Stripland

Met enige regelmaat ga ik op mijn gemakje de etalages van de stripwinkel bij ons om de hoek staan bestuderen. België is echt een stripland, dat talrijke wereldwijd vermaarde papieren helden voortbracht. In deze zaak vormen voornamelijk volwassenen, veelal mannen, de clientèle. Toen ze klein waren hadden ze het geld nog niet voor al die schaalmodellen, maar nu hebben ze wat meer ruimte om die aan te schaffen. Wereldwijd is naar mijn inschatting het model van de maanraket uit de avonturen van Kuifje het meest populair.  

Ook mooi

De droom van gisteren zette me aan het peinzen: zou er ooit een WK-eindstrijd af zijn gewerkt waarin négen treffers te noteren waren? Dat moest ik even napluizen. Neen: zo’n finale was er nooit. Het dichtst in de buurt komt die van 1958, waarin Brazilië in Zweden het gastland versloeg met 5-2. Zeven doelpunten. Ook mooi.

Een vreemde droom

Een vreemde droom was het. Altegader waren we naar het reusachtige stadion getrokken. Wel met zijn honderdduizend. Ik zat op de eretribune om getuige te zijn van de finale van het Wereldkampioenschap voetbal. Een technisch mooie, en spannende. 0-1. 1-1. 1-2. 2-2. 2-3. 3-3. En toen 4-3, 5-3 en 6-3. Veel vreugde na affluiten. Het bizarre: ik had geen énkel idee wie er nu tegen elkaar speelden, herkende de kleuren van vlaggen noch tenues en evenmin spelers…. 

Regen

Het werk van de Duitse schilder Hans Baluschek (1870-1935) inspireerde me tot een aantal gedichten, waarvan nu ook het vierde, Regen, een plaatsje heeft gekregen op het onvolprezen magazine Fleurs du mal:

https://fleursdumal.nl/mag/bert-bevers-regen

Cinema Navelpluis: Bewegende ballen

 

Vroege vijgenboom

Wat is dié er vroeg bij: de winter moet de facto eigenlijk gewoon nog echt op gang komen maar in de Kruidtuin staat de ficus carica L. Moraceae, de vijgenboom, al net te doen of het reeds lente is.

'Zum König krönen' herbezocht

Iedere dag moet ik wel aan hem denken, maar vandaag zag ik bij de bakker Driekoningentaarten en toen was mijn vorig jaar helaas zo onverwacht overleden vriend Ron Scherpenisse ineens extra sterk in gedachten. Natuurlijk omdat het gebak me zijn mooie reeks Zum König krönen voor ogen bracht:

https://zumkonigkronen.blogspot.com/

Heel blij

Nog goed kan ik me de tijd herinneren dat de permanent wave, het permanentje in de mode was. Niet dat ik daar nu dol op was, maar het kapsel was visueel in elk geval beter te verdragen dan de fase die eraan vooraf ging: de krulspelden maakten de andere kunne heel wat minder appetijtelijk. Blij dat deze mode achter ons ligt, heel blij.

Uit de kast (CLI): Job Degenaar

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat Dus dit is zomer van Job Degenaar (Thomas Rap, Amsterdam, 1998), waaruit ik bladzijde 37 opensloeg:

Gezien hoe in volkstuinen
de oogstresten smeulen, flauwe
gloed onderaan de dijk

Te weinig de gaten gedicht:
veel hartslag ebde weg;
hoe spaarzaam bloeide iets op

Door de kieren giert november,
veegt scherven van de kosmos
in de kappersluikjes van de dagen

Winterstraat

Veel mensen worden er neerslachtig van, maar wij kunnen ons verkneukelen in dit grijze, onbestemde, nevelige winterweer. Ook in januari vinden wij onze straat mooi. En over een paar maanden dragen die essen weer volop blaadjes, hoor.

Ons engeltje

Niet dat we dat effectief laten gebeuren want na Driekoningen gaan de kerstspullen weer de kelder in, maar wat mij betreft zou de kerstkrans met ons engeltje het ganse jaar in de kamer mogen hangen. Fijne kleine verlichting.