Krachtige doeken

Buiten zijn geboorteland Duitsland is het werk van Lovis Corinth amper bekend. Ik weet nog goed dat ik er de eerste keer mee kennismaakte. Dat was in Insel Hombroich, tussen Düsseldorff en Neuss. Ik was zeer onder de indruk van de onstuimige, haast woeste kwastvoering van deze kunstenaar. Sindsdien bekijk ik zijn werk regelmatig. Lovis Corinth (1858-1925) was een man met een geheel eigen stijl. Zijn krachtige doeken, die me qua schwung dikwijls aan het werk van Permeke doen denken, ogen ook anno 2018 nog hedendaags!

http://www.zeno.org/Kunstwerke/A/Corinth,+Lovis?hl=lovis+corinth

Mmmm....

Met die van vers geroosterd brood behoort die van ajuin die in de pan gebakken wordt tot mijn lievelingsgeuren.

Wederzijdse angst

Even over nadenken: De doden zijn bang voor de levenden. Maar de levenden, die het niet weten, zijn bang voor de doden. Een aantekening uit Het boek tegen de dood van Elias Canetti.

Een fiere berg....eh, heuvel

Afhankelijk van de bron moet een verheffing minimaal 200 tot 300 meter zijn vooraleer zij een berg mag worden genoemd. De fraaie Kemmelberg is met 159 meter het hoogste punt van Vlaanderen, maar zuiver technisch bekeken zou hij dus eigenlijk Kemmelheuvel moeten heten.

Onvolledig

In de Belgische grondwet staat (behalve onder meer dat het land een federale staat is en drie officiële talen heeft) uit welke kleuren de nationale vlag bestaat, maar niét hoe die uitgehangen dient te worden….

Mooie lettertypes (80)

Oud park

Ook buiten het centrum heeft Antwerpen fijne groene oases. Zo is het Te Boelaarpark een fraaie plek. Daar groeien bijzondere planten als de bosanemoon en de zeldzame bostulp en indrukwekkende bomen als de Libanonceder, de magnolia en de moeraseik. Meer dan dertig soorten broedvogels weten jaarlijks de weg te vinden naar het Te Boelaarpark, dat overigens al meer dan 800 jaar oud is….

Herwaarts!

Dat blauw, groen en paars moet je natuurlijk wel déze kant op denken. Dat wilde de betekenaar van de onderkant van dit bierviltje waarschijnlijk aangeven middels dat uitroepteken.

Raak

Rake definitie van Nico Scheepmaker zaliger: “Een provinciaal is iemand die in een grootwarenhuis zijn pas versnelt om de roltrap niet te missen….”

Joekel

Kwam op de cour een joekel van een mot tegen. Enig speurwerk leerde me dat het de zogenaamde boksbaardvlinder (Amphipya tragopoginis) betreft. Sympathiek diertje: zodra het licht te fel wordt maakt hij dat hij weg is….

Geweldige naam

Het klinkt naar een naam uit een bedenksel van Kamagurka, maar Rukkelingen-op-den-Jeker bestáát! Het is een nederzetting niet zo ver van Maastricht, zowat op de taalgrens. In het Frans heet ze Roclenge-sur-Geer.

Geen E maar een g

Zat een kruiswoordraadsel op te lossen. Waarbij ik me er op zeker punt wat al te gemakkelijk vanaf dacht te kunnen maken. Van een woord van 7 letters had ik namelijk de letters 2 tot en met 7 al. En ik dacht dat er wel gevraagd zou worden om de naam van een beroemde Rotterdamse humanist. Als eerste letter vulde ik dus een E in. Maar dat bleek niet te kloppen, en toen ging ik pas kijken welk woord ze zochten. Er werd niet gevraagd naar een Rotterdamse humanist maar naar een inheems zangvogeltje, de Sylvia communis. Grasmus dus, en géén Erasmus. Kijk dus altijd nog even goed na wat ze willen hebben bij .rasmus. Vermoedelijk denk ik te literair want ik maakte ook al eens mee dat ik van het gezochte woord van 7 letters de eerste 6 had: homeru. Ik dacht toen dat ze Homerus zochten, maar ze bedoelden homerun….

