Als ik het niet dacht

‘David Kepesh is docent literatuur in New York. Hij is een veelzijdige, intellectueel en cultureel begaafde man, maar op emotioneel gebied is hij nooit volwassen geworden.’ Toen ik de synopsis las wist ik metéén dat deze film door een vrouw geregisseerd moest zijn. En jawel hoor: Isabel Coixet. Goeie job? Veelzijdig? Intellectueel en cultureel begaafd? Ik weet zeker dat zo’n rijtje voor de meeste mánnen volstaat. Maar neen! Ze moeten natuurlijk ook emotioneel nog wel wat volwassener worden….

Mmmm, Weizenkorn....

Bezoek uit het oosten. Dat een prachtige fles van mijn geliefde Strothmann Weizenkorn (Holzfaß veredelt) voor me mee had gebracht, een smakelijk voorbeeld van über mehrere Generationen erworbene westfälische Brennkunst. Mmmm, gauw naar de frigo voor een koud glaasje….

Een rijtje 4en en 7s

Meestal zijn het auto’s (meestal met één mens erin, er tuk op om zo dicht mogelijk tot aan de toonbank te rijden) die hier voor de deur een file vormen, maar momenteel zijn het de trams 4 en 7. Ze staan al een tijdje stil, want de meeste inzittenden stappen uit om hun weg te voet te vervolgen….

Een heer met een bloterig been

David Jason (bekend van Do Not Adjust Your Set – waaraan hij meewerkte met de latere Monty Pythons Eric Idle, Terry Jones en Michael Palin –, Only Fools And Horses en Frost) is ondertussen Sir David Jason. Kwam een interview met hem tegen, naar aanleiding van zijn kersverse biografie. Innemende man, absoluut. Maar op vestimentair vlak vind ik hem geen echte Sir: hij draagt korte sokken, waardoor tussen die anklets en zijn broek bloot onderbeen te zien is. Not very stylish….

LOL

De regisseur van de film waar deze kinderen naar keken zou zielsgelukkig zijn geweest als hij deze reactie van de zaal zou hebben kunnen zien. Dat moet een héél leuke scène zijn geweest….

Oorlog en terpentijn

Ik vind Oorlog en terpentijn van Stefan Hertmans (die ik als dichter natuurlijk reeds lang apprecieer), terwijl ik eigenlijk niet zo veel heb met proza, een móói boek….

http://mededelingen.over-blog.com/article-stefan-hertmans-oorlog-en-terpentijn-120836734.html

Voor de zekerheid

Kreeg van Bram een prachtig boekje: Brown’s Signalling – How To Learn The International Code Of Signals, in  1944 uitgegeven door Brown, Son & Ferguson, nautical publishers te Glasgow.  De toenmalige eigenaar van dit handboek nam het zekere voor het onzekere en streepte bij de nationale vlaggen die van Duitsland aan. Je zou immers maar eens vergeten wie de vijand is….

Knap werk

Zie toch eens hoe mooi de bomen tussen de Kruidtuin (de Botanieken ’Of in de volksmond) en de Leopoldstraat hier om de hoek nog groen zijn. De inrichters van de botanische tuin hebben hun werk uitstekend gedaan!

Vedette

Het blijft een merkwaardig fenomeen: als je net in bed ligt en tegen de tijd dat het ontwaken nadert hoor je onze mooie Vedette klaar en helder slaan, maar in je slaap ben je je nergens van bewust….

Bevlogen

Vladimir Nabokov is niet de enige schrijver die insecten (vlinders in zijn geval) ontdekte. Ook Ernst Jünger was een bevlogen entomoloog. Zo werd de Leptonychoides juengeri, een keversoort uit de familie zwartlijven (Tenebrionidae), naar hem vernoemd. En de Cicindela juengeri.

Krom woud

Ergens in het westen van Polen, nabij de nederzetting Gryfino, is een geheimzinnig bos te vinden. Dat staat vol dennen die een mysterieuze scheefgroei ondergingen. Bizar, zo’n gebogen woud.

Hervonden klassenfoto

Aan de interessante website Fleurs du mal is vandaag mijn gedicht Hervonden klassenfoto toegevoegd:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-hervonden-klassenfoto

Zomaar

Zomaar een opname van mijn werkplek tegen de tijd dat ik te bed ga. Buiten de drukke Frankrijklei, binnen tegenover me Stef die diep in slaap ligt in ‘mijn’ hoekje van de bank….

