Geheim

Er zal beslist een natuurkundige wet zijn die een en ander verklaart, maar die is mij onbekend. Iedere, maar dan ook iédere keer als ik de was ga strijken komen er wel een paar T-shirts binnenstebuiten uit de droger, terwijl ik die daar nóóit binnenstebuiten in steek. Wat zou het toch saai zijn zonder De Geheimen Des Levens….

Volhouder

In een oude stadsgids, uit 1931, tref ik een overzicht van de cinema’s die zich vroeger in Antwerpen bevonden. Het waren er niet minder dan 45! Veel ervan kunnen we ons nog goed herinneren. De Capitole bijvoorbeeld, de centrum-Odeon, de Pathé, de Majestic, de Rex. Van al deze bioscopen resteert er slechts 1: de Rix in de De Grijspeertstraat.

Wijze woorden

Wijze woorden van Bert Scheuter, columnist bij De Gelderlander. Hij ziet door de vigerende crisis een mogelijkheid om tot meer soberheid te komen, een kans om het totalitaire kapitalisme in zijn eigen vet gaar te laten smoren. Ik ben het volledig eens met het betoog van mijn voornaamgenoot!

Groei

Het groen trekt zich van beperkende maatregelen niets aan. Onze bescheiden flora geïnspecteerd. Op het achterbalkon tiert de klimop welig, op de vensterbank maken de cactussen heliotropisme aanschouwelijk en bij het voorterras zién we de klaverzuring groeien….

Bijna aaibaar (6)

40.000

Forty thousand headmen couldn’t make me change my mind / If I had to take the choice between the deaf man and the blind. Zit met deze klassieker van Traffic in mijn hoofd bij het lezen van deze redenering van Karel van het Reve: ‘Voor een schrijver is blindheid erger dan doofheid voor een componist, want een componist kan zijn eigen compositie lezen en in gedachten horen wat hij geschreven heeft’.

Momentopname

De nabije cultuurdragers van dit ogenblik: de muziek uit Frank Van Passels beeldschone televisieserie Terug naar Oosterdonk – Of het verloren dorp van Pietje de Leugenaar, Teksten van Erik Satie en Die frühen Gedichte van Rainer Maria Rilke.

Regels weer zichtbaar

Twee decennia geleden is het al dat mijn goede vriend Albert Hagenaars en ik samen een gedicht schreven voor een kunstwerk van Auke van der Heide en Jan Wessendorp op Kijk-in-de-Pot in Bergen op Zoom. Vooral de regel Jij die hier verdwijnt sprong in het oog, maar die verdween gaandeweg achter opschietend groen dat amper werd gesnoeid. Na een verse maaibeurt is een en ander weer in beeld. Voor zolang het duurt natuurlijk….

Zie het dossier:

https://www.alberthagenaars.nl/bibliografie/dossier-kijkindepot.htm

IJzer

Dat je op hedendaagsche toetsenborden moeite moet doen om een hoofdletter IJ te krijgen is toch al redelijk lang bekend. Je moet de hoofdletter I en de hoofdletter J goed intikken. Is er bij BPost niemand die dat weet? Op de postzegel waarop de monding van de roemruchte IJzer is te zien staat namelijk Ijzermonding….

Logisch

Godfried Bomans kon echt wel grappig zijn. Lees dat hij in Waterloo eens logeerde in een boerderij, en daar de nacht doorbracht in een – klein – bed waarin Napoleon zou hebben geslapen: ‘In de omgeving van Waterloo heb je honderden van die bedden, waarin Napoleon allemaal verondersteld wordt geslapen te hebben. Hij verloor dan ook de slag. Die man deed geen oog meer open.’

Zalig Pasen

Compact

Russisch kan een mooi compacte taal zijn. Waar het Nederlands de omschrijving Terwijl ik met mijn muntenverzameling bezig was gebruikt, luidt ze in het Russisch beknopt Za numizmatikoj. Maar dit geheel terzijde natuurlijk….

Antwerpener Straße

Ontdek al trammend met Lijn 1, de Stadtbahn van Vaihingen naar Fellbach, dat er in Stuttgart een Antwerpener Straße is. Dat wist ik niet. Die in Keulen kende ik al wel. Eens nagezocht of er bij de oosterburen nog meer zijn, en jawel hoor: je hebt een Antwerpener Straße in Bremen, Duisburg, Düren, Erkelenz, Kerpen, Mannheim, Münster, Oberhausen en Troisdorf en zelfs in het verre Berlijn. In Hamburg en Herzogenaurach heb je een Antwerpen Straße.

Geheim

Van Fleurs du mal maakt vanaf heden Geheim, een coproductie van Bert Bevers (gedicht) en Joep Eijkens (foto) deel uit:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-joep-eijkens-geheim

In memoriam HFJ

Drie jaar geleden is het vandaag al dat mijn vriend Henri-Floris Jespers het tijdelijke met het eeuwige verwisselde. Hendrik Carette wijdde, in 1993, in zijn bundel Een raaf in Raversijde een gedicht aan hem. Ik plaats het hier ter herinnering aan HFJ:

Jespers (de kleinzoon)

Van zichzelf is hij geen prins

maar een zeer menselijk god.

