Feestje in Hoboken

Deze zaterdagmiddag waren collega-dichter Frank De Vos en ik te gast bij Wijkgemeenschap Zwaantjes in Hoboken. Tussen de nummers 193 en 205 van de Antwerpse Steenweg daar friste die club in het kader van de lentepoets van Opsinjoren een groenterreintje op. Daarop staat een grote billboard met daarop De inwijkeling, het gedicht dat Frank en ik samen met stadsdichter Peter Holvoet-Hanssen (jammer genoeg verhinderd in verband met gezondheidsproblemen). Bij wijze van officiële 'opening' van het terreintje lazen we samen De inwijkeling voor, waarna we parmantig mochten poseren temidden van het buurtcomité....

Zie ook: http://www.deinwijkeling.blogspot.com/

De natuur laat zich niet doen

Het verbaasde me reeds eerder, en het zal me blíjven verbazen: hoe presteert zo'n spinnetje het toch om op ons voorterrasje een web te weven? Waar komt dat beestje vandaan? We wonen hartje stad, op een tweede verdieping. Auto's en trams (op deze foto passeert juist tram 8) denderen de hele dag door de Bourlastraat in en uit, maar de natuur laat zich niét doen....Verbazingwekkend!

Lekker lang bewaarbaar

Geuze, waarde vrienden en vriendinnen, is een bier dat niet wordt gebrouwen. Waarmee het een uniek gerstenat is. Volgens de dichter Rik Wouters (wiens hand hier achter de verrukkelijke versnapering is te zien) wordt Geuze Boon niet gebrouwen maar gestóken ("Steken is jonge en oude lambiek mengen en op fles trekken," aldus de kenner). Dat heeft zo zijn voordelen. Een lange houdbaarheid bijvoorbeeld. Let maar eens op het etiket: ten minste houdbaar tot 23 november 2030....

Tableau de la troupe

Akkoord, het is daar in Het Goudblommeke van Papier aan de Cellebroerstraat in Brussel geen gróte zaal boven maar die was gisteravond wél goed gevuld. Met behalve publiek ook de dichters die er voorlazen uit eigen werk. Op deze, door Laura Lee gemaakte foto, zijn van links naar rechts te zien: Roger Nupie, Tony Rombouts, Richard Foqué, Ferre Denis, Bert Bevers, Rik Wouters, Guy van Hoof en Willem Maurits Roggeman.

De originelen zijn beter....

Mooi hoor, de tentoonstelling Toetanchamon die momenteel in Brussel loopt (zie onderstaande link), maar die behelst - weliswaar uitermate knap gemaakte - replica's. Ik ben oprecht blij dat we (het is al 22 jaar geleden, maar toch - wanneer leent Egypte dat materiaal weer uit?) destijds Kleopatra - Ägypten um die Zeitenwende zagen in de Kunsthalle van de Hypo Kulturstiftung in München. Daar waren de échte stukken te zien!
http://www.kingtutbrussels.be/

Tjongejongejonge....

Goed, dan is dit maar een Gemengd Bericht dat niet in de smaak zal vallen bij clubs als het CIDI en het CGKR maar ik ergerde me daarstraks gruwelijk toen ik in De Pers las dat de Nederlandse minister van Buitenlandse Zaken Nederlandse organisaties oproept om niét deel te nemen aan een internationale vloot met hulpgoederen die half volgende maand vanuit Griekenland vertrekt met hulpgoederen naar de Gazastrook. Volgens hem levert die actie 'allerminst een bijdrage aan een oplossing van het Israëlisch-Palestijns conflict'. Geert Wilders zal het daar hartgrondig mee eens zijn, getrouwd met een joodse als hij is. Overlaad me dan maar met alle zonden Israëls, maar kun je een dergelijk advies van een Néderlandse minister van Buitenlandse zaken in een kwestie als de onderhavige ernstig nemen als je weet dat hij, Uri Rosenthal, een jood is?

Ondertussen, bovenaan de kathedraal....

