Zegen

Vanavond eet ik kabeljauw, en opnieuw blijkt dat je nooit te oud bent om te leren. Die vis blijkt namelijk gevangen met zegens in de Barentszzee. Natuurlijk kende ik het woord zegen wel (van het Latijnse signum, in de betekenis van een heilig woord of gebaar) maar ik wist niet dat het ook (van het Latijnse sagena) een groot, smal visnet met een zak in het midden, kurken aan de bovenpees en loodjes aan de onderpees betekent.

Consequentie

Heel attent dat de uitbater van dit restaurant zijn klanten waarschuwt. Weliswaar voor de en niet voor het opstapje. Hij is echter consequent want aan de andere kant van de deur attendeert hij de clientèle ook op de afstapje….Een en ander deed me denken aan een eerdere blog:

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2014/01/als-groenten-is.html

Momentopname

De nabije cultuurdragers van het moment: Het logboek van de zeevaarder van Huw Lewis-Jones, Babel van Louis Couperus, het eerste album van De Mens en Natuurgetrouw van Hugo Claus.

Exoot

Passeerde een menu met wildgrillade met herfstgarnituur van everzwijn, hert en kangoeroe. Ik weet zéker dat toen we hier kwamen wonen er in onze contreien gedurende het wildseizoen nog nergens kangoeroe op het menu stond….

Propaganda

Op zijn website besteedt Albert Hagenaars aandacht aan de Laaglandse Poëzie in de jongste Ballustrada. Deze 25^ste aflevering van dit portfolio mocht ik samenstellen over De Limburgen: https://www.alberthagenaars.nl/laatstenieuws/roermond.htm

Even controleren....

“Waar liggen die Lage Landen ook alweer?”

Komische humor

Kwam het begin tegen van de verder niet bijster onderhoudende rolprent Caveman, met de immer innemende Ringo in de hoofdrol, waarvan het begin me breeduit deed glimlachen: ter duiding van de tijd waarin de film zich afspeelt verschijnt eerst One Zillion B.C. in beeld. Onmiddellijk gevolgd door…. October 9th. Zóiets vind ik nou echt grappig.

Leuke woorden

Afstreek, bintoerong, catgut, domansduim, haberdoedas, karonje, patapar, schootaan, wankant, zwijnjak.

Nu weer de kermis gloeit....

Kwam de bloemlezing Nu weer de kermis gloeit met duizend lichten, die ik samenstelde voor het Nederlands Centrum voor Volkscultuur in Utrecht, weer eens tegen. Nicky Jansen interviewde me destijds voor de Wereldomroep over dit boek:

https://www.alberthagenaars.nl/audio/kermispoezie_20070611_44_1kHz.mp3

Baas boven baas

De keizertamarin (Saguinus imperator), uitgedost met ferme witte snor, lijkt in de Zoo deze witte snordrager te herkennen. Verhoudingsgewijs is zijn knevel enorm. Baas boven baas.

Blue Nile

Een van mijn lievelingsalbums aller tijden is A Walk Across The Rooftops van The Blue Nile. Dit Schotse ensemble leverde hiermee naar mijn smaak een klassieker af. Momenteel komt het ontroerende Easter Parade uit de luidsprekers.

Onderweg met de tram: Lijn 11 in Kraków

Minstens zo leuk om voor je beeldscherm mee op reis te gaan als de Führerstandsmitfahrte zijn de Straßenbahnfahrte. Overal ter wereld heb je wel liefhebbers die het traject van bepaalde tramlijnen online zetten. Deze keer reed ik in Kraków mee met lijn 11, van Czerwone Maki P+R naar Mały Płaszów: https://www.youtube.com/watch?v=mr1uImDJfIA

Geen vat

Steeds vaker is een kwestie een issue, een onderwerp een topic of een gebeurtenis een event. Dat taal een levend organisme is weet ik best. Ook dat nieuwe woorden ingang vinden, en dat zulks altijd gebeurde. Wat ik echter jammer vind is de snelheid waarmee de jongste generatie de band met de moedertaal aan het verliezen is. Momenteel is het Engels de toonaangevende vreemde taal van dienst. Met haar invloed in se heb ik niet zo'n moeite, maar wél met het gegeven dat jongeren Engelse woorden zo gemakkelijk gebruiken dat ze desgevraagd niet meer weten wat het Nederlandse equivalent is. Dat een baby een kleine of een zuigeling is. Dat kids kinderen zijn, roots wortels en sorry Neem me niet kwalijk. Zelf zullen ze zeggen dat ze best wel grip hebben op de taal, niet dat ze er vat op hebben….

