Zalig Pasen

 

Omgekeerde denkrichting

Über den Wolken muss die Freiheit wohl grenzenlos sein. Wanneer ik Über den Wolken van Reinhard Mey hoorde dacht ik altijd ‘omhoog’, naar de vogels die blij en vrij over de Berlijnse Muur heen en weer konden vliegen, maar nu ik heb gelezen dat Mey behalve zanger ook gebrevetteerd piloot is denk ik bij het refrein eerder ‘omlaag’, vanuit de cockpit over de wolken heen.

Een interessant flaptekstje

Beknopt maar interessant flaptekstje op Het taaldier mens van Jan Pekelder: ‘Het Nederlands behoort tot de belangrijkste talen ter wereld: qua aantal sprekers bezet het de veertigste plaats (op zevenduizend!), het is de derde Germaanse taal (op tien), de eerste taal van de Benelux met zijn 85 procent Nederlandstaligen, officiële taal in Nederland, de deelstaten Vlaanderen en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, Suriname en de Nederlandse Antillen en het is streektaal in delen van Frans-Vlaanderen.’

Hardnekkig onzinnig

Soms verbaast het me werkelijk hoe wij als Homines sapientes hardnekkig door kunnen gaan met onzinnige bezigheden. Een béétje krantenbezorger, postbode of reclameverspreider moet toch zién dat hier niemand de brievenbus nog leegt….

Haiku in installatie

Voor de Kunstwandelroute 2024 in Hummelo schreef ik een aantal haiku. Een daarvan werd, samen met bijdragen van andere dichters van De Omsmeders, op het Landgoed Enghuizen reeds verwerkt in een installatie van kunstenaar Rob Chevallier. Hans Mellendijk maakte de foto’s.

https://smelsslems.blogspot.com/2024/03/ondertussen-op-landgoed-enghuizen_23.html

Neologisme uit de tribune

Soms hoor en zie je zomaar spontaan een neologisme ontstaan: onder de trouwe supporters van de Rode Duivels bevindt zich een man die zich trots uitdost met een enorm hoofddeksel met daarop talloze frietjes. Hij was duidelijk in beeld tijdens de uitzending van de laatste interland. En ja hoor: de friethoed bestaat. Voor mijn lezers boven de grote rivieren: jullie zouden patathoed zeggen.

Drijfkuiken

Wat een dapper kuikentje! Het waterhoen (Gallinula chloropus), dat géén zwemvliespoten heeft, leeft in oevervegetatie. Dit kleine exemplaar weegt nog maar zo weinig dat hij het aandurft over bladeren van waterplanten te kuieren. Er kómt een moment dat hij kopje onder gaat....

Canto met Antwerps accent

Vermoedelijk is dat ooit al ergens eerder iemand opgevallen, maar ik zie nu – ’s mans Canto’s lezend – pas dat Ezra Pound (1885-1972) in Canto LXXVI een Vlaams en zelfs Antwerps accent legt: niet alleen maestro Hans Memling maar ook de Antwerpse dichter Max Elskamp lichten daarin op. Tot zover dit Gemengd Bericht.

Neen, deze keer niet

€ 11,29 voor tweehonderd gram Noordzeegarnalen / crevettes grises / Nordseekrabben? Neen, hoe lekker ik die ook vind, dat vind ik toch echt veel te duur.

De mooiste

Aan ieder station van de Antwerpse stadsfiets, het veloke, hangt deze boodschap. Alsof iémand zou vergeten (volgens Geertje zou dat tot de mogelijkheden behoren omdat het kan dat niet iedereen om wielrennen geeft) dat volgende week zondag de mooiste koers van het jaar, de Ronde van Vlaanderen, hier van start gaat….

Uitbundige bloesem

En kijk toch eens hoe mooi de bloesem in de dierentuin uitkomt tegen het decor van dat formidabele station dat al een poos (de hogesnelheidstreinen naar Parijs en Londen gaan er onderdoor, er gaat er ook een naar Amsterdam maar dat is niet echt een hogesnelheidstrein vermits die in Nederland nooit de topsnelheid kan halen) geen kopstation meer is.