Dankzij de blog van Paul Rigolle maakte ik kennis met de webcam die ergens boven in een toren van de de Sint-Michiels- en Sint-Goedelekathedraal in Brussel een nest jonge slechtvalken (in duikvlucht de snélste vogel ter wereld!) en hun ouders volgt. Ik kan daar echt van genieten....
http://www.slechtvalken.be/live2.jsp?lang=nl

De hoed van Renée

In 1970 debuteerde Renée Van Hekken, een jaargenote, met de dichtbundel Het. Binnenkort is ze toe aan haar 18de bundel. Wie Renée een beetje kent weet dat ze zelden blootshoofds de deur uit gaat. Zie haar fraaie hoofddeksel maar eens op deze foto. Het mag dan ook eigenlijk amper verwondering wekken dat haar nieuwe uitgave een toepasselijke titel draagt: De hoed van Hortense. Die wordt (pak er uw agenda maar vast bij) op donderdag 20 oktober aanstaande om 20.00 uur voorgesteld in de leeszaal van Bibliotheek Driehoek, Driehoekstraat 43, 2180 Ekeren. De inleiding wordt verzorgd door Tony Rombouts, voorzitter van de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen. Renée zelve en Jan Van Poyer zorgen voor de omlijsting met fragmenten uit hun nieuwe paso doble-programma.

http://www.hetstillepand.be/reneevanhekken.htm

Comfort

Een van de mooiste treinreizen die ik ken is van Parijs (Gare de Bercy) naar Milaan. Midden in de nacht voert Trenitalia je dwars door Savoye door de Alpen. Práchtig! Vond een ouderwetsche reclame voor Comfort On Wheels. Wij reisden in exact zo'n coupé!

Wat ik niet wist van Estland

Niet dat mijn kennis over het land verder nou zo uitgebreid is, maar wat ik niét wist van Estland is dat het 't énige land ter wereld is waar je van achter je computer je stem kan uitbrengen. En dat zelfs tot tien dagen voor de eigenlijke verkiezingsdatum. In geval van vergissing of wisseling van gemoedstoestand kan je er zelfs je stem nog wijzigen....

Gehoed overleg

Consequent zijn ze wel, deze mannenbroeders van chassidischen huize: áltijd gehuld in zware, zwarte kledij en getooid met een dito hoed. Vestimentair is aan dergelijke heren nooit te zien of het nu tien graden vriest, of dat er een hittegolf heerst....

Merkwaardig verschil

Welk een eigenaardig verschil: lees zojuist dat de meeste kinderen in Europa in de lente worden geboren, en dus in de hoogzomer verwekt zijn. In de Verenigde Staten van Noord-Amerika echter vinden de meeste geboorten juist plaats in de zomer, hetgeen betekent dat daar de meeste kinderen worden verwekt in de herfst. Niemand die daar een zinnige verklaring voor heeft. Merkwaardig....

Een échte kenner....

Natuurlijk zijn vriend en vijand het er dezer dagen over eens dat Philippe Gilbert geweldig in vorm is, en ziet menigeen er belangstellend naar uit of hij zondag ook zijn lievelingswedstrijd Luik-Bastenaken-Luik zal weten te winnen. Vandaag kent iédere wielerliefhebber d'n Phil. Maar er zijn er die al járen geleden een grote toekomst voor hem zagen weggelegd. Ik draag Paul Rigolle als dichter een warm hart toe ,
(zie: http://www.hetwenkendevuur.blogspot.com/)
maar als wielerkenner acht ik de sympathieke West-Vlaming eveneens bijzonder hoog. Kijk maar eens naar wat hij reeds zéven jaar geleden vastlegde:
http://www.paulrigolle.be/hetbuitenblad/gilbertadept.htm

Mooi panorama

Voor deze foto wist ik mijn hoogtevrees gedurende enige seconden goed de baas te blijven (De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er boven op de politietoren aan de Oudaan een stevig hek staat, maar toch....). Is het geen mooi panorama van (het noorden van) Antwerpen?

Achterhoek in braille

Overigens is mijn Achterhoek (en dat vind ik toch wel bijzonder omdat die eer mij nog nimmer eerder te beurt viel) niet alleen 'gewoon' te lezen op het Landgoed Enghuizen maar ook....in braille!

Enghuizer Dialogen II

Vanaf vandaag tot en met 13 juni is in Hummelo Een landgoed vol kunst te bezoeken, de twaalfde editie van de kunstwandelroute daar. Daaraan is net als vorig jaar een poëzieroute gekoppeld. Aan De Enghuizer Dialogen II doen verschillende kunstenaars (als Ute van Aalst, Inke van Dijk, Gerrit Korn, Henri Timmerman en Floris Wolvetang) en dichters (onder wie Ankh Gussinklo, Hans Mellendijk, Louis Radstaak en Wim van Til) mee. Van mij is er Achterhoek te lezen (op onderstaande blog aan te klikken onder nummer 27):
http://www.enghuizerdialogen.blogspot.com/

Bach gaat een pint pakken

Vandaag op KEMP=MAG, een zeer aanbevelenswaardige website overigens, mijn gedicht Bach gaat een pint pakken:
http://kempis.nl/mag/bert-bevers-bach-gaat-een-pint-pakken

Die andere Muur....

