Poëzieavond in Den Hopsack druk bezocht

De poëzieavond van Gierik & Nieuw Vlaams Tijdschrift in literair café Den Hopsack in Antwerpen werd gisterenavond, het was Gedichtendag 2014, druk bezocht. Het was een geslaagde bijeenkomst. Na afloop maakte Goddie Caubergh deze tableau de la troupe van de deelnemende dichters: van links naar rechts: René Hooyberghs, Jan Geerts, Richard Foqué, Mieke Robroeks, Suzanne Binnemans, Erick Kila, Bert Bevers, Peter Theunynck, Guy Commerman en Frank De Vos.

1976

Deze foto werd in 1976 gemaakt. De building waarin wij wonen was er toen nog niet. Op deze plaats stond nog een burgerwoning. Ik tik dit ongeveer op de hoogte van het onderste balkon daarvan.

Stijn Vranken nieuwe Antwerpse stadsdichter

Normaliter is het in de reguliere media zoeken naar poëzienieuws als naar een speld in een hooiberg, maar vandaag is het Gedichtendag en dat is natuurlijk een verplicht nummer. Vandaar dat Stijn Vranken ineens een cameraploeg van ATV voor zijn neus kreeg. Hij werd vanochtend ingehuldigd als zevende stadsdichter van Antwerpen. Succes ermee, Stijn!

De koning is dood

Weer wat geleerd: schaakmat komt van het Arabische shah mat, ‘de koning is dood’. Het schaakspel is afkomstig uit India en bereikte onze streken via Perzië en Moors Spanje.

Een geschenk van de keizer

In het Noorse dorpje Vangsnes staat een standbeeld van Frithjof, een oude noordse held wiens naam ook wel als Fritjof wordt geschreven. Het is een gróót beeld, in 1913 door keizer Wilhelm II aan de Noren geschonken. Hóe groot het is wordt duidelijk uit deze oude foto, gemaakt in het atelier waar de kunstenaar Max Unger het liet maken....

Prinsheerlijk

Nu het weer wat frisser aan het worden is ligt Stefke vrijwel gans de dag prinsheerlijk in het mandje boven ‘zijn’ vloerverwarming. Zoals hij nu met zijn wang over de rand hangt te ontspannen lijkt hij wel te hamsteren. Nergens voor nodig: als er hier in huis altijd iets in voorraad is, dan wel de Sheba....

Censuur!

Vanaf 1946 tekende de geweldige Hans G. Kresse de avonturen van Eric de Noorman. Die verschenen (à ƒ 0,75) in oblongboekjes, en in vele kranten in binnen- en buitenland. Lees nu in het interessante boekje Eric de Noorman opnieuw bekeken dat de versies die in Nederland, nota bene Kresses thuisland, verschenen her en der danig afweken van de originele. Nederland was destijds zo preuts dat alle al te weelderige rondingen van vrouwen in de strip gewoonweg werden zwartgemaakt. Pure censuur. Zelfs in het toen nog braaf katholieke Vlaanderen stoorde men zich er niet aan. Let maar eens op het verschil op bijgaande illustratie (wellicht ten overvloede: de bovenste versie verscheen in Vlaanderen, de onderste in Nederland)....

Poppenspeler

Op Fleurs du mal vanaf dit weekeinde mijn gedicht Poppenspeler:
http://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-poppenspeler

En broers

Talent zit klaarblijkelijk vaak in de familie. Want niet alleen Erwin en Ronald Koeman waren voetballende broers, dat gold ook voor René en Willy van de Kerkhof (47 en 63 caps) en Robbie en Richard Witschge (respectievelijk 30 en 31 interlands). Minder bekend is dat pa Piet Witschge ook profvoetballer was (bij Blauw-Wit), en dat Gerard van de Kerkhof (de oudere broer van) de kleuren van Sparta verdedigde. Voor die Rotterdamse club komt nu Jeremy de Nooijer uit, de zoon van Dennis die jarenlang met zijn tweelingbroer Gerard in de eredivisie speelde. Voor het Belgische nationale elftal kwamen ook broers uit: Leo (13 interlands) en François Van Der Elst (44). Momenteel zijn Eden (42) en Thorgan Hazard (1) Rode Duivel. En Romelo Lukaku (ook al weer 24 keer Rode Duivel) heeft een jongere broer, Jordan, die in Eerste Klasse voetbalt. Wie weet....