Uit de kast (XV): Wouter Kotte

Met gesloten ogen voor de poëziekast. Welke bundel zal ik er nu weer uit halen? En welk gedicht zal ik nu zonder te kijken te voorschijn bladeren? Het wordt Zetstukjes voor oogleden van Wouter Kotte (De Bladen voor de Poëzie, 1969) waarvan ik bladzijde 10  opsla, met Vader (19 jan 1898-22 febr 1968):

Geen grafkennis bezit mijn vader

hoewel zijn zwijgen soms wanhoop verbergt:
zijn geduld is heilig gebleven

leefkoorts bemoeilijkt de aftocht

grootmoediger dan ooit bewoont
hij bijna vergeten voorvallen

maar moeheid in zijn boom

en een graskleur woekert over
de ovale voorouderportretten.

Allemaal meisjes

Een juffrouw en eenendertig meisjes. De cour van de Gerardus Majellaschool aan de Noordsingel in Bergen op Zoom. Het is nog net geen oorlog. Het meisje linksonder weet daar nog niet dat ze mijn moeder zal worden….

Overgang

Het wordt in deze periode normaliter dan wel merkbaar frisser, maar wat levert ze toch ook een indrukwekkende kleurenpracht op. In deze tijd willen er, als er echt een koufront nadert, nog wel eens invasies plaatsvinden van kruisbekken en notenkrakers.

Een nog eervoller plaats

Ook dit jaar deden (van links naar rechts) Jan Verbraak, Mat Buuron, Ad Verbraak en ik met onze ploeg OK, Prove It! mee aan de quiz van d’Ossekoppe in Ossendrecht. Werden we vorig jaar vierde, deze keer deden we nog iets beter: van de 21 ploegen werden we (met een deftig gemiddelde van 80%) derde! Volgende keer gaan we voor een stapje hoger op het podium!

http://www.meergemengdeberichten.blogspot.be/2012/10/een-eervolle-plaats.html

 

Angst voor het onbekende

Ja. Hoe langer ik er over nadenk hoe meer ik er van overtuigd ben dat de angst die sommige mensen, die geseculariseerd zijn maar niet weten wat dat betekent, koesteren voor de islam niet zozeer is gebaseerd op het gegeven dat moslims een ándere godsdienst aanhangen, maar überháupt gelovig zijn….

Ouderwetsch

Bij ons zijn ze al jarenlang uit het straatbeeld verdwenen, maar in Parijs ontvangen nog immer heel wat mensen televisiebeelden via een antenne op hun dak….

Un vrai Français

Goed, hij heeft nog net geen stokbrood onder zijn oksel, maar voor de rest vind ik dit oude baasje dat ik fotografeerde terwijl hij op de bus wachtte met zijn alpino en zijn marcelleke toch echt wel een typische Fransman.

Zum König krönen

Ach, wat een ontroerend boekje zat er bij de post: Zum König krönen van mijn goede vriend Ron Scherpenisse. Werkelijk beeldschoon. Zag op een van zijn blogs dat er maar 5 exemplaren van zijn. En daarvan bevindt zich er dus voortaan 1 in Antwerpen!

http://ronscherpenisse.blogspot.be/2013/10/zum-konig-kronen-oktober-2013.html

Daar bij die molens

Volgens Jean-Pierre Jeunet wordt er twaalf jaar na het overrompelende succes van zijn zo hartverwarmende rolprent Le fabuleux destin d’Amélie Poulain in het café Les Deux Moulins op Montmartre (waarin de film zich voor een groot deel afspeelt) nog dagelijks om de vier minuten een foto genomen….

Expeditie

Bij dit 2de eeuws schip in de Espace Gallo-Roman te Ath schreef ik het gedicht Expeditie, door mijn neef Maarten Bevers in beeld gebracht:

http://www.youtube.com/watch?v=LXt1Xa8f34g

Model voor professor

Het gebouw waarop wij uitzicht hebben is in de 19^de eeuw ontworpen door de architect Hendrik Beyaert. Dat wist ik wel, maar ik kom nu pas een foto tegen van de goede man. Het kan niet anders of Hergé heeft die ook ooit aanschouwd: dit is de man naar wie hij professor Trifonius Zonnebloem moet hebben gemodelleerd….

Ach ja....

