Van het onvolprezen webmagazine Tzum
maakt vanaf heden ook mijn recente gedicht De vreemdmaking deel uit:
maandag 20 april 2020
zondag 19 april 2020
Raadseltje
De enige keer dat ik ooit heb gereageerd op een
radioprogramma was in de zeventiger jaren van de vorige eeuw toen André van
Duijn en Ferry de Groot hun hilarische Dik Voor Mekaar Show maakten.
Onderdeel daarvan was wekelijks een raadseltje, dat immer op de rand van de
meligheid balanceerde maar waarom ik dikwijls smakelijk kon lachen. Het zingt,
is geel en draagt een bril bijvoorbeeld. Antwoord: Banana Mouskouri. Of:
het zingt en kan niet naar buiten kijken. Antwoord: De Zangeres Zonder Raam.
Voor die rubriek bedacht ik er ook een: het zingt en het is besmettelijk.
Antwoord: Epidemisch Roussos. Ik vind het nog steeds grappig, eigenlijk.
Het is nooit uitgezonden want juist in die periode werd het programma
stopgezet.
zaterdag 18 april 2020
Geheim
Er zal beslist een natuurkundige wet zijn
die een en ander verklaart, maar die is mij onbekend. Iedere, maar dan ook iédere keer als ik de was ga strijken komen er wel een paar T-shirts binnenstebuiten
uit de droger, terwijl ik die daar nóóit binnenstebuiten in steek. Wat zou het
toch saai zijn zonder De Geheimen Des Levens….
Volhouder
In een oude stadsgids, uit 1931, tref ik
een overzicht van de cinema’s die zich vroeger in Antwerpen bevonden. Het waren
er niet minder dan 45! Veel ervan kunnen we ons nog goed herinneren. De
Capitole bijvoorbeeld, de centrum-Odeon, de Pathé, de Majestic, de Rex. Van al
deze bioscopen resteert er slechts 1: de Rix in de De Grijspeertstraat.
vrijdag 17 april 2020
Wijze woorden
Wijze woorden van Bert Scheuter,
columnist bij De Gelderlander. Hij ziet door de vigerende crisis een mogelijkheid
om tot meer soberheid te komen, een kans om het totalitaire kapitalisme in zijn
eigen vet gaar te laten smoren. Ik ben het volledig eens met het betoog van
mijn voornaamgenoot!
donderdag 16 april 2020
woensdag 15 april 2020
40.000
Forty thousand
headmen couldn’t make me change my mind / If I had to take the choice between
the deaf man and the blind. Zit met deze klassieker van Traffic in mijn hoofd bij het
lezen van deze redenering van Karel van het Reve: ‘Voor een schrijver is
blindheid erger dan doofheid voor een componist, want een componist kan zijn
eigen compositie lezen en in gedachten horen wat hij geschreven heeft’.
dinsdag 14 april 2020
Momentopname
De nabije
cultuurdragers van dit ogenblik: de muziek uit Frank Van Passels beeldschone
televisieserie Terug naar Oosterdonk – Of het verloren dorp van Pietje de
Leugenaar, Teksten van Erik Satie en Die frühen Gedichte
van Rainer Maria Rilke.
maandag 13 april 2020
Regels weer zichtbaar
Twee decennia geleden is het al dat mijn
goede vriend Albert Hagenaars en ik samen een gedicht schreven voor een
kunstwerk van Auke van der Heide en Jan Wessendorp op Kijk-in-de-Pot in Bergen
op Zoom. Vooral de regel Jij die hier verdwijnt sprong in het oog, maar
die verdween gaandeweg achter opschietend groen dat amper werd gesnoeid. Na een
verse maaibeurt is een en ander weer in beeld. Voor zolang het duurt
natuurlijk….