Vers van de pers

Voor nummer 4/5 van de 33^ste jaargang van het literaire tijdschrift Ballustrada stelde ik de 25^ste aflevering van portfolio Laaglandse Poëzie samen, deze keer met gedichten over De Limburgen. Eerder mocht ik voor Ballustrada bloemlezingen maken met poëzie uit de provincies Antwerpen, Noord-Brabant en West-Vlaanderen. In De Limburgen werk van Chrétien Breukers, Will van Broekhoven, Frans Budé, Philippe Cailliau, Marleen de Crée, Daan Doesborgh, Hubert Van Eygen, Christina Guirlande, Albert Hagenaars, Joris Iven, Erick Kila, Hans Mellendijk, Daam Noppe, Ton van Reen, Herman Rohaert, Koen Snyers, Bart Stouten, Wim van Til, Ans Vanheeldrang en Miel Vanstreels.

Keizer groet kraai

Bij deze parmantige foto schreef ik (destijds verschenen op CuBra, ik was het nagenoeg vergeten) een gedicht: http://www.cubra.nl/poezie/bertbevers/keizerenkraai.htm

Beroemd

Reclamemensen willen hun product, ook in de muziekindustrie, natuurlijk altijd zo duidelijk mogelijk in de markt zetten. In 1965 waren The Beatles wereldwijd dermate beroemd dat hun naam op de hoes van het album Rubber Soul niet meer werd vermeld. Hun foto volstond….

Ook mooi

Hoorde zojuist iemand snail mail (je weet wel: een brief in een enveloppe met een postzegel erop) zeggen maar verstond sneeuwmeeuw. Ook mooi!

De zevende

De koning der Belgen en zijn koningin zijn traditiegetrouw peter of meter van de zevende zoon of dochter van een gezin, op voorwaarde dat het kind deel uitmaakt van een ononderbroken reeks van jongens, respectievelijk meisjes. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Moderne wind

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat een hedendaagse verbeelding van de verschillende windsnelheden toch iets inzichtelijker is….

Oude wind

In datzelfde boek Het logboek van de zeevaarder staan ook de wederwaardigheden van de man die ons de schaal van de naar hem vernoemde windkrachten naliet, de Ier Francis Beaufort (1774-1857). Zo overleefde hij bij een zeeslag zestien wonden door musketschoten en drie door sabelhouwen. Hij schopte het tot kapitein, en tot de hydrograaf van de Admiraliteit. Hierbij zijn schaal van Beaufort, die hij in 1806 als gezagvoerder op de HMS Woolwich samenstelde.

Vereeuwigd

Gefotografeerd werd er in die dagen nog niet op reis, maar er bestáát een beeld van Charles Darwins historische reis met de Beagle. In 1832 scheepte tekenaar Augustus Earle in, en hij vereeuwigde hoe bemanningsleden Darwin (de man met de hoge hoed) allerhande dieren tonen. De schets staat in het verrukkelijke boek Het logboek van de zeevaarder van Huw Lewis-Jones.

Cour

Van de alom gewaardeerde website Fleurs du mal maakt voortaan ook mijn gedicht Cour (dat ik schreef bij het schilderij Interieur van het gerechtshof van Strandgade uit 1899 van Vilhelm Hammershoi) deel uit: https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-cour-gedicht

Foutje van Kuifje

Heel sympathiek hoor van onze jonge vriend, om te denken vanuit het oogpunt van de messenwerper, maar volgens mij (en dat bedenk ik nú pas, terwijl ik Het gebroken oor al voor het eerst las toen ik zeven was) was het toch correcter geweest indien in deze tekstballon zou staan Tien centimeter meer naar réchts en ik was er geweest....

Opdat we niet vergeten....

Vandaag 101 jaar geleden werd het allerlaatste schot in de Groote Oorlog gelost….

Klein leed

Moet grinniken bij de aanvang van Philip Hoornes Het leven en hoe het te overleven (10): ‘Je zal mij niet horen ontkennen dat er veel leed is in de wereld, maar waar ik echt kwaad van word is dat wie in de frituur een groot pak frieten bestelt daar maar evenveel mayonaise bij krijgt als wie een klein pak frieten neemt.’

https://philiphoorneskynet.wordpress.com/2019/11/05/het-leven-en-hoe-het-te-overleven-11/

Sneu

Eind vorige eeuw heeft een projectontwikkelaar gedacht er goed aan te doen zo’n moderne passage aan te leggen met winkelruimtes voor kleine neringdoenden. Daar zullen beslist wat ondernemers op afgekomen zijn, maar ondertussen hebben de laatste daarvan het bijltje er bij neergegooid: zo’n doorgang met alleen maar lége winkels biedt een sneue aanblik.