Nooit begrip

Nooit wil ik begrip opbrengen voor lieden die de huismus een ordinair vogeltje vinden. De passer domesticus is van een adembenemende schoonheid die veel te vaak genegeerd wordt, áls ze al in beeld komt want je ziet haar – zeker in de stad – minder en minder. Waar je haar zeker wél zult zien is in de Zoo, daar voelen musjes zich op hun gemak. Kijk deze twee eens lekker in het zonneke zitten. 

Met vijf

Bekeek een filmpje over kinderspelletjes als hinkelen, hoepelen, knikkeren en kaatseballen. Hetgeen me aan een bijzondere herinnering van mijn lief deed denken. “Ze kon met vijf ballen ballen!” Geertje kon zich niet veel meer van Truus, die het kindermeisje van haar en tweelingzusje Tineke was, herinneren maar dát wel. Ze kon met vijf ballen ballen! Wat een grappige zin….

Goede tweede

Onze paardenkastanjes hebben er, ook na een grondige knot- en snoeibeurt, weer zin in om ons terras van een groen decor te gaan voorzien. Ik denk dat de eik mijn favoriete boom is, maar de paardenkastanje is een goede tweede.

Boom waargenomen

Het fijne literaire magazine De Schaal van Digther heeft vandaag in aflevering 10 in de rubriek Aangetroffen gedichten in het straatbeeld (en elders in de wereld) mijn Dikke boom waargenomen:

https://digther.blogspot.com/2024/03/dikke-boom-aangetroffen-gedicht-van.html

Vergeten trucje

Toen de muziek nog niet digitaal tot ons kwam was een van de dragers van de analoge klanken de musicassette. Herinner me ineens hoe het bandje daar wel eens uit schoot, en hoe dat met een ouderwetsch hulpmiddel als het potlood weer terug in fatsoen gebracht kon worden….

Met een X

Ondertussen zijn Xesar, Xabi en Xira, de jonge Afrikaanse leeuwen die in 2022 het licht zagen in de Zoo, forse adolescenten. Je zou vergeten hoe schattig ze als welpje waren. Toen ze voor het eerst naar buiten mochten waren we er natuurlijk bij. Ik weet niet exact welke van de drie me hier zo nieuwsgierig aankijkt, maar wel dat zijn naam met een X begint.

Plastové

Een van de aardige effecten van de Europese eenwording is dat je op veel producten de benaming in verschillende talen af ziet gedrukt. Nu heb ik even zitten bestuderen wat men her en der zoal tegen de wasknijper zegt. Daarbij viel me de aanvankelijke overeenkomst tussen het Tsjechisch en het Slowaaks op, maar in eerstgenoemde taal volgt er na plastové kolíčky na prádlo en in de tweede štipce na bielizeň. Waarvan akte.

Bijna aaibaar (69)

 

Cinema Trivia: Verkeerde tijdsinvulling

Interessante invalshoek, in een vraaggesprek met Charlie Rose, van de briljante cineast David Lynch: “People who make a film that’s set in the fifties now, go and find fifties furniture, put it in the house and make the film while in reality when you walked into somebody’s house in the fifties you’d see furniture from the twenties, thirties, forties. Hardly anyone had the fifties stuff.”

Paradoxale functie

Een sterke definitie van de hand van Paul De Wispelaere, wiens Het verkoolde alfabet ik weer eens aan het lezen ben, blijft: “De herinnering is het domein waar het voorbije als voorbij, het verlorene als verloren en het onbereikbare als onbereikbaar moeten worden bewaard. Dat is haar paradoxale functie.”

Amper twee

Hoewel de nationale ploeg ervan Europees en Wereldkampioen wist te worden heb ik Frankrijk altijd een zeer  vreemd voetballand gevonden. Hoe is het toch mogelijk dat slechts twee Franse clubs ooit een Europa Cup wisten te winnen: Olympique Marseille (1993) en Paris Saint Germain (1996)? Ha, als trouw supporter lach ik dan even stiekem: Feyenoord alleen al veroverde er drié….

In dromen en illusies

Het merkwaardig mooie, door haar zelf schromelijk onderschatte, oeuvre dat straatfotografe Vivian Maier naliet inspireerde me tot In dromen en illusies:

Achteloos, alsof Vivian Maier met haar camera
gereed staat, speelt het leven van alledag zich

af in dromen en illusies in steden die van haat
minder lijken te weten dan ommelanden. Alles

reflecteert. Niets is zonder spiegel. Kijk maar
naar die zwenkende vlerken van spijt en tijd.

