Heropgedoken werkgever

Mijn eerste vakantiebaantje had ik bij De Gruyter, eerst als vakkenvuller en later achter de kassa. Toen ik vanmorgen de deur uit stapte zag ik een camion van De Gruyter de straat in komen. Ik dacht eigenlijk dat deze winkelketen al lang niet meer bestond.

Niet snugger

Het Franse leger, toch al niet bijzonder snugger, had in het begin van de Groote Oorlog heel wat slachtoffers uit kunnen sparen als het zich aan de Moderne Tijd had aangepast. Waar de Duitsers ten strijde trokken in Feldgrau, en de Britten in kaki, bleven de Fransen vasthouden (Le pantalon rouge, c’est la France!) aan de rode kepies, blauwe jassen en rode broeken uit de tijd dat de schootsafstand van geweren hoogstens tweehonderd passen bedroeg en op korte afstand van elkaar vechtende legers geen reden hadden om zich voor elkaar te verbergen. In 1914 echter werden er door de vijand geavanceerde machinegeweren gebruikt. De Duitsers moeten zich op de kermis hebben gewaand….

Beverse maat

Leerde een mooie uitdrukking kennen: “Da’s een Beverse maat!” Hetgeen betekent: een gulle portie, een fors glas. Is ontstaan in het Waasland, waar een Beverse maat bier aanzienlijk groter was dan een uit Sint-Niklaas. De meeste drankhuizen in de streek bevonden zich dan van oudsher ook in Beveren….

Uit de kast (XVI): Wim van Til

Met de ogen dicht voor de boekenwand. Ditmaal schuif ik zonder te kijken Sleutelhouder van Wim van Til uit mijn poëziekast. Ik blader en stop. Houd met mijn linkerduim bladzijde 102 open waarop het gedicht Zandlopers leest prijkt:

Dit is de wending, een uitgelezen

boek. Je slaat het dicht en klapt
het om. Je leest opnieuw
met andere ogen: zandlopers leest
ben ik, de kering van de tijd.

Ik ben het omslagpunt in eeuwigheid, ik dreig

met omslaan, sla daadwerkelijk om,
geef nieuwe minuten uit. Tijd

is een keuze. Ik ga, ik ben

alweer bijna terug.

Beduidend langer

Zag in de Zoo (behalve okapi’s, ringstaartmaki’s en zebra’s) ooit giraffen paren. Kwam de foto die ik daarvan maakte weer eens tegen. Net als een man heeft een (masculiene) giraffe zeven halswervels en één piemel, maar ze zijn stuk voor stuk wel beduidend langer….

Luiers en rattengif

Welk een bizar boodschappenlijstje vond ik. “Luiers voor de kleine,” moet de steller ervan gedacht hebben. “En o ja, rattengif.”

Oud geld

Grappig, zo’n hoop in onbruik geraakte munten. Er zit zelfs nog een stuk van 25 peseta tussen met de kop van Franco erop. Carl Gustaf, Elizabeth II en Juan Carlos zijn hier de enige twee staatshoofden die nog steeds in functie zijn.

Charmant theatertje

Zouden er nog mensen leven die zich kunnen herinneren dat ze als kind naar dit charmante marionettentheatertje hebben gekeken? En: zouden kinderen in dit digitale tijdperk zich met een dergelijk nostalgisch kastje nog kunnen vermaken?

Ah! Those Were The Days....

In het begin van de twintiger jaren van de vorige eeuw vestigde Robert Graves zich in het dorp Islip. Geweldige anekdote uit Goodbye To All That: “Gedurende de wintermaanden speelde ik elke zaterdag in het voetbalelftal van het dorp. Wij ex-militairen hadden die sport na een afwezigheid van zo’n tachtig jaar weer in Islip ingevoerd. De negentigjarige van het dorp klaagde dat het niet meer zo’n mannelijke sport was als in zijn jonge jaren. Hij wees over de velden naar een paar bejaarde wilgen: ‘Dat was het ene doel,’ zei hij, ‘het andere was bijna een kilometer stroomopwaarts. De veldwachter heeft het tenslotte verboden. Bij de laatste wedstrijd waren er drie spelers gestorven – een was er doodgeschopt en de andere twee verdronken elkaar in een scrimmage. Wat een prachtwedstrijd was dat.’