Vaders en zonen

Nu Daley Blind voor het Nederlands voetbalelftal uitkomt, eens zitten denken welke internationals ook een vader hadden/hebben die voor de nationale ploeg uitkwam. Daley’s vader Danny droeg immers ook het oranje. 42 keer. Dat moet junior nog zien te halen. René van der Gijp was 15 keer international, zijn vader Wim 1 keer (en zijn oom Cor 13 keer). Martin Koeman, die één keer voor Oranje uitkwam, kon zijn zoons Erwin en Ronald lang voorhouden: “Zorg nou eerst maar eens dat je het nationaal elftal haalt, net als jullie vader.” Dat deden ze, respectievelijk 34 en 78 maal. Jouri Mulder overtrof zijn vader Jan (9-5). Jordi Cruijff moest het dan weer afleggen tegen pa Johan (9-48). En dan heb je nog Nigel de Jong, die met 69 caps 66 keer vaker de nationale kleuren verdedigde dan zijn vader Jerry. In België schiet me alleen Kevin Vandenbergh te binnen als ‘zoon van’: hij was 13 keer Rode Duivel, pa Erwin 48 keer. Overigens attendeerde mijn goede vriend en quizmaat Ad Verbraak me er zojuist op dat mijn enumeratie niet volledig is: ik vergat Jan Everse Senior (3 interlands) en Junior (2).

Mmm!

Toen ik bij Slagerij Struye rosbief liet afsnijden zag ik ineens vers gekookte rundslever liggen. Die zie je tegenwoordig niet veel meer! Daar dus ook een mooi pakje van meegenomen. Met een beetje zout op een boterham met roomboter: mmm!

In vorm

Danny Braem is weer in vorm op zijn Vintage Charmantwerpen: De komma bij ‘Mevrouw Pellens zoekt kinderen om te helpen bij de grote schoonmaak, 10,00 frank vergoeding’ was onleesbaar. Gevolg...

http://vintage.charmantwerpen.be/

Geluiden uit het verleden

Een zeer apart ensemble is Atrium Musicæ de Madrid. Dat reconstrueert muziek uit het antieke Griekenland. Die is gebaseerd op oude inscripties op pilaren, papyrusfragmenten en Byzantijnse manuscripten. Toen ik een van de albums van Atrium Musicæ de Madrid weer eens afspeelde eens gekeken of deze klanken via YouTube te beluisteren zijn. En ja hoor:

http://www.youtube.com/watch?v=pWp132Iynk0

Verkeerde slogan

Anno 2014 ben ik blij dat de slogan ’t Stad is van iedereen eindelijk uit het beeld aan het verdwijnen is. Die was een wel erg ondoordacht idee van het vorige regime.

http://www.meergemengdeberichten.blogspot.be/2010/12/van-iedereen.html

Uit de kast (XVIII): Hendrik Carette

Met een zekere regelmaat ga ik met de ogen toe voor de poëziecollectie staan. Om er ‘blind’ een bundel uit te pakken, en daaruit ‘blind’ een gedicht te kiezen. Ditmaal kwam Winter te Damme & andere minder beroemde gedichten van de jonge meester van Hendrik Carette de kast uit. Deze bundel heeft op bladzijde 15  het gedicht Een der druïden staan:

Het heidens hoofd besneeuwd onder

een vacht van knetterend haar.
De schedel aan de kruin kaal geschoren
en met blauwe aders beschilderd.
Ogen na de nacht bebloed en
dieper ingeplant de eiken stem
uit zijn keel die hij schraapt.
In zijn darmen, de gangen van zijn rompgewelf,
vloeit het zo begeerde heilig braaksel
dat hij braakt.
De tijd trilt.
Traag snijdt het verleden de aders
der eeuwen door.