Groepsportret uit het begin van de eeuw

Zeven dichters rond een tafel. Kwam bij het ordenen van mijn archief deze foto weer eens tegen. Gemaakt in de kelder van De Groene Waterman in Antwerpen, op vrijdag 2 februari 2001. Van links naar rechts Paul Rigolle, Frank Pollet, Bert Bevers, Benno Barnard, Frans August Brocatus, Peter Nijmeijer en Erik Heyman. Peter en Erik zijn ondertussen al overleden.

Een engel met een lach

Dat zie je niet dikwijls: engelen die lijken te lachen. De mooie blonde engel met het lange haar rechts heeft ogenschijnlijk echt schik. Waar de rest ernstig oogt, speelt om deze lippen iets wat je als een lach mag omschrijven. Het is een detail uit het schilderij Het Paradijs, dat Benozzo Gozzoli (1420-1497) schilderde.

Leuke woorden

Achteling, boomspiegel, dilt, fluweelpootje, jubee, kanopolo, mansfelder, ossaart, poppenrover, svarabhaktivocaal, tabijn, vaarboer, zeevonk.

Grijns

Er is een qua sfeer en inrichting bijzonder fijn café in de stad waar ik echter nooit kom omdat ze er alleen maar jazz draaien. En dan bedoel ik jázz-jazz, van die ongecontroleerde klanken waar gasten als Allen Ginsberg, Simon Vinkenoog en Remko Kampurt bevlogen van zeiden te zijn. Mijn gestel is niet berekend op dergelijke herrie improvisaties. Daar moest ik aan denken toen ik dit stripje weer eens tegenkwam.

Fraai zwart

Wat bijzonder: we kwamen zwarte stokrozen tegen. Die hadden we nog nooit gezien. De Alcea rosea nigra is volgens Wikipedia zeer winterhard, verdraagt goed droogte en is ook zeewind- en luchtverontreinigingstolerant. Welk een fraaie bloemen. En zo te zien zijn er nog veel meer op komst.

Mooie lettertypes (79)

Stilleven of niet?

We waren weer eens in dat fraaie Museum Mayer van den Bergh. Voor het eerst viel me nu een stilleven op waarop een hond was te zien. Wat later bestudeerden we Stilleven met perziken, walnoten, muis en Venetiaans wijnglas van Henri de Fromantiou. Vroeg me af of dat in deze discipline technisch beschouwd eigenlijk wel ‘mag’, een levend dier tussen dode dingen afbeelden. Keek het eens na in de Van Dale. Een stilleven is 1 Groepering van onbeweeglijke voorwerpen als model voor een schilder, tekenaar of fotograaf en 2 schilderij, tekening of foto van een groepering als onder 1. Volgens mij mogen er zuiver beschouwd dus geen honden, muizen of andere dieren die op het moment dat de schilder aan het werk was duidelijk nog tot de levenden behoorden in een ‘stilleven’ worden gemanoeuvreerd.

Nieuwe wereldorde

Hoezeer de president van de Verenigde Staten van Amerika ook wil geloven dat het niet zo is, er is een nieuwe wereldorde aan het ontstaan waarin niet langer als vanzelfsprekend naar zijn land wordt geluisterd. Dat proces is al langer gaande, hetgeen uit kleine dingen blijkt: ik kocht op de rommelmarkt op de Dageraadplaats voor een kameraad die zulke dingen verzamelt (je houdt het exemplaar tegoed, Hans!) een schudbol met daarin het Witte Huis in Washington DC. Eronderop zit een zelfklevertje waarop wordt gemeld dat dit souvenir van het Amerikaanse symbool Made in China is….

Betalen voor gaten?

Dat je moeilijk afstand kunt doen van een geliefde spijkerbroek en die op blijft lappen tot er geen vezel van resteert begrijp ik, maar dat je geld betáált voor een spijkerbroek die als gloednieuw kledingstuk gebleekt werd en met stenen bewerkt om er gáten in te maken? Nee, dat gaat mijn verstand te boven. Mode? Bah. Ik vind het zever in pakskes.