Hij glimt en glimlacht als een

levend en bewegend Boeddhabeeld.

Zijn torso lijkt op de torso

van een samoerai die nog nooit

gevochten heeft en hij drinkt

koffie zoals mijn tante; zonder

moedermelk maar met heel veel

poedersuiker.

Hij kan epateren en pareren,

oreren en citeren als een

echte erudiet.

Wanneer hij denkt, denkt hij

luidop in het Latijn.

Zelfs madame Blavarsky beschermt

hem al jaren.

En iedereen weet het: zijn uitvoerige

correspondentie met Aleister Crowley

blijft een schitterend geheim.

Enghuizer Dialogen uitgesteld

De Enghuizer Dialogen en de Kunstwandelroute Hummelo gaan omwille van het coronavirus dit jaar niet door. Het ganse project is naar volgend jaar overgeheveld als we Deo volente van de plaag verlost zijn. Hans Mellendijk plaatste het gedicht dat ik bijdroeg wel al online:

https://www.kunstwandelroutehummelo.nl/poeumlzie/2020-de-enghuizer-dialogen-x-bert-bevers

Onwezenlijk

Een lente-, neen een zómeravond in begin april en de binnensteden ogen leeg. Het blijft onwezenlijk zo’n pandemie….

Rijmpje

“Wanneer ik het meer zie heb ik geen zee meer nodig.” Huh? Ik geef alleen de letterlijke vertaling van een leuk Duits rijmpje dat onze vrienden in het oosten kunnen bezigen omdat zij Meer tegen zee zeggen en See tegen meer: “Wenn Ich den See sehe brauch Ich kein Meer mehr.”

Onderweg met de tram: Lijn 9 in Bern

Ik maakte er in Gemengde Berichten al meerdere: Wie in deze tijden van internering heimwee naar buiten heeft kan eens een Führerstandsmitfahrt overwegen. In Bern bijvoorbeeld. Dat is een erg mooie stad. Dat blijkt duidelijk wanneer je haar, van Wabern naar Wankdorf Bahnhof, doorkruist met Lijn 9:

https://www.youtube.com/watch?v=19zG8XAdaIc

Bijna aaibaar (5)

Onwezenlijk

De coronaquarantaine blijft voor onwezenlijke situaties zorgen. Een eerste zondag van april en géén Ronde van Vlaanderen…..De laatste keer dat de koers werd afgelast was 102 jaar geleden ten tijde van de Groote Oorlog. Zelfs in de Tweede Wereldoorlog werd ze ieder jaar verreden.

Toprol

Peter Falk speelde en wás vooral Columbo. Wie kent hem niet? Ik denk dat hij stiekem zijn rol als zichzelf in Wim Wenders’ Der Himmel über Berlin uit 1987 misschien wel zijn beste heeft gevonden. In Amerika kent natuurlijk geen hond die film vermits ze daar niet om kunnen gaan met intellectuele Europese rolprenten met enge literaire elementen als dialogues interieurs. Bruno Ganz is in Der Himmel über Berlin natuurlijk ook onvergetelijk. Mooie scene als Falk en Ganz elkaar ‘tegenkomen’ bij een treurige Berlijnse Imbiß. Wer Bunker baut, wirft Bomben luidt op de achtergrond een reusachtige graffito.

https://www.youtube.com/watch?v=uzFGEx9SkDg

Het boekje van de dichter

Ik schaam me een beetje. Natuurlijk ben ik vereerd dat het mijne de reeks Het boekje van de dichter van de onvolprezen Paul Rigolle mocht openen, maar wat was het een bijna vol en dus wat geschalodderd exemplaar en waarom gebruikte ik toen een bic? Ik schrijf altijd met vulpen! Die zal toen wel in reparatie geweest zijn, ik weet het niet meer. De huidige situatie oogt alleszins een stuk netter. In elk geval een leuke serie:

http://digther.blogspot.com/search/label/Het%20boekje%20van%20de%20dichter

Drankovereenkomst

Dave Davies had ooit (in respectievelijk 1967 en 1968) maar twee solo-hits in de Top 10 van de Top Veertig, en ineens valt me een drankovereenkomst op. In Death Of A Clown zingt hij My makeup is dry and it cracks round my chin / I’m drowning my sorrows in whiskey and gin, en in Suzanna’s Still Alive Oh, Suzannah’s still alive / Whiskey or gin, that’s alright. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Beeldig

Natuurlijk zie ik mijn lief altijd graag, en ben ik steevast blij wanneer ze de kamer binnenkomt maar vandaag word ik extra vrolijk als ik haar zie omwille van het bijzonder fleurig en speels jurkje dat ze draagt: wat een beeldig kleedje!

Internationaal bos

Fascinerend toch hoe bepaalde uitdrukkingen in verwante talen hetzelfde blijven. Hij kan door de bomen het bos niet zien bijvoorbeeld. In het Engels is dat He can’t see the wood for the trees. En in het Duits Er kann den wald vor lauter bäumen nicht sehen.

