Bijna aaibaar (64)

 

Op jacht

Op jacht naar boodschappenbriefjes voor mijn blog Geef ons heden, in mijn lievelingssupermarkt waar er dikwijls te rapen zijn. Hans Mellendijk van sMelssleMs was er getuige van en legde een vangst vast.

https://geefonsheden2.blogspot.com/2023/10/blog-post_11.html

https://geefonsheden2.blogspot.com/

Vraagje na de wedstrijd

Het winnende doelpunt, de winning goal, is – volgens het Vlaams woordenboek in elk geval – ‘de beslissende goal voor de overwinning’. Dat is natuurlijk vooral duidelijk wanneer een ploeg vlak voor tijd het enige doelpunt maakt. Maar neem een wedstrijd als Oostenrijk-België. Dodi Lukebakio scoorde 0-1, mocht ook de 0-2 op zijn naam schrijven en Romelu Lukaku maakte ook nog eens 0-3. De Oostenrijkers kwamen echter terug tot 1-3, en later zelfs 2-3. Daar bleef het wel bij, dus de Rode Duivels wonnen met 2-3. Maar wát, zo vraag ik me af, kun je nu het winnend doelpunt noemen? Toen Lukaku scoorde hadden de Oostenrijkers nog geen treffer gefabriceerd en vergrootte hij gewoon de voorsprong. Is zijn goal dan in retrospectief de winnende? Of kan Lukebakio ook een van zijn twee doelpunten het winnende noemen?

Mij niet gezien

Mereie de Jonge vertaalde voor Vertalersweelde, uitgegeven bij Spleen in Amsterdam, sonnetten van Gaspara Stampa (1523-1554). Kees Godefrooij vroeg een aantal dichters daarop te reflecteren. Ik droeg Mij niet gezien bij. Andere bijdragen zijn van onder meer Astrid Arns, Maarten Doorman, Richard Foqué, Piet Gerbrandy, Kees van Meel, Paul Rigolle, Onno Kosters en Co Woudsma.

Klein maar fijn

Natuurlijk weten we dat honden niet kunnen denken, maar ik was helemaal mee met Geertje die meende deze brave viervoeter op zijn ‘terrasje’ “Ik geef toe, het is klein. Maar ge kúnt er op liggen!” te zien overpeinzen….

Cinema Navelpluis: Kielzog

 

Onlogisch

Wanneer ik me uitkleed doe ik mijn schoenen uit voordat ik me van mijn broek ontdoe. Omgekeerd doe ik éérst mijn broek en later pas mijn schoenen aan. Wat ik, die logica volgend, niet begrijp aan dit als grappig bedoelde stripje in De Druivelaar is dat dat mannetje klaarblijkelijk eerst zijn ingekorte pantalon aan heeft gedaan, vervolgens zijn schoenen en dán pas ziet dat hij te veel van zijn broek af heeft geknipt….

Ook leerzaam

Hans Kleiss’ Het is een vlakte waar geen moeders wonen – Op zoek naar Maurice Gilliams is ook een leerzaam boek. Zelfs voor bewonderaars van Gilliams, als uw dienaar, die in de buurt wonen waar ook de man die in 1980 de driejaarlijkse Prijs der Nederlandse Letteren ontving zijn woning had. Zo kom ik quasi dagelijks door de Lange Gasthuisstraat hier achter de hoek, waar baron Maurice Gilliams van 1960 tot zijn dood in 1982 op nummer 13 een appartement op de vierde etage had. Van Hans Kleiss steek ik op, er staat ook een fraaie foto van in zijn boek, dat er vroeger in de Lange Gasthuisstraat 28 een zwembad was. Mét zwemdokken en Turksche, Russische en Kuipbaden. Dat wist ik niet. Nogmaals van harte aanbevolen: 

www.mauricegilliams.nl

Een puike gids

Een verrukkelijk boek is Het is een vlakte waar geen moeders wonen – Op zoek naar Maurice Gilliams van Hans Kleiss. Voor wie niet vertrouwd is met leven en oeuvre van deze monumentale Antwerpse dichter (Ik herlees zijn poëzie regelmatig), essayist en prozaschrijver (Het bekendste boek van hem is vermoedelijk nog steeds Elias of het gevecht met de nachtegalen) is dit een puike gids, en voor wie Gilliams en zijn werk geen terra incognita zijn een fijn feest van herkenning. Hans Kleiss, die zich al decennia in Gilliams specialiseert en ook een bijzonder aanbevelenswaardige website onderhoudt, verluchtte zijn boek uitgebreid met vele interessante illustraties. www.mauricegilliams.nl

Hoog bezoek

De warme, zwavelhoudende bronnen van Aken konden in de loop der eeuwen op heel wat hoog bezoek rekenen. Keizers, koningen, een paus, een tsaar en een veldheer maar ook grootheden als Francesco Petrarca en Albrecht Dürer stonden hier eens aan de Elisenbrunnen.