Mama is het woord

Moest lachen toen ik in de ondertiteling van een Engels televisieprogramma Mum’s the word (hetgeen zoveel betekent als Mondje dicht) vertaald zag worden als Het woord is aan mama….

Mooie lettertypes (107)

Mee eens

Ik ben het helemaal eens met Benno Barnard, wiens Zingen en creperen –  Dagboek 2014-2017 ik aan het lezen ben: “Tik tik tik op Google – wat een verrukking is dat internet toch voor mensen die zelf al iets weten!”

Zou ik?

Ineens vraag ik mij af of ik als man zonder rijbewijs trambestuurder of treinmachinist (ambities die ik overigens nooit koesterde) had kunnen worden…..

Meer gebraad

Hetgeen me eraan doet denken dat de Romeinen hun neus ook niet ophaalden voor gebraden flamingo, of papegaai…. Zie:

http://meergemengdeberichten.blogspot.com/2010/07/stroop-de-flamingo-was-bind-op-doe-in.html

Wantrouwig

Als klein manneke vond ik, er zaten er toen in een volière op het eilandje in het stadspark in Bergen op Zoom, pauwen bijzonder exotische dieren. Hun schreeuwen klinkt als klagen. Toen ik deze pauw van nabij wilde bestuderen realiseerde ik me dat het dier eigenlijk een smakelijk lijf heeft en herinnerde ik me dat de Romeinen het vulden en braadden. Het was alsof deze pavo cristatus mijn gedachten kon lezen want hij deinsde wantrouwig terug….

Op De schaal van Digther

Op de onvolprezen Schaal van Digther zijn vanaf heden vier van mijn Bedekte termen (Passim, Haardstede, Waarachtig en Kleine uren) te vinden:

http://digther.blogspot.com/2019/11/vier-gedichten-bert-bevers.html

Een mooi complex

Las in een aflevering van het tijdschrift De Stad Antwerpen uit 1934 een artikel over een nieuwe aanwinst voor ‘de werkmanswijken in de grootstad’: het Geelhandcomplex in Borgerhout, in genoemd jaar naar het ontwerp van architect Alfons Francken gebouwd door Onze Woning. Bemerk op elk verdiep het plezierig overdekt koerken, meldt een fotobijschrift. En een ander: Voorgevel met winkels, welke echter nog in gereedheid moeten komen. En: Iedereen moet dezelfde gordijntjes aan de ramen hangen – wat ook zeer logisch is voor het algemeen uitzicht. Ben eens een kijkje gaan nemen om te zien of het complex überhaupt nog bestaat na 85 jaar, en of er overal nog dezelfde gordijntjes hangen….

Uit de kast (XC): Wim van Til

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat De vrouw van Toulmond van Wim van Til (Uitgeverij Innocenti, Utrecht, 1997), waaruit ik op bladzijde 30 het gedicht Foto van een oude man opensloeg:

Het jaar is rond, een lage zon

strekt week zijn trage benen.

De laatste dag raakt aan de grond,

Schaduwen op molm en blad. Een gat

in de haag, waarin de maanden

bleven steken.

Een nieuw licht staat op

de punten van vertrek. Lijnen

lijken nauwelijks getrokken;

soms is mist al bijna

opgelost. Een grens vervaagt

in taal en teken.

Relatief

Alles is relatief. Dat realiseer ik me weer eens bij het bekijken van een boek van Georges Simenon, Quand j’étais vieux. Wat een originele titel: hij schreef deze autobiografische notities in 1970. Hij was toen 67 en keek terug op zijn 60^ste. Toen hij jonger was, maar wel al ‘oud’.

Allerzielen

Ter gelegenheid van Allerzielen vandaag nog eens even aandacht voor de cyclus Kreunende tijd, die ik schreef bij foto’s van Joep Eijkens: http://kreunendetijd.blogspot.com/

Treinrit onder plafond

Kijk, dát is nou eens iemand die zijn ziel en zaligheid (én zijn tijd) in een liefhebberij steekt: vond op het wereldwijde web een treinrit tussen Friesing en Sankt Pölten Hauptbahnhof onder een plafond (en deels zelfs onder tafel). Großartig: https://www.youtube.com/watch?v=gxSAw3RSWSc

Bekijks

Keurig in het pak en voorzien van een deftige vlinderdas liep Angelo Corsaro in 1958 van Catania naar Vaticaanstad op …. stelten.