Plots realiseer ik me dat onderstaand plafond me doet denken aan dat van de Heilig Hartkerk in Bergen op Zoom, het centrum van wat toen ik er jarenlang misdienaar was nog de grootste parochie van het bisdom Breda was. Ik herinner me met genoegen hoe mooi ik daar Sterre der Zee vond klinken….

http://www.youtube.com/watch?v=8mVnsWRE68w

Fraai plafond

Kuierde rond in de Academie. Bedacht wie daar allemaal hebben gelopen. Rubens, Jordaens, Teniers, De Keyser, Alma-Tadema, Van Gogh….Of die allemaal dit plafond hebben gezien (zoveel verstand van architectuurgeschiedenis heb ik niet) weet ik niet, maar ik vond het alleszins zeer fraai. Nog levende oud-studenten als Panamarenko en Benjamin Demeyere moeten er in elk geval wél onder gestapt hebben!

Man met regenscherm

Op Fleurs du mal prijkt vanaf heden mijn gedicht Man met regenscherm:

http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-man-met-regenscherm

Een kwart van alle zoogdieren

De meeste levende wezens op onze planeet zijn insecten. Dat wist ik. Maar goh, soms loop je toch weer tegen iets aan dat je niet wist. Dat een kwárt van alle zoogdieren vleermuizen zijn bijvoorbeeld. We leren iedere dag iets….

Beklierde schoonheid

In de Kruidtuin een tijdje de Echinops spaerocephalus, de beklierde kogeldistel, staan bestuderen. Die vind ik nu minstens zo fraai als toen hij in bloei stond….

Nachtroer

Luttele uren vooraleer ik op een terrasje neerstreek voor een espresso had ik in mijn opschrijfboekje (dat dragen dichters bij zich, mensen!) treurige matrozen genoteerd. Toen ik na een eerste slokje wat rondkeek trof me de naam van deze nachtwinkel. Achter treurige matrozen kwam nachtroer te staan. Dat komt nog wel eens van pas. Wat een merkwaardig woord….

Oh, die gemakzucht....

IJsblokjes / Crushed Ice. Mensen worden steeds gemakzuchtiger. Is het nou zó moeilijk om ijsblokjes te maken? Ik zie in de supermarkt mensen soms ook voorgesneden kaasblokjes meenemen. Die kosten één keer zo veel als het stuk kaas waarvan je die zelf kunt snijden….

Boeiende etalage

Zomaar een fascinerende etalage in de immer tot de verbeelding sprekende Kloosterstraat….

Zij die het weten....

Eerder viel me (in Vlissingen: Onze haring is een openbaring!), in Gent (Vishandel Praet: U de vis, wij de graat) en in Den Bosch (Een goede wenk: eet vis van Henk!) reeds op hoe creatief vishandelaren zijn in het aanprijzen van hun smakelijke handel. Deze keer was zulks het geval in Nijmegen: Zij die het weten komen hier haring eten. Zo beveelt deze neringdoende haar waren aan. En dan heet ze ook nog Wilma Graat!

Momentopname

De muziek hic et nunc: Completorium van het album Chant door de Cisterciënzer monniken van Stift Heiligenkreuz. De lectuur bij de hand: De naam in een kamer van Armando en de correspondentie tussen Gabriele D’Annunzio en Benito Mussolini.

Steppeslurfhondje

Uitbreiding van de collectie in de Zoo, met een diertje waarvan ik nog nóóit had gehoord: het steppeslurfhondje, de Rhynchocyon petesi, lijkt op een mini-miereneter, maar is familie van de….olifant!

Feestelijk object

Eindelijk is de toegangspoort tot de Van Wesenbekestraat, Chinatown, weer in volle glorie te zien. Eerst werd de bouw daarvan tegengehouden door een broodjeszaak die meende daardoor uitzicht te verliezen, later bleek er materiaal van af te vallen waardoor het ding terug in de steigers moest. Ik vind het wel een feestelijk object.

Rare kwast

“Waar kan ik de scheerkwasten vinden?” vroeg ik aan een vriendelijk ogend winkelmeisje. Ze was daarnaast ontwapenend eerlijk: “Eh, wat zíjn dat?”….

Beschermde vloer

Monumentenzorg is een mooie zaak. Die echter af en toe ook zorgt voor potsierlijke situaties. Zo is op de Meir een pand gesloopt, behalve de voorgevel (dat gebeurt wel vaker) en de houten vloer van de….derde verdieping met een stukje dak. Klaarblijkelijk zijn dat de enige oorspronkelijke elementen. Er moest een speciale constructie worden opgetrokken om de vloer in de lucht te houden. Bizar!