Zie het dossier:
IJzer
Dat
je op hedendaagsche toetsenborden moeite moet doen om een hoofdletter IJ te
krijgen is toch al redelijk lang bekend. Je moet de hoofdletter I en de
hoofdletter J goed intikken. Is er bij BPost niemand die dat weet? Op de
postzegel waarop de monding van de roemruchte IJzer is te zien staat namelijk Ijzermonding….
zondag 12 april 2020
Logisch
Godfried Bomans kon echt wel grappig
zijn. Lees dat hij in Waterloo eens logeerde in een boerderij, en daar de nacht
doorbracht in een – klein – bed waarin Napoleon zou hebben geslapen: ‘In de
omgeving van Waterloo heb je honderden van die bedden, waarin Napoleon allemaal
verondersteld wordt geslapen te hebben. Hij verloor dan ook de slag. Die man
deed geen oog meer open.’
zaterdag 11 april 2020
vrijdag 10 april 2020
Antwerpener Straße
Ontdek al trammend met Lijn 1, de
Stadtbahn van Vaihingen naar Fellbach, dat er in Stuttgart een Antwerpener
Straße is. Dat wist ik niet. Die in Keulen kende ik al wel. Eens nagezocht of
er bij de oosterburen nog meer zijn, en jawel hoor: je hebt een Antwerpener
Straße in Bremen, Duisburg, Düren, Erkelenz, Kerpen, Mannheim, Münster, Oberhausen
en Troisdorf en zelfs in het verre Berlijn. In Hamburg en Herzogenaurach heb je
een Antwerpen Straße.
donderdag 9 april 2020
Geheim
Van Fleurs du mal maakt vanaf
heden Geheim, een coproductie van Bert Bevers (gedicht) en Joep Eijkens
(foto) deel uit:
https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-joep-eijkens-geheim
In memoriam HFJ
Drie jaar geleden is het vandaag al dat
mijn vriend Henri-Floris Jespers het tijdelijke met het eeuwige verwisselde.
Hendrik Carette wijdde, in 1993, in zijn bundel Een raaf in Raversijde
een gedicht aan hem. Ik plaats het hier ter herinnering aan HFJ:
Jespers (de kleinzoon)
Van zichzelf is hij geen prins
maar een zeer menselijk god.
Hij glimt en glimlacht als een
levend en bewegend Boeddhabeeld.
Zijn torso lijkt op de torso
van een samoerai die nog nooit
gevochten heeft en hij drinkt
koffie zoals mijn tante; zonder
moedermelk maar met heel veel
poedersuiker.
Hij kan epateren en pareren,
oreren en citeren als een
echte erudiet.
Wanneer hij denkt, denkt hij
luidop in het Latijn.
Zelfs madame Blavarsky beschermt
hem al jaren.
En iedereen weet het: zijn uitvoerige
correspondentie met Aleister Crowley
blijft een schitterend geheim.
Enghuizer Dialogen uitgesteld
De Enghuizer Dialogen en de
Kunstwandelroute Hummelo gaan omwille van het coronavirus dit jaar niet door.
Het ganse project is naar volgend jaar overgeheveld als we Deo volente van de
plaag verlost zijn. Hans Mellendijk plaatste het gedicht dat ik bijdroeg wel al
online:
woensdag 8 april 2020
Onwezenlijk
Een lente-, neen een zómeravond in begin
april en de binnensteden ogen leeg. Het blijft onwezenlijk zo’n pandemie….
Rijmpje
“Wanneer ik het meer zie heb ik geen zee
meer nodig.” Huh? Ik geef alleen de letterlijke vertaling van een leuk Duits
rijmpje dat onze vrienden in het oosten kunnen bezigen omdat zij Meer tegen
zee zeggen en See tegen meer: “Wenn Ich den See sehe brauch Ich kein
Meer mehr.”
dinsdag 7 april 2020
Onderweg met de tram: Lijn 9 in Bern
Ik maakte er in Gemengde Berichten
al meerdere: Wie in deze tijden van internering heimwee naar buiten heeft kan
eens een Führerstandsmitfahrt overwegen. In Bern bijvoorbeeld. Dat is een
erg mooie stad. Dat blijkt duidelijk wanneer je haar, van Wabern naar Wankdorf
Bahnhof, doorkruist met Lijn 9:
maandag 6 april 2020
zondag 5 april 2020
Onwezenlijk
De coronaquarantaine blijft voor onwezenlijke
situaties zorgen. Een eerste zondag van april en géén Ronde van Vlaanderen…..De
laatste keer dat de koers werd afgelast was 102 jaar geleden ten tijde van de Groote
Oorlog. Zelfs in de Tweede Wereldoorlog werd ze ieder jaar verreden.