Tante en veulentje

Af en toe merk ik dat ik nuttig werk verricht met deze blog. Tante Truusje Trippelstein en Veulentje Witvoet waren twee versjes die mijn moeder me toen ik jong was in mijn systeem prentte. Vooral veel moeite heb ik moeten doen om de tekst van Veulentje Witvoet te achterhalen. Zag, toen ik (dat doe ik maar af en toe) de statistieken van Gemengde Berichten weer eens naging, dat er ineens een heleboel treffers op Veulentje Witvoet waren. Waaruit ik afleid dat ik er ergens iemand, neen: iemandén, blij mee moet hebben gemaakt. Als je genoemde titels nu intikt op Google kom je báf bovenaan de verwijzing naar deze blog tegen….

http://gemengdeberichten.blogspot.be/2008/08/veulentje-witvoet-mijn-oudste-literaire.html

Heilige Vaas?

Kwam een eerder obscuur kerkje tegen. Kerk van God in België. Protestantse kerk. Lid van de Federale Synode. En dat dan ook nog eens in het Frans op de gevel. Wat doet die gigantische vaas daar op het dak?

In of op?

Je bent in de Filipijnen geweest, maar op Texel. Je bent in Nieuw-Zeeland geweest, maar op Capri. Is het de omvang van een eiland die het voorzetsel bepaalt? Het aantal inwoners? Ben je bijvoorbeeld in of op Groenland geweest? Of in of op IJsland (een souvereine staat waar minder mensen wonen dan hier in de stad). Er bestaan geen duidelijke regels in deze kwestie….

Lesney, niet Lesley

Even dacht ik dat Leen Huet een tikfout had gemaakt, maar néén: ík heb een dikke halve eeuw een verkeerde naam in mijn kop gehad. Met auto’s heb ik nooit iets gehad (heb zelfs niet eens een rijbewijs), maar de kleine camion die ik als jongetje kreeg heb ik altijd bewaard. Ik meende tot nu toe dat die gemaakt was door Lesley, maar dat moet zijn Lesney! Heb het niet alleen op het internet gecontroleerd, maar ook op de onderkant van ‘mijn’ truck met oplegger: Jennings Cattle Truck, Thames Trader No. 7, Made in England by Lesney. Bedankt voor de correctie, Leen!

http://leenhuet.wordpress.com/2013/11/12/jongens-waren-we/

Belijdenis

Mijn gedicht Belijdenis werd vandaag gepubliceerd op De schaal van Dighther:
http://www.digther.blogspot.be/2013/11/belijdenis-bert-bevers.html

Baas boven baas

In het charmante Dordrecht trof ons de Zakkendragerstraat. Er zullen niet veel straten zijn die smaller zijn denk je daar, maar ook hier geldt dat er een baas boven een baas is:

http://www.gva.be/nieuws/in-de-rand/aid1486863/toekomst-smalste-straat-ter-wereld-verzekerd.aspx

Wapenstilstand

Het zijn (om Obelix te citeren) rare jongens, die Britten maar van tradities weten ze iets. Visioenen van Heliogabalus toen ik zat te kijken naar The Royal British Legion Festival Of Remembrance in de Royal Albert Hall. Een hoop militaristische spierballenrollerij, maar toch ook een ingetogen sfeer bij het herdenken van alle gevallenen. Echt ontroerend waren de honderdduizenden rozenblaadjes die aan het slot, nadat iedereen dat aangrijpende Abide With Me (een van de mooiste hymnes die ik ken) had gezongen, naar beneden kwamen dwarrelen. Ik krijg er ieder jaar weer tranen van in de ogen….

http://www.youtube.com/watch?v=4Ed4xtDnrf0

Lezende mensen

Ontdekte via Het Vliegend Eiland een erg leuke fotoblog, met sfeervolle opnamen van lezende mensen:

http://gentle-art-of-reading.blogspot.nl/

Ouderwetsch

Goh, ik kwam nog een ouderwetsche slagersjongen tegen. Allez, het was wel een oudere heer (misschien zelfs de beenhouwer in kwestie), maar hier in de buurt van de Peter Benoitstraat worden de biefstukken en charcuterie nog bezorgd op een fiets met zo’n grote mand voorop!

