Welke kant moeten we nu op?

Er wordt in hartje Antwerpen hard gewerkt aan de omdraaiing van de ‘stadslus’ van Tram 11, hetgeen verwarrende verkeerssituaties met zich meebrengt. Ex-Dichter des Achterhoeks Hans Mellendijk, die weer eens op bezoek was, weet normaliter toch redelijk de weg in de stad maar ook hij raakte bij deze verkeersborden in de Wolstraat danig in verwarring: “Welke kant moeten we nu op wandelen?”….

Beschaafde keuze

Waar ik me in Nederland, zeker wanneer ik even in België of Duitsland was geweest, altijd enorm aan ergerde  voor schaamde waren die lullige stapelglaasjes waarin pilsener werd en hier en daar zelfs nog wórdt getapt. Wat kan daar nou helemaal in? Een centilitertje of twintig, tweeëntwintig? Da’s als het warm is voor een dorstige bierliefhebber och arme één flinke slok. Neen, dan de beschaafde keuze over de grens! Waar stapelglaasjes onbestaande zijn…..

Laddelfit

Een bovenbuurman is zijn appartement aan het renoveren waardoor er allerhande bouwmaterialen voor onze neus passeren: per ladderlift op weg naar de vijfde etage. Hetgeen me eraan doet denken dat wij reeds sedert een kwart eeuw een ladderlift een laddelfit noemen. Dat komt omdat de politiebeambte bij wie we permissie vroegen om voor onze verhuizing een ladderlift voor de deur te zetten ofwel nog niet goed wakker was ofwel dyslectisch was ofwel gewoonweg niet goed kon typen want we kregen weliswaar toelating maar niet voor een ladderlift maar voor een laddelfit. De verhuisfirma heet ook Darvi, niet Dervi….

Dubbelgangers

Had zin in steak tartaar, maar de kappertjes bleken op. Nou heb ik absoluut geen hekel aan boodschappen doen maar toen ik thuis kwam van de Carrefour bleek ik groene pepertjes in pekel te hebben gekocht. Dat ze groene pepertjes in pekel en kappertjes in azijn in vrijwel identieke potjes verkopen vind ik in se geen probleem, maar wel dat ze die pal naast elkaar zetten. Dus nóg maar eens naar de supermarkt. De steak tartaar was heerlijk.

Wijze woorden

Je vraagt je vandaag de dag soms af of er nog politici zijn die verder kijken dan hun eigen stoep. Paul-Henri Spaak was er daar een van. Hij was een wijs man, en deed wijze uitspraken. Zoals ‘Er zijn geen grote landen, er zijn alleen kleine landen, er zijn landen die het weten en landen die dat nog niet beseffen. Punt.’

Harig huidje

Veel affectie voor insecten heb ik nooit gehad. Facetogen, voeten met hechtkussens en zuigsprieten? Ik heb er niets mee. Alleen voor bijen en hommels heb ik een zwak. Bekeek op mijn gemakje een dood exemplaar van een Apis mellifera. Met dat harige huidje lijkt een bij eigenlijk best aaibaar.

Professor mindert

Met een voortschrijdend inzicht betreffende de voors en tegens van het roken heeft het niets te maken gehad, want in de oorspronkelijke versie van het Blake en Mortimer-avontuur S.O.S. Meteoren van Edgar P. Jacobs heeft professor Miloch Georgevitsch namelijk niet alleen een sigaret tussen de vingers maar óók tussen de lippen. Het was een tekenfout. In een latere druk heeft Miloch dan ook alleen nog maar een sigaret tussen de vingers.

Zinloos weetje

Het meest oostelijke punt van Brazilië ligt dichter bij Afrika (2900 kilometer) dan bij het meest westelijke punt van Brazilië (4327 kilometer). Tot zover dit Gemengd Bericht.

Leuke woorden

Beuzeling, hobbedob, irbis, kadodder, lidhauw, manoel, neustong, ouistiti, pugree, scholk, tragel, venenpols, waduw.

Leesdrift

Kijk, dat is nou verduiveld handig voor wie op straat plots wordt overvallen door leesdrift: een ambulante bibliothecaresse!

Fijne bespreking door Hettie Marzak

Op het literair e-magazine voor Nederlandstalige poëzie Meander staat vandaag een recensie waarin mijn bundel Bedekte termen een aangename bejegening door Hettie Marzak ten deel valt:

https://meandermagazine.nl/2023/09/bert-bevers-bedekte-termen/

Boeiende expositie Renaat Ramon

Renaat Ramon bewandelt al zijn ganse creatieve leven lang twee sporen: hij is niet alleen een begenadigd dichter, maar tevens een markant beeldend kunstenaar. De beelden en objecten, veelal van marmers en metalen, van de sympathieke Bruggeling zijn bijzonder herkenbaar. Ook wanneer je de tentoonstelling Renaat Ramon – Beeldpoëzie in zwart en wit in Galerie Verbeeck-Van Dyck aan het Verbingsdok Westkaai 12 in Antwerpen nog maar binnenkomt denk je automatisch “Ah ja, typisch Ramon!” Knap werk. Een aanrader! De expositie is, tot 22 oktober, te bekijken op vrijdag, zaterdag en zondag van 13.00 tot 18.00 uur.