Onbekende kopstoot

Vanmiddag met, de als gebruikelijk bijzonder charmante, Ester Naomi Perquin zowaar even op een terrás gezeten. Het is 20 januari! Wat of we wilden drinken, vroeg het meisje van De Teerkamer aan de Grote Markt in Bergen op Zoom beleefd. Ester wilde graag een cappuccino, en ik had wel trek in een kopstootje. “Een kopstootje graag,” zei ik dus, mijn goesting verwoordend. “Pardon?” vroeg het meisje. Toen ik mijn bestelling, in de veronderstelling dat ik die wellicht onduidelijk had uitgesproken, herhaalde bleek dat ze geen idéé had wat ik wilde. En ze kon het ook aan niemand vragen want ze had alleen dienst. Maar ze zou het niet vergeten, verzekerde ze nadat ik haar had uitgelegd wat ik wenste. Toen ik de leeftijd van de dienster had wist volgens mij iedereen wat een kopstootje inhield, en niémand wat een cappuccino was….

Enige tijd geleden deed ik overigens een vergelijkbare ervaring op:
http://www.meergemengdeberichten.blogspot.be/2013/10/rare-kwast.html

Score

Heerlijk naslagwerk, het Leenwoordenboek – De invloed van andere talen op het Nederlands van Nicoline van der Sijs. Leer daaruit nu dat scoren een afleiding is van score, dat ontleend is aan het Scandinavisch waar het twintig betekende, en kerf, namelijk de kerf die men zette bij iedere twintig; dit is dus een restant van het vroegere tellen volgens het twintigtallige stelsel (met handen en voeten), dat we ook vinden in het Franse quatre-vingt: vier twintigjes = tachtig. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Keizer groet kraai

Bij deze parmantige foto schreef ik (destijds verschenen op CuBra, ik was het nagenoeg vergeten) een gedicht:

http://www.cubra.nl/poezie/bertbevers/keizerenkraai.htm

Sympathiek excentriek

Uiteraard bewaar ik mijn correspondentie zo zorgvuldig mogelijk. Op enveloppen ben ik dan weer niet zo zuinig. Behalve op die van Ulrich Bouchard, van wie ik in de loop der tijd uit Berlijn de nodige sympathiek excentrieke omslagen mocht ontvangen....

Van rechts naar links

Nog goed herinner ik me de eerste keer dat het me, juist de grens tussen Nederland en België gepasseerd hebbende, in een flits opviel dat de trein waarin ik zat línks reed....Dat was even schrikken, want in Nederland ben je er aan gewend dat de NS rechts houden. Weer een van die merkwaardige verschillen tussen buurlanden. In Duitsland rijden de treinen ook rechts.

Als groenten is....

Iedere taal heeft zo haar nuances. Moest bij deze foto denken aan het verhaal van Anja, die de overduidelijk allochtone nieuwe eigenaar van de winkel tegenover haar vol trots Groenten en fruit op het raam van zijn nering zag zetten. Later die dag maakte hij daar, na een discussie met een vriend, Groenten en fruiten van. Want, zo had die kameraad hem gezegd: “Als groenten is, ook fruiten is!”

Recensie op Meander

Yves Joris houdt op Meander mijn Eigen terrein – Gedichten 1998-2013 tegen het licht. Hij heeft zijn best gedaan:

http://meandermagazine.net/wp/2014/01/een-aangename-indigestie/
Yves Joris blogt er ook over:
http://lettergoesting.wordpress.com/2014/01/10/over-stadsdichters-hygiene-en-geheime-tips/

Beter

Het zag er naar uit dat de Heilig Hartkerk in Bergen op Zoom waarin ik in mijn jongensjaren lang als misdienaar en acoliet fungeerde een multicultureel wijkcentrum zou worden. Tot mijn genoegen leer ik nu dat de kerk, die binnenkort weliswaar gesloten gaat worden (en toen ik er ‘diende’ nog het hart was van de grootste parochie van het bisdom Breda), het depot wordt voor kerkschatten van genoemd bisdom. Jammer voor de PvdA-wethouder die zich ‘zijn’ politiek-correcte plan door de neus geboord ziet, maar dit lijkt me beter.