Engelstalige laarzen

Kwam op het wereldwijde web de vertaling die John Irons van mijn gedicht Veertig laarzen maakte weer eens tegen:

http://johnirons.blogspot.be/2010/04/poem-by-dutch-writer-bert-bevers.html

 

Niet één woord

Het is weer uitkijken geblazen als ik langs achter naar buiten ga: kastanjetijd! Het doet me altijd genoegen die mooie bruine vruchten en hun bolsters te bestuderen, omdat die ons lievelingsseizoen aankondigen. Wist u trouwens dat er in onze taal niet één woord is dat rijmt op herfst?

Goeie vraag

Interessante vraag van Ernst Jünger: “Vraag me, staande voor een middelmatig schilderij van de Judaskus, af: dat zwaard van Petrus dat hij daar trekt, zal hij toch wel steeds bij zich hebben gedragen – heeft Christus hem dus toegestaan zich daarmee te omgorden? Of heeft hij het Malchus uit de hand gerukt voordat hij hem raakte?” Las er Johannes 18:10 op na. Het was van de eerste paus: “Daarop trok Simon Petrus het zwaard dat hij bij zich had, raakte de knecht van de hogepriester en sloeg hem het rechteroor af.”

Dáár was hij gebleven....

Het aardige van wonen in een oude stad is dat daarvan af en toe verdwenen gewaande onderdelen opduiken. Leo Spiessens bemerkte dat door grondwerken in de Vleeshuisstraat de grondvesten van de vestingmuur – vermoedelijk ooit afgebroken om die straat te trekken – daar momenteel terug zichtbaar zijn. Mooi!

Smakeloze reclame

Deze reclame moet uit het prille begin van de Groote Oorlog dateren, toen alle belligerenten nog dachten voor kerstmis thuis te zullen zijn. Hier doet OXO het immers gewoon uitschijnen alsof het daar een gezellige boel was aan het front….

Afbreken!

Iedere keer weer als ik de hoek van de Schermersstraat en het Mechelseplein om kuier treft me de horizonvervuiling van de politietoren aan de Oudaan. Links de Sint-Joriskerk, op de achtergrond de toren van de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal. Misdadigers waren het, die het toestonden dat daar tussenin zo’n gedrocht mocht worden gebouwd. Het werd, begrijpe wie begrijpen kan, in 2002 zelfs beschermd. En dan te bedenken dat de architect ervan, Renaat Braem, in 1968 een boek met kritiek op de stedenbouw in België publiceerde met als titel….Het lelijkste land ter wereld.

Met Zidane op de foto

Toen ik eens voor een artikel achter de schermen van de Zoo mocht dwalen liet de verzorgster me kennismaken met Zidane. Niet de voetballer, maar de okapi. Het beeldschone dier (welk een prachtige fluwelen huid!) was absoluut niet schichtig. Een van mijn lievelingsfoto’s….

Ju / Jeu

Uit het Parijs dagboek 1943-1944 van Ernst Jünger: “Bij het opschrijven van het woord Jugend viel me het feestelijke, eufonische van de eerste lettergreep op, net als in Jubel, jung, Jul, iucundis, iuvenis, iungere, coniugere en allerlei slogans en namen van goden. Het oude feest van de Juturnalia.” Hetgeen me deed peinzen waar in onze taal jeugd zoal aan doet denken. Onmiddellijk viel me jeuken in. De Van Dale uit de kast gehaald, en inderdaad zijn het vooral jeuk-afleidingen en andere negatieve woorden als jeuzelen. Maar ik moest ook sinds lang weer aan Jan Jeuring denken, de robuuste spits die aan het eind van de zestiger jaren het mooie weer maakte bij en met FC Twente.

Lust voor het oog

Kijk de bloemen die we vorig weekeinde cadeau kregen van Geert en Wilma er nog eens mooi bij staan op ons voorterrasje. Een lust voor het oog!

Hart onder de riem

Hé, toen ik het bad aan wilde zetten zag ik dat twee riemen van Geertje daar samen de vorm van een hart aan lagen te nemen….

De kolenkit achterna

Volgens mij gaat de brievenbus de kolenkit, de telefoon met draaischijf, de stencilmachine en de fax achterna. Zouden er nog jongeren (gewend als die zijn aan e-mail, Facebook, Twitter, Hyves, Skype en wat dies meer zij) zijn die wel eens een briéf schrijven en (in het verlengde daarvan) posten?

http://www.youtube.com/watch?v=425GpjTSlS4