Vandaag moeten de renners weer een imposante muur zien te bedwingen. Kent de Ronde van Vlaanderen de Muur van Geraardsbergen als scherprechter, in de Waalse Pijl (la Flèche Wallonne) is dat de Mur de Huy. Ik beklom ze allebei al eens te voet, en u mag van me aannemen dat het vieze hellingen zijn....

Negen jaar later

Goed, het gaat nu ietsje minder, maar eens supporter altijd supporter. En een Feyenoordfan nemen ze nóóit af dat het de éérste Nederlandse club was die de Europa Cup I (nu Champions League) won. En evenmin het gegeven dat de club álle Europese finales die ze haalde ook wón! En het is tot nader order de enige Nederlandse club die deze eeuw een Europese beker veroverde. Dat mijmerde ik even, toen ik dit krantenartikel uit 2002 tegenkwam....

Even nagezocht wat er werd van de elf die in De Kuip aan de aftrap verschenen tegen Borussia Dortmund. Van Bonaventure Kalou en Patrick Paauwe (31 januari jongstleden gestopt bij VVV Venlo) weet ik het niet, maar de rest is allemaal nog actief in de voetballerij. Paul Bosvelt (5de elftal Rotterdamse amateurclub TOGR), Christian Gyan (1ste elftal zondaghoofdklasser RKSV Leonidas), Shinjo Ono (Shimizu S-Pulse), Robin van Persie (Arsenal) en Jon Dahl Tomasson (Feyenoord) spelen nog. Doelman Edwin Zoetebier is nu keeperstrainer bij FC Volendam, Tomasz Rzasa technisch directeur van Cracovia Kraków en Kees van Wonderen assistent-technisch manager bij FC Twente. En dan is er natuurlijk de ster van dat seizoen nog, Pierre van Hooijdonk. Pierre is momenteel assistent-bondscoach van Turkije.

Marsepeinen gezicht

In mijn gedicht Welgemutst verwijs ik naar de mutslangoer, een van mijn lievelingsdieren. Wetenschappelijke naam: Presbytis cristatus. Semnopithèque brun in het Frans. Hauben Langur in het Duits. Silvered langur in het Engels.

De lessen zijn gedaan. De tram stroomt vol uniform.

Vol bewegingsdrang, zoals een vis is, kleine jeugd

alom plotsklaps. Jongens willen wijsjes en meisjes

schoentjes. Daar horen zoentjes bij. Al is het maar

in gedachten. Zie ze eens naar de toekomst groeien.

Ze snuiven fris. En lachen elkaar zacht toe, broos

als het marsepeinen gezicht van de mutslangoer.

Bijgaand twee foto's van dit sympathieke zoogdier, waaruit moge blijken dat de slotregel van Welgemutst niet zomaar uit de duim gezogen is....

Het mooie Gallië....

Domme mensen zijn niet erg. Die kunnen daar niets aan doen. Daarboven bevindt zich een categorie (jammer genoeg de grootste) van mensen die dénken dat ze niet dom zijn. Die zijn gevaarlijk. Het slag volk dat meent dat het een antwoord kan geven als het méént iets te weten. Ik had ooit een buurjongen die 'slim' was. Denk daar voor het eerst sinds jaren aan nu ik De Gallische oorlog van Gaius Julius Caesar weer eens doorblader. Ik heb destijds tijdens de lessen Latijn heel wat zweet geplengd bij het vertalen van De Bello Gallico, en ook heel veel geleerd. De Bello Gallico betekent Over de Gallische oorlog. Niet zo volgens mijn buurjongen. Die beweerde (hij had dan ook geen Latijn) stellig dat het Het mooie Gallië betekende. "Há," dacht ik toen, "Ben jij er zo een?" Geen idee wat er van hem geworden is, maar ik ben daar ook niet benieuwd naar....

Dorpeling in de stad

Iémand in Gent is bijzonder zuinig op zijn Kreidler Florett, zo'n ouderwetsche buikschuiver. Die zie je niet veel in de stad. Voor mijn gevoel rijdt men vooral op het platteland op buikschuivers. Zündapps ook. Heb die dingen nooit mooi gevonden. Zo'n Puch met een hoog stuur vond ik dan wel weer iets hebben, net als een Solex. Maar ik ben gewoon altijd de fiets trouw gebleven....