Boeken op elk gewenst uur

Kijk, dát is nou eens beschaafd: een automaat waaruit aan literatuur verslingerden ook buiten de openingsuren van de boekhandel iets te lezen kunnen halen!

Vroege boeken

Het beeldschone Akener Suermondt-Ludwig Museum heeft een rijke collectie religieuze kunst. Het viel mij te midden daarvan op dat rond 1450, toen de boekdrukkunst net was uitgevonden, ineens veel beelden werden gemaakt van heiligen met een boek. Merkwaardig idee dat de uit kalksteen en eiken-, linden- of wilgenhout gekapte en gesneden heiligen in werkelijkheid nimmer een boek hebben aanschouwd maar vereeuwigd werden met een destijds heftig modern attribuut.

Betere waarschuwing

Afschrikwekkender klinkt ze zeker maar ik denk toch dat Roken is dodelijk niet  de betere waarschuwing is. Er bestaan immers eeuwelingen die nog lekker een sigaartje roken. De Duitse versie vind ik correcter: Rauchen kann tödlich sein….

Babylon & Spätzle

Een paar dagen Duitsland, om cinematografische en culinaire redenen. Hier bij ons is seizoen 4 van de briljante reeks Babylon Berlin namelijk niet te krijgen (“Er wordt minder en minder op dvd uitgebracht omdat er meer en meer wordt gestreamed,” aldus de  medewerker van de Fnac), en bij onze oosterburen wel. Kocht gelijk maar de doos met de Staffel 1-4. En hier bij ons verkopen ze ook niet van die smakelijke Spätzle, en ginder wel….

Staatkundige fout

Ontdekte een fout in mijn Van Dale. Geen taalkundige, maar een staatkundige. Onder het lemma Brits wordt Groot-Brittannië omschreven als een monarchie in Europa die Engeland, Schotland en Wales omvat. De katholieke Ieren zullen het met die definitie graag eens zijn, maar tot nader demografische order hoort Noord-Ierland ook nog bij die Europese monarchie natuurlijk.

Cinema Trivia: Hoge leeftijden

Toen Rhonda Fleming in 1955 als beeldschone 32-jarige de titelrol speelde in La cortigiana di Babilonia was regisseur Carlo Ludovico Bragaglia bijna eens zo oud, want 62. Geen flauw idee hadden de twee welk een geluksvogels ze leeftijdsgewijs zouden worden: Rhonda Fleming (1923-2020) en Carlo Ludovico Bragaglia (1894-1998) zouden samen 200 worden….

Uit de kast (CXXXVI): Paul Rigolle

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Mond- en clownzeer van Paul Rigolle (Yang Poëzie Reeks, Gent, 1980), waaruit ik bladzijde 28 met daarop De bloemenman (2) opensloeg:

Zo aangetast. Doorvreten van de papaverslaap
van koele planten, weet hij alleen nog:

Hoe kort voorbijgangers kunnen duren.
Hoe unheimisch en ellendig traag
een dag naar zijn einde toe kan kruipen.

En hoe leerde hij, zolang al, de distel
veel meer dan de roos te vertrouwen.

Cinema Navelpluis: Gezien!

 

Geen hoogtevrees

Neen, je moet geen hoogtevrees hebben wanneer je in het vernieuwde Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen van de hogere verdiepingen naar de lagere wilt per trap. Gelukkig zijn er her en der liften. Bijzonder  is er overigens de restauratie van de Tronende Madonna omringd door heiligen van Rubens. Omdat het schilderij zo groot is, gebeurt dat in de Rubenszaal zelf en bezoekers kunnen de restauratie de komende twee jaar ter plekke volgen. 

Welke kant moeten we nu op?

Er wordt in hartje Antwerpen hard gewerkt aan de omdraaiing van de ‘stadslus’ van Tram 11, hetgeen verwarrende verkeerssituaties met zich meebrengt. Ex-Dichter des Achterhoeks Hans Mellendijk, die weer eens op bezoek was, weet normaliter toch redelijk de weg in de stad maar ook hij raakte bij deze verkeersborden in de Wolstraat danig in verwarring: “Welke kant moeten we nu op wandelen?”….