Toprol
Peter Falk speelde en wás vooral Columbo.
Wie kent hem niet? Ik denk dat hij stiekem zijn rol als zichzelf in Wim
Wenders’ Der Himmel über Berlin uit 1987 misschien wel zijn beste heeft
gevonden. In Amerika kent natuurlijk geen hond die film vermits ze daar niet om
kunnen gaan met intellectuele Europese rolprenten met enge literaire elementen
als dialogues interieurs. Bruno Ganz is in Der Himmel über Berlin
natuurlijk ook onvergetelijk. Mooie scene als Falk en Ganz elkaar ‘tegenkomen’
bij een treurige Berlijnse Imbiß. Wer Bunker baut, wirft Bomben luidt op
de achtergrond een reusachtige graffito.
zaterdag 4 april 2020
Het boekje van de dichter
Ik schaam me een beetje. Natuurlijk ben
ik vereerd dat het mijne de reeks Het boekje van de dichter van de
onvolprezen Paul Rigolle mocht openen, maar wat was het een bijna vol en dus
wat geschalodderd exemplaar en waarom gebruikte ik toen een bic? Ik
schrijf altijd met vulpen! Die zal toen wel in reparatie geweest zijn, ik weet
het niet meer. De huidige situatie oogt alleszins een stuk netter. In elk geval
een leuke serie:
Drankovereenkomst
Dave Davies had ooit (in respectievelijk 1967 en 1968) maar twee solo-hits
in de Top 10 van de Top Veertig, en ineens valt me een drankovereenkomst op. In
Death Of A Clown zingt hij My makeup is dry and it cracks round my
chin / I’m drowning my sorrows in whiskey and gin, en in Suzanna’s
Still Alive Oh, Suzannah’s still alive / Whiskey
or gin, that’s alright. Tot zover dit Gemengd Bericht.
vrijdag 3 april 2020
Internationaal bos
Fascinerend toch hoe bepaalde
uitdrukkingen in verwante talen hetzelfde blijven. Hij kan door de bomen het
bos niet zien bijvoorbeeld. In het Engels is dat He can’t see the wood
for the trees. En in het Duits Er kann den wald vor
lauter bäumen nicht sehen.
donderdag 2 april 2020
Jammer
Het noodgedwongen isolement dat de
coronapandemie met zich meebrengt is best te verdragen. Zuiver beschouwd doe ik
niet zo veel anders dan anders met het wereldwijde web als venster op de wereld
nabij, de bibliotheek welgevuld en opschrijfboekje en vulpen binnen handbereik.
Wat ik wél mis is de Zoo. Die is helaas tot nader order gesloten. Ik ben gewend
daar regelmatig zomaar even binnen te wippen, maar dat kan dus nu even niet….
Uit de kast (XCV): Habakuk II de Balker
Eens in de maand ga ik voor deze
rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige
bundel uit te nemen. Deze keer is dat De
gloeilampen / De varkens van Habakuk II de Balker (Uitgeverij Harmonie, Amsterdam,
1972), waaruit ik op bladzijde 18 het gedicht De traan opensloeg:
In de schaduw van t oog
(in de schaduw in de schaduw)
brandt de traan als een gloeilamp
brandt de traan en talmt daar; rust
voor hij de lange weg afrolt
lang voor een druppel zout water
omlaag langs het vlees naar de
aarde.