Trammen met zicht op zee

De eerste keer dat we de Kusttram namen was in Oostende, richting Knokke. We hadden op tv fraaie zeepanorama's gezien vanuit de tram maar hoe noordelijk we ook kwamen: géén zee. De achterkant van appartementenbuildings en duinen. Dat was het. Ondertussen weten we al lang dat je vanuit Oostende naar het zúiden moet trammen. Het grootste stuk van die route rijd je dan pal naast het strand. Héérlijk! Waar vind je nou een halte als bovenstaande, met ongerept zicht op zee? Waar je maar af hoeft te stappen om een wonderlijk stukje ingekaderd Noordzee als hieronder vast te leggen?

Eeuwenoud

In Hemiksem kun je als fietser of voetganger een pontje nemen naar het aan de overzijde van de Schelde gelegen dorpje Bazel, en vice versa. Op zich niets bijzonders, maar wat ik niet wist was dat deze veerdienst al zo oud is: ze wordt op dezelfde plek al onderhouden sedert de 13de eeuw....

Toeval bestaat niet....

Toeval bestaat niet: met ingehouden adem zag ik een grote bonte specht, een Dendrocopos major, in de linkse van onze drie paardenkastanjes zitten. Zo zachtjes mogelijk sloop ik van het terras af om mijn camera te pakken maar dju, de vogel was gevlogen. Tot mijn grote verbazing en genoegen zie ik nu echter op de blog van mijn Achterhoekse vriend Hans Mellendijk dat er in zijn tuin een....grote bonte specht tegen een berk zit te kloppen. Een andere natuurlijk, want de afstand tussen Antwerpen en Varsseveld is aanzienlijk. Dank u Rini, voor de mooie foto!
http://smelsslems.web-log.nl/smelsslems_zacht_tikkend_/2011/04/bonte-specht-in-onze-tuin.html

Toch handig....

Toch handig zo'n gebruiksaanwijzing. Als je eens de pech moest hebben om geconfronteerd te worden met een krokodil kun je deze instructies maar beter bij je hebben....

De aanval lijkt afgeslagen

En dan zit je maandenlang tegen van die kale stammen aan te kijken. Bevreesd dat de mineermot aan de winnende hand is, maar neen hoor: de paardenkastanjes waarop ik vanuit mijn werkkamer kijk staan ook dit jaar weer geestdriftig in bloei. Twee weken geleden de eerste ernstige bladeren, en nu al de eerste káársen! Het lijkt er op dat we de aanval af hebben geslagen, hetgeen me weer doet denken aan de door Nanne Nauta samengestelde bloemlezing vol kastanjelievende poëzie die ondertussen ook al weer een half decennium oud is:

http://kastanje.web-log.nl/

Poëzie in 't Goudblommeke

Nog even over Het Goudblommeke In Papier: op donderdag 28 april organiseert de Vereniging van Vlaamse Letterkundigen daar in samenwerking met de vzw Geert Van Bruaene een literaire avond. Zullen dan voorlezen uit eigen werk: Bert Bevers, Frank Decerf, Ferre Denis, Richard Foqué, Guy van Hoof, Roger Nupie, Willem M. Roggeman, Tony Rombouts, Erik Verstraete en Rik Wouters. http://www.goudblommekeinpapier.be/nl/agenda/literaire-avond-van-de-vereniging-van-vlaamse-letterkundigen

Een fijn café

Een van de meest charmante cafés die ik ken is het beeldschone Het Goudblommeke In Papier/La Fleur En Papier Doré aan de Cellebroerstraat 55/55 Rue des Alexiens in Brussel/Bruxelles. Daar hangt Het Laatste Nieuws gezusterlijk naast Le Soir. Een rustige pleisterplaats midden in de grootstad, waar veel kunstenaars kind aan huis waren (Pierre Alechinsky, Hugo Claus en René Magritte stapten er geregeld binnen) en ook nu nog geregeld artistieke bijeenkomsten en poëzieavonden plaatsvinden. Een bruine kroeg zoals een bruine kroeg hoort te zijn. Ik ga er graag een koffietje drinken.

http://www.hetgoudblommekeinpapier.be/

Halte gevraagd

In de nieuwe trams, het model hermelijn, zie je door het hele voertuig rode lampjes gaan branden als je op de bel hebt gedrukt. Duidelijk. Zoals ook het lichtkrantje met de naam van de halte handig is (al legt de mechanische stem wel verkeerde klemtonen zoals Méchelseplein dat hier Mechelsepléin heet, en Nationalestráát terwijl het Nationálestraat is). Maar toch, toch zal ik straks de ouwe tingelbel missen en het ouderwetsche bordje Halte gevraagd waarin een lampje gaat branden als je aan hebt gegeven er af te willen....