Beschaafde keuze

Waar ik me in Nederland, zeker wanneer ik even in België of Duitsland was geweest, altijd enorm aan ergerde  voor schaamde waren die lullige stapelglaasjes waarin pilsener werd en hier en daar zelfs nog wórdt getapt. Wat kan daar nou helemaal in? Een centilitertje of twintig, tweeëntwintig? Da’s als het warm is voor een dorstige bierliefhebber och arme één flinke slok. Neen, dan de beschaafde keuze over de grens! Waar stapelglaasjes onbestaande zijn…..

Laddelfit

Een bovenbuurman is zijn appartement aan het renoveren waardoor er allerhande bouwmaterialen voor onze neus passeren: per ladderlift op weg naar de vijfde etage. Hetgeen me eraan doet denken dat wij reeds sedert een kwart eeuw een ladderlift een laddelfit noemen. Dat komt omdat de politiebeambte bij wie we permissie vroegen om voor onze verhuizing een ladderlift voor de deur te zetten ofwel nog niet goed wakker was ofwel dyslectisch was ofwel gewoonweg niet goed kon typen want we kregen weliswaar toelating maar niet voor een ladderlift maar voor een laddelfit. De verhuisfirma heet ook Darvi, niet Dervi….

Dubbelgangers

Had zin in steak tartaar, maar de kappertjes bleken op. Nou heb ik absoluut geen hekel aan boodschappen doen maar toen ik thuis kwam van de Carrefour bleek ik groene pepertjes in pekel te hebben gekocht. Dat ze groene pepertjes in pekel en kappertjes in azijn in vrijwel identieke potjes verkopen vind ik in se geen probleem, maar wel dat ze die pal naast elkaar zetten. Dus nóg maar eens naar de supermarkt. De steak tartaar was heerlijk.

Wijze woorden

Je vraagt je vandaag de dag soms af of er nog politici zijn die verder kijken dan hun eigen stoep. Paul-Henri Spaak was er daar een van. Hij was een wijs man, en deed wijze uitspraken. Zoals ‘Er zijn geen grote landen, er zijn alleen kleine landen, er zijn landen die het weten en landen die dat nog niet beseffen. Punt.’

Harig huidje

Veel affectie voor insecten heb ik nooit gehad. Facetogen, voeten met hechtkussens en zuigsprieten? Ik heb er niets mee. Alleen voor bijen en hommels heb ik een zwak. Bekeek op mijn gemakje een dood exemplaar van een Apis mellifera. Met dat harige huidje lijkt een bij eigenlijk best aaibaar.

Professor mindert

Met een voortschrijdend inzicht betreffende de voors en tegens van het roken heeft het niets te maken gehad, want in de oorspronkelijke versie van het Blake en Mortimer-avontuur S.O.S. Meteoren van Edgar P. Jacobs heeft professor Miloch Georgevitsch namelijk niet alleen een sigaret tussen de vingers maar óók tussen de lippen. Het was een tekenfout. In een latere druk heeft Miloch dan ook alleen nog maar een sigaret tussen de vingers.

Zinloos weetje

Het meest oostelijke punt van Brazilië ligt dichter bij Afrika (2900 kilometer) dan bij het meest westelijke punt van Brazilië (4327 kilometer). Tot zover dit Gemengd Bericht.

Leuke woorden

Beuzeling, hobbedob, irbis, kadodder, lidhauw, manoel, neustong, ouistiti, pugree, scholk, tragel, venenpols, waduw.

Leesdrift

Kijk, dat is nou verduiveld handig voor wie op straat plots wordt overvallen door leesdrift: een ambulante bibliothecaresse!

Fijne bespreking door Hettie Marzak

Op het literair e-magazine voor Nederlandstalige poëzie Meander staat vandaag een recensie waarin mijn bundel Bedekte termen een aangename bejegening door Hettie Marzak ten deel valt:

https://meandermagazine.nl/2023/09/bert-bevers-bedekte-termen/

Boeiende expositie Renaat Ramon

Renaat Ramon bewandelt al zijn ganse creatieve leven lang twee sporen: hij is niet alleen een begenadigd dichter, maar tevens een markant beeldend kunstenaar. De beelden en objecten, veelal van marmers en metalen, van de sympathieke Bruggeling zijn bijzonder herkenbaar. Ook wanneer je de tentoonstelling Renaat Ramon – Beeldpoëzie in zwart en wit in Galerie Verbeeck-Van Dyck aan het Verbingsdok Westkaai 12 in Antwerpen nog maar binnenkomt denk je automatisch “Ah ja, typisch Ramon!” Knap werk. Een aanrader! De expositie is, tot 22 oktober, te bekijken op vrijdag, zaterdag en zondag van 13.00 tot 18.00 uur.