Negen genegen dichters

Bert Bevers, Suzanne Binnemans, Marleen de Crée, Richard Foqué, Jan Geerts, Erick Kila, Mieke Robroeks, Peter Theunynck (foto) en Frank De Vos zijn de negen genegen dichters die op Gedichtendag het podium van Den Hopsack zullen bevolken. De poëzieavond in het artistiek-literair café aan de Grote Pieter Potstraat 24 in Antwerpen begint  op donderdag 30 januari om 20.00 uur. De toegang is er gratis.

Een mythe doorprikt

De Zoo doet ook aan educatief werk. Zo wordt in het aquarium een hardnekkige mythe doorprikt. Piranha’s vreten geen rund of mens op tot op het bot. Het zijn vooral viseters en opruimers. Natuurlijk hebben ze wel degelijk vlijmscherpe tanden die flink zeer kunnen doen maar hun reputatie hoort in het rijtje lemmingen die zich massaal van rotsen storten en struisvogels die hun kop in het zand steken. De mythe is gebaseerd op een demonstratie voor president Roosevelt in Brazilië, in 1913. Toen werd een koe in een vijver met een overbevolking aan opzettelijk uitgehongerde piranha’s gedreven. Een kunstmatige situatie dus.

Te modern

Natuurlijk weet ik ook wel dat offerblokken en kaarsenrekjes gewilde doelwitten zijn bij een bepaald slag volk, maar tóch vind ik het jammer dat in sommige kerken overgegaan wordt op....automaten voor kaarsen.

Telefoon!

Blijft de moeite waard, de indrukwekkende compilatie  die Jess De Gruyter monteerde van rinkelende telefoons:

http://gemengdeberichten.blogspot.be/2009/01/telefoon.html

De IV is relatief jong

Goh, de Romeinen schreven zelf voor 4 nooit IV maar IIII. Het zou heiligschennis geweest zijn om IV te gebruiken voor zoiets simpels als het getal vier vermits de I en de V ook de eerste letters zijn van oppergod IVPITER. De IV ging men pas in de veertiende eeuw voor het eerst gebruiken.

Jeugdsentiment (slot - voor nu)

Toeval bestaat niet. Ik herinner me dat mijn goede vriend Ad Verbraak bij me op bezoek kwam en zich afvroeg ‘Hoe heette toch die vent ook weer die Het Manneke speelde?’ toen hij, de stad in rijdende, de Cassiersstraat passeerde. ‘Ah ja: Jef Cassiers!’ Ook de Jef hoort bij mijn jeugdherinneringen. Nog voordat hij de onvolprezen Alverman was in Johan en de Alverman hoorde Het Manneke bij de destijds dagelijkse televisiekost. Want in Bergen op Zoom hadden wij toen, waar men het boven de Moerdijk met die ene Nederlandse zender moest stellen, al de keuze uit twéé zenders: de NTS (nu NOS) en de BRT (nu VRT). Ook van Het Manneke is voortaan iets op YouTube te vinden:

http://www.youtube.com/watch?v=XiYqks0_wtg

Jeugdsentiment

Een paar jaar geleden schreef ik over een oude televisieserie, met Mik en Mak. Destijds was YouTube nog niet zo rijkelijk gevuld. Eens kijken of er nu wat van te vinden is. En jawel hoor, de Ik droom-scène die ik me nog goed kan herinneren zelfs:

http://www.youtube.com/watch?v=Zt_a5b7SHuk
http://gemengdeberichten.blogspot.be/2009/01/jeugdsentiment-mik-mak.html

Mooie kapel

In de Sint-Romboutskathedraal in Mechelen stond ik even met ingehouden adem te genieten van deze beeldschone kapel. Oorspronkelijk van het gilde van de handboogschutters. Wat een fraaie lichtinval....