Geigenbaumeister

Soms vind ik het Duits zó mooi hè. Ik had dat bij het beschouwen van dit naambordje. Mooi vak, vioolbouwer. Maar in de taal van onze oosterburen is het nóg fraaier: Geigenbaumeister. Fabelhaft!

Niet voor passanten

"Dat rare dorpje waar je alleen maar in en uit kan?" vroeg iemand Geertje toen ze vertelde dat wij jaren in het piepkleine Bath (71 inwoners toen wij ons daar vestigden) hebben gewoond. Het is waar: je kunt daar alleen in en uit, maar niet doorheen. Had daar eigenlijk nog nooit zo bij stil gestaan. Waarschijnlijk heeft dat te maken met de militaire historie: Bath heette lang Fort Bath, nog eerder Fort Batz (de inboorlingen zeggen nog steeds Bats). Het ligt aan het Nauw van Bath, pal tegenover de ingang van de haven van Antwerpen (het schip op de foto is op weg daarheen), de stad waar we nu reeds lang wonen.

Overal verdwijnen ramen

Sommige dingen werken aanstekelijk. Zo kan ik geen geschalodderde reclames meer zien zonder de camera boven te halen. Frank De Vos spaart immers publicité fanée. Maar het is wederzijds: Frank moest op in Las Galletas op Tenerife dan weer denken (waarvoor dank!) aan een van mijn verzamelingen: http://www.vanisheddoors.blogspot.com/

Prachtig koersweer

De man die aanstaande zondag Parijs-Roubaix gaat winnen was vanmorgen in Antwerpen. De 99ste editie van de Scheldeprijs ging van start, onder een stralende zon en een grote publieke belangstelling. Tom Boonen was er. Die wil Parijs-Roubaix, 'zijn' koers, best nog wel keertje winnen. Fabian Cancellara was er ook. Voor hem geldt hetzelfde. Maar ik denk dat zondag Thor Hushovd (op de foto onder in het midden, in zijn mooie regenboogtricot) zal zegevieren. Hij wil de Frans-Vlaamse klassieker héél graag op zijn palmares schrijven.

2 x BB

We hebben heel wat gemeen. Allebei Nederlander maar al sedert de vorige eeuw wonend in België. Allebei schorpioen uit 1954. En allebei met dezelfde initialen gezegend. Het was een tijd geleden dat we elkaar troffen, dus extra aangenaam eens bij te kletsen. Vanmorgen koffie gedronken met Benno Barnard. Dat we dat vaker moeten doen. En dat we dat gaan proberen. Benieuwd hoeveel tijd er deze keer overheen zal gaan....

Rozenvingerig

Natuurlijk weet ik al lang dat de dageraad rozenvingerig, rhododáktylos, kan zijn. Zo'n epitheton ornans vergeet je niet makkelijk (ik heb nog steeds het exemplaar van de metrische vertaling van Homerus' Illias waaruit ik het woord opstak in de kast, van de hand van de Dr. Aegidius W. Timmerman - de vertaling, niet de kast). En ik weet dan wel dat de dageraad rozenvingerig kan zijn, maar het gebeurt niet zo dikwijls dat ik het ook zié. Welnu: vanmorgen was dit het uitzicht....

De inkeer van de spoorzoeker

De week is nog maar juist begonnen of er mag al weer een gedicht van mij op KEMP=MAG. Vanaf heden is daar mijn gedicht De inkeer van de spoorzoeker (uit de bundel op komst Arrondissementen) te lezen: http://kempis.nl/mag/bert-bevers-de-inkeer-van-de-spoorzoeker

In het spoor van de legioenen

In die ontroerend mooie Vlaamse Ardennen te gast geweest bij Didier Van de Steene, voor het volgen van de Ronde van Vlaanderen. Daar door de landschappen van Valerius De Saedeleer gekuierd. Hierboven zie je de renners de Paddestraat in Velzeke (Zottegem) naderen. En dat is niet zomaar een kasseistrookske, nee die weg ligt daar al meer dan tweeduizend jaar: de Paddestraat maakte ooit deel uit van de weg die van Boulogne-sur-Mer (Bononia) naar Keulen (Colonia Claudia Ara Agrippinensium) liep. Weinig renners die daar bij stil stonden....