Bekijks

Er komen (behalve in dierentuinen, waar ze meer bekijks trekken dan elders in de wereld) in héél Nieuw-Zeeland geen slangen voor! Tot zover dit Gemengd Bericht….

Lijnenspel

In het nieuwe woonzorgcentrum Cadiz aan de Napelsstraat, waar we een tentoonstelling bezochten, werd ik getroffen door het lijnenspel dat het terras er te bieden heeft.

Caprice

In de buik van Jef van Kempens onvolprezen Fleurs du mal-pelotom mag voortaan ook mijn gedicht Caprice meerijden: https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-gedicht-caprice

Momentopname

De nabije cultuurdragers hic et nunc: The Early Years van Scott Walker, De tranen van Mary Pickford van Patrick Conrad pp, Panem et circenses – Massenunterhaltung als Politik im antiken Rom van Karl-Wilhelm Weeber en De achtertuin van Jan Wolkers.

Een goed idee

Een school waar niet wordt geschreeuwd. Daarvoor pleit Thomas Rosenboom. Las dat hij zich afvraagt waarom er in Nederland op speelplaatsen zo veel meer lawaai is dan vroeger. “Misschien moeten we kinderen ook weer gewoon eens naar de kerk sturen. Niet voor de godsdienst, maar omdat daar een sfeer heerst waar je eerbied voor moet leren opbrengen. Want dat hebben ze nooit geleerd: een sfeer niet verstoren.”

Op elke schouder

Gedroomd dat ik door de stad kuierde met op elke schouder een kwinkelerende merel. Dat schoot me te binnen toen ik in de Rosier plots werd bekeken door een prachtige puberpoes met in zijn ogen echt zoiets van “Hé, een kerel met op elke schouder een kwinkelerende merel!”

Nog een echte

Lang gedacht dat het een door Hergé verzonnen naam was tot ik (zie link hieronder) iemand ontdekte die écht zo heette. Ondertussen weet ik dat er in Bohemen en Stiermarken edelen waren met de naam Ottokar, waaronder een minister van buitenlandse zaken van het keizerrijk Oostenrijk-Hongarije: Ottokar Theobald Otto Maria Graf Czernin von und zu Chudenitz (1872-1932).

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2017/03/een-echte.html

Toeristen en gelovigen

Te gast bij Digther

Dit weekeinde ben ik met Windmolentjes bij oma en Geen wetten en regels meer, die ik schreef bij het spelen met de ondertitelingen van respectievelijk Lore van Cate Shortland en Donny Darko van Richard Kelly, te gast bij Digther:

http://digther.blogspot.com/2018/06/windmolentjes-bij-oma-bert-bevers.html

&

http://digther.blogspot.com/2018/06/geen-wetten-en-regels-meer-bert-bevers.html

Uit de kast (LXXII): Willy Roggeman

Deze keer pakte ik, terwijl ik met gesloten ogen voor de bundelkast stond, Quatre séries fixées van Willy Roggeman (Grijm, Schellebelle-Gent, 1986) van een plank. Daaruit bladerde ik met nog steeds de ogen toe bladzijde 16 tevoorschijn, met daarop Ostinati:

In monden van zilten zangers

tijdgruis schramt het liedovaal. Stilte

breekt verlies in aarden violen.

Krijtvingers verkleurt erosie.

Waan/zin-ostinati schilferen

ademzuil en liedcurve.

Tot pijnkruis valt het lichaam open.

De weefselcirkel brandt het woord.

Beschaving

Nou woonde ik sowieso al erg graag in deze mooie stad aan de Schelde, maar nog dagelijks kom ik kleine dingen tegen die me naar hier zouden lokken mocht ik hier niet reeds wonen. Zo ontdekte ik dat in de supermarkt waar ik dagelijks even binnen wip voortaan lamsoren en zeekraal structureel verkrijgbaar zijn. Als dat geen teken van beschaving is weet ik het niet meer.

Eerst met potlood

Eerst werd de naam van deze stad voorzichtig met potlood opgezet, maar daarna mochten de goudkleurige en zwarte verf uit de blikken….

Dat dan weer niet

Ik geef het toe: dat een vliegenmepper in onze buurtalen fly swatter, Fliegenklatsche en tapette à mouches heet wist ik, maar niét dat Tsjechen (en Slowaken vermoedelijk ook) zo’n ding plácačka na mouchy noemen….

Wennen

Het gaat nog even duren vooraleer het metrostation en de autotunnel eronder klaar zijn maar over anderhalve maand wordt het plein voor de Opera opgeleverd als voetgangerszone. Dat zal wennen zijn. Je zou bijna vergeten dat hier decennia lang enorm veel verkeer over een ‘tijdelijke’ ijzeren noodbrug passeerde….

Groei en verval verhuisd

In Gelderland is het project Groei en verval, een ontwerp van Henk Winkelman met poëzie van dichtersgroep De Omsmeders waarvoor ik Teloorgang bij mocht dragen, verhuisd van het Landgoed Enghuizen in Hummelo naar het Landgoed Hackfort in Vorden waar het tot 10 september te zien is in de kasteeltuin:

https://smelsslems.blogspot.be/2018/05/groei-en-verval-verplaatst-naar.html

In de doorslaap

Aan Fleurs du mal – Magazine for Art & Literature  is voortaan mijn In de doorslaap toegevoegd: https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-gedicht-in-de-doorslaap

En tóch doen, hè....

Er wórden nog van die mooie bordjes van email als het onderstaande gemaakt. Hans Mellendijk trof een ‘modern’ exemplaar op de tentoonstelling Huntenkunst in Ulft. Hans trok zich van de oekaze overigens niets aan.

Mooie lettertypes (78)

Naar Modane

Een erg mooie treinrit vonden we ook die van Modane naar Turijn en vice versa. Dankzij het wereldwijde web is ook die nu te volgen vanuit de bestuurderscabine: https://www.youtube.com/watch?v=LA_ZuxFdAfs

Niet één

De werkzaamheden aan de voltooiing van de Keulse Dom hebben in de ganse twintigste eeuw niet één dodelijk slachtoffer geëist. Toch wel een straf feitje dat ik opsteek uit Alltag unterm Hakenkreuz, een documentaire die Hermann Rheindorf draaide voor Kölnprogramm.

Hoe zit het?

Maar ís een wortel fruit? Fruit is altijd de vrucht van een plant, zoals een aardbei. Groente kan ook een ander deel zijn, bijvoorbeeld het blad, de knol, de stengel of de wortel. Maar er zijn ook hier natuurlijk uitzonderingen: tomaten en komkommers zijn ook vruchten, maar die noemen we weer groente. Er is nog een verschil tussen fruit en groente: fruit kan je altijd rauw eten, maar groente niet altijd. Ook aan die definitie beantwoordt de wortel: je kunt die rauw eten….

Een gezond compromis

Een van de mooiste compromissen die er in EU-verband al gesloten is betreft een agrarisch. In Portugal vinden ze wortelconfituur enorm lekker. Op zeker ogenblik werden er in Brussel subsidies verdeeld om de verwerking van fruit te steunen. Daarbij zou Portugal omdat daar vrij weinig om vruchten wordt gegeven een flinke som gelds mislopen, behalve…. Juist: behálve als de EU zou beslissen dat wortels fruit zijn. En zulks geschiedde. Officieel is een wortel voor Brussel geen groente meer, maar fruit!

Conservatief

Waternamen, zo leer ik uit de Dialectatlas van het Nederlands, behoren tot de conservatiefste groep eigennamen. Bij volksverhuizingen werden ze doorgaans door de nieuwe bewoners overgenomen. Sommige namen zijn haast prehistorisch en klinken zowel in het Germaans, Romaans als Slavisch nog nagenoeg hetzelfde. Een mooi voorbeeld vormen die van vier ver van elkaar verwijderde rivieren: de Isar, de Iser, de Isère en de IJzer….