https://deboekhouding.blogspot.com/search?q=Renaat+Ramon

Japanse invasie

Zo’n twee decennia geleden maakte Shinji Ono mee het mooie weer bij Feyenoord, waarmee hij de UEFA Cup veroverde. Een Japanse voetballer was destijds in onze contreien nog echt iets exotisch. Door de Voetbalgids 2023/2024 van Het Laatste Nieuws bladerend valt het me op dat er in België na het sluiten van de transfermarkt tegenwoordig niet minder dan 9 clubs in de hoogste divisie Japanners onder contract hebben: AA Gent (Tsuyoshi Watanabe), Charleroi (Ryota Morioka), Club Brugge (Shion Homma), OHL (Kento Smisao), RWDM (Shuto Abe), Standard (Hayao Kawabe), Union (Koki Machida) en Westerlo (Yusuk Matsuo). Elk één. “Dát moeten wij beter kunnen!” lijken ze bij STVV te hebben gedacht: in Sint-Truiden lopen dit seizoen 7 (lees: zéven) Japanse profvoetballers rond: Joel Fujita, Daiki Hasioka, Ryotaro Ito, Ryoya Ogawa, Shinji Okazaki, Zion Suzuki en Rihito Yamamoto! Je zou een volledig Japanse ploeg samen kunnen stellen vermits Suzuki doelman is.

Cinema Navelpluis: Even de plant luchten....

 

Algemeen erkend woord

Afval, auto, blok, cel, dier, drang, gast, hond, jongere, kamp, kat, kei, kind, klas, landbouw, lust, milt, motief, nier, stam, steen, stroom, tocht, vogel, volk, vuil, zenuw en zucht. Allemaal substantieven waar volgens mijn Van Dale zwerf- vóór mag. Zwerffiets bestond voor de twaalfde druk nog niet. Maar als het op zo’n bord in de openbare ruimte staat zal het wel een algemeen erkend woord zijn zeker?

Groteske hoofden

Een legendarische hoes blijft die van In The Court Of The Crimson King, het debuutalbum van King Crimson uit 1969. Die werd ontworpen door Barry Godber. Het is ’s mans enige hoesontwerp gebleven want hij stierf in 1970 op amper 24-jarige leeftijd aan een hartaanval. Volgens mij móet Godber het schetsboekblad Groteske hoofden van Leonardo da Vinci, uit 1494, gekend hebben. Dacht bij deze tekening van Leonardo alleszins aan de eerste King Crimsonplaat.

Waar voor je geld

Vroeger was in treinen het verschil tussen eerste en tweede klasse aanmerkelijk duidelijker dan vandaag de dag het geval is. Ook de NMBS pakt de inrichting steeds meer egalitair aan, maar alleen aan boord want wat het exterieur betreft mag er verschil zijn: reizigers in de tweede klasse moeten het met een klein 2tje aan de buitenkant doen terwijl die in de eerste zich mogen verheugen in een veel forsere 1.

Bijna aaibaar (63)

 

Wat een klassiekers....

Bij de Fnac de jubileumuitgave van Kuifje besteld. Niet van de stripreeks, maar van het gelijknamige tijdschrift. Dat keert eenmalig terug ter gelegenheid van het feit dat Het blad voor de jeugd van 7 tot 77 jaar 77 jaar geleden voor het eerst verscheen. Later via de Pep, maar éérst via de Kuifje maakte ik als jongetje kennis met tal van onvergetelijke stripverhalen. Kijk toch alleen eens naar wat er in 1955 zoal in weekafleveringen werd voorgepubliceerd: De Gezanten van Mars van Suske en Wiske toen dat nog een door Willy Vandersteen zelf getekende te pruimen reeks was, het Kuifje-avontuur De Zaak Zonnebloem, Het Raadsel van Atlantis van Edgar P. Jacobs en de destijds nog sterke Alex van Jacques Martin. Fabelhaft!

Stoere namen

Wie zijn topografische kennis aan wil vullen doet er goed aan af en toe de uitslagen in de sportkrant te raadplegen. Zo wist ik niet dat Immer een dorp in Westerlo is, en ook niet dat Zammel bij Geel hoort. In de Antwerpse Vierde Provinciale F gaat Olen United, dat klinkt pretentieus, mee aan de leiding. Nog meer stoere namen op de ranglijst: Bouwel en Rauw klinken als zware tegenstanders die af en toe wel een elleboogje uit durven delen. Een uitwedstrijd bij Heultje daarentegen klinkt weer als een eenvoudig te nemen hindernis.