Boekenbeurstijd

Het is weer Boekenbeurs. Wat een drukte toch altijd, al komt zoals gebruikelijk het meeste volk op beursgoeroes, kookboekenschrijvers en striptekenaars af en niet op dichters. We lieten het niet aan ons hart komen, en lazen tóch gewoon uit eigen werk voor….

http://www.uitinvlaanderen.be/agenda/e/literaire-estafette-met-17-auteurs-op-de-boekenbeu/f1451baa-fbe4-4ce4-993d-2d86972e9c93

Vierlandenpunt

Bladerend in een oud boek van de Antwerpse uitgever Lode Opdebeek tref ik een merkwaardige foto aan van de grenspalen van België, Duitsland, Nederland en….Moresnet, dat tot 1920 bestond:

http://meergemengdeberichten.blogspot.be/2012/04/koddig-rijtje.html

Eerder ruw

Een lekkere zeep, die maakt Netl. Ik ben altijd gewend geweest aan die industrieel modieus vormgegeven handzepen. Dit stuk oogt eerder ruw. Bovendien ziet het er zeer smakelijk uit met die stukjes lavendel die wel komijnzaad lijken….

Eindelijk herfst

Hè, eindelijk herfst! Binnen snort de kachel, buiten gutst de regen. Ik kijk op zulke ogenblikken graag naar buiten….

O tempora o mores

Het valt me in de verslaggeving over de afluisterpraktijken van de Amerikanen op dat geen enkel medium terugkoppelt naar 1974. Nog maar 39 jaar geleden waren afluisterpraktijken immers de directe aanleiding voor Richard Nixon om op te stappen als president!

Filosofische pauze

“Hoe zat het ook weer?” vroeg ik me af in het Forschungsmuseum Alexander Koenig aan de Adenauerallee in Bonn. “Was jij er het eerst, of het ei?”

Fijne vertikking

O, wat was ik blij toen de supermarkt waarop wij destijds in Bergen op Zoom woonden de Passendale in de reclame (in de promo heet zulks in Vlaanderen) had. Het is onze favoriete kaas. Die was toen de hélft van de prijs! Toen ik tot mijn verbazing na een week (de normale duur van een reclame/promo) zag dat de Passendale nog steeds zo goedkoop was, zei Froukje (ik herinner me de verantwoordelijke van de kaasafdeling nog goed) met een blos op haar wangen: “U kunt er nog een tijdje van profiteren meneer Bevers, want bij de bestelling heb ik me vertikt: in plaats van 100 liet ik 1000 kilo komen….” Dat schiet me te binnen nu ik mijn boterhammen met Passendale (Charactère nota bene, de oude versie dus) ga beleggen.

Herfstlente

Het is nu toch echt november, en volop herfst maar in dit hoekje van de Kruidtuin zou je dat niet zeggen. Knap hoor, hoe de hoveniers het jaar rond de kleur in zicht houden!

Niets is onmogelijk

Op deze Allerzielen blader ik door de Verzamelde Gedichten van Ida Gerhardt, waarin me nu De gestorvene trof:

Gij zijt gelijk een korrel in de grond

en bezig om in oogsten op te staan.
De stille tekenen zijn mij niet ontgaan.

Niets is onmogelijk. Harsverzegeld stond

in Chefrens pyramide een kruik met graan,
en een die na millennia het vond

zaaide ervan. ’t Werd avond, het werd dag

over de Nijlstrook. – Tot hij de ochtend zag
dat zich de kiemplant uit de korrel wond.