Het gedicht staat in mijn meest recente bundel Bedekte termen, die nog immer leverbaar is: https://www.amazon.nl/dp/B0C8QW1G9N

Leuke woorden

Akermannetje, boekel, catgut, dovejut, enklauw, frankolijn, goteling, heller, kof, laveier, mazier, nopper, plodde, scharluin, tampat, verdwijnbeugel, webbing. 

Tin, tin, tin....

Van het roodborstje (wie kan Roodborstje tikt tegen ’t raam tin tin tin / Laat mij erin, laat mij erin nou niét meezingen?) weten we dat het regelmatig op een vensterbank gaat zitten om de aandacht van de mensen daarachter op zich te vestigen, maar van een kíp?

Feestelijke Grondwet

Sedert wij ons in België vestigden (niet dat onze komst daarmee iets te maken heeft gehad hoor) zijn er reeds 23 meer of minder tot de verbeelding sprekende Grondwetswijzigingen doorgevoerd. De Belgische Grondwet / Constitution belge / Verfassung Belgiens wordt hier en daar feestelijk modern aangelicht.

Erbij!

In het charmante Nationaal Museum van Douane en Accijnzen zag ik deze foto. Van twee smokkelaars die zich onder een grenshaag op onwettige wijze met goederen verplaatsten en deswege staande werden gehouden door bewapende grenswachters. Welk een parmantige opname, zó overduidelijk geposeerd dat ze haast wel weer echt lijkt….

Vers groen

Ons Bourlastraatbalkon krijgt de ganse dag zon, maar ons terras achter blijft daar meestentijds van verstoken. Er groeit dan ook niet echt veel, reden waarom ik blij ben met de klimop die er wel welig tiert. Er zit weer volop vers groen in, hoor….

rw

Toen ik dat parmantige woordje murw weer onder ogen kreeg vroeg ik me af of er in onze taal meer woorden zijn waarin de r en de w elkaar opvolgen. Ja dus, want al rap schoten me achterwerk, bekerwedstrijd, linkerwijsvinger, overwinteren en verwachting te binnen. Volgens mij is murw in het Nederlands echter wel het enige woord dat op rw éindigt. Tot zover dit Gemengd Bericht.

4854

De collectie in het Poëziecentrum Nederland (PcN) is al enige tijd online toegankelijk. Elke maand wordt ze aangevuld met nieuwe titels. Eind 2023 waren er 4854 dichters uit Nederland, Friesland, Vlaanderen, de Caraïbische eilanden en Zuid-Afrika geteld. Ik weet niet of ik dat veel of weinig moet vinden. Dorpen als Krabbendijke of Linkebeek hebben ongeveer zoveel inwoners, maar dat zijn zeker niet allemaal dichters. Dat weet ik. Zo af en toe ontmoet aan aantal van die 4854 dichters elkaar, zoals op deze Oostender snapshot Bert Bevers, Paul Rigolle, Wim van Til en Philippe Cailliau. Veelal echter zitten ze liever aan hun schrijftafel….

Documentatie - Dichters | Poëziecentrum Nederland (poeziecentrumnederland.nl)

Uit de kast (CXLI): Tijs van Bragt

Eens in de maand ga ik voor deze rubriek met de ogen dicht voor mijn poëziekast staan om daar een willekeurige bundel uit te nemen. Deze keer is dat weier van Tijs van Bragt (Uitgeverij De Kaneelfabriek, Udenhout, 2022), waaruit ik veldnotities 4 opensloeg:

in een zaaddoos wacht een bos
een bos dat op dieren wacht

als een kleine, tikkende tamboerijn
luistert het in je hand:

je vingers, je stem

roezemoes van regen boven een akkerrand

Manshoog

Vroeger waren er nog geen televisie, radio en zeker geen internet om evenementen aan te kondigen. Meestal werd daarop de aandacht gevestigd middels aanplakbiljetten. Je staat er van te kijken hoe groot die waren. Ik weet de weg in een archief waarin zulke plakkaten bewaard worden. Meer dan manshoog zijn ze soms. Neem dit exemplaar uit 1885, voor een tiendaagse plechtigheid ter ere van Sint-Rochus. Dat drukkers dat in één stuk uit de pers kregen….