Overdonderend

Goed, het is een groothandel in Chinatown waar ik deze foto maakte, maar het is en blijft een raar gezicht. Waar we gewend zijn aan pottekes sambal oelek van 100 gram is het een overdonderende aanblik: 22 emmers sambal oelek van iéder 10 kilo....Dat is 220 kilo sambal!

Grote kittens

Je kunt het beter niet doen want daar komt gegarandeerd ambras van met hun moeder, en die kun je beter vermijden, maar zóu je niet op deze twee afstappen en ze knuffelen als waren het wat fors uitgevallen poezen?

Een smakelijke aanrader

Wie al eens in Brussel is en honger (nee, dat mogen we hier niet zeggen: ik bedoel trek) krijgt hoeft niet per se een restaurant te zoeken. Als je in de Europese wijk bent (ook de vele ambtenaren daar weten het ondertussen) kun je gerust aanschuiven bij Maison Antoine. Maison Antoine ja. Da's weliswaar 'slechts' een frietkot, maar wel al minstens een halve eeuw een van de beste frietkoten van de hoofdstad van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, en van de hoofdstad van Vlaanderen, en van de hoofdstad van van België, en van de hoofdstad van Europa. Te vinden op het Jourdanplein (voor onze Franstalige vrienden: Place Jourdan). Een smakelijke aanrader!

KEMP=MAG: Jardin Naturel

Ook Jardin Naturel, een van de twintig later dit jaar in mijn nieuwe bundel Arrondissementen te verschijnen verzen, is nu via KEMP=MAG te bezoeken: http://kempis.nl/mag/bert-bevers-jardin-naturel

In de marge

Nu zijn de islamieten die op speciale perken richting Mekka begraven dienen te worden een nieuw fenomeen op westerse begraafplaatsen, maar ook vroeger kreeg niet zomaar iedere overledene willekeurig naast een andere een laatste rustplaats. Dat bedenk ik bij het bekijken van oude indexen. Vroeger werden vrijdenkers apart begraven, aan de rand van de hier veelal katholieke begraafplaatsen. In 1917 zijn er blijkbaar geen gestorven. Ook joden, toen (terwijl de staat Israël nog niet bestond) Israëlieten genoemd, werden in de marge aan de grond toevertrouwd. Dat blijkt uit het overzichtje Kiel. Lijst der lijken begraven gedurende 1917: 3105 volwassenen, 964 kinderen, 235 doodgeboren. Israëlieten. 21 volwassenen, 0 kinderen, o doodgeborenen. Op het toen pas ingerichte Schoonselhof vond ook nog de teraardebestelling plaats van 6 Belgische en 30 Duitsche soldaten, hetgeen een totaal opleverde van 4361....

Luie vogels

De larus argentatus, de zilvermeeuw, lijkt zich volledig aangepast te hebben aan het leven aan wal. Dit tweetal betrapte ik in de Sint-Paulusstraat in Oostende. Niet zwevend boven de baren op zoek naar een prooi, maar op de loer op een zilvergrijs sportwagentje. Wachtend tot er iets van de kar valt aan de nabije Visserskaai, waar diverse viskraampjes staan....

Lachende engelen

Ze zijn zeldzaam, maar ze zíjn er: lachende engelen. Ik bemerkte er al een op het schilderij Het paradijs van Benozzo Gozzoli (zie het Gemengd Bericht van 10 maart 2008, te raadplegen in Gemengde Berichten 1 hiernaast), en nu stuurt mijn vriend Albert Hagenaars me een foto van de Anges au sourire, die hij fotografeerde in het portaal van de Notre-Dame van Reims. Die linkse heeft inderdaad een wel erg overtuigende lach op het gezicht. Beeldschoon!

Blauwhelmpjes op pad

Blogs zijn leuk. Websites zijn leuk. Maar boeken blijven toch óók leuk. Ik stuurde vorig jaar op uitnodiging van Ron en Veronic Scherpenisse (die er ook heel wat leverden) een aantal foto's naar Pierre Derks voor zijn project Minuscule Blue Helmets On A Massive Quest. Tot mijn genoegen verzamelde hij 500 van de foto's (die letterlijk verspreid over de hele wereld werden genomen) van de website in een vuistdik boek. Daar staan foto's van me in die ik maakte in Antwerpen, Brussel en Dinant. De website is er ook nog steeds: http://www.minibluehelmets.com/