Dom democraatje

En ja hoor, daar probeert weer een politiekertje zich te profileren. Jeroen Hageman deze keer, een lid van Provinciale Staten van Noord-Brabant voor het quasi-intellectuele D66. Nou is dat een clubje dat wel eens zegt onderwijs best belangrijk te vinden, maar Hageman bewijst in elk geval het niet genoten te hebben: hij wil de naam Noord-Brabant vereenvoudigen tot Brabant, typisch geval weer van louter binnen de landsgrenzen denken en geen enkel historisch besef hebben. Godzijdank is D66 al 47 jaar een politieke quantité négligeable, want anders zouden er nog brokken van komen. Burgemeester van Madurodam, dat lijkt me het hoogst haalbare voor dit wereldvreemde kereltje….

http://gemengdeberichten.blogspot.be/2010/01/noord-brabant.html

 

Als ik het niet dacht

‘David Kepesh is docent literatuur in New York. Hij is een veelzijdige, intellectueel en cultureel begaafde man, maar op emotioneel gebied is hij nooit volwassen geworden.’ Toen ik de synopsis las wist ik metéén dat deze film door een vrouw geregisseerd moest zijn. En jawel hoor: Isabel Coixet. Goeie job? Veelzijdig? Intellectueel en cultureel begaafd? Ik weet zeker dat zo’n rijtje voor de meeste mánnen volstaat. Maar neen! Ze moeten natuurlijk ook emotioneel nog wel wat volwassener worden….

Mmmm, Weizenkorn....

Bezoek uit het oosten. Dat een prachtige fles van mijn geliefde Strothmann Weizenkorn (Holzfaß veredelt) voor me mee had gebracht, een smakelijk voorbeeld van über mehrere Generationen erworbene westfälische Brennkunst. Mmmm, gauw naar de frigo voor een koud glaasje….

Een rijtje 4en en 7s

Meestal zijn het auto’s (meestal met één mens erin, er tuk op om zo dicht mogelijk tot aan de toonbank te rijden) die hier voor de deur een file vormen, maar momenteel zijn het de trams 4 en 7. Ze staan al een tijdje stil, want de meeste inzittenden stappen uit om hun weg te voet te vervolgen….

Een heer met een bloterig been

David Jason (bekend van Do Not Adjust Your Set – waaraan hij meewerkte met de latere Monty Pythons Eric Idle, Terry Jones en Michael Palin –, Only Fools And Horses en Frost) is ondertussen Sir David Jason. Kwam een interview met hem tegen, naar aanleiding van zijn kersverse biografie. Innemende man, absoluut. Maar op vestimentair vlak vind ik hem geen echte Sir: hij draagt korte sokken, waardoor tussen die anklets en zijn broek bloot onderbeen te zien is. Not very stylish….

LOL

De regisseur van de film waar deze kinderen naar keken zou zielsgelukkig zijn geweest als hij deze reactie van de zaal zou hebben kunnen zien. Dat moet een héél leuke scène zijn geweest….

Oorlog en terpentijn

Ik vind Oorlog en terpentijn van Stefan Hertmans (die ik als dichter natuurlijk reeds lang apprecieer), terwijl ik eigenlijk niet zo veel heb met proza, een móói boek….

http://mededelingen.over-blog.com/article-stefan-hertmans-oorlog-en-terpentijn-120836734.html

Voor de zekerheid

Kreeg van Bram een prachtig boekje: Brown’s Signalling – How To Learn The International Code Of Signals, in  1944 uitgegeven door Brown, Son & Ferguson, nautical publishers te Glasgow.  De toenmalige eigenaar van dit handboek nam het zekere voor het onzekere en streepte bij de nationale vlaggen die van Duitsland aan. Je zou immers maar eens vergeten wie de vijand is….

