg.

Mooie vondst

Kwam in een vitrine in het (overigens bijzonder aan te bevelen) Centrum van de Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde een geweldige titel tegen, van een Franstalige wielerencyclopedie: L’en CYCLE opédie. Welk een briljante vondst!

Wedden?

Op sommige dingen durf ik zo te wedden. Ik weet zéker dat deze zestiger met westernlaarzen, jeans, zwart lederen jack, grijs haar in een staartje en een hoed vaker naar bluesmuziek luistert dan naar polyfonie….