In mijn nopjes met Dietske

Ben bijzonder in mijn nopjes met de fijne recensie die Dietske Geerlings op Tzum wijdde aan mijn bundel Bedekte termen:

https://www.tzum.info/2023/09/recensie-bert-bevers-bedekte-termen/

De overhand

Christine Lagarde is nu al bijna vier jaar president van de Europese Centrale Bank maar naar mijn gevoel waren de bankbiljetten met de handtekening van haar voorganger Mario Draghi erop tot voor kort nog in de meerderheid. Deze week haalde ik voor het éérst geld uit de automaat met alléén maar de signatuur van mevrouw Lagarde. Ze lijkt de overhand te krijgen.

Eerst even de aanblik

Eten moet best een heleboel: het moet verantwoord zijn qua belasting van het milieu, het dient voldoende vitaminen te bevatten, het moet – laten we dat niet vergeten – smáken en nog zo wat zaken. Maar we mogen niet vergeten dat het er ook mooi uit moet zien. Een van mijn lievelingsgerechten is Geertjes aardappel- met ajuingratin. Vooraleer ik daarvan opschep laat ik immer eerst even de aanblik ervan op me in werken.

"Neen, wacht...."

“Waar woont u?” “Gitschotellei 364. Of, neen: Gitschotellei 353. Neen, wacht: Gitschotellei 341.” Het is voor de buurtpostbode maar te hopen dat ze daar het huisnummer niet té dikwijls wijzigen…. 

Heeft God een navel?

Naar aanleiding van het mopje in De Druivelaar over een theologisch probleem gepiekerd. In Genesis staat ‘En God zei: ‘Nu gaan Wij de mens maken, als beeld van Ons, op Ons gelijkend.’ Waarom zouden Adam (door de Schepper geboetseerd uit stof dat hij van de aarde nam) en Eva (door Dezelfde gevormd uit een van Adams ribben), zoals te zien is op afbeeldingen die van hen zijn gemaakt, een nável hebben?

Onder de indruk

In de Collegiale Notre-Dame in Dinant raakte ik weer onder de indruk van de welhaast tomeloze schoonheid van dat imposante glasraam (uit 1902) van de Gentse glazenier Gust Ladon. Het is een van de grootste kerkramen in Europa. Het enige grotere waarvan ik mij kan herinneren dat ik ervoor stond was dat in de York Minster.

Handhaving in de taal

Hoorde zojuist op de radio iemand zeggen “Aha, nu valt mijnen frank!” Grappig om te horen hoe een munt die niet meer bestaat zich handhaaft in de taal. Nu ik daaraan denk: even zo grappig is het dat een munt zich handhaaft in een land waarin die munt nooit gebruikt is. In het Vlaams Nederlands bestaat immers ook de uitdrukking Dat was een dubbeltje op zijn kant, terwijl het dubbeltje hier nooit in de portemonnee heeft gezeten.

Bien assorti

“Als jij nou mijn broek aandoet neem ik de jouwe, dan kleurt mijn topje bij jouw broek en het jouwe bij de mijne. Akkoord?” “Akkoord!”

Cinema Trivia: Gemiste kansen

Me vermaakt met Aeneas met Steve Reeves. De man, die lange tijd de best betaalde acteur in Europa was, is toch altijd een beetje blijven steken in de peplum, de sandalenfilm. En dat terwijl hij kánsen heeft gehad: zo had Sergio Leone hem eigenlijk op het oog voor de rol die Clint Eastwood beroemd zou maken in A Fistful Of Dollars. Reeves geloofde echter niet dat er in Italië geloofwaardige westerns vervaardigd konden worden, en zat sowieso liever op zijn ranch in Californië. Overigens zou hij voor Dr. No ook de eerste keuze geweest zijn om James Bond gestalte te geven.

Plaatjes van pateekes

Hoewel ik helemaal geen zoetekauw ben kan ik werkelijk met plezier de pateekes van bakkerij Lints bewonderen. Ik ga er graag kopen als we bezoek krijgen. Als je er teveel van eet zijn ze natuurlijk slecht voor de lijn, maar een streling voor het oog zijn ze alleszins!

Uit de kast (CXXXV): Philippe Cailliau

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Omtrek van water van Philippe Cailliau (Uitgeverij Kleinood & Grootzeer, Bergen op Zoom/Lichtenvoorde, 2020), waaruit ik op bladzijde 43 Pastorale opensloeg:

Fijne dingen voor wat nog moet komen
verberg ik in de zomen van mijn leven.

Kleine witte repen waarop letters en
zelfs woorden staan, wat leestekens,
alinea’s, vooral veel namen om te geven
aan wat stil en onuitsprekelijk is.

Het is toch wat: fijne dingen die passen
in allegorieën, in sprookjes en ballades,
in een lofzang op het overleven.

Samen alles

Noël Van Tyghem (1947-1994) was een wielrenner die vrijwel niemand meer kent. In 1972 boekte hij de enige grote zege uit zijn loopbaan, Parijs-Tours. Dat was de enige wedstrijd die Eddy Merckx nimmer op zijn naam wist te schrijven. Van Tyghem maakte later de onvergetelijke opmerking: “Samen met Eddy Merckx won ik alle klassiekers die er te winnen waren. Ik Parijs-Tours en hij al de rest.”