Knap werk

Zie toch eens hoe mooi de bomen tussen de Kruidtuin (de Botanieken ’Of in de volksmond) en de Leopoldstraat hier om de hoek nog groen zijn. De inrichters van de botanische tuin hebben hun werk uitstekend gedaan!

Vedette

Het blijft een merkwaardig fenomeen: als je net in bed ligt en tegen de tijd dat het ontwaken nadert hoor je onze mooie Vedette klaar en helder slaan, maar in je slaap ben je je nergens van bewust….

Bevlogen

Vladimir Nabokov is niet de enige schrijver die insecten (vlinders in zijn geval) ontdekte. Ook Ernst Jünger was een bevlogen entomoloog. Zo werd de Leptonychoides juengeri, een keversoort uit de familie zwartlijven (Tenebrionidae), naar hem vernoemd. En de Cicindela juengeri.

Krom woud

Ergens in het westen van Polen, nabij de nederzetting Gryfino, is een geheimzinnig bos te vinden. Dat staat vol dennen die een mysterieuze scheefgroei ondergingen. Bizar, zo’n gebogen woud.

Hervonden klassenfoto

Aan de interessante website Fleurs du mal is vandaag mijn gedicht Hervonden klassenfoto toegevoegd:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-hervonden-klassenfoto

Zomaar

Zomaar een opname van mijn werkplek tegen de tijd dat ik te bed ga. Buiten de drukke Frankrijklei, binnen tegenover me Stef die diep in slaap ligt in ‘mijn’ hoekje van de bank….

Uit de kast (XV): Wouter Kotte

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt Zetstukjes voor oogleden van Wouter Kotte (De Bladen voor de Poëzie, 1969) waarvan ik bladzijde 10  opsla, met Vader (19 jan 1898-22 febr 1968):

Geen grafkennis bezit mijn vader

hoewel zijn zwijgen soms wanhoop verbergt:
zijn geduld is heilig gebleven

leefkoorts bemoeilijkt de aftocht

grootmoediger dan ooit bewoont
hij bijna vergeten voorvallen

maar moeheid in zijn boom

en een graskleur woekert over
de ovale voorouderportretten.

Allemaal meisjes

Een juffrouw en eenendertig meisjes. De cour van de Gerardus Majellaschool aan de Noordsingel in Bergen op Zoom. Het is nog net geen oorlog. Het meisje linksonder weet daar nog niet dat ze mijn moeder zal worden….

Overgang

Het wordt in deze periode normaliter dan wel merkbaar frisser, maar wat levert ze toch ook een indrukwekkende kleurenpracht op. In deze tijd willen er, als er echt een koufront nadert, nog wel eens invasies plaatsvinden van kruisbekken en notenkrakers.

Een nog eervoller plaats

Ook dit jaar deden (van links naar rechts) Jan Verbraak, Mat Buuron, Ad Verbraak en ik met onze ploeg OK, Prove It! mee aan de quiz van d’Ossekoppe in Ossendrecht. Werden we vorig jaar vierde, deze keer deden we nog iets beter: van de 21 ploegen werden we (met een deftig gemiddelde van 80%) derde! Volgende keer gaan we voor een stapje hoger op het podium!

http://www.meergemengdeberichten.blogspot.be/2012/10/een-eervolle-plaats.html

 

Angst voor het onbekende

Ja. Hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik er van overtuigd ben dat de angst die sommige mensen, die geseculariseerd zijn maar niet weten wat dat betekent, koesteren voor de islam niet zozeer is gebaseerd op het gegeven dat moslims een ándere godsdienst aanhangen, maar überháupt gelovig zijn….

Ouderwetsch

Bij ons zijn ze al jarenlang uit het straatbeeld verdwenen, maar in Parijs ontvangen nog immer heel wat mensen televisiebeelden via een antenne op hun dak….

Un vrai Français

Goed, hij heeft nog net geen stokbrood onder zijn oksel, maar voor de rest vind ik dit oude baasje dat ik fotografeerde terwijl hij op de bus wachtte met zijn alpino en zijn marcelleke toch echt wel een typische Fransman.