Het gaat maar door....

Het gemak waarmee tegenwoordig onnodig Engels wordt gebruikt doet me steeds vaker peinzen of men de equivalenten in de eigen taal nog wel ként....Kinderen zijn geen kinderen meer maar kids, je bent niet meer ergens geworteld maar je hebt ergens je roots. En wat is er eigenlijk mis met alleenstaanden of vrijgezellen? Waarom zijn dat ineens allemaal singles? En het gaat maar door. Ongelofelijk….

http://www.youtube.com/watch?v=KVBNG_0nwH8

In de modder

Wie denkt dat alleen varkens er genoegen in scheppen zich rond te rollen in de modder, moet eens op de Indische neushoorn letten....

Schaduw in Hoboken

Volgende maand opent in Kasteel Sorghvliedt het project Schaduw. Een aantal dichters, waaronder uw dienaar, schreef op verzoek van curator Frank De Vos een gedicht bij een foto van Hartmut De Maertelare. De resultaten worden vanaf 23 februari tentoongesteld in het charmante kasteeltje. Met Schaduw rondt De Vos een drieluik af dat opende met Met nog een geeuw op steen (2012) en Cicatrizado (2013).

http://www.uithuishoboken.be/schaduw

Graffititalent

Sommige van die graffitispuiters hebben écht talent, hoor! Ik vind alleszins dat ze hier op Berchem hun best hebben gedaan....

Links of rechts?

Heel empatisch hoor van onze jonge vriend, om te denken vanuit het oogpunt van de messenwerper, maar volgens mij (en dat bedenk ik nú pas, terwijl ik dit album al voor het eerst las toen ik zeven was) was het toch correcter geweest indien in deze tekstballon zou staan Tien centimeter meer naar réchts en ik was er geweest....

Van oud naar jong

Nederland vierde vorig jaar 200 jaar souvereiniteit. Tijd om eens na te gaan hoe het zit met de leeftijd van de andere 27 leden van de Europese Unie. Spanje, dat in de huidige vorm al bestaat sedert 1492, is met ruime voorsprong koploper. Zweden staat tweede (sinds 1523), Frankrijk derde (1679). De rest van de lijst: 4. Verenigd Koninkrijk (1801), 5. Nederland (1813), 6. Portugal (1822), 7. Griekenland (1829), 8. België (1830), 9. Denemarken (1849), 10. Italië (1861), 11. Luxemburg (1867), 12. Duitsland (1871), 13. Roemenië (1878), 14. Bulgarije (1908), 15. Finland (1917), 16, 17 en 18 (ex aequo) Hongarije, Oostenrijk en Polen (1918), 19. Ierland (1921), 20. Cyprus (1960), 21. Malta (1964), 22. Litouwen (1990), 23, 24, 25 en 26 (ex aequo) Estland, Kroatië, Letland en Slovenië (1991) en 27 en 28 (ex aequo) Slowakije en Tsjechië.

Dubbelzinnig

Hoorde sinds lang The Bellamy Brothers weer eens op de radio. Ik houd niet van country & western, maar hun If I said you had a beautiful body would you hold it against me? vond en vind ik alleen omwille van de titel al origineel. Wat een leuke dubbele betekenis toch!

Wereldwonder verhuisd

Al sedert ik mijn jeugdencyclopedie Ik weet het! verslond ken ik de zeven klassieke wereldwonderen uit mijn hoofd. Nu kwam ik echter een artikel tegen dat me opnieuw aan het studeren zet: de sinds mensenheugenis befaamde hangende tuinen van Babylon blijken namelijk helemaal niet in Babylon te hebben gehangen, maar in Nineve. Dat is honderden kilometers noordelijker!

http://www.dailymail.co.uk/news/article-2320086/The-Hanging-Gardens--Nineveh-Lost-Wonder-Ancient-World-actually-300-miles-Babylon.html