https://deboekhouding.blogspot.com/search?q=Renaat+Ramon

Japanse invasie

Zo’n twee decennia geleden maakte Shinji Ono mee het mooie weer bij Feyenoord, waarmee hij de UEFA Cup veroverde. Een Japanse voetballer was destijds in onze contreien nog echt iets exotisch. Door de Voetbalgids 2023/2024 van Het Laatste Nieuws bladerend valt het me op dat er in België na het sluiten van de transfermarkt tegenwoordig niet minder dan 9 clubs in de hoogste divisie Japanners onder contract hebben: AA Gent (Tsuyoshi Watanabe), Charleroi (Ryota Morioka), Club Brugge (Shion Homma), OHL (Kento Smisao), RWDM (Shuto Abe), Standard (Hayao Kawabe), Union (Koki Machida) en Westerlo (Yusuk Matsuo). Elk één. “Dát moeten wij beter kunnen!” lijken ze bij STVV te hebben gedacht: in Sint-Truiden lopen dit seizoen 7 (lees: zéven) Japanse profvoetballers rond: Joel Fujita, Daiki Hasioka, Ryotaro Ito, Ryoya Ogawa, Shinji Okazaki, Zion Suzuki en Rihito Yamamoto! Je zou een volledig Japanse ploeg samen kunnen stellen vermits Suzuki doelman is.

Cinema Navelpluis: Even de plant luchten....

 

Algemeen erkend woord

Afval, auto, blok, cel, dier, drang, gast, hond, jongere, kamp, kat, kei, kind, klas, landbouw, lust, milt, motief, nier, stam, steen, stroom, tocht, vogel, volk, vuil, zenuw en zucht. Allemaal substantieven waar volgens mijn Van Dale zwerf- vóór mag. Zwerffiets bestond voor de twaalfde druk nog niet. Maar als het op zo’n bord in de openbare ruimte staat zal het wel een algemeen erkend woord zijn zeker?

Groteske hoofden

Een legendarische hoes blijft die van In The Court Of The Crimson King, het debuutalbum van King Crimson uit 1969. Die werd ontworpen door Barry Godber. Het is ’s mans enige hoesontwerp gebleven want hij stierf in 1970 op amper 24-jarige leeftijd aan een hartaanval. Volgens mij móet Godber het schetsboekblad Groteske hoofden van Leonardo da Vinci, uit 1494, gekend hebben. Dacht bij deze tekening van Leonardo alleszins aan de eerste King Crimsonplaat.

Waar voor je geld

Vroeger was in treinen het verschil tussen eerste en tweede klasse aanmerkelijk duidelijker dan vandaag de dag het geval is. Ook de NMBS pakt de inrichting steeds meer egalitair aan, maar alleen aan boord want wat het exterieur betreft mag er verschil zijn: reizigers in de tweede klasse moeten het met een klein 2tje aan de buitenkant doen terwijl die in de eerste zich mogen verheugen in een veel forsere 1.

Bijna aaibaar (63)

 

Wat een klassiekers....

Bij de Fnac de jubileumuitgave van Kuifje besteld. Niet van de stripreeks, maar van het gelijknamige tijdschrift. Dat keert eenmalig terug ter gelegenheid van het feit dat Het blad voor de jeugd van 7 tot 77 jaar 77 jaar geleden voor het eerst verscheen. Later via de Pep, maar éérst via de Kuifje maakte ik als jongetje kennis met tal van onvergetelijke stripverhalen. Kijk toch alleen eens naar wat er in 1955 zoal in weekafleveringen werd voorgepubliceerd: De Gezanten van Mars van Suske en Wiske toen dat nog een door Willy Vandersteen zelf getekende te pruimen reeks was, het Kuifje-avontuur De Zaak Zonnebloem, Het Raadsel van Atlantis van Edgar P. Jacobs en de destijds nog sterke Alex van Jacques Martin. Fabelhaft!

Stoere namen

Wie zijn topografische kennis aan wil vullen doet er goed aan af en toe de uitslagen in de sportkrant te raadplegen. Zo wist ik niet dat Immer een dorp in Westerlo is, en ook niet dat Zammel bij Geel hoort. In de Antwerpse Vierde Provinciale F gaat Olen United, dat klinkt pretentieus, mee aan de leiding. Nog meer stoere namen op de ranglijst: Bouwel en Rauw klinken als zware tegenstanders die af en toe wel een elleboogje uit durven delen. Een uitwedstrijd bij Heultje daarentegen klinkt weer als een eenvoudig te nemen hindernis.