Jammer

Het noodgedwongen isolement dat de coronapandemie met zich meebrengt is best te verdragen. Zuiver beschouwd doe ik niet zo veel anders dan anders met het wereldwijde web als venster op de wereld nabij, de bibliotheek welgevuld en opschrijfboekje en vulpen binnen handbereik. Wat ik wél mis is de Zoo. Die is helaas tot nader order gesloten. Ik ben gewend daar regelmatig zomaar even binnen te wippen, maar dat kan dus nu even niet….

Uit de kast (XCV): Habakuk II de Balker

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat De gloeilampen / De varkens van Habakuk II de Balker (Uitgeverij Harmonie, Amsterdam, 1972), waaruit ik op bladzijde 18 het gedicht De traan opensloeg:

In de schaduw van t oog

(in de schaduw in de schaduw)

brandt de traan als een gloeilamp

brandt de traan en talmt daar; rust

voor hij de lange weg afrolt

lang voor een druppel zout water

omlaag langs het vlees naar de aarde.

Geen censuur

Uit Taak correspondent zwaarder sinds glasnost van Karel van het Reve iets interessants opgestoken: ‘Als revolutionairen aan de macht komen is hun eerste zorg veelal het instellen van een censuur. Een uitzondering op die regel maakte Adolf Hitler: er bestond tijdens de Duitse bezetting geen censuur in Nederland, en het Amsterdamse bureau van Associated Press kon, tot Amerika in de oorlog kwam, berichten naar New York telegraferen zonder dat de tekst vooraf aan enige Duitse instantie hoefde te worden voorgelegd.’

Gelukkig

Dankzij de Antilliaanse schrijver Frank Martinus Arion weten we dat het alom bekende liedje Oze wieze woze / wieze walla / kristalla kristoze / wieze woze wieze / wies wies wies wies iets betékent! Volgens Arion komt het van een Creoolse taal die Afrikaanse slaven meenamen naar de Antillen. Wie de tekst leest als fonetisch Portugees-Creools zegt Vandaag is het kind gelukkig / Is het kind gered / Gedoopt / Is het / Dit kind is gelukkig / Dit kind, kinderen, kinderen, kinderen.

Onderweg met de tram: Lijn 4 in Zwickau

In Saksen met de tram onderweg in Zwickau, met lijn 4 van het Betriebshof naar de Neumarkt:

https://www.youtube.com/watch?v=oXYoGZu31WA

Steeds op zoek

Dezer dagen verscheen bij de Stichting Spleen in Amsterdam een nieuwe (eerder waren er al edities rond Horatius en Rilke) Vertalersweelde, met Paul Verlaine als rode draad. Ik schreef daarvoor op verzoek Steeds op zoek. Andere bijdragen zijn er van onder meer Astrid Arns, Piet Gerbrandy, Edward Hoornaert, Kees van Meel, Coen Peppelenbos en Wim van Til.

See of Kai?

Interessant blijft de discussie omtrent de vraag wat nu de juiste uitspraak is: Julius Caesar Julius Seezar noemen of Julius Kaisar. In onderstaand filmpje overtuigt de jonge classicus Casper Porton me: hij voert aan dat de Grieken, die een ander alfabet hadden (en hebben) de naam van de beroemde Romein op het gehoor met kappa, alfa en rho (καππα,  ἄλφα en ῥῶ) schreven, en niét met een sigma (σίγμα) begonnen. Ergo: Kaisar!

https://www.youtube.com/watch?v=bL0DkG6WJ8o

Zie ook:

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2019/12/geen-soesoe_31.html

Bespottelijk

De Martinsdom, waar eeuwenlang de koningen van Hongarije en Oostenrijk werden gekroond, is de grootste kerk van Bratislava. Zit naar een documentaire te kijken waarin duidelijk (zo rond minuut 15) in beeld komt hoe bespottelijk de Slowaken met ruimtelijke ordening omgaan: de kerk ligt (de presentatrice zegt het charmant: ‘eher unschön’) pál aan….een snelweg!

https://www.youtube.com/watch?v=0BtHHmW0Dxc

Waarde

Het is maar goed dat er mensen zijn die de waarde inzien van het soort schilderijen als die van Simon Marmion. In de kerk waarvoor hij die vervaardigde konden ze niet worden bewaard want daar is weinig van over. Slechts de ruïnes ervan resteren. Mijn vriend Albert Hagenaars en ik bezochten die nog niet zo lang geleden. Daar is Marmions werk dus lang te zien geweest. De maquette toont hoe het complex er in volle glorie uit moeten hebben gezien.

Marmion

Hij is niet heel erg bekend, maar wat maakte Simon Marmion (1425-1489) mooi werk. De ziel van Sint Bertinus wordt ontboden in de hemel bijvoorbeeld, met onderaan het dak van de aan Bertinus gewijde abdijkerk in Sint-Omaars. Marmion schilderde dit voor een altaarstuk in deze kerk.

Benieuwd

Nou ben ik toch werkelijk echt benieuwd wie dan die werfleider aan zal werven als ze er nog geen hebben….

Bijna aaibaar (4)