woensdag 1 april 2020
Geen censuur
Uit Taak correspondent zwaarder sinds
glasnost van Karel van het Reve iets interessants opgestoken: ‘Als
revolutionairen aan de macht komen is hun eerste zorg veelal het instellen van
een censuur. Een uitzondering op die regel maakte Adolf Hitler: er bestond
tijdens de Duitse bezetting geen censuur in Nederland, en het Amsterdamse
bureau van Associated Press kon, tot Amerika in de oorlog kwam, berichten naar
New York telegraferen zonder dat de tekst vooraf aan enige Duitse instantie
hoefde te worden voorgelegd.’
Gelukkig
Dankzij de Antilliaanse
schrijver Frank Martinus Arion weten we dat het alom bekende liedje Oze wieze woze / wieze walla / kristalla
kristoze / wieze woze wieze / wies wies wies wies iets
betékent! Volgens Arion komt het van een Creoolse taal die Afrikaanse slaven
meenamen naar de Antillen. Wie de tekst leest als fonetisch Portugees-Creools
zegt Vandaag is het kind
gelukkig / Is het kind gered / Gedoopt / Is het / Dit kind is gelukkig / Dit
kind, kinderen, kinderen, kinderen.
dinsdag 31 maart 2020
Onderweg met de tram: Lijn 4 in Zwickau
In Saksen
met de tram onderweg in Zwickau, met lijn 4 van het Betriebshof naar de
Neumarkt:
Steeds op zoek
Dezer dagen verscheen bij de Stichting
Spleen in Amsterdam een nieuwe (eerder waren er al edities rond Horatius en
Rilke) Vertalersweelde, met Paul Verlaine als rode draad. Ik schreef
daarvoor op verzoek Steeds op zoek. Andere bijdragen zijn er van onder meer
Astrid Arns, Piet Gerbrandy, Edward Hoornaert, Kees van Meel, Coen Peppelenbos
en Wim van Til.
maandag 30 maart 2020
See of Kai?
Interessant blijft de discussie omtrent
de vraag wat nu de juiste uitspraak is: Julius Caesar Julius Seezar
noemen of Julius Kaisar. In onderstaand filmpje overtuigt de jonge
classicus Casper Porton me: hij voert aan dat de Grieken, die een ander alfabet
hadden (en hebben) de naam van de beroemde Romein op het gehoor met kappa, alfa
en rho (καππα, ἄλφα en ῥῶ) schreven, en niét met een sigma (σίγμα) begonnen. Ergo: Kaisar!
Zie ook:
Bespottelijk
De Martinsdom, waar eeuwenlang de koningen van Hongarije en Oostenrijk
werden gekroond, is de grootste kerk van Bratislava. Zit naar een documentaire
te kijken waarin duidelijk (zo rond minuut 15) in beeld komt hoe bespottelijk
de Slowaken met ruimtelijke ordening omgaan: de kerk ligt (de presentatrice
zegt het charmant: ‘eher unschön’) pál aan….een snelweg!
zondag 29 maart 2020
Waarde
Het is maar goed dat er mensen zijn die de
waarde inzien van het soort schilderijen als die van Simon Marmion. In de kerk
waarvoor hij die vervaardigde konden ze niet worden bewaard want daar is weinig
van over. Slechts de ruïnes ervan resteren. Mijn vriend Albert Hagenaars en ik
bezochten die nog niet zo lang geleden. Daar is Marmions werk dus lang te zien
geweest. De maquette toont hoe het complex er in volle glorie uit moeten hebben
gezien.
zaterdag 28 maart 2020
Marmion
Hij is niet heel erg bekend, maar wat
maakte Simon Marmion (1425-1489) mooi werk. De ziel van Sint Bertinus wordt
ontboden in de hemel bijvoorbeeld, met onderaan het dak van de aan
Bertinus gewijde abdijkerk in Sint-Omaars. Marmion schilderde dit voor een
altaarstuk in deze kerk.
Abonneren